Chapter 2.1

Nagising ako dahil sa sinag ng araw mula sa bintana. I groaned when the sunlight hit my face. Hinatak ko ang kumot ko para makatulog ulit pero may naamoy ako. Hindi naman ako nagpalit ng bedsheet. Hindi naman ganito ang amoy ng kwarto ko. Asan ako? I jumped out of the bed ng mahimasmasan ako pero natumba ako dahil sa sakit ng ulo ko at medyo nahihilo pa ako. Tumama ang likod ko sa lamesa kaya napasigaw ako.

"Ouch! Fuck!" I shouted ng maramdaman ang sakit sa likod ko. Napangiwi pa ako sa sakit ng likod ko. 

"Fuck! Are you okay?" dinaluhan ako ni Dylan at hinawakan pero hinawi ko lang siya. 

"I don't need your help." I tried to stand up at hinawakan ang lamesa para makatayo. Nakagat ko pa ang ibaba ng aking bibig dahil sa kirot nararamdaman ko. 

"Let me help you" he insisted but I stopped Heaven. Napapikit pa ako dahil sa inis sa kanya ng sinubukan niya akong tulungan. Hindi ko siya tinignan dahil naiirita lang ako. 

"Stop acting like you care! Umalis ka nga doon ka kay Felicity!" I shouted and try to take a step. Napapikit ako ng maramdaman ang sakit ng ulo ko. Fuck hangover! Nakakainis!

"This is my office Sam," sabi ni Dylan kaya natauhan ako. I grabbed my bag and about to go out pero hinarangan niya ang pinto. Napaatras ako dahil masyado akong malapit sa kanya. 

"Umalis ka nga uuwi ako," naiinis kong sabi pero hindi siya tumabi. I rolled my eyes ng hindi siya nagpatinag sa sinasabi ko. 

"No stay here take those med para mawala ang hang—" hindi ko na siya pinatapos pang magsalita kaya tinulak ko lang siya. Kapag mas tatagal ako dito baka sumabog ako sa galit. 

"Go lumabas ka jan at makikita ka ni Heaven at Pat ano na lang sasabihin nila?" binalingan ko siya at siya naman ay naglalakad na nakatingin sa kisame. Ang inis na kanina ko pa nararamdaman ay mas lalong nadagdagan ng sinabi niya 'yon. 

"Ohhh now I know kaya yun siguro ang maiisip nila kasi dito kayo gumagawa ni Felicity ng mga kababuyan niyo right?" I face him at natigilan siya. Nagalit ata siya sa sinabi ko. Who cares he deserve that. 

"Why don't you just stop saying those names huh?" sa sinabi niyang yun ay hindi ako makapagsalita. Parang nasusuka ako dahil sa tiyan ko. Tinakpan ko ang bibig ko ng maramdamang masusuka ako dito. 

"Hey are you okay?" he asked. Hindi ko siya pinansin at agad hinanap ang cr. I saw a door at ng buksan ko yun ay CR nga. I puke liquids at ang sangsang ng amoy. I open my eyes and I was just like spinning. Akala ko matutumba na ako pero may mga bisig na sumalo sa akin. 

"Huwag ka na kasing uminom," malumanay niyang sinabi at binuhat ako papuntang kama. 

"Just go to your office and work," I said coldly.

Nakita ko siyang may dina-dial sa phone kaya tinignan ko lang siya. Medyo kumakalma na ako ngayon dahil sa nangyari. 

"Hello Pat cancel all my meetings for today I have important work to do," aniya at hindi nagsalita pero nakita ko siyang ngumiti. Hindi ko maiwasang mairita dahil sa mga pagngiti niya pero hindi rin mawawala ang nararamdaman ko na sobrang miss ko ang kanyang mga ngiti. 

"Yeah she's here, no worries Heaven I will make sure of her safety," he said and I heard the call ended. Nagtalukbong ako ng kumot para hindi siya makita dahil naiirita ako. 

"Sam you need to eat your breakfast and take some meds para mawala na yang pagkahilo mo at sakit ng ulo mo," hindi ako kumibo ayoko siyang kausapin. 

"C'mon baby eat," he said and I felt his hand holding my arm. Nagulat ako sa ginawa niya pero hindi ko pinahalata. I missed him a lot. 

"Don't call me in that fucking endearment," I murmured "Kakain ako pag lumabas ka I don't need your help I can handle myself," dagdag ko at bumuntong hininga para pakalmahin ang sarili ko. I heard him sigh. 

"Okay I will go outside just call me if you need help or something," he insists. Hindi ko siya kinibo o binalingan man lang ng tingin. I sigh in frustration. Masyado na akong stress lately I need to rest and relax. Naramdaman kong umalis siya sa tabi ko at maya maya ay narinig ko ang pagbukas sara ng pinto. 

Agad akong bumangon at hinanap ang amoy ng pagkain at nakita ko na may mainit-init na lomi, fried chicken, at boiled egg. Agad akong natakam ng makita ko ang mga yun, he still knows my favorite meal. Kumain ako hanggang sa maubos ko iyon at saglit na napatitig sa pinagkainan ko. I smiled and gave in a loud burp. Busog na ako kaya ininom ko na yung gamot. Nagsimula akong maboring kaya napagpasyahan ko na magikot-ikot. The room contains a mini kitchen, dining area, bathroom, and a walk-in closet. I was about to open the door, pero may nakita ako sa table niya. It was a paper bag with a box inside. Nacurious ako kaya dinala ko yun sa kama. Familiar ako sa paper bag at kraft box kaya mas lalo akong nacurious. 

Hindi ko alam bakit ako kinakabahan pero tinigil ko muna ang pagbukas dun. Masyado ata akong pakialamera pag binuksan ko yun. Tumayo ako at iniwan yun nahagip ng mga mata ko ang salamin kaya nakita ko ang sarili ko. Para akong binagyo. I'm a trash! Agad akong pumasok sa walk in closet niya at naghanap ng maisusuot. I was about to pick his pajama pero bumukas. 

"Gusto mo ba akong patayin?" I hissed dahil sa gulat. Nabitawan ko rin ang pajama na dapat ay kukunin ko. 

"Anong ginagawa mo dito?" tanong niya at lumapit sa akin. I step back dahil masyado na naman siyang malapit sa akin. Naiilang din ako sa mga kinikilos niya. 

"Malamang naghahanap ng masusuot coz I'm ugly and alam kong mabaho na ako, nanlalagkit na din ako," sabi ko at napapaatras ako dahil sa ginagawa niyang paglapit. May kaba akong naramdaman dahil sa patuloy niyang paglapit. 

"Anong ginagawa mo?" tanong ko sa kanya at naramdaman ang pader sa likod ko. He sniffed my neck and give me a peck kiss dahilan ng pagkagulat ko. Halos mapatalon ako dahil sa ginawa niya. 

"I still love your scent baby," he murmured. Napalunok ako at napapikit dahil sa sunod niyang ginawa. He touched my face gently. Hindi ako makaalis sa pwesto ko kaya wala akong magawa. Halos lumabas na ang puso ko dahil sa lakas ng pagtibok nito at napakabilis pa. 

"Iloveyou Samantha Destiny," he murmured and kissed my forehead bago umatras para makalayo ng bahagya. Nakahinga ako ng bahagya dahil sa paglayo niya sa akin.