“Sakura ang tawag sa mga iyan.”
Ngumiti siya sa akin habang ang mga mata nito ay nakatuon sa bulaklak na inilalagay niya sa aking tenga.Tinignan ko agad ang aking sariling repleksiyon sa aking cellphone, bagay na bagay ang bulaklak sa aking bagsak at kulot na buhok.Panahon ngayon ng Sakura kaya dagsa ang maraming tao rito sa Sakura Park kung saan maraming mga nakatanim na sakura at lahat ay hirik na sa pink na bulaklak. Karamihan sa mga turistang naririto ay galing pa sa ibang bansa. Kahit umaga pa lamang ay puno na ang pila at kailangan talagang mag-antay ng ilang oras para makapunta sa susunod na tagpuan.Halos dalawang araw lamang ang business meeting niya rito sa Japan ngunit umabot na kami ng dalawang linggo rito ay hindi pa din kami umuuwi.Halos pamamasyal ang laging ginagawa namin at hindi ko rin akalaing matutuwa ako sa mga pasikretong paandar niya.Nang dumating na ang maliit na shuttle na aming sasakyan ay iginaya niya ako papasok sa loob. Maliit lamang iyon na dalawa o tatlo ang kayang ilulan.“Saan tayo pupunta?’, ngumuso ako habang pilit na hinuhuli ang mga mata niya. Kakaiba ang mga mata niya ngayong araw at hindi ko din mabasa kung anong pinaplano niya. Iiwan niya ba ko rito saka siya uuwi na ng Pilipinas?Hindi naman siguro. I never been in Japan before dahil for me , Japan is for couples only. Pero does it mean, we're couples? For real?“We'll see.” Tipid niyang sabi saka ako hinalikan sa labi.Habang umaandar ang shuttle ay hindi ko mapigilang yumakap sa mga braso niya habang tinititigan ang mga puno sa baba. Ang shuttle ay tatawid galing sa bundok kung saan kami nanggaling papunta sa pangatlong bundok. Doon daw ang venue na susunod naming pupuntahan according sa ticket na aming binayaran.Balot na balot ako sa tatlong jacket kong suot ngunit parang walang talab ang mga iyon. Hindi naman niya mapigilang tumawa habang pinapanood ako.“Nilalamig ka pa niyan?”Tinignan niya ko ng nakakalokong tingin at doon ko napagtantong, mahigpit na mahigpit akong nakayakap sa katawan niya.Paano ba naman ay natatakot talaga ako. Sa taas ba namang 3,000 ft ay nakakalula talaga, feeling ko nga ay masusuka na ako."Natatakot ako.""Ah kaya pala. Halika nga rito."Umirap agad ako sa kawalan nang ibalik nito ang yakap sa akin. Pinilit kong pigilan ang aking kilig lalo nang bigyan niya ko ng halik sa noo. Mas lalo pa niyang hinigpitan ang kanyang yakap hanggang sa makarating kami."Nakakainis!"Ngumuso agad ako sabay hawak sa magkabila kong pisngi. Ang lamig lamig kanina mula sa shuttle pero ngayon, feeling ko tuloy ang init init!Mula a malayo ay tinignan kong muli si Mike. Sumulyap pa ito sa akin saka sumenyas na mag-antay ako saglit. Sabagay madaming bumibili at nakapila pa siya.Nang di na siya nakatingin ay inilabas ko agad ang aking cellphone. I need updates! Kailangan ko na palang makausap si Ben. Matagal na din simula noong huli kong usap sa kaniya.Buti na lamang ay may signal rito sa waiting area kung saan kami binaba nung shuttle."Hi ! Where are you? I think, you need to go home na. Dumating kanina mula U.S ang kapatid mong si Chloe."What? Anong gagawin niya rito? Umirap ako sa kawalan at saka siya sinagot. Hindi ganitong update ang gusto kong marinig sa mga oras na ito."What is she doing here? What does she need? She's not my real sister tho, anak lamang siya sa labas."Mula sa kabilang linya ay napatigil si Ben sa kaniyang susunod na sasabihin. Napapaisip. Kalaunan ay sinabi niya pa rin ito."She's asking for his inheretance.""What?!"Sa bigla ko ay napalakas ang aking boses. Napatingin agad ang ilan sa aking biglaang pagtayo at pagsigaw. Halos pati sila at natigil sa kanilang masasayang pagtawa. Humingi agad ako ng paumanhin at nagpasalamat sa dalawang babaeng lumapit para magtanong.Ang kapal ng mukha niyang manghingi ng mana pagkatapos niyang waldasin at traydorin si Papa. And also me!Nakuha agad ng atensyon ko si Mike. Pinagmasdan ko siyang nagallakad pabalik at papunta sa akin habang hawak ang tatlong spicy ice cream."I'll talk to you later." Walang buhay kong sabi saka ibinaba na ang telepono.Nagbago agad ang ekspresyon niya nang mapansin ang reaksyon ng aking mga mukha. Nagmadali itong naglakad papalapit sa akin."What happened love?"Hinuli agad niya ang mga mata ko saka ako mabilis na hinalikan sa labi. Pinakatitigan niya ulit ako habang hinahanap ang mga sagot sa mga mata ko.Naririto kami ngayon sa Mt. Fuji at the best ang view rito ngunit hindi ko na maibalik ang masayang reaksyon ko pagkatapos kong malamang bumalik na ang taong kinamumuhian ko at ngayon ay kaagaw ko na sa mga Isla."Kumain na ba love ko?" Ngumuso agad ako sa narinig. Pagkadating ay nagtungo agad ako sa aking kwarto. Sinabihan ko na siyang lubayan muna ako dahil matutulog na ako. Pero ilang minuto lang ang lumipas ay heto siya sa harap ko at pinapakilig na naman ako. Tinignan ko siyang muli at saka kinuha ang bulaklak na bigay niya. Sakura flowers pero may kasamang bar ng chocolates.Nakapagpalit na din ito ng suot na jacket at pants. Nakapangbahay na lamang ito pero pormoda pa din tignan. Ang pogi! Ngumiti siya sa akin at inilapag sa tabi ko ang isang japanese food. Lumundag muli sa mga ulap ang puso ko nang sabihin nitong niluto at ginawa niya ang mga iyon. I hate him! Malungkot ako diba? Nag eemote pa ako! Mikeee anong ginagawa mo?"Tell me. What's going on?""Wala." Tipid kong sabi. Ayokong sirain ang date na pinaghandaan niya ngunit hindi ko kasi kayang maging masaya hangga't naiisip ko ang bagay na iyon. Nakakafrustrate! Pakiramdam ko, anytime mawawala ang mga pinaghirapan ko. "Wala.
"ANO NA BEH? May balak ka pa bang umuwi?"Kakabalik ko lamang sa aming kwarto ay iyan agad ang bumungad sa akin. Nanlambing pa si Mike kanina bago umalis. Ayaw pang umalis hangga't hindi ako tapos kumain. Saka binilinan ng napakadami at nag-iwan pa ng sampung bodyguards sa baba. OMG!Pagkaalis ni Mike ay tumunog agad ang aking telepono at iyan na nga, hinahanap na ako ni Ben."Ano ka ba? Syempre, aantayin ko pa desisyon ni Mike. Alangan mauna ako umuwi diba?"Umirap agad ako sa kawalan pagkatapos kong sabihin ng dire diretso ang mga salitang hindi ko man lang pinag-isipan."So, ano hahayaan mo na lang si Chloe na kunin isa-isa ang mga minana mong isla?"Tila nagising ang diwa ko sa narinig. Bigla ko naalala ang huli naming usapan bago kami mamasyal ni Mike. Umuwi na pala ang kapatid ko mula States. Siguradong ngayon ay nakikialam an ito ng walang pasabi sa aking opisina.Hindi maaari!"So ano, kelan uwi mo aber?""Kailangan mo na makauwi dahil ang kapatid mo ay nasa office mo na mi
KINAKABAHAN akong naglakad sa harapan ni Ms. Reyes habang nakasunod sa likod ko si Mike. Nang lingunin ko si Ms. Reyes ay nagkibit balikat lamang ito at saka tuluyan nang pumasok ng opisina ni Mike.“She’s my second mother.”Pag-aamin ni Mike sa akin nung nasa hallway na kami. Hinawakan agad nito ang aking kamay at saka hinalikan. Kinagat ko ang aking labi saka na muling nilingon ang daang pinanggalingan namin. Bigla na lamang itong kumatok kanina habang may nangyayari sa amin ni Mike. Nag-aalala tuloy ako kung sound proof ba ang opisina ni Mike o kaya kita ba kami mula sa labas? I don’t know. “Come on. Don’t worry, sound proof at safe ang aking opisina. Hindi narinig ang ungol mo babe.”What the F! Inirapan ko agad siya at pinalayo ang mukha sa akin. Tawa naman ito ng tawa habang sinusundan ang mabilis kong paglalakad. Argggg! I hate him! Nakuha pa niyang ipasok iyon habang ako ay naiinis na dahil muntik na kaing mahuli ni Ms. Reyes. Kahit pabulong iyon ay iba pa din ang epekt
“Nakauwi ka na pala. Mukhang pagod na pagod ka ah.” Nahinto ako sa aking ginagawa at biglang nilingon ang taong nasa aking likuran. Nakaramdam agad ako ng kaba nang makita ko kung sino ang nagsalita. Ngumiti ako ng marahan at saka sinalubong ng yakap ang taong hindi ko kailanman inaasahang dadating dito sa aming bahay. Maganda ito at gaya ni Mike ay kayumanggi ang kulay. Maiksi lamang ang kaniyang buhok at halatang mahilig ito sa alahas dahil sa dami ng gold na nakikita ko sa magkabilang kamay niya. Hindi rin simple ang kaniyang damit. Hula ko ay may iba pa itong nilakad bago pumunta rito. “Good morning po. Opo, kagabi po kami nakadating ni Mike.” Mabilis na turan ko na halos hindi ko na alam kung ano pang isusunod ko sa mga sinabi ko. Lumayo agad ko sa kaniya na siyang sa tingin ko ay pansin na pansin niya. Tumaas agad ang kilay nito waring hindi nakuntento sa mga sagot ko. Nahuli ko pa ang mga mata niyanh pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nakapanglingerie pa
“Araaay! Ang sakit!”Umiinit sa sakit ang ulo ko nang bumangon ako mula sa pagkakahiga. Naroroon na sa sahig ko ang mga pinaghubaran namin ni Mike kagabi na ngayon ay wala naman ito sa aking tabi. Masakit ang nasa gitna ko at alam ko na kung sino ang may gawa.“Oh, gising ka na pala.”Lumabas ito mula shower room habang nasa ulo nito ang tuwalya. Pinupunasan na ang buhok mula sa pagkakabasa. Wala iyong saplot kahit sa pang-ibaba na mas lalong nakakasabik. Ahhh ano bang nangyayari saken? Nabitin pa ba ko sa lagay na ito?“Anong ginawa mo saken kagabi? Pinutok mo ba sa loob?”Napahawak ito sa kaniyang tiyan habang tinatawanan ang aking sinabi. Huli na nang napagtanto kong nakakahiya nga pala ang mga sinabi ko. Ni kailanman ay hindi ko naisip na sasabihin ko ang mga iyon. Eto na yata epekto ng hang over!“Palit na. May pupuntahan tayo.”Binato agad nito ang isang pulang dress na nasa upuan. Kinuha agad nito ang polo niyang regalo ko pa noon sa kaniya at kaagad na isinuot.“Ano ito?” Ha
"Finally, we're hereee!!!!!"Impit na bulong ko kay Mike habang dahan dahang lumalapag ang eroplano. Patawa-tawa naman ito sa aking tabi habang sinusulit ang pagyakap sa akin. Ngumuso pa ito para mahalikan ako pero agad ko siyang pinigilan at inalayo ang mukha kasi kinikilig na ko. Sinigurado ko talagang sa bintana ako pumuwesto para makita ko ang view mula sa baba at syempre ang mga taong nag-aantay sa labas ng airport. Norway's airport is undeniably amazing! From it's infrastructures design and everything on it! Especially the people here! Inantay lang naming matapos ang flight attendant sa kaniyang last words bago kai lahat bumaba.Sobrang lamig rito at sa tingin ko ay mas malamig pa sa Japan. I miss Japan na agad but I have to enjoy myself here! "Sa wakas masisimulan na naten ang honeymoon natin!"Malakas ang snow at kahit na balot na balot ang buong katawan namin ay dinig na dinig ko ang mga sinabi niya. Inaasahan ko na iyon mula sa kaniya kaya wala akong magawa kung di ang ta
"Gising na love! Nasa baba na sila Tita Pearl !!!"Naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Mike na nasa kusina pa. Maingay ang niluluto niyang meat at amoy na amoy ko pa rito sa kinahihigaan ko ang sarap ng niluluto niya. Doon ko lamang naalala ang mga nangyari kagabi. Ang Aurora Borealis na matagal naming pinanonood, ang pagpapakilala sakin ni Mike kila Tito Dan at Tita Pearl at ang lakad namin ngayong umaga."OMG!"Hindi ko namalayang napahaba na pala ang tulog ko. Hinanap ng mga mata ko ang relo sa kwarto at doon ko nga nakitang alas sais na ng umaga."Nagpunta kang dept store? Nasaan sila Tita at Tito?"Iyan ang aking bungad kay Mike nang makita niya akong papalapit na sa kaniya. Ang loko di ako pinapansin. Hindi niya ko sinagot bagkus tuloy - tuloy lamang siya sa kaniyang ginagawa. Nalagay na niya ang aming ulam sa plato at isinusunod na din niyang ilapag ang mga platong siyang gagamitin naming dalawa.Naroroon na din sa mesa ang mga prutas, bread at coffee na gusto ko. Nalungk
"Finally, all settled na ang grand opening event ng bago mong Isla! This friday na iyon kaya kausapin mo na si Mike at ihatid ka na agad sa akin.", Kumindat pa ito at abot langit ang ngiti sa sobrang excitement. Iyan ang masayang balitang ibinalita sa akin ni Ben. Sa mga nakaraanc wala ako rito ay siya ang umasikaso sa halos lahat na ng trabaho ko. Hindi ko nga alam kung sapat pa ba ang pinapasweldo ko sa kaniya sa dami ng responsibilidad niya rito. Hinilot ko agad ang aking ulo at saka saglit na ipinikit ang mga mata ko. Limang oras lamang ang aking tulog sa byahe kanina at diretso agad ako rito sa office ko. "Thank you Ben, I owe you a lot!" Wala sa sariling sambit ko. Sa totoo lamang ay inaantok pa ako at wala pa sa trabaho ang aking utak. Nilingon ko agad ang men in black kong bodyguard na siyang kakapasok lamang ng opisina. "Yes?" mabilis na tanong ko na siyang ikinatigil nilang dalawa sa paglalakad. "Ipinatawag ko sila kasi diba aattend ka ng reunion event sa Cavite, sa da
"Finally, all settled na ang grand opening event ng bago mong Isla! This friday na iyon kaya kausapin mo na si Mike at ihatid ka na agad sa akin.", Kumindat pa ito at abot langit ang ngiti sa sobrang excitement. Iyan ang masayang balitang ibinalita sa akin ni Ben. Sa mga nakaraanc wala ako rito ay siya ang umasikaso sa halos lahat na ng trabaho ko. Hindi ko nga alam kung sapat pa ba ang pinapasweldo ko sa kaniya sa dami ng responsibilidad niya rito. Hinilot ko agad ang aking ulo at saka saglit na ipinikit ang mga mata ko. Limang oras lamang ang aking tulog sa byahe kanina at diretso agad ako rito sa office ko. "Thank you Ben, I owe you a lot!" Wala sa sariling sambit ko. Sa totoo lamang ay inaantok pa ako at wala pa sa trabaho ang aking utak. Nilingon ko agad ang men in black kong bodyguard na siyang kakapasok lamang ng opisina. "Yes?" mabilis na tanong ko na siyang ikinatigil nilang dalawa sa paglalakad. "Ipinatawag ko sila kasi diba aattend ka ng reunion event sa Cavite, sa da
"Gising na love! Nasa baba na sila Tita Pearl !!!"Naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Mike na nasa kusina pa. Maingay ang niluluto niyang meat at amoy na amoy ko pa rito sa kinahihigaan ko ang sarap ng niluluto niya. Doon ko lamang naalala ang mga nangyari kagabi. Ang Aurora Borealis na matagal naming pinanonood, ang pagpapakilala sakin ni Mike kila Tito Dan at Tita Pearl at ang lakad namin ngayong umaga."OMG!"Hindi ko namalayang napahaba na pala ang tulog ko. Hinanap ng mga mata ko ang relo sa kwarto at doon ko nga nakitang alas sais na ng umaga."Nagpunta kang dept store? Nasaan sila Tita at Tito?"Iyan ang aking bungad kay Mike nang makita niya akong papalapit na sa kaniya. Ang loko di ako pinapansin. Hindi niya ko sinagot bagkus tuloy - tuloy lamang siya sa kaniyang ginagawa. Nalagay na niya ang aming ulam sa plato at isinusunod na din niyang ilapag ang mga platong siyang gagamitin naming dalawa.Naroroon na din sa mesa ang mga prutas, bread at coffee na gusto ko. Nalungk
"Finally, we're hereee!!!!!"Impit na bulong ko kay Mike habang dahan dahang lumalapag ang eroplano. Patawa-tawa naman ito sa aking tabi habang sinusulit ang pagyakap sa akin. Ngumuso pa ito para mahalikan ako pero agad ko siyang pinigilan at inalayo ang mukha kasi kinikilig na ko. Sinigurado ko talagang sa bintana ako pumuwesto para makita ko ang view mula sa baba at syempre ang mga taong nag-aantay sa labas ng airport. Norway's airport is undeniably amazing! From it's infrastructures design and everything on it! Especially the people here! Inantay lang naming matapos ang flight attendant sa kaniyang last words bago kai lahat bumaba.Sobrang lamig rito at sa tingin ko ay mas malamig pa sa Japan. I miss Japan na agad but I have to enjoy myself here! "Sa wakas masisimulan na naten ang honeymoon natin!"Malakas ang snow at kahit na balot na balot ang buong katawan namin ay dinig na dinig ko ang mga sinabi niya. Inaasahan ko na iyon mula sa kaniya kaya wala akong magawa kung di ang ta
“Araaay! Ang sakit!”Umiinit sa sakit ang ulo ko nang bumangon ako mula sa pagkakahiga. Naroroon na sa sahig ko ang mga pinaghubaran namin ni Mike kagabi na ngayon ay wala naman ito sa aking tabi. Masakit ang nasa gitna ko at alam ko na kung sino ang may gawa.“Oh, gising ka na pala.”Lumabas ito mula shower room habang nasa ulo nito ang tuwalya. Pinupunasan na ang buhok mula sa pagkakabasa. Wala iyong saplot kahit sa pang-ibaba na mas lalong nakakasabik. Ahhh ano bang nangyayari saken? Nabitin pa ba ko sa lagay na ito?“Anong ginawa mo saken kagabi? Pinutok mo ba sa loob?”Napahawak ito sa kaniyang tiyan habang tinatawanan ang aking sinabi. Huli na nang napagtanto kong nakakahiya nga pala ang mga sinabi ko. Ni kailanman ay hindi ko naisip na sasabihin ko ang mga iyon. Eto na yata epekto ng hang over!“Palit na. May pupuntahan tayo.”Binato agad nito ang isang pulang dress na nasa upuan. Kinuha agad nito ang polo niyang regalo ko pa noon sa kaniya at kaagad na isinuot.“Ano ito?” Ha
“Nakauwi ka na pala. Mukhang pagod na pagod ka ah.” Nahinto ako sa aking ginagawa at biglang nilingon ang taong nasa aking likuran. Nakaramdam agad ako ng kaba nang makita ko kung sino ang nagsalita. Ngumiti ako ng marahan at saka sinalubong ng yakap ang taong hindi ko kailanman inaasahang dadating dito sa aming bahay. Maganda ito at gaya ni Mike ay kayumanggi ang kulay. Maiksi lamang ang kaniyang buhok at halatang mahilig ito sa alahas dahil sa dami ng gold na nakikita ko sa magkabilang kamay niya. Hindi rin simple ang kaniyang damit. Hula ko ay may iba pa itong nilakad bago pumunta rito. “Good morning po. Opo, kagabi po kami nakadating ni Mike.” Mabilis na turan ko na halos hindi ko na alam kung ano pang isusunod ko sa mga sinabi ko. Lumayo agad ko sa kaniya na siyang sa tingin ko ay pansin na pansin niya. Tumaas agad ang kilay nito waring hindi nakuntento sa mga sagot ko. Nahuli ko pa ang mga mata niyanh pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nakapanglingerie pa
KINAKABAHAN akong naglakad sa harapan ni Ms. Reyes habang nakasunod sa likod ko si Mike. Nang lingunin ko si Ms. Reyes ay nagkibit balikat lamang ito at saka tuluyan nang pumasok ng opisina ni Mike.“She’s my second mother.”Pag-aamin ni Mike sa akin nung nasa hallway na kami. Hinawakan agad nito ang aking kamay at saka hinalikan. Kinagat ko ang aking labi saka na muling nilingon ang daang pinanggalingan namin. Bigla na lamang itong kumatok kanina habang may nangyayari sa amin ni Mike. Nag-aalala tuloy ako kung sound proof ba ang opisina ni Mike o kaya kita ba kami mula sa labas? I don’t know. “Come on. Don’t worry, sound proof at safe ang aking opisina. Hindi narinig ang ungol mo babe.”What the F! Inirapan ko agad siya at pinalayo ang mukha sa akin. Tawa naman ito ng tawa habang sinusundan ang mabilis kong paglalakad. Argggg! I hate him! Nakuha pa niyang ipasok iyon habang ako ay naiinis na dahil muntik na kaing mahuli ni Ms. Reyes. Kahit pabulong iyon ay iba pa din ang epekt
"ANO NA BEH? May balak ka pa bang umuwi?"Kakabalik ko lamang sa aming kwarto ay iyan agad ang bumungad sa akin. Nanlambing pa si Mike kanina bago umalis. Ayaw pang umalis hangga't hindi ako tapos kumain. Saka binilinan ng napakadami at nag-iwan pa ng sampung bodyguards sa baba. OMG!Pagkaalis ni Mike ay tumunog agad ang aking telepono at iyan na nga, hinahanap na ako ni Ben."Ano ka ba? Syempre, aantayin ko pa desisyon ni Mike. Alangan mauna ako umuwi diba?"Umirap agad ako sa kawalan pagkatapos kong sabihin ng dire diretso ang mga salitang hindi ko man lang pinag-isipan."So, ano hahayaan mo na lang si Chloe na kunin isa-isa ang mga minana mong isla?"Tila nagising ang diwa ko sa narinig. Bigla ko naalala ang huli naming usapan bago kami mamasyal ni Mike. Umuwi na pala ang kapatid ko mula States. Siguradong ngayon ay nakikialam an ito ng walang pasabi sa aking opisina.Hindi maaari!"So ano, kelan uwi mo aber?""Kailangan mo na makauwi dahil ang kapatid mo ay nasa office mo na mi
"Kumain na ba love ko?" Ngumuso agad ako sa narinig. Pagkadating ay nagtungo agad ako sa aking kwarto. Sinabihan ko na siyang lubayan muna ako dahil matutulog na ako. Pero ilang minuto lang ang lumipas ay heto siya sa harap ko at pinapakilig na naman ako. Tinignan ko siyang muli at saka kinuha ang bulaklak na bigay niya. Sakura flowers pero may kasamang bar ng chocolates.Nakapagpalit na din ito ng suot na jacket at pants. Nakapangbahay na lamang ito pero pormoda pa din tignan. Ang pogi! Ngumiti siya sa akin at inilapag sa tabi ko ang isang japanese food. Lumundag muli sa mga ulap ang puso ko nang sabihin nitong niluto at ginawa niya ang mga iyon. I hate him! Malungkot ako diba? Nag eemote pa ako! Mikeee anong ginagawa mo?"Tell me. What's going on?""Wala." Tipid kong sabi. Ayokong sirain ang date na pinaghandaan niya ngunit hindi ko kasi kayang maging masaya hangga't naiisip ko ang bagay na iyon. Nakakafrustrate! Pakiramdam ko, anytime mawawala ang mga pinaghirapan ko. "Wala.
“Sakura ang tawag sa mga iyan.”Ngumiti siya sa akin habang ang mga mata nito ay nakatuon sa bulaklak na inilalagay niya sa aking tenga. Tinignan ko agad ang aking sariling repleksiyon sa aking cellphone, bagay na bagay ang bulaklak sa aking bagsak at kulot na buhok.Panahon ngayon ng Sakura kaya dagsa ang maraming tao rito sa Sakura Park kung saan maraming mga nakatanim na sakura at lahat ay hirik na sa pink na bulaklak. Karamihan sa mga turistang naririto ay galing pa sa ibang bansa. Kahit umaga pa lamang ay puno na ang pila at kailangan talagang mag-antay ng ilang oras para makapunta sa susunod na tagpuan. Halos dalawang araw lamang ang business meeting niya rito sa Japan ngunit umabot na kami ng dalawang linggo rito ay hindi pa din kami umuuwi. Halos pamamasyal ang laging ginagawa namin at hindi ko rin akalaing matutuwa ako sa mga pasikretong paandar niya. Nang dumating na ang maliit na shuttle na aming sasakyan ay iginaya niya ako papasok sa loob. Maliit lamang iyon na dalaw