greetings, senyoras! nagsisimula na po akong magsulat new story. hmm, sa tingin niyo sino sa mga kaibigan ni Leon?
“Paabot ng tubig,” mahinang usal niya. Walang pagdadalawang-isip namang tumayo si Leon kahit na busy ito sa ginagawa sa kanyang laptop at inabot sa kanya ang tubig. Wala rito ang mga anak nila dahil sinama ito ng kanyang mga magulang patungong mall. Mahina siyang nagpasalamat sa binata at tipid itong nginitian saka niya tinunga ang tubig. Wala siyang ibang ginagawa kundi ang humilata sa kama at magpakapiling prinsesa habang si Leon ay busy sa kanyang ginagawa. She looked at Leon when she noticed he closed his laptop. Nilagay nito ang laptop sa ibabaw ng desk at lumapit sa kanya. Hindi na siya nagtaka pa nang agad itong tumabi sa kanya at yumakap. “The inventory is confusing me,” sambit nito habang nakayakap sa kanya. Hinaplos niya ang buhok ng binata. She hummed. “Why are you working from home? How about going to the office to confirm it in person. Iba pa rin talaga kung sa personal mo marini ang tungkol doon.” “I can’t leave you here,” he said. “Your mom and dad are always busy.
Nabalot ng pagkakataka ang dalaga nang marinig ang pangalan ng dating kaibigan. Wala sa sarili siyang tumango sa kasambahay at tipid na ngumiti rito. She slightly brushed her fingers through her hair.“Uhm, tell her to wait for a moment. I’ll be there in five minutes. May kakausapin lang ako,” she politely said.Tumango naman ang ginang sa kanya at agad na umalis sa kanyang harapan. Muli siyang bumaling sa phone at dinikit ito sa kanyang tenga. “She’s here.”“She who?” Marco confusedly asked.“Your wife,” sambit niya. “What happened? Are you with her?”“She’s not my wife anymore,” sagot ni Marco sa kanya. “She already signed our annulment papers.”Her lips parted after hearing him. Para siyang namingi sa narinig at nahihirapan siyang magsalita dahil sa narinig. Hinilot niya ang kanyang sintido. “You’re kidding, right? I mean, how can you throw away a perfect marriage, Marco?”“You can’t force a cat to bark, Ria.” She heard him sighed. “You can’t fix something that’s already broken. Yo
“Close your eyes, Miss.” Agad namang pinikit ni Chandria ang kanyang mga mata. Ngayon ang birthday ng kanyang mga anak kaya naman busy silang lahat. Leon agreed na hindi masyadong engrande ang magiging birthday celebration kaya naman sa isang five star hotel sila pupunta ngayon. To be honest, she’s not used to this. Sa nagdaan kasing dalawang kaarawan ng kanyang mga anak ay siya mismo ang nagluto sa handa dahil masyadong expensive kung sa labas sila kakain. She asked Leon na ganoon na lang ang gawin niya ngunit sadyang makulit itong si Leon. Baka raw mabinat siya sa pagluluto kaya kahit ngayong kaarawan lang ng kanyang mga anak ay sa hotel na lang muna sila. “Ang ganda niyo po, Miss. Kaya siguro hibang na hibang sa inyo si Sir Leon.” That made her smile. “Thank you.” Matapos ng kanilang pag-uusap ni Solene ay masasabi niyang nagkakaayos na silang sila pero ‘yung closeness nila ay hindi na tulad noon. And that’s the product of betrayal and secrets. Matagal na naman niyang tanggap
The celebration was still grand. Ang mga kaibigan ni Leon na may asawa na ay dumalo kasama ang mga asawa nito at kanilang mga anak. Leil immediately has her friends while Eros is just silently observing everyone.Kaya naman kahit na ayaw niyang maglakad- lakad dahil sa takong ng suot niyang heels ay pinilit niya ang sariling tumayo at nilapitan ang anak na ngayon at panay lang paglilibot ng paningin sa buong paligid.Umupo siya sa kaupuang para sana kay Leil at tinignan ang kanyang anak na ngayon ay nakatingin na sa kanya. She showed her tight smile. Hinimas niya ang buhok nito.“What’s wrong? Is there any problem?” malumanay niyang tanongUmiling ito at bumuntog hininga. “Típota, mamá. Aplós niótho óti káti symvaínei.” [translation: Nothing, Mom. I just feel like something's going on.]Agad namang nangunot ang kanyang noo. “What do you mean something’s going on?”Tipid na umiling ito at bumuntong hininga. “Típota, mamá. Ísos nystázo lígo.” [translation: Nothing, Mom. Maybe I’m just a
“It’s a bomb!”Her eyes widened. Agad siyang tumayo kasabay ang mabilis na tibok ng kanyang dibdib. Everyone panicked and screamed. Agad silang nagsilabasan habang siya ay nagmamadaling magpunta sa stage para kunin ang kanyang mga anak.Ngunit naunahan siya ni Leon na makaakyat ng stage. Walang pasubali nitong dinampot ang mga bata na clueless sa mga nangyayari at nanakbong bumaba ng stage. Agad namang bumalik si Chandria sa mesa ng kanyang mga magulang para samahan ito palabas.She’s having a hard time walking with her heels kaya naman pansamantala siyang tumigil. Huhubarin na sana niya ito ngunit malakas siyang napasinghap nang may biglang pumangko sa kanya. Mabilis ang mga kamay niyang kumapit sa leeg nito para hindi siya mahulog.“Leon!” she exclaimed in surprise. “Where are the kids?”“Outside,” he replied while walking faster.Nilingon niya ang kanyang mga magulang at nakita niya ang mga tauhan ni Leon na inaalalayan ang mga ito palabas. Muli siyang tumingin kay Leon na pinagpap
“YOU NEED TO go to the hospital right now,” sambit ng kanyang kaibigan. He took a deep breath and shook his head. “Take me to my wife.” Kakatapos lang magamot at malagyan ng bondage ng kanyang sugat ay nagpupumilit na siyang magpunta kay Chandria. He wanted to see her this instant. Ayaw niyang mag-alala ito sa kanya dahil kanina pa sila nakaalis. Knowing Chandria, hindi ito mapapakali kapag hindi pa siya nakauwi. “Are you damn serious? Hindi ka pa masyadong magaling. That’s just a temporary bandage, Leon. Hindi mo ba sasamahan ang ama mo sa hospital?” kunot noong tanong ng kanyang kaibigan. He nodded his head. “Take me to her, please.” Hindi siya ang tipo ng taong nagsasabi ng please kapag may gusto siyang mangyari. But for now, he really wanted to see Chandria at hindi niya kayang mag-drive. Butas ang gulong ng kanyang sasakyan kaya hindi niya talaga ito magagamit pa. Nang marinig nila ang salitang please ay para silang natigian. Maybe because it was the very first time they hea
“Ano ba kasi ang nangyari, Chandria? Why do you look so mad a while ago?” tanong ng kanyang daddy na hindi na makatulog matapos niyang gisingin.She took a deep breath and bit her lower lip before looking at her parents. “Can I ask you something, Dad?”Tahimik na nakikinig ang kanyang mommy sa usapan nilang mag-ama. She feels so guilty na dinistorbo pa niya ng mahimbing nitong tulog dahil lang sa kanyang impulsive thoughts and decisions.“What is it?” kunot noong sambit ng kanyang ama.“Anong gagawin mo kapag may nalaman ka, kunwari si mommy, nalaman mong may tinatagong sekreto sa ‘yo, tapos alam mong hindi lang ikakapamahak mo kundi ikakapahamak ko rin bilang anak niyo. Anong gagawin mo? Anong mararamdaman mo?” mahinang tanong niya.Kita niya kung paano nagkatinginan ang kanyang mommy at daddy na mukhang nagkakaroon na ng clue sa mga pangyayari. Ngumuso naman siya nang magtagalan ang kayang daddy sa pagsagot.“Well, depende sa sitwasyon,” he said. “Kapag alam kong ikakapahamak ng ana
“Why, Leon?” mahinang tanong ni Chandria rito. “Why did you hide it from me. Kailan pa ‘to?” He took a deep breath and tapped the vacant space beside him. Mukhang gusto nitong tumabi muna siya bago ito magkwento kaya naman kahit na nagtatampo pa siya rito ay tumayo na siya at umupo sa kung saan tinapik ni Leon. Nang makaupo siya ay agad na hinawakan ni Leon ang kanyang kamay at pinaglingkis ang mga daliri nilang dalawa. Mariin niya namang kinagat ang ibabang labi. Simpleng gesture lang ‘to mula kay Leon pero sobrang bilis na ng tibok ng kanyang dibdib at ramdam niya ang mamumula ng kanyang pisngi. “I should be the one to say sorry to you,” he started. “Tinago ko sa ‘yo ang tungkol sa bagay na ito when you should be the first one to know. This moment is the moment I dreaded the most. I’m afraid that you’ll leave me once you knew about this but then I came I realize, you’ll leave me if I would keep this a secret.” Hindi umimik si Chandria. Gusto niyang malaman lahat. Tungkol sa organ