HTGT:5

“Elle, Point of View”

“What are you doing here? ” Lasing na sabi niya. Nagsimula akong kabahan at nag-iisip kung ano ang idadahilan ko sa kaniya. Hindi ko naman pwedeng sabihin na kaya ako pumunta dito dahil concern ako sa kaniya. Pero, concern naman talaga ako sa kaniya, kahit na itanggi ko pa.

Wala sa sariling napalunok ako bago nagsalita. “ N- nag-alala kase ako sa'yo,” mahinang sambit ko. Pero, sapat na siguro para marinig niya ito ng malinaw. Narinig ko ang mamunting tawa nito at para bang isang biro ang sinabi ko.

“N-nag-alala? Don't blame me, Elle. I'm sure, you are happy. ” He's sarcastic said, hindi ako makaimik dahil inaalala ko na masakit para sa kaniya ang nangyari. Iintindihin ko na lamang siya dahil siya ang pinaka biktima dito.

“Harris, I think, you need sleep right now. Lasing na lasing ka na, ” sabi ko. Lalapitan ko sana ito upang kunin ang bote ng beer mula sa hawak hawak niya ngunit bigla niya itong iniwas.

“Leave!” seryoso nitong sabi sa akin. Napabuntong hininga ako dahil sa inasta niya, inaamin ko na sobrang naninibago ako sa paraan ng pakikitungo niya sa akin. Siguro nga baliw na ako dahil pumayag ako sa arrange marriage na gusto ng magulang namin. Siguro nga isa na akong desperadang babae dahil hindi na ako tumanggi sa kagustuhan ng magulang namin.

“Harris, kung malungkot ka nandito lang ako. Pwede...” Naputol ang sasabihin ko ng bigla siyang magsalita.

“I don't need you, Elle. Please, get out!” Lasing nitong sabi at nilampasan ako. Isang pulgada na lamang ang layo niya sa akin ng bigla itong matumba kaya nagmadali akong puntahan siya.

“Don't touch me! Get out!” Sabi nito at magpumilit na makatayo. Hindi ako nakinig at aalalayan ko na siya sana ng tabigin niya ang kamay ko. Napaupo ako sa sahig dahil sa lakas ng pagtabig niya sa kamay ko.

“Umalis ka na dito dahil wala ka naman mapapala sa akin, Elle! Kahit anong pilit mo hindi ako magpapakasal sa'yo!” Sambit niya at pagewang- gewang na naglakad patungo sa living room. Wala akong nagawa kung hindi tumayo at sundan siya sa loob ng living room.

Tumigil lamang ako sa paglalakad ng maupo si Harris sa single couch. Tumingala ito at para bang pasan niya ang problema ng mundo. Nanatili akong nakatayo mula sa likuran niya, dalawang dipa ang layo mula sa akin.

Siguro ay hindi niya alam na susunod ako sa kaniya dito sa living room.

“I love you, Serah.” Rinig kong sambit niya. Mahal na mahal niya talaga si Serah kahit na niloko lamang siya nito. Kung ako siguro ang nasa katayuan ni Serah siguro ay magsisisi ako dahil sinayang ko ang isang taong mahal na mahal ako. Pero, malabong mangyari ‘yon. Ang swerte niya kay Harris pero, wala naman akong karapatan para husgahan siya.

“Please, come back to me!” Ramdam ko ang sakit na nararamdaman ni Harris. Kung kaya ko lang pasayahin siya ay gagawin ko hindi ko kayang makita siyang nagkakaganito. I love him, ano na lamang kaya ang mangyayari sa aming dalawa ni Harris kapag kasal na kami.

Yumuko ito at narinig ko ang mamunting hikbi niya. “I love you, Serah. Hindi kita kayang pakawalan,” umiiyak na sambit niya.

Nagitla na lamang ako ng bigla niyang ibato ang isang bote ng beer sa wall dahilan ng pagkabasag nito.

“I kill you, Darrell! ” Galit na sabi niya at nagtangkang tumayo ng mapaupo siyang muli. Hindi naman na ito tumayo at nahiga sa kinauupuan niya.

“Tanging liwanag na nang gagaling sa labas ang nagbibigay liwanag dito sa loob ng living room. Para bang hindi ako nangangalay sa pananatiling nakatayo. Ilang minuto lamang ang nakalipas ng mapansin kong malalim na ange paghinga ni Harris senyales na tulog na ito. Doon ko lamang napagpasyahang lapitan ito para ayusin ang pagkakahiga.

Nang makalapit ako sa kaniya yumuko ako para ayusin ang pagkakasandal ng ulo niya sa headboard nitong couch para, hindi siya mangalay at maging kumportable ang pagtulog niya.

Nang, makasiguro akong magiging kumportable siya sa kaniyang pagtulog, lumuhod ako para maging pantay kami ni Harris. Kitang kita ko ang pagod sa mukha niya sinamahan pa ng sobrang kalasingan. Wala sa sariling naiangat ko ang kamay ko para haplusin ang mukha niya. Maingat lamang ang pagdampi ng kamay ko sa balat niya dahil natatakot akong magising siya at ipagtabuyan na naman ako.

“Magiging maayos rin ang lahat Harris,” mahinang sambit ko. Habang pinagmamasdan ko ang maamong mukha niya ay may biglang nagsalita mula sa likuran ko na siyang ikinatayo ko. Humarap ako sa pinanggalingan ng boses na iyon at nakita ko ang bunsong kapatid ni Harris na si Stella. Nakasuot ito ng pangtulog na kasuotan at mukhang matutulog pa lamang ito.

Lumapit ito sa akin, kung kaya umayos ako ng tayo. Close rin kami ni Stella pero, bibihira nga lang kami magkasama dahil na rin sa busy siya sa pagiging college student.

Hindi ko alam kung nakita niya ang paghaplos ko sa mukha ng kapatid niyang mahimbing na natutulog. Kung napansin man niya iyon ay nakakahiya dahil wala naman akong karapatan para haplusin ang mukha ng kapatid niya.

“Oh! Bakit gising ka pa?” Ako na ang unang nagsalita.

Tumingin ito sa kuya Harris niya bago ako nilingon nito. “Inaalala ko lang si kuya, ate Elle.Galit na galit siya kanina ng malaman niya ang announcement nila ni Serah at Darelle,” sabi niya.

Bumuntong hininga ako. “Stella, huwag muna nating isipin ang tungkol kila Serah at Darelle. Ang kuya mo ang dapat nating damayan, wasak na wasak siya dahil sa ginawa ni Serah,” sabi ko.

“Alam ko naman 'yon ate pero, hindi ko maintindihan kung bakit nagawa niya pang lokohin si kuya. ” Inis na sabi nito.

Inalalayan ko itong maupo sa kabilang couch, gano'n rin naman ang ginawa ko. Naupo ako sa tabi niya.

“Maski, ako naguguluhan kung bakit ginawa iyon ni Serah pero, nangyari na wala na tayong magagawa.” Sabi ko at nilingon si Harris na mahimbing na natutulog.

“By the way, mommy tell me na ikakasal na kayo ni kuya. That's true? Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kaniya. Sasagutin ko ba siya na “ Oo, magpapakasal na kami.”

Samantalang arrange marriage lang naman ang nasa pagitan naming dalawa.

“Napagkasunduan lang ng mga magulang niyo at ng parent's ko, Stella. ” Paglilinaw ko sa kaniya, kilala ko si Stella. Boto siya na maging girlfriend ako ng kuya Harris niya pero, ang problema ay hindi ako mahal ni Harris dahil si Serah ang mahal niya at ang pinangakuhan niyang papakasalan niya.

“Kahit naman na arrange marriage ang magaganap sa inyo ni kuya ate Elle, masaya pa rin ako dahil magkaka- totoo na ang mga pangarap ko na magiging asawa ka ni kuya Harris,” Base sa pagkakasabi niya at tila sabik ito na maikasal ako sa kuya niya.

“Stella, malabong mangyari ang nasa isip mo. Malinaw naman na hindi niya ako mahal at ako lang naman ang nagpapakatanga kahit na alam ko naman na hindi niya ako kailanman mamahalin,” mahinahon kong sabi.

“Wala ka ng dapat na ipag-alala dahil ikakasal na kayo ni kuya Harris, next month,” sambit niya. May sumilay na ngiti sa perpektong labi ni Stella.

“At pwede pa nila mommy padaliin ang kasal niyo,” nakangiting sambit niya. Halata sa mukha niya ang pagiging excited sa nalalapit na kasal daw namin ng kuya niya. Sa totoo lang ay kulang pa sa akin ang isang buwan para makapag isip-isip. Ayaw kong sayangin ang pagkakataon na dalaga pa ako, marami pa akong hindi nagagawa bilang isang dalaga. Kung padadaliin ang kasal naming dalawa hindi na ako maaaring makitulog sa bahay nila Cindy. At kapag mag- asawa na kami ni Harris, bubukod na kami at magkakasama kami sa iisang bubong.

“Hoy!”

Nabalik ako sa kasalukuyan ng kalabitin ako ni Stella. “Bakit natahimik ka ate, may problema ba?” Nag-aalalang tanong nito.

“Ayos lamang ako, Stella. May iniisip lamang ako,” sabi ko.

“Ano naman ang iniisip mo?” Tanong niya at para bang may nililihim ako dahil sa klase ng pagtatanong niya sa akin.

“Don't tell me, iniisip niyo ang magiging honeymoon niyo ni kuya Harris.” Nanlalaking matang sambit nito. Pinamulahan ako ng mukha at nakaramdam ng hiya dahil sa klase ng iniisip ni Stella.

“Mali ka ng iniisip mo, Stella. Hindi ito tungkol sa honeymoon namin ng kuya mo,” sabi ko.

“Huwag mo akong lokohin ate, alam kong si kuya Harris ang iniisip mo.” Sabi nito at namaywang na para bang hindi ito satisfied sa palusot ko.

“Tell me, ate. Huwag mong sabihin sa akin na hindi mo papakasalan si kuya,” nanlalaking matang sabi niya.

“Hindi iyon, iniisip ko lang kung papadiliin ang kasal namin ng kuya mo. Hindi ko mae- enjoy ang pagiging dalaga ko,” sabi ko. Narinig ko itong tumawa ng mahina na ikinataka ko.

“Haha! Akala ko pa naman kung ano na ang iniisip mo. Don't worry, mag eenjoy ka naman kay kuya Harris.” Sambit nito, napahilot na lamang ako ng sintido.

“ Matulog ka na nga lang, antok lang yan. ” Pagiiba ko sa usapan naming dalawa.

“I'm just kidding, ate. Wait me here, ikukuha ko lang si kuya ng blanket.” Ayon lamang ang sinabi niya at nag madaling umalis. Maka-ilang ulit akong napabuntong hininga, dito na lamang ako matutulog siguradong na I- lock na ang gate namin sa bahay.