CHAPTER EIGHTEEN
“Wag puro matatamis ang piliin, okay?” paalala ko sa dalawa kong anak na masayang kumukuha ng mga gusto nila.
Karga-karga ni Kuya si Alyssa na malaki ang ngiti. Kita mo sa mga mata nito ang kasiyahan.
Napailing-iling nalang ako. Kasama namin si Kuya. Kakauwi ko lang galing trabaho ng maabutan ko sa bahay si Kuya habang nakikipag tawanan sa mga anak ko. Hindi ko alam na pupunta pala si Kuya sa bahay kasi di naman ‘to nagsabi sa ‘kin, pero sabagay wala naman akong number nito.
Kanina pa ako saway nang saway sa dalawa kong anak kasi puro matatamis ang mga kinukuha nila.
Naiinis din ako kay Kuya kasi ginagawa niyang spoiled sakaniya ang mga anak ko. Ayaw kong lumaki
CHAPTER NINETEENTahimik na nakasunod lang ako sa likod ni Mr. Rivera habang nakayuko at may tina-type sa hawak na ipod. Tinitignan ko ang mga susunod na schedule ngayon ni Mr. Rivera.Napatingin ako sa wrists watch ko.Patungo kami ngayon sa conference room. Nando’n na ang lahat maliban sa’min ni Mr. Rivera.Hindi ko maiwasang kabahan lalo na at alam kong nando’n din sa loob conference room si Lucien.Knowing na nado’n si Lucien sigurado akong hinding-hindi ako makakapag concentrate sa trabaho ko.Nang makapasok na kami sa loob ng conference room ay agad na nagsitayuan ang lahat ng nando’n maliban kay
CHAPTER TWENTYNanghihinang napasabunot ako sa sariling buhok ng makalabas na ako sa opisina ng doctor. Umupo ako sa isang upuan na nakita."I'm sorry to say Ms. Sanchez but, none of you matched her blood type. "I bit my lower lip. Wala ni isa sa amin ang ka match ng dugo kay Aaliyah.Except kay Alyssa. Naalala ko kung ano ang sinabi ng doctor sa 'kin kanina."You must be at least 17 years old to donate to the general blood supply, or 16 years old with parental/guardian consent, if allowed by state law. There is no upper age limit for blood donation as long as you are well with no restrictions or limitations to your activities."Napaiyak ako sa sitwasyon ko ngayon.Nakarinig ako ng yapak ng mga paa papunta sa kinaroroonan ko. Hindi ako nag-angat ng tingin at nanatiling nakayuko.I can't risk Alyssa. I-Isa
CHAPTER TWENTY-ONE"Mommy?" mahinang tawag ni Aaliyah sa pangalan ko ng makita ako nito.Binaba ko ang suot na mask at nginitian 'to. Lumapit ako dito."Anak," I softly said.Napatingin ako sa gilid pero agad akong umiwas ng tingin dito.I sighed."How are you feeling, baby?" I smiled."My head hurts mommy," bulong nitong sabi na narinig ko naman.Napatitig ako sa anak kong nakaratay ngayon sa higaan ng hospital bed. Nakabalot ang ulo nito ng puting bandage. Maputlang mga labi at matamlay na mukha ng anak ko.My lips quivered. I can't bear seeing my daughter in this state."It's okay baby, everything will be okay, magpagaling ka okay?" masuyo kong ani.Tumango-tango naman 'to. Tumingin 'to sa gilid ko. "Who's he mommy? Diba siya 'yong bad guy?"
CHAPTER TWENTY TWO"Where's my granddaughters?" tanong nito sa 'kin.Parang umurong ang dila ko sa narinig. Napatingin ako sa katabi nito.Seryoso lang na nakatingin si Mr.Vargas sa 'kin."A-Ahmm-""Mommy!" Napayuko ako at tinignan si Aisla na masayang nakatingin sa 'kin.Napamaang ako. Tinignan ko sila Aaliyah at Alyssa sa likod at nakitang nakatingin din pala sila sa amin.Napa-atras ako.What the hell is happening.Napatingin ako ako kay Lucien. Seryoso lang 'tong nakapamulsa habang nakatingin sa amin. Nagtama ang mga mata namin.I saw his mouth twitched. Napakuyom ang mga kamay ko.Damn you.Lumapit ako sa dalawang anak ko. Tinago ko sa likod ko ang mga anak ko at hinarap sila."A-Anong ginagawa ninyo dit
CHAPTER TWENTY-THREE“Alyssa, don't do it again okay?” saway ko sa anak kong nakangusong nakayuko.“Yes mommy,” nakayukong sagot nito sa ‘kin habang pinaglalaruan ang mga kamay nito.I sighed. Hindi ko maiwasang hindi maalala ang nangyari kanina lalo na no’ng dumating ang mga pulis. Na si Alyssa mismo ang tumawag. Mabuti nalang at kinausap ni Mr. Vargas ang mga pulis kaya agad na umalis ang mga ‘to pagkuwan.As for Lucien naman ay umuwi na ang mga ‘to pagkatapos ng nangyari. Hindi pa rin tumitigil kakaiyak kanina si Aisla habang buhat-buhat ng ama paalis. Nakatingin ‘to sa ‘kin at paulit-ulit na sinasabi ang salitang nagpapadurog sa ‘kin.
CHAPTER TWENTY-FOUR"D-Did you hate me now daddy?" piyok na boses na tanong ko.Hinawakan nito ang kamay ko. "No, I don't hate you, I'm just disappointed you turn into everything you said you'd never be."Napahinto ako. Mapait akong napangiti. Dad's true. I turned into everything what I've said I would never be.Naramdaman kong kinuha ni dad ang kamay ko at marahang pinisil 'yon.Tinignan ko 'to. "Walang kwenta ang Vargas na 'yon, walang paninindigan, walang utak, isang Sanchez ang pinakawalan niya at hindi niya alam kung sino ang pinakawalan niya. Kailangan niya munang dumaan sa 'kin bago niya makuha ang mga apo at anak ko." kumunot ang noo ko.
CHAPTER TWENTY-FIVEWithout emotion. Naglakad ako sa nakalaang upuan ko kung sa'n nasa pinka centro ng lahat. Tanging tunog lang ng heels ko ang naririnig at heels ng mga anak ko.Hearing my heels click on the floor sounds like power. I'm wearing Black double breast blazer outwear, I paired it with my Hermès Himalaya Birkin bag that mom gave me. Hinayaan ko lang na nakalugay ang maalon na buhok ko kaya umaalon 'to sa tuwing naglalakad ako.Lahat sila ay nakatingin sa amin pagpasok pa lang namin. Lahat sila ay nagsitayuan ng makita kami.Nasa magkabilang side ko ang mga anak ko na kagaya ko ay wala ding emotion.I can't help but to smirk. That's my babies. If it weren't for the
CHAPTER TWENTY-SIX“Ms. Sanchez, bawal po kayo dito.” taboy sa ‘kin ng sekretarya ni Lucien.Hindi ko ‘to pinansin at dire-diretsong pumasok sa loob ng opisina ni Lucien.Pabalang na binuksan ko ang pintuan dahilan kung bakit naglikha ‘yon ng malakas na ingay.Napasinghap ang sekretarya ni Lucien na nasa likod ko.Galit na galit ‘ko. How dare him.Fuck him.“Where are my daughters you fucktard!” galit na galit na sigaw ko pagkapasok ko pa lang sa loob. Pilit ‘kong hinihila ng sekretarya nito palabas ngunit mabilis na tinulak ko
CHAPTER FOURTHY"Of course... What song do you want me to sing?""I love you goodbye. Can you sing it? For me?" napatitig 'to sa 'kin at napaluha. Umiwas 'to ng tingin at tumikhim."Y-Yes...""Thank you...""Wish I could be the oneThe one who could give you loveThe kind of a love you really need..." napangiti ako sa ganda ng boses nito."Wish I could say to youThat I'll always stay with youBut baby, that's not me..."Napatitig ako sa kalangitan.Napaluha ako. Tanggap ko na sa kung anong susunod na mangyayari sa 'kin.Isa lang naman sana ang tanging hiling ko sa buhay e.Ang makitang lumalaki ang mga anak ko at mag dalaga. Pero mukhang hindi ko na 'yon magagawa ngayon.Watching them grow is my joy.Masaya n
CHAPTER THIRTY-NINENapadapo ang tingin ni Alyssa sa direksyon ko.Walang buhay 'tong nakatitig sa direksyon ko habang tumutulo ang luha sa mga mata nito."I-I'm so sorry anak." naluluhang sabi ko."It's my fault... It's my fault." sisi ko sa sarili ko."Look who's here. Wanna join the show?" nakangising tanong ni Sarin sa 'kin ng mapalingon 'to sa direksyon ko."Get her." utos ni Sarin sa mga tauhan nito.Hindi ako nakagalaw habang nakatitig kay Alyssa."W-What d-did you do to my daughter?" nanghihinang tanong ko.Hinawakan ako ng dalawang lalaki sa magkabilang braso at kinaladkad sa loob. Ni lock ng mga 'to ang kwarto."Undress her." Napalingon ako kay Sarin sa narinig."W-What?" I said."Undress that bitch and fuck her like what you
CHAPTER THIRTY-NINENapadapo ang tingin ni Alyssa sa direksyon ko.Walang buhay 'tong nakatitig sa direksyon ko habang tumutulo ang luha sa mga mata nito."I-I'm so sorry anak." naluluhang sabi ko."It's my fault... It's my fault." sisi ko sa sarili ko."Look who's here. Wanna join the show?" nakangising tanong ni Sarin sa 'kin ng mapalingon 'to sa direksyon ko."Get her." utos ni Sarin sa mga tauhan nito.Hindi ako nakagalaw habang nakatitig kay Alyssa."W-What d-did you do to my daughter?" nanghihinang tanong ko.Hinawakan ako ng dalawang lalaki sa magkabilang braso at kinaladkad sa loob. Ni lock ng mga 'to ang kwarto."Undress her." Napalingon ako kay Sarin sa narinig."W-What?" I said."Undress that bitch and fuck her like what you
CHAPTER THIRTY-SEVEN "Shhhh.... Hindi mangyayari 'yon." I said to Alyssa. Hinaplos ko ang pisngi nito. I smiled to her. "Matulog kana," sabi ko. "Can I sleep here Mommy? Please? Sassy please?" sabi nito. "Oo naman." I answered. Humiga na 'to sa higaan kaya kinumotan ko na 'to. Humiga ako sa tabi nito. She hugged me tightly. I smiled. "Sleep." sabi ko. Tipid lang 'tong ngumiti at pumikit na. Tahimik lang akong nakatitig sa maamong mukha ni Alyssa habang mahimbing na natutulog. Bumalik sa isip ko ang sinabi nito sa 'kin kanina. "Don't worry about Aisla and Aaliyah, ako na ang bahala sakanila Mommy..." "It's okay, Mom. I'm strong. Beca
CHAPTER THIRTY-SIX Pinikit ko ang mga mata ko. Hindi pa rin 'to umaalis. I sighed at pinilit ang sarili na matulog ulit. "You want to hear the truth? You were never supposed to mean this much to me; I was never supposed to fall so hard. But you know what? I did and that's the truth...." narinig kong seryosong sabi nito. Nanatili akong nakapikit. "I'm sorry, I know it's hard to forgive me easily. I'm just hurt that's why I did all of that to you. Everytime I say things that is hurtful and hurt you physically. I Always saw the sadness in your eyes but I didn't know what to say. I couldn't think anything to say that would take your pain away, I did. So I kept saying to my self that 'I'm sorry.' 'I'm sorry.'" Bakit ganito ka Lucien? Diba dapat masaya ka na na ako na mismo ang bibitaw? Dahil pwede na kayong magsama ni Olivia at magpakasal? Na may
CHAPTER THIRTY-FIVENapaigik ako sa sakit ng tumama ang ulo ko sa head board ng kama ng malakas.Umikot ang paningin ko."Mommy! Are you okay?!""A-Ate Leona... P-Please call Daddy..." narinig kong naiiyak na sabi ni Aisla sa labas."H-Help me..." tanging nai-usal ko. Napahawak ako sa dibdib ko.Pumatong sa ibabaw ko si Tristan na nakangisi."You have a beautiful daughters ha?" nakakatakot na sabi nito."N-No, not them..." hirap na hirap na bigkas ko habang nakahawak sa dibdib kong sumasakit.Napapikit ako kasabay ng paghabol ko ng aking hininga."Mommy! Who's with you there?""Answer us Mommy!"Napadilat ako ng mga mata sa narinig.Napahikbi ako."D-Do what you want... J-Just don't hurt
CHAPTER THIRTY-FOUR"The worst feeling is feeling unwanted by the person you want the most." humina ang boses ko sa huli.Ini-isip ko pa lang kung pa'no niya ako tratuhin."Ashanti," napatingin ako kay Lucien sa tinawag nito sa 'kin.Ang ganda pala sa pakikiramdam na marinig sakaniya galing ang pangalan ko.Nakatiim lang ang bagang nito habang nakatitig sa mukha ko.Tumitig ako rito. Parang bumalik lahat ng sakit na pilit kong kinakalimutan."I'm tired of pretending to be okay, but I have pretended to be strong for so long for my kids, I don't know how to be any other way. No one even knows that it's fake smile-I-I've tried so hard not to be weak. But can't do it anymore. I'm tired of pretending that I'm strong. S-Strong people can cry too right?" pagod na sabi ko."Ashanti." seryosong tawag ni Lucien sa pangala
CHAPTER THIRTY-THREEThe only sound I could hear was the sound of my heels on my stilettos as I walked inside the abandoned building.Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko.I'm sure dito 'yon. 'Yon ang nakalagay sa text na address. Hindi ako pwedeng magkamali.Nakabukas ang pintuan ng building kaya dire-diretso akong pumasok.Hindi ga'no ka ilaw ang mga ilaw ng building na 'to kaya hindi ko masyadong kita ang buong paligid lalo na at gabi na rin.Huminto ako sa paglalakad.Lumingon ako sa isang direksyon ng makarinig ako ng yapak.Isang nakangising mukha ng babae ang bumungad sa 'kin.Napatitig ako rito."It's nice meeting you, Thea." she said.Sa likod nito ay may dalawang armadaong lalaki ang nakabantay.Hindi ko inalis ang tit
CHAPTER THIRTY-TWOMag-iisang linggo na simula noong huling usap namin ni Tristan. Iniiwasan ako nito. Ilang beses na akong nagtangkang lapitan at kausapin ‘to pero dinededma lang ako nito. Pinuntahan ko pa ‘to sa building nila kahit medyo malayo ‘yon. Tiniis ko.Hindi ako nito hinaharap pag pumupunta ako do’n ang kaibigan lang niya ang pinapaharap nito sa ‘kin. Nasaktan ako do’n. Hindi man lang niya ako hinayaang magpaliwanag.Alam ko namang mali rin ako ng hindi ko sinabi rito ang tungkol sa pagbubuntis ko pero masisi niya ba ako? Nadala lang ako ng takot.Habang naglalakad patungo sa room ay nakasalubong ko si Olivia na papalabas.I smiled to her. Lumapit ako rito.“Olivia...” tawag ko sa pangalan nito.Huminto ako sa harap nito. “Sa’n ka pupun–” hindi