(Yvonne's POV)"I was just surprised to see her wearing a gown..." bulaslas ni Dexon habang nakatingin kay Cassandra. "Ikakasal ka na din ba? Why are you wearing a wedding gown?""Do you think it suits me?" tanong ni Cassandra at umikot pa para ipakita sa kanya ang kabuuan ng suot niya. "I'm not getting married yet. Wala pa nga akong boyfriend, eh. Pero bibilhin ko kasi baka maagaw pa. I really like this pretty dress and ito ang susuotin kokapag ikakasasal ako." "It suits you. You look perfect." komplemento niya sa babae.Kinagat ko ang ibabang labi ko. I was about to speak and show him the dress I'm wearing but I suddenly felt bad for myself. Napakaganda niya, unlike me.Habang nakatingin ako kay Cassandra, mas lalong lumalaki ang insecurity na nararamdaman ko. Bagay na bagay kasi sa kanya ang wedding gown na gusto ko sanang suotin. Yakap na yakap ito sa kanyang katawan at bagay na bagay ito sa kanyang kurba. I'm sure that any man who would see her right now will fall for her. I am
(Yvonne's Point of View)"Boring naman!" reklamo kong sigaw habang nakasalampak sa kama at nakatitig sa kisame. "Bakit ba ang tagal ni Dexon? Bakit kailangan pa umalis ni Aliah? Bakit nila ako iniwan mag-isa dito?"I kept complaining even though I'm the one who told them that I can manage alone. Ayaw nila ako iwan, pero sinabi ko na magiging ayos lang ako na mag-isa sa bahay. Meron kasi silang kailangan asikasuhin kaya kailangan nila umalis saglit.Aside from our wedding, Dexon is also preparing to inherit his family's company. Hindi niya plinano na mamana ang kompanya ng pamilya niya pero dahil umalis na siya sa kanyang trabaho bilang aktor, 'yon na ang pagkakaabalahan niya ngayon. His parents are very happy about his decision. Ayaw kasi ni Aliah na siya ang magmana ng kompanya ng pamilya niya kaya si Dexon ang inaasahan nila. I'm sure that he will be able to handle the company well because he has great skills.Si Aliah naman, umalis siya upang maghanap ng trabaho dito sa Pilipinas.
"Thank you for the lunch, Cassandra. I had a very pleasant time with you." I wiped my mouth with a white cloth as I stood. "But I have to go. Mag-isa lang si Yvonne sa bahay kaya nag-aalala ako dahil wala siyang kasama."Her expression was blank for a moment, but she immediately showed me a smile. "Oh, okay. Please tell Yvonne na miss ko na agad siya kahit magkasama naman kami last week. Excited na ako sa wedding niyo!" Natigilan ako saglit nang maalala ang tungkol sa kasal namin. "Oh, about our wedding... We decided to pospone it." I informed. She's one of the few people we invited on our wedding so I had to let her know. Hindi ako masaya na kailangan matagalan ang kasal namin, but I know we have to respect my Tito's death.Nagluluksa pa rin si Mom sa pagkamatay ni Tito Marcus at ayoko namang nasa gano'ng sitwasyon siya sa kasal namin. I'm glad that Yvonne understand the situation we're currently in."What? Really?" Nagulat ako nang napatayo siya nang sabihin ko 'yon, as if the news
"Your baby is healthy. Keep it up, Ms. Yvonne. Sigurado akong hindi ka mahihirapan sa panganganak kapag nagpatuloy ka sa pag-aalaga sa sarili mo. Please do not stress yourself and have a healthy diet."Napangiti ako sa sinabi ng Ob-gyne ko na si Doktora Chavez. Nandito ako ngayon sa ospital kasama si Aliah para sa check-up ko. I am now 7 months pregnant and I am so excited to see my child!Nagpasalamat kami kay Doktora bago lumabas ng ospital. Si Aliah ang kasama ko ngayong araw dahil may importanteng inaasikaso si Dexon. He became busier these days. Pinipilit ko na tiisin 'yon kahit miss na miss ko na siya. No matter how much I want him to be my side, I can't stop him from doing his work. Ako ang dahilan kung bakit pinili niyang umalis sa trabaho bilang aktor at ayoko nang makasagabal pa sa trabaho niya ngayon. At isa pa, alam ko naman na para saamin ng baby ko ang pagsisikap na ginagawa niya.Hindi na kami nagtagal sa hospital at dumeretso na sa parking lot kung saan may nag-aantay s
"Ano ba ang nangyayari sa'yo, Kuya?!"Rinig na rinig ko ang sigaw ni Aliah mula sa first floor habang ako ay nasa loob ng kwarto. Alex and Aliah are confronting Dexon right now because of what he did. Gusto nila malaman kung ano ang pumapasok sa isipan ngayon ni Dexon kaya niya nagawang ipagtabuyan ako.Lihim akong umiiyak sa kwarto habang pinapakinggan ang pag-uusap nila. Even Alex, his best friend, is furious about of what he did to me.Nang maka-uwi si Dexon kanina, umiyak ako nang umiyak sa sala kaya nagising ang dalawa. I told them about Dexon's actions and they couldn't believe that he did that to me. Pinilit kong pakalmahin ang sarili at naisipan kong tumayo na rin para bumaba kung nasaan sila ngayon. I don't want them to fight. Away lang namin 'to ni Dexon kaya ayaw ko silang madamay.Lumabas na ako ng kwarto habang pinupunasan ang sarili kong luha. I was walking down the stairs to go in the living room when I heard Dexon, saying things I never expected I will hear from him.
(Yvonne's Point Of View)"Hindi pa siya nagsasalita?"Umabot sa tenga ko ang boses ni Mom kahit nasa labas sila ng kwarto. After what happened earlier, dumeretso na agad ako sa pag-uwi at naabutan ko sila na sobrang nag-aalala dahil sa bigla kong pag-alis sa bahay. Everyone in the house was asking me where I have been but I couldn't speak. Hindi ko sila nabigyan ng sagot kaya mas nag-aalala sila.I need to give them a proper explanation so they can stop worrying about me but I couldn't tell them what really happened. Paano ko sasabihin sa kanila na ayaw na saakin ni Dexon? Na tuluyan nang nasira ang relasyon namin? Na ayaw niya nang ituloy ang kasal namin?"Kakausapin ko na lang po siya pagkagising niya. I don't know what happened. I'm assuming that Kuya has something to do with this but I can't contact him." boses 'yon ni Aliah.Muling nanikip ang dibdib ko. I should not blame Dexon. Pareho kaming biktima at ang tunay na may kasalanan ng lahat nang ito ay ang gagong Daniel na 'yon. I
(Yvonne's Point Of View)"Yvonne..."I heard a familiar voice. I tried to open my eyes even though my eyelids feels very tired and heavy. Mabigat rin ang pakiramdam ko kaya hindi ako nakabangon."A-Aliah?"I slowly bliked my eyes several times before I was able to see my friend looking at me with tears in her eyes. Kitang-kita sa expresyon niya ang matinding pag-alala kaya napatitig ako sa kanya nang may pagtataka.Bakit siya umiiyak? Ano ang nangyari? I was about to ask her why she's crying but my whole body suddenly froze when I remembered what happened. Oh, God!Nanlaki ang mga mata ko nang maalala ang buong pangyayari. Umalis ako dahil gustong makipagkita ni Cassandra saakin. She told me to come in a small and empty building located in a weird place. Hindi ako nagdalawang isip na kitain siya dahil gusto kong "A-Aliah, 'yung anak ko!" natataranta kong sigaw. Baka napahamak ang anak ko!Agad niya akong yinakap para pakalmahin ako. "Shhh... You're okay. You and your baby are safe.
(Dexon's Point Of View) Sobra akong naging miserable noong mga araw na pinaniniwalaan ko na linoko ako ni Yvonne. Even if I make every effort to forget her, I know in my heart that my love for her will never wane and that she will remain in my heart forever. Alam ko na kahit ano ang gawin niyang pananakit saakin, sa kanya pa rin ako uuwi hanggang sa huli. If she wants to use my money, then I will give her every dollar in my bank account. I can give her my everything as long as she will stay by my side. Handa akong magpaalipin sa kanya kahit totoo man na linoloko niya lang ako. Pero hindi pala 'yon ang katotohanan. She never, ever, planned on using me. Hindi niya ako kailanman linoko. Yvonne truly loves me. Ngayon ko lang nalaman ang bagay na 'yon. All this time, I thought she was forced to stay by my side because we have a child. Isa siguro 'yon sa dahilan kung bakit ako naniwala sa mga kasinungalingang ipinakita saakin ng gagong Daniel na 'yon. I can't believe that I was fooled by
(Dexon's Point Of View) "Dada is so pogi! Like me!" A smile instantly flashed across my lips when I heard what my dear son had told me. I patted his head, and it made him let out a lovely grin. "Of course, anak. Being pogi is in our genes." I chuckled. "Your father is right, Apo. Magaganda at gwapo ang nasa pamilya natin kaya normal lang na pogi ka rin." It's my father's voice. Napalingon kami sa dalawang taong kapapasok lang sa loob ng silid namin. Lumawak agad ang ngiti ni Apollo nang makita si Dad at ang Tito Alex niya. My father is wearing a formal attire that brought life to his stern facial expression. Si Alex naman ay nakasuot ng itim na tuxedo, making his appearance look more mature and manly. Parehong maayos ang hitsura nilang dalawa pero syempre wala pa ring makakatalo sa kagwapuhan ko. Lumapit si Dad kay Apollo at sinuklian ito ng ngiti. I feel happy seeing my father very lively towards my son. He's not an expressive person to me and my sister, but he's very differe
"Yvonne, please. Pansinin mo na ako." Umabot sa tenga ko ang malambing at nagsusumamong boses ni Dexon pero nagpanggap ako na walang narinig. Tinalikuran at hindi ko siya binatuhan ng tingin. Mula sa kusina, pinuntahan ko si Apollo sa sala at ibinigay sa kanya ang baso ng tubig na hawak ko. Naramdaman ko ang pagsunod ni Dexon pero hindi ko pa rin siya binigyan pansin. "Apollo, malapit na daw ang Tita Ganda at Tito Pogi mo. Kasama din si Lala at Lolo mo, kaya behave ka lang, ah?" "Opo, Mimi!" masigla niyang sagot bago uminom ng tubig. Ngumiti ako nang maramdaman ang excitement niya para sa araw na ito. Today is my son's fifth birthday. Pinaghandaan talaga namin ang araw na ito. We even prepared a small cake earlier to surprise him when he woke up early in his bed. Kasama namin kanina ang mga helpers na kantahan siya ng 'happy birthday' habang hawak ang small cake na sinindihan namin ng kandila, kaya naging masaya ang gising niya. And now, we are going to continue celebrating his bi
(Yvonne's Point of View)"Balik na po tayo sa Isla de Azul, Mimi. Ayoko na po dito. Madami pong bad people at gusto ka nilang kunin. Safe po sa isla, pero dito dangerous. Ayoko po sa dangerous."Hindi pa tumitigil sa pag-iyak si Apollo habang sinasabi 'yon saakin. Apat na araw na akong nasa ospital at mas maayos na ang kalagayan ko kaysa sa unang araw ko dito. I can now speak and move more comfortable so my mom brought Apollo to give me a visit. Sobra daw ang pag-aalala niya saakin at nasasaktan rin ako dahil kinailangan niyang mabahala. A child like him is supposed to have fun and enjoy his youth, but here he is, crying and worrying about me. Hindi daw siya tumitigil sa kakaiyak noong nawala ako at nanatili ako dito sa ospital, kaya gusto ko ipakita sa kanya na nasa maayos na kalagayan na ako.Tumingin ako kay Dexon. Nakasandal siya sa pader habang tahimik kaming pinapanood. Nakikita ko sa mukha niya na nasasaktan siya habang pinapakinggan ang tangis ng anak namin. Alam ko rin na nag
(Yvonne's Point Of View)Unti-unti akong nagkaroon ng malay pero hindi ko nagawang buksan ang mga mata ko. I immediately felt uncomfortable and I didn't know what to think at first. Parang may mabigat na nakapatong sa ulo ko dahil sa sobrang sakit nito, at halos wala rin akong magalaw dahil nanghihina ako. I was very confused until I remembered what happened before I passed out.Doon muling nabuhay ang takot na nararamdaman ko. Fear made my pulse beat faster as I tried to feel my surroundings. Mas lalo akong nag-panic nang mapansing nakatali sa likod ang kamay ko at may nakatakip sa mga mata ko kaya wala akong makita.What the heck! Where am I and what kind of a situation is this!?Sinubukan kong igalaw ang katawan ko para makawala pero wala rin akong nagawa. My breathing became heavy and my mind is going crazy. Hindi ko alam ang gagawin ko!"Nasaan ako? Tulong! Tulungan niyo ako!" sigaw ko habang patuloy na sinusubukang makawala sa tali ng kamay ko. Sobrang higpit nito at nararamdama
(Dexon's Point Of View)The party was unexpectedly fun. I usually don't enjoy this kind of gatherings but I feel different tonight. It is because my family are with me?Maraming tao ang tuwang-tuwa kay Apollo. I can't blame them because I know that my son is too adorable. Thanks to his cuteness, people's attention goes to him and I was able to escape the business talks with other businessmen. They all said that we look like each other and I was very proud to hear that.I know right. It's the genes!"Magkamukhang-magkamukha kayong dalawa. Is he going to take over your business in the future?" tanong ni Mrs. Heraldin habang hindi pa rin nawawala ang ngiti sa anak ko. She is the wife of a businessman who owns the biggest hotel in the country. She is infamous and known to be arrogant, and she pressures her children on their studies. Isa siya sa mga taong iniiwasan ko pero mukha namang wala siyang intensyong masama sa anak ko kaya hinahayaan ko lang siya na kausapin ito. He likes it when
(Yvonne's Point Of View)"Bakit ba kasi kailangan mo pa ako isama sa party na 'yan?" nakabusangot kong tanong kay Dexon habang sinusukatan ako ng tailor para sa dress na susuotin ko. Naimbitahan raw kasi siya sa isang party ng koreano niyang business partner at gusto niya kaming isama nina Apollo at Mom. It's going to be a big event and I'm sure that wealthy people from the business world are going to be there. Madalas akong dinadala ng parents ko sa mga gano'ng klaseng event noong bata ako pero matagal na 'yon. I feel nervous thinking that I'll attend such a special party."You need to accompany me as my girlfriend, Yvonne. I also want to officially introduce my family to the world."Girlfriend. That is the word he use to describe me now. Ilang araw pa lang siya nanliligaw saakin pero magkarelasyon na kami ngayon. Why? Because I confessed my feelings for him out of the blue!Mas lalo na siya naging clingy saakin simula ng nangyari 2 days ago sa opisina niya. I was still so embarasse
"Mimi, punta po kayo sa labas!"Hindi ko maintindihan si Apollo sa gusto niyang gawin. Kasalukuyan akong nagpipinta nang bigla siyang pumasok sa silid na ginagamit ko kapag tinatapos ko kapag nag-p-painting ako. He was always quiet and he never disturbed me during my busy hours, but he's acting differently right now. Pinabantayan ko siya sa Lala niya kaya nakasiguro ako na mababantayan at maasikaso siya nang maayos. But why is he telling me to come out? May nangyari ba?"Bakit, anak? Importante ba? Mimi is busy painting and I'm really messy right now, eh. Where's your Lala?""Very important po, Mimi! Lala is also outside and we are all waiting for you!"Kumunot ang noo ko dahil sa pagtataka. He's grinning with a bright facial expression so I think nothing bad happened. Ano ba ang nasa labas?Ngumiti na lang ako at tumayo. Tinanggal ko muna ang apron kong puno ng mantsa ng mga pinturang ginamit ko bago lumabas sa silid na iyon. Apollo held my hand and I could feel his excitement while
#1 Viral in Social MediaDexonRodriguez #2 Viral in Social MediaYvonneDelavinKunot-noo akong nagpapatuyo ng buhok gamit ang blow-dryer habang binabasa ang trending ngayon sa social media. Hindi na ako masyadong nabigla nang malamang na-post ang mga litrato namin na kinuha ng mga tao kahapon. I realized that we can't really have a full private life because I can never remove the fact that my child's father is someone famous. Palagi siyang pagkakagulugan at syempre damay na kami ni Apollo doon. Linakasan ko ang loob ko na buksan ang comments dahil kinakain ako ng kuryusidad na malaman ang mga komento ng tao. This is the first time I opened my social media account after 5 years. Hindi na ako masyadong updated sa mga pangyayari.I prepared myself for the harsh comments, just like what I received years ago, but I was surprised to see overwhelming praises and positive words about us. Dahil do'n ay nawala ang kaba ko at ginanahan akong basahin ang comments.'Ang cute ng anak nila. A perf
(Yvonne's POV)"Really? You're the 'Apollo' who painted that?" awang ang labi na tanong ni Dexon matapos kong sabihin ang tungkol sa ipininta ko. Amusement was very evident in his eyes.Nandito na kami ngayon sa mall para bumili ng art materials. Narito na rin naman ako sa syudad kaya susulitin ko na ang pamimili ng mga bagay na hindi ko makukuha sa isla o sa bayan."'Yon daw ang dahilan kung bakit natuklasan mo ang Isla de Azul. I never expected that you will find us because of that painting." saad ko habang nakatuon ang atensyon sa mga oil paintings at iba pang materials na naka-display. Sumasakit ang ulo ko dahil sa mga presyo nito. Lalo na talagang tumaas ang mga bilihin ngayon... mas mataas pa sa inaasahan ko. I don't usually buy these because I do art digitally. "It seems like I should really thank my sister for buying that painting. Siya ang dahilan kung bakit nakita ko kayong muli."I didn't bother replying on what he said because I was too focused on what I should buy. Pinil