“Get in. Now.” Sabi niya pagkatapos niyang tiningnan na sobrang basa mula ulo hanggang paa.
Hindi ko siya kinibo at kumunot lang ang noo. What’s with this person’s attitude?
“Sorry for the trouble, Sir. Pero basa ako. You might not like getting wet.” I replied with a straight face. Baka kung anong gawin sa akin ng isang ‘to. Delikado siyang makasama. I saw him make a grin which made the hair on my back to stand straight. What’s with the grin?!
“Don’t worry, I’m not that kind of person. Get in.” Sabi niya na parang nababasa niya ang iniisip ko. Hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko ay namula ang mga pisnge ko. Bakit parang pagdating sa taong ‘to, I felt restless?! I always get this feeling he knows what’s running inside my mind! He’s definitely a dangerous man! Alam ko iyon kasi nakaranas na ako mismo ng kahirapan mula sa mga kamay ng lalaking ‘to!
“
Pagkatapos kong makapagbihis ay agad akong lumabas at tumungong kusina. Sinadya ko talagang bilisan, ni kahit ang pagpapatuyo ng basa kong buhok dulot ng pagpapa ulan ko kanina ay di ko na ginawa. Who knows what that guy will do once I take my eyes off of him, especially since he’s with my son. Buti na lang talaga at andito si bulaklak, kundi hindi ko talaga iiwan ang anak ko kasama ang lalaking iyon na wala ako. Nang nakarating na ako sa kusina ay agad na hinagilap ng mga mata ko ang seryosong mukha ng lalaking naka upo. Tinitigan niya ng masama si bulaklak na para bang may malaking kasalanan ito sa kanya. Si bulaklak naman ay parang pinagpapawisan. Kitang-kita ko ang kaba sa mukha niya na iniiwasang tingnan ang lalaki sa mukha. Si Munde naman ay masaya lang habang pinipilit na umakyat sa mataas na upuan. Napansin yata ako ni bulaklak na dumating kaya parang napahinga siya ng maluwag. Problema nito? Bakit mukhang natatae siya sa kaba? Ganun ba siya katakot kay Devan? “Anong ginagaw
Binigyan ko ng matalim na tingin si bulaklak nang makita kong napatingin si Devan sa kanya. Nalilito ang mukha niyang nakatingin kay bulaklak na namumula ang mukha dahil sa kaka ubo.“That bastard was no longer around.” I solemnly replied to his question. Hindi ko na pinansin si bulaklak na nakayuko lamang na umiinom ng tubig.“I see. Is he still alive?” Tanong niya ulit.“Unfortunately, yes.” I snorted.“To think that such a guy actually exists, how shameful. How could he leave the two of you alone? You’re right, he’s a bastard.” He casually uttered with a blank face.“Cough!” Napatingin ako ulit kay bulaklak na umubo. Nang mapansin niya ang masama kong tingin sa kanya ay ibinaling niya ang atensyon niya kay Munde na hanggang ngayon ay masaya paring kumakain.“Little Z, kain ka pa. Marami pa nuggets, oh.” Pag-iiwas niya habang inaabutan si Munde ng ilang nuggets.“Yeah, he’s a full bloom bastard.” I grinned at him. Gusto ko sanang tumawa ng malakas dahil sa pag iinsulto niya sa saril
Akala ko mahihirapan akong tabuyin ang g*go pero hindi ko inaasahan na madali siyang maka-usap ngayon. Ilang salita ko lang ay tumango siya agad at walang alinlangang umalis na. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa inasta niya nang papaalis pa lamang siya. Pakiramdam ko kasi ay parang may mali. Lalo na sa mukha niyang nakatingin sa akin kanina nang sinabi niya ang mga huling katagang iyon. Pakiramdam ko ay may nadiskubre siya na hindi ko alam kung ano, pero may kutob akong masama iyon. I have never doubted my guts, that’s why I am so confident with myself. But now, I can’t even pinpoint what this bad hunch is telling me. It’s making me helpless. Wala akong magawa kundi magmasid na lang sa mga susunod na mangyayari. Ilang sandali kong tiningnan ang kalayuan kung saan nawala ang imahi ng sasakyan ni Devan habang may malalim na iniisip. Napagtanto ko lamang na sobrang tagal ko na pa lang nakatayo doon nang naramdaman ko na ang lamig ng gabi. I shivered a little before deciding to retur
"Ito na, lead. Natapos ko na ang sketches, I added another five samples since may mga designs akong gustong ipresent sayo. I revised all of them multiple times already pero may mga parts na hindi ako sigurado. Tingnan mo." Sabi sa akin ni Gwen habang inilahad ang mga sample sketches niya. Tiningnan ko iyon isa-isa ng maigi. Bawat sample sketch ay may kanya-kanyang designs, it's not bad but it's not that good either. Pininpoint ko ang mga areas na gusto kong iparevise sa kaniya. Iniba ko rin ang designs na hindi ko nagustuhan. May mga areas naman na unique ang pagkakagawa at nagustuhan ko iyon ng husto. As expected, Gwen really has creative ideas. She only needs proper training and experience, I believe she'll shine as a designer. "Ito at ito, ibahin mo iyan. Mas maganda kung ang ilagay mo diyan na design ay itong nilagay mo dito." Turo ko. Seryoso siyang nakinig sa mga sinabi ko habang nagsusulat ng notes ng mabilisan. "Okay. I will send you the revised samples later in the afternoo
Inabot yata sila sa pagpili ng samples ng tatlong oras. As her designer, nagbigay ako ng advice para sa pipiliin niyang gown. After all, my tastes are so much better compared to her. Of course pinili ko ang tatlong sa tingin ko ay pinakamalamang sa lahat ng samples. Sumang ayon siya sa sinabi ko. It seems like she trusts me in this matter that's why she probably agreed. Lumabas na ako ng room at dumeretso papuntang room ng team ko nang nakita nila akong nakabalik na ay pumunta sila sa meeting area namin at umupo. Nilatag ko sa lamesa ang tatlong sample sketches na napili at nag anunsyo. "This is the sample sketches na pinili ni Miss Kristina." Sabi ko. Tiningnan nila iyon at tumango. "We will be doing this respectively. Ito ang una, ito ang pangalawa at ang huli niyong gagawin ay ito." Sabi ko sabay turo sa mga samples. "Kailan tayo magsisimula?" Tanong ni Hannah. "It would be better if we can start tomorrow. We have a tight schedule since malapit na. Sa ngayon, Hannah, make the
"May nisuntok ako kanina! Salbahi kaya nisuntok ko!" Masayang saad niya pa. Hindi agad nag sink in sa utak ko ang sinabi niya kaya hindi ako agad nakakibo.Teka ano raw? Tama ba 'tong narinig kong sinabi niya?"May... sinuntok... ka?" Wala sa sariling tanong ko."That's right! That's right! He was a bad kid! Sabi niya kamukha ko raw ang uncle niya tapos tinawag akong bastardo. Sabi niya pa, si Mommy ko raw ay kabit-"Pinutol ko ang susunod niya pang sasabihin. Baka kung ano nang ibuga ng bibig niya. Hindi yata tamang sabihin ng isang limang taong gulang na bata ang mga salitang 'yun."Baby, huwag magsalita ng bad words. Bad 'yun. Sino bang nagsabi sayo 'nun ha at nang mapalo ko?" Tanong ko sa kaniya."Klasmet ko, Mommy." He replied while fiddling his fingers."Masama ring manuntok. Bakit mo naman kasi sinuntok? Saan mo ba nalamang sumuntok ha? Ang bata-bata mo pa, nagiging basagulero ka na." Pagsesermon ko sa kaniya."S-sorry....wa.. wahhhhhhhh! Sorry Mommy nisuntok ko siya! Wahhhhh!"
1 hour ago..."Anong meron? Bakit busy yata ang mga tao?" Tanong ko sa sarili nang makita ang mga taong nagsilakaran kaliwa't-kanan na parang nagmamadali."Lead! Buti at nandito ka na!" Nagmamadaling sigaw ni Hannah pagkapasok ko lang sa room namin."What's the rush? At bakit di mapakali yata ang mga tao sa hall? Anong meron?" Nagtatakang tanong ko."Ngayon ko lang din nalaman! May sikat na international model na magiging guest ng kompanya. Makakasama niya yata si Kristina sa isang shoot." Paliwanag niya.I raised my eyebrows. Kristina? With a famous international model? Hindi pa yata siya ganoon ka sikat para makapartner ang isang international model. There must be something else going on. I don't believe these ridiculous rumors."Kanina ka pa tinatawag ng assistant ni Miss Kristina. Pinapapunta ka, maybe it's about that model guest." Sabi niya pa. Tinanguan ko lang siya at pumunta na ng kwarto ni Kristina."Ahh! Kate! Thank goodness you're here!" Pagkapasok ko pa lang ay binungad ag
"Oh? Akala ko di mo pa ko nakilala at ipagpatuloy ko pa sana ang kwento ko." Sabi ko na may nakakalokong ngiti."Sorry okay? Buti at wala dito ang manager ko. Kung narinig niya ang pinagsasabi mo baka makutusan na naman ako 'nun! Haven't I already told you not to utter about that incident, huh? I'm trying to move on okay?!" He helplessly pleaded.This guy, is no other than Fredrick. Back abroad, I met a few friends. This guy was one of them. Nagkakilala kami sa Yureachin Corporation. He was one of the model there and I was a designer. Na-assign na rin ako sa kaniya kaya nagkalapitan kami sa isa't-isa. By the way, he's half filipino and Mexican. Nasabi ko na rin sa kaniya noon ang mga gulo ko sa buhay once nalasing ako. Nalaman ko na lang na alam na niya pala lahat pati sa anak ko. Ever since that day, naging masyado na siyang close sa akin. It's not like I was the one initiating, pero siya ang lapit ng lapit.May nalaman din ako sa kaniya na hindi ko na sana nalaman pa. Kaya parang gu
"F*ck." Napahilamos si Fredrick ng mukha niya. I only silently sighed along with helplessness. This guy, I have already told him several times to stop whatever it is he's feeling about me. But, he's just so persistent. I don't want to hurt him nor don't want to give him false hopes. That's why I am avoiding him hoping he'll stop eventually."Fredrick, I don't want to hurt you. Sinabi ko na sayo dati na itigil mo na. Walang patutunguhan ang kung ano mang nararamdaman mo sakin. You're my friend, I don't want to lose our relationship because of something like that." Mahinahong litanya ko sa katahimikan."How? Tell me how can I stop? I've already drowned, Dele. Ang hirap umahon, ang hirap pigilan. Ayaw ko ring masira ang pinagsamahan nating dalawa pero, f*ck, I can't accept being just a friend, Dele. I like you, no, I love you. Kahit sa panahon na iyon minahal kita bilang ikaw. Tanggap ko lahat ng nangyari sayo, I am even willing to accept about Munde. I can assure you I w
"Dad, bakit ka nandito? Are you here to see me?" Bumaba si Munde sa pagkakakarga ko at lumapit kay Devan at nagsalita nang may masiglang boses."Wait, Dad?" Nagtatakang saad sa akin ni Fredrick na parang nagtatanong kung anong nangyayari. I bit my lower lip and deeply sighed with exhaustion. Damn it, one was already frustrating enough and then another one came. I'm so exhausted!"Hey, 'son'. How's your day going?" Tanong ni Devan kay Munde at kinarga siya. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay parang binigatan niya yata ang tono niya nang ibanggit ang salitang 'son'."It was great! I got a lot of stars today! Ito oh! Ito pa!" Pakita niya sa mga reward stars ng teacher niya. Nakatatak iyon sa mga braso niya habang ipinapakita kay Devan na seryoso naman nakinig."Smart kid. And... Who's this?" Tanong niya at biglang lumamig ang paningin nang tiningnan niya si Fredrick."Siya si Tito! Friend ni Mommy!" Sagot ni Munde."Oh, 'Tito' you say." Ngiti niya.Bakit pakiramdam ko ay may kuryente sa
"Oh? Akala ko di mo pa ko nakilala at ipagpatuloy ko pa sana ang kwento ko." Sabi ko na may nakakalokong ngiti."Sorry okay? Buti at wala dito ang manager ko. Kung narinig niya ang pinagsasabi mo baka makutusan na naman ako 'nun! Haven't I already told you not to utter about that incident, huh? I'm trying to move on okay?!" He helplessly pleaded.This guy, is no other than Fredrick. Back abroad, I met a few friends. This guy was one of them. Nagkakilala kami sa Yureachin Corporation. He was one of the model there and I was a designer. Na-assign na rin ako sa kaniya kaya nagkalapitan kami sa isa't-isa. By the way, he's half filipino and Mexican. Nasabi ko na rin sa kaniya noon ang mga gulo ko sa buhay once nalasing ako. Nalaman ko na lang na alam na niya pala lahat pati sa anak ko. Ever since that day, naging masyado na siyang close sa akin. It's not like I was the one initiating, pero siya ang lapit ng lapit.May nalaman din ako sa kaniya na hindi ko na sana nalaman pa. Kaya parang gu
1 hour ago..."Anong meron? Bakit busy yata ang mga tao?" Tanong ko sa sarili nang makita ang mga taong nagsilakaran kaliwa't-kanan na parang nagmamadali."Lead! Buti at nandito ka na!" Nagmamadaling sigaw ni Hannah pagkapasok ko lang sa room namin."What's the rush? At bakit di mapakali yata ang mga tao sa hall? Anong meron?" Nagtatakang tanong ko."Ngayon ko lang din nalaman! May sikat na international model na magiging guest ng kompanya. Makakasama niya yata si Kristina sa isang shoot." Paliwanag niya.I raised my eyebrows. Kristina? With a famous international model? Hindi pa yata siya ganoon ka sikat para makapartner ang isang international model. There must be something else going on. I don't believe these ridiculous rumors."Kanina ka pa tinatawag ng assistant ni Miss Kristina. Pinapapunta ka, maybe it's about that model guest." Sabi niya pa. Tinanguan ko lang siya at pumunta na ng kwarto ni Kristina."Ahh! Kate! Thank goodness you're here!" Pagkapasok ko pa lang ay binungad ag
"May nisuntok ako kanina! Salbahi kaya nisuntok ko!" Masayang saad niya pa. Hindi agad nag sink in sa utak ko ang sinabi niya kaya hindi ako agad nakakibo.Teka ano raw? Tama ba 'tong narinig kong sinabi niya?"May... sinuntok... ka?" Wala sa sariling tanong ko."That's right! That's right! He was a bad kid! Sabi niya kamukha ko raw ang uncle niya tapos tinawag akong bastardo. Sabi niya pa, si Mommy ko raw ay kabit-"Pinutol ko ang susunod niya pang sasabihin. Baka kung ano nang ibuga ng bibig niya. Hindi yata tamang sabihin ng isang limang taong gulang na bata ang mga salitang 'yun."Baby, huwag magsalita ng bad words. Bad 'yun. Sino bang nagsabi sayo 'nun ha at nang mapalo ko?" Tanong ko sa kaniya."Klasmet ko, Mommy." He replied while fiddling his fingers."Masama ring manuntok. Bakit mo naman kasi sinuntok? Saan mo ba nalamang sumuntok ha? Ang bata-bata mo pa, nagiging basagulero ka na." Pagsesermon ko sa kaniya."S-sorry....wa.. wahhhhhhhh! Sorry Mommy nisuntok ko siya! Wahhhhh!"
Inabot yata sila sa pagpili ng samples ng tatlong oras. As her designer, nagbigay ako ng advice para sa pipiliin niyang gown. After all, my tastes are so much better compared to her. Of course pinili ko ang tatlong sa tingin ko ay pinakamalamang sa lahat ng samples. Sumang ayon siya sa sinabi ko. It seems like she trusts me in this matter that's why she probably agreed. Lumabas na ako ng room at dumeretso papuntang room ng team ko nang nakita nila akong nakabalik na ay pumunta sila sa meeting area namin at umupo. Nilatag ko sa lamesa ang tatlong sample sketches na napili at nag anunsyo. "This is the sample sketches na pinili ni Miss Kristina." Sabi ko. Tiningnan nila iyon at tumango. "We will be doing this respectively. Ito ang una, ito ang pangalawa at ang huli niyong gagawin ay ito." Sabi ko sabay turo sa mga samples. "Kailan tayo magsisimula?" Tanong ni Hannah. "It would be better if we can start tomorrow. We have a tight schedule since malapit na. Sa ngayon, Hannah, make the
"Ito na, lead. Natapos ko na ang sketches, I added another five samples since may mga designs akong gustong ipresent sayo. I revised all of them multiple times already pero may mga parts na hindi ako sigurado. Tingnan mo." Sabi sa akin ni Gwen habang inilahad ang mga sample sketches niya. Tiningnan ko iyon isa-isa ng maigi. Bawat sample sketch ay may kanya-kanyang designs, it's not bad but it's not that good either. Pininpoint ko ang mga areas na gusto kong iparevise sa kaniya. Iniba ko rin ang designs na hindi ko nagustuhan. May mga areas naman na unique ang pagkakagawa at nagustuhan ko iyon ng husto. As expected, Gwen really has creative ideas. She only needs proper training and experience, I believe she'll shine as a designer. "Ito at ito, ibahin mo iyan. Mas maganda kung ang ilagay mo diyan na design ay itong nilagay mo dito." Turo ko. Seryoso siyang nakinig sa mga sinabi ko habang nagsusulat ng notes ng mabilisan. "Okay. I will send you the revised samples later in the afternoo
Akala ko mahihirapan akong tabuyin ang g*go pero hindi ko inaasahan na madali siyang maka-usap ngayon. Ilang salita ko lang ay tumango siya agad at walang alinlangang umalis na. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa inasta niya nang papaalis pa lamang siya. Pakiramdam ko kasi ay parang may mali. Lalo na sa mukha niyang nakatingin sa akin kanina nang sinabi niya ang mga huling katagang iyon. Pakiramdam ko ay may nadiskubre siya na hindi ko alam kung ano, pero may kutob akong masama iyon. I have never doubted my guts, that’s why I am so confident with myself. But now, I can’t even pinpoint what this bad hunch is telling me. It’s making me helpless. Wala akong magawa kundi magmasid na lang sa mga susunod na mangyayari. Ilang sandali kong tiningnan ang kalayuan kung saan nawala ang imahi ng sasakyan ni Devan habang may malalim na iniisip. Napagtanto ko lamang na sobrang tagal ko na pa lang nakatayo doon nang naramdaman ko na ang lamig ng gabi. I shivered a little before deciding to retur
Binigyan ko ng matalim na tingin si bulaklak nang makita kong napatingin si Devan sa kanya. Nalilito ang mukha niyang nakatingin kay bulaklak na namumula ang mukha dahil sa kaka ubo.“That bastard was no longer around.” I solemnly replied to his question. Hindi ko na pinansin si bulaklak na nakayuko lamang na umiinom ng tubig.“I see. Is he still alive?” Tanong niya ulit.“Unfortunately, yes.” I snorted.“To think that such a guy actually exists, how shameful. How could he leave the two of you alone? You’re right, he’s a bastard.” He casually uttered with a blank face.“Cough!” Napatingin ako ulit kay bulaklak na umubo. Nang mapansin niya ang masama kong tingin sa kanya ay ibinaling niya ang atensyon niya kay Munde na hanggang ngayon ay masaya paring kumakain.“Little Z, kain ka pa. Marami pa nuggets, oh.” Pag-iiwas niya habang inaabutan si Munde ng ilang nuggets.“Yeah, he’s a full bloom bastard.” I grinned at him. Gusto ko sanang tumawa ng malakas dahil sa pag iinsulto niya sa saril