“Leader, tayo na raw.” Kibit ni Stacy sa braso ko at tinuro ang room kung saan nandoon si Kristina. Bumalik ang atensyon ko sa kasalukuyan, halos nabaon na kasi ako sa kakaisip kung susugurin ko na lang kaya ng tuluyan si Kristina na nasa loob o hindi.
“Ahh, oo.” Sagot ko at dahan-dahan na pumasok sa kwarto kasama si Stacy na nasa likod ko. Ngumiti ako ng tuluyan nang nakita na ang pigura ng babae na kanina lang ay pinag-isipan kong sakalin. Ahh, saying naman kung mamamatay ang babaeng ‘to ng gano’n-gano’n lang.
“Hello.” Ngiti niya sa amin ni Stacy na ngayon ay nakatingin lang sa kaniya. Tumahimik ang paligid dahil hindi kami kumibo.
“Ahh! Oh my God! I’m so sorry. I’m just so excited to see that I don’t know what to say! A-ano, isa akong sa mga fans mo. C-can I get your autograph first before we do the measurements?” Sabi ko na makikita talaga ang pagka-eksayted sa boses ko. Now,
Umuwi ako ng apartment na sobrang pagod. Ang dami kasi naming ginawa pagkatapos ng fitting kanina. May maliit din na problema tungkol sa budget naming kasi nga ang kalahati ay nabili na nila doon sa gown na sinira ko. Bakit kasi hindi muna ako pinaalam sa gumagawa sila ng gown ng sila lang? Paano naman nila nalaman ang measurements ni Kristina, aber?! Sagot naman nila, hindi nila alam na may fitting pala na magaganap, kinunan lang nila ng base ang dating measurements ni Kristina noong nakaraang taon. How can they not know the fundamentals of making a gown? Alam naman nila na importante ang measurements kaya bakit gumawa sila ng gown gamit ang measurements ni Kristina last year? Kaya ayon, pinagmumura ko silang lahat. Wala silang nagawa kundi ang isauli ang nakuhang pera sa budget gamit ang sarili nilang mga pera. Buti naman dahil kung hindi, baka gawin ko rin sa kanila ang ginawa ko kay Zia. Binuksan ko ang pintuan at bumungad sa akin si Munde at Bulaklak na nanonood
Dahil ginabi si Bulaklak sa amin ay dito ko na lang din siya pinakain. Mukhang ang dami pala nilang pinuntahan ni Munde ngayong araw, eh hanggang natapos kami kumain ay hindi pa rin siya natapos kakadaldal sa mga lugar na pinuntahan nila. Ako naman ay tahimik lang na nakikinig sa masaya niyang pagnanarrate sa mga nangyari.“Late na, matulog ka na baby.” Sabi ko at dinala siya sa kwarto niya. Siguro dahil na rin sa ang daming ginawa nila ay naubos ang energy niya kaya naantok agad siya nang inihiga ko na siya sa kama. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakatulog agad siya kaya lumabas na ako ng kwarto.“Iza, may sasabihin nga pala ako.” Napatingin ako kay bulaklak na may mabigat na ekspresyon sa mukha.“Ano?” Tanong ko at pumunta kami ng sala para mag-usap.“Tumawag sa akin kanina ang principal ng dating school na pinasukan ni little Z.” Pa-una niya.“Bakit? Anong sinabi niya?” Tanong ko at n
Munde’s POV:“Yes!” Bigla kong sigaw nang nasiguro ko ng umalis na si Mommy. Napasayaw-sayaw pa ako sa saya pagkatapos ay pumasok na sa room ng may malaking ngiti na tagumpay. Hehehe, salamat naman at hindi pa ako nakatransfer!Pero sabi ni Mommy ay maghahanap pa raw siya ng paraan para matransfer ako. Sana hindi siya makahanap. Kailangan kong kausapin ulit si Dad mamaya tungkol kanina. Para sigurado na talagang hindi ako matatransfer!“Mundo!” Bumagsak ang ngiti ko nang marinig ko na naman ang sigaw na iyon.“Munde.” Pangongorek ko sa tawag nila sa akin. Ilang beses ko bang kailangan e-correct ang pangalan ko sa kanila? Para silang sirang plaka paulit-ulit na lang mundo, mundo! Sabing Munde eh!Hindi ko na lang sila pinansin at hinanap si Aira sa room at nakita ko naman siyang naka-upo mag-isa sa gilid. Hindi siya naglalaro ng kung ano-ano ‘di tulad ng iba ko pang mga classmates. Nakatingin lang siya
Devan’s POV:“Sir, here’s the result of the investigation.”Napahinto ako sa pagscan ng reports at napa-angat ng ulo. It was Assistant Lee who came in with a folder in his hand. Tumigil ako sa ginagawa ko at tiningnan ang folder na nasa kamay niya. He’s pretty good finding out things, to think he’s finished investigating this early. I am very satisfied. Tumango ako sa kaniya para ireport kung ano ang contents ng investigation nila.“Well, her name is Adeloiza Agnello, currently twenty-four years old. She’s the daughter of the former President Mrs. Dianne and the current President Mr. Matheo of the Virden Company. Apparently, five years ago she lost her position as the heiress and was kicked out after getting involved in a scandal. She left the country after that. She also has a son, Munde Zeon Agnello, five years old and was born in Los Angeles. About the father of the child, we’re still on it.&
Adeloiza’s POV: Hawak ko ang card na binigay ng Principal sa akin kanina habang naglalakad ako papasok sa building. Kung pwede lang ay tatawag na ako ngayon din para makausap ang taong iyon at nang maitransfer na si Munde. Pero sabi niya ay sa hapon lang tatawag kasi nga busy daw ang taong iyon sa umaga. Haysss! Irita kong binalik sa pouch ko ang card. Wala akong magawa, kung mamaya edi mamaya! Pumasok ako sa room at bumungad sa akin ang mga kateam ko na busy na nagchachat. Napatingin sila sa akin isa-isa nang napansin na nila ako. “Leader? Ba’t ang dilim ng mukha mo?” Tanong sa akin ni Hannah na binigyan lang ako ng nakaka-awang tingin. I rolled my eyes at her and put my bag on the chair. “Ano bang pinag-uusapan niyo? Ang bibigat ng ekspresyon niyo sa mukha.” Casual na tanong ko at binigyan sila ng tingin. Napatingin sila sa isa’t-isa at sumagot. “Leader, may rumors na kumakalat sa department natin.” Bulong sa akin ni S
Pagkatapos ng lunchbreak ay nagpatuloy na naman kami sa paggawa ng gown. Natapos na sa pagtahi, mga exterior designs na lang ang gagawin. And because it’s the most important part of our gown, we will probably spend two days or more completing it. “Leader, this design is so tricky. Paniguradong matatagalan tayo dito.” Sabi sa akin ni Alyn habang tinuturo ang likod ng gown na hindi niya pa nasisimulan. Nakita ko kung paano siya namroblema habang nakatingin sa sketch at sa gown nang paulit-ulit. “Of course. Matatagalan talaga tayo diyan. But be patient. Kaya niyo ‘yan.” Casual na sabi ko sabay tingin sa harapan ng gown. Ang likod kasi na design ay konektado sa upper bust ng d****b. The color we chose is royal blue and the lower part of the gown ay iyong nagkablack. We also took our dying the lower part with black to achieve this kind of effect. ‘Yong black sa baba tapos unti-unting nagkablue sa itaas. “I can already imagine it. This will look absolutely fabulous
“Daddy!” Agad na sigaw ni Munde at gusto na sanang bumaba para lapitan siya. Hindi ko hinayaang makababa siya at hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kaniya. Nagpumilit siyang bumaba pero hindi ako pumayag.“Excuse me sir, bakit nandito ka?” Malamig na tanong ko. Tiningnan ko ang buo niyang pagkatao. Mula sa sobrang itim niya na buhok at sa kaniyang mga matang kulay putik. Hindi iyon dark kundi light brown. Kahit gabi na ay naaninag ko iyon. Mayroon siyang matangos na ilong at manipis na labi. Maputi siyang tao kaya naiisip kong nahaluan ang dugo niya ng iba pang lahi.Kahit na aaminin kong maganda ang hubog ng hitsura niya at iyon mismo ang dahilan kung bakit naakit ako sa kaniya nang gabing iyon. Sobrang nakakaakit talaga na kahit isang sulyap lang sa kaniya ay kakabog na ang dibdib ko sa kaba. Kabang hindi ko nagugustuhan na nararamdaman ko sa g*gong ‘to!Pareho kaming pinagmamasdan ang isa’t-isa, iyong tingin niya ay dumapo s
“Go to your room.” Bulong ko kay Munde na agad namang lumingo-lingo ng malakas at niyakap ang hita ko. “No! N.E.V.E.R!” Malakas na sigaw niya. I furrowed my brows before massaging my forehead because of a headache. “Huwag matigas ang ulo. Go. Now.” Diin na utos ko at tinuro ang kwarto niya. He gave me a pitiful look and showed me his teary eye. Ughh! Alam kong cute ka pero ‘wag naman ngayon baby! “Please?” Sabi niya ulit. Tinigasan ko ang konsiyensya ko at lumingo. “Son, go to your room first. Mag-uusap kami ng Mommy mo. You’re a good boy right?” Napa-angat ang ulo ko at sinamaan ng tingin ang lalaking puno ng kayabangan sa katawan. Puro pa siya ngisi na parang timang. “He’s not your son-“ Bulyaw ko pero pinutol iyon ni Munde. “Yes! I’ll go now, Dad!” Tiningnan ko ang silang dalawa. It looks like they’re secretly exchanging messages with their eyes at sila lang ang naka-intindi. I looked at the pair of father and son behaving suspiciou
"F*ck." Napahilamos si Fredrick ng mukha niya. I only silently sighed along with helplessness. This guy, I have already told him several times to stop whatever it is he's feeling about me. But, he's just so persistent. I don't want to hurt him nor don't want to give him false hopes. That's why I am avoiding him hoping he'll stop eventually."Fredrick, I don't want to hurt you. Sinabi ko na sayo dati na itigil mo na. Walang patutunguhan ang kung ano mang nararamdaman mo sakin. You're my friend, I don't want to lose our relationship because of something like that." Mahinahong litanya ko sa katahimikan."How? Tell me how can I stop? I've already drowned, Dele. Ang hirap umahon, ang hirap pigilan. Ayaw ko ring masira ang pinagsamahan nating dalawa pero, f*ck, I can't accept being just a friend, Dele. I like you, no, I love you. Kahit sa panahon na iyon minahal kita bilang ikaw. Tanggap ko lahat ng nangyari sayo, I am even willing to accept about Munde. I can assure you I w
"Dad, bakit ka nandito? Are you here to see me?" Bumaba si Munde sa pagkakakarga ko at lumapit kay Devan at nagsalita nang may masiglang boses."Wait, Dad?" Nagtatakang saad sa akin ni Fredrick na parang nagtatanong kung anong nangyayari. I bit my lower lip and deeply sighed with exhaustion. Damn it, one was already frustrating enough and then another one came. I'm so exhausted!"Hey, 'son'. How's your day going?" Tanong ni Devan kay Munde at kinarga siya. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay parang binigatan niya yata ang tono niya nang ibanggit ang salitang 'son'."It was great! I got a lot of stars today! Ito oh! Ito pa!" Pakita niya sa mga reward stars ng teacher niya. Nakatatak iyon sa mga braso niya habang ipinapakita kay Devan na seryoso naman nakinig."Smart kid. And... Who's this?" Tanong niya at biglang lumamig ang paningin nang tiningnan niya si Fredrick."Siya si Tito! Friend ni Mommy!" Sagot ni Munde."Oh, 'Tito' you say." Ngiti niya.Bakit pakiramdam ko ay may kuryente sa
"Oh? Akala ko di mo pa ko nakilala at ipagpatuloy ko pa sana ang kwento ko." Sabi ko na may nakakalokong ngiti."Sorry okay? Buti at wala dito ang manager ko. Kung narinig niya ang pinagsasabi mo baka makutusan na naman ako 'nun! Haven't I already told you not to utter about that incident, huh? I'm trying to move on okay?!" He helplessly pleaded.This guy, is no other than Fredrick. Back abroad, I met a few friends. This guy was one of them. Nagkakilala kami sa Yureachin Corporation. He was one of the model there and I was a designer. Na-assign na rin ako sa kaniya kaya nagkalapitan kami sa isa't-isa. By the way, he's half filipino and Mexican. Nasabi ko na rin sa kaniya noon ang mga gulo ko sa buhay once nalasing ako. Nalaman ko na lang na alam na niya pala lahat pati sa anak ko. Ever since that day, naging masyado na siyang close sa akin. It's not like I was the one initiating, pero siya ang lapit ng lapit.May nalaman din ako sa kaniya na hindi ko na sana nalaman pa. Kaya parang gu
1 hour ago..."Anong meron? Bakit busy yata ang mga tao?" Tanong ko sa sarili nang makita ang mga taong nagsilakaran kaliwa't-kanan na parang nagmamadali."Lead! Buti at nandito ka na!" Nagmamadaling sigaw ni Hannah pagkapasok ko lang sa room namin."What's the rush? At bakit di mapakali yata ang mga tao sa hall? Anong meron?" Nagtatakang tanong ko."Ngayon ko lang din nalaman! May sikat na international model na magiging guest ng kompanya. Makakasama niya yata si Kristina sa isang shoot." Paliwanag niya.I raised my eyebrows. Kristina? With a famous international model? Hindi pa yata siya ganoon ka sikat para makapartner ang isang international model. There must be something else going on. I don't believe these ridiculous rumors."Kanina ka pa tinatawag ng assistant ni Miss Kristina. Pinapapunta ka, maybe it's about that model guest." Sabi niya pa. Tinanguan ko lang siya at pumunta na ng kwarto ni Kristina."Ahh! Kate! Thank goodness you're here!" Pagkapasok ko pa lang ay binungad ag
"May nisuntok ako kanina! Salbahi kaya nisuntok ko!" Masayang saad niya pa. Hindi agad nag sink in sa utak ko ang sinabi niya kaya hindi ako agad nakakibo.Teka ano raw? Tama ba 'tong narinig kong sinabi niya?"May... sinuntok... ka?" Wala sa sariling tanong ko."That's right! That's right! He was a bad kid! Sabi niya kamukha ko raw ang uncle niya tapos tinawag akong bastardo. Sabi niya pa, si Mommy ko raw ay kabit-"Pinutol ko ang susunod niya pang sasabihin. Baka kung ano nang ibuga ng bibig niya. Hindi yata tamang sabihin ng isang limang taong gulang na bata ang mga salitang 'yun."Baby, huwag magsalita ng bad words. Bad 'yun. Sino bang nagsabi sayo 'nun ha at nang mapalo ko?" Tanong ko sa kaniya."Klasmet ko, Mommy." He replied while fiddling his fingers."Masama ring manuntok. Bakit mo naman kasi sinuntok? Saan mo ba nalamang sumuntok ha? Ang bata-bata mo pa, nagiging basagulero ka na." Pagsesermon ko sa kaniya."S-sorry....wa.. wahhhhhhhh! Sorry Mommy nisuntok ko siya! Wahhhhh!"
Inabot yata sila sa pagpili ng samples ng tatlong oras. As her designer, nagbigay ako ng advice para sa pipiliin niyang gown. After all, my tastes are so much better compared to her. Of course pinili ko ang tatlong sa tingin ko ay pinakamalamang sa lahat ng samples. Sumang ayon siya sa sinabi ko. It seems like she trusts me in this matter that's why she probably agreed. Lumabas na ako ng room at dumeretso papuntang room ng team ko nang nakita nila akong nakabalik na ay pumunta sila sa meeting area namin at umupo. Nilatag ko sa lamesa ang tatlong sample sketches na napili at nag anunsyo. "This is the sample sketches na pinili ni Miss Kristina." Sabi ko. Tiningnan nila iyon at tumango. "We will be doing this respectively. Ito ang una, ito ang pangalawa at ang huli niyong gagawin ay ito." Sabi ko sabay turo sa mga samples. "Kailan tayo magsisimula?" Tanong ni Hannah. "It would be better if we can start tomorrow. We have a tight schedule since malapit na. Sa ngayon, Hannah, make the
"Ito na, lead. Natapos ko na ang sketches, I added another five samples since may mga designs akong gustong ipresent sayo. I revised all of them multiple times already pero may mga parts na hindi ako sigurado. Tingnan mo." Sabi sa akin ni Gwen habang inilahad ang mga sample sketches niya. Tiningnan ko iyon isa-isa ng maigi. Bawat sample sketch ay may kanya-kanyang designs, it's not bad but it's not that good either. Pininpoint ko ang mga areas na gusto kong iparevise sa kaniya. Iniba ko rin ang designs na hindi ko nagustuhan. May mga areas naman na unique ang pagkakagawa at nagustuhan ko iyon ng husto. As expected, Gwen really has creative ideas. She only needs proper training and experience, I believe she'll shine as a designer. "Ito at ito, ibahin mo iyan. Mas maganda kung ang ilagay mo diyan na design ay itong nilagay mo dito." Turo ko. Seryoso siyang nakinig sa mga sinabi ko habang nagsusulat ng notes ng mabilisan. "Okay. I will send you the revised samples later in the afternoo
Akala ko mahihirapan akong tabuyin ang g*go pero hindi ko inaasahan na madali siyang maka-usap ngayon. Ilang salita ko lang ay tumango siya agad at walang alinlangang umalis na. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa inasta niya nang papaalis pa lamang siya. Pakiramdam ko kasi ay parang may mali. Lalo na sa mukha niyang nakatingin sa akin kanina nang sinabi niya ang mga huling katagang iyon. Pakiramdam ko ay may nadiskubre siya na hindi ko alam kung ano, pero may kutob akong masama iyon. I have never doubted my guts, that’s why I am so confident with myself. But now, I can’t even pinpoint what this bad hunch is telling me. It’s making me helpless. Wala akong magawa kundi magmasid na lang sa mga susunod na mangyayari. Ilang sandali kong tiningnan ang kalayuan kung saan nawala ang imahi ng sasakyan ni Devan habang may malalim na iniisip. Napagtanto ko lamang na sobrang tagal ko na pa lang nakatayo doon nang naramdaman ko na ang lamig ng gabi. I shivered a little before deciding to retur
Binigyan ko ng matalim na tingin si bulaklak nang makita kong napatingin si Devan sa kanya. Nalilito ang mukha niyang nakatingin kay bulaklak na namumula ang mukha dahil sa kaka ubo.“That bastard was no longer around.” I solemnly replied to his question. Hindi ko na pinansin si bulaklak na nakayuko lamang na umiinom ng tubig.“I see. Is he still alive?” Tanong niya ulit.“Unfortunately, yes.” I snorted.“To think that such a guy actually exists, how shameful. How could he leave the two of you alone? You’re right, he’s a bastard.” He casually uttered with a blank face.“Cough!” Napatingin ako ulit kay bulaklak na umubo. Nang mapansin niya ang masama kong tingin sa kanya ay ibinaling niya ang atensyon niya kay Munde na hanggang ngayon ay masaya paring kumakain.“Little Z, kain ka pa. Marami pa nuggets, oh.” Pag-iiwas niya habang inaabutan si Munde ng ilang nuggets.“Yeah, he’s a full bloom bastard.” I grinned at him. Gusto ko sanang tumawa ng malakas dahil sa pag iinsulto niya sa saril