Keziah Arwen
Pag uwi namin sa bahay ay mabilis naming inayos ang mga binili namin at inilagay sa tamang mga lagayan.
"Bilis, Arwen. Tara na, game na game na ako." Pagmamadali sa akin ni Noah.
"Teka, papunta na." Sagot ko at sumunod na sa kusina.
"Mayroon na akong nakita na tutorial, sundan na lang natin 'to para hindi tayo maguluhan at mahirapan." Sabi niya sa akin pagpasok ko at ipinakit ang isang video.
"Ay teka, kunin ko phone holder ko. Para hindi tayo mahirapan tumingin." Saad ko naman at mabilis na bumalik sa kwarto ko.
Pagkatapos ko makuha ang phone holder ko ay bumalik na ako sa kusina. Inilagay ko naman ang phone niya, bago ito ipinatong sa may ibabaw ng counter.
Tulad ng nasa video ay sinimulan na namin ihanda ang mga gagamitin na ingredients, sinundan namin kung gaano kadami o kaunti, at ang pagkakasunod na binabanggit sa video.
"So we have to start making teriyaki sauce first?" Noah asked as we follow the video tuto
Keziah ArwenTomorrow morning, pag-uwi namin galing school ay agad kaming dumiretso sa kusina.Oo, tama. Sa kusina kami agad dumiretso. Nagulat nga ako kasi akala ko ay magbi-bihis pa si Noah ng damit, pero gulat kaming napa-tingin sa isa't-isa nang makitang isang lugar lang ang pupuntahan namin."Excited yarn, Arwen?" Natatawang tanong sa akin ni Noah."Ikaw din naman." Sagot ko.Sabay din kaming umuwi tulad nang napag-usapan kahapon.Ang akala ko nga ay nauna na siyang umuwi, dahil nung sinipat ko ang classroom nila kanina ay wala na siya sa room. Nakita ko pa nga si Felix at Mico na nag-uusap, pero si Noah wala na. Kaya nung maka-sakay ako ng taxi, nagulat nanaman ako kasi nakita ko siyang naka-tayo sa kanto.Gusto ko na nga sanang hindi siya hintuan, kaso nakaka-awa. Halatang excited talaga sa teriyaki, kaya sinabihan ko ang taxi driver na huminto saglit at may kasama akong sasakay pa.Hindi rin ako naka-tanggap ng asar at
Keziah Arwen"Tulad ng sinabi ko kanina, I will try to be civil with them. Kasi gusto ko ipakita na sinubukan ko, kapag may narinig akong hindi maganda tapos na ang trial and error. Okay ba tayo roon?" Tanong niya sa akin."Bakit mo ako tinatanong? Eh parents mo naman 'yan. Anong trial and error ka diyan? Change quote ka, dapat try and try until you die." Pagtatama ko sa kanya."Ano sila chicks? Dapat matuto rin silang mag-approach sa akin. Ako na 'to, Noah Oliver na pinaka-gwapo ng angkan ng Valencia." Mayabang niyang sabi. "Dapat matuto rin silang mag-approach, hindi naman ako nangangagat." Dagdag niyang reklamo."Kaya ka nga hindi nilalapitan kasi unang tingin mo pa lang, mukha ka na raw nangangagat." Natatawang
Keziah Arwen "So, he is staying with his parents today?" Tanong ni Kuya Atticus sa akin. Tumango naman ako at tumabi sa kanya. "Opo, dahil nga babawi raw sina tito at tita sa kanya. They asked Noah Oliver to stay for tonight." Sagot ko at hinarap siya. "Grabe, Kuya. Hindi ko talaga maintindihan takbo ng utak ni Noah. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa biglaang pagbu-blurt out niya. Hindi ako ready." Pagku-kuwento ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kanina. Hindi ko inaasahan na gagawin niya 'yon. Kaya yung kaba ko kanina, abot langit. Ni hindi nga ako maka-sabat or mapigilan siya dahil hindi agad nag-register sa utak ko na gagawin niya na agad kanina. Saglit na natawa si Kuya bago ibaba ang glass of wine na hawak niya. "Ano ba ang nangyari? Bakit pala napunta kayo roon in the first place?" Tanong ni Kuya. Mukhang interesado na sa nangyari kanina. Umayos naman ako ng upo. "Kasi diba po gumawa kami ng teriyaki?"
Keziah Arwen "Wow, sinabi ko bang tawagan mo ako in the first place? Hindi naman diba?" Tanong ko sa kanya. "Ikaw nga 'tong tumawag sa akin. Pasalamat ka pa nga ay sinagot ko tawag mo, when in fact hindi ko naman dapat talaga sasagutin." Dagdag kong sabi bago babaan siya ng tawag. Para namang sinabi niya na porke wala akong ka late night call ay gaganituhin niya ako? Nakakatuwa ba 'yon? Nagya-yabang kasi meron? Edi sana all! "Kahit kailan talaga. Malayo na lahat sa isa't-isa yung pang-aasar umaabot hanggang dito." Hihiga na sana ako nang maka-tanggap nanaman ako ng tawag mula kay Noah Oliver. Pinatay ko na lang ang tawag niya at humiga na ng tuluyan sa kama. Wala naman ako masiyadong ginawa pero feeling ko ang dami kong ginawa sa buhay. Bisitahin ko rin kaya bukas sila mom and dad after class? 'Pag wala kaming mabigat na gawain, I will make sure to visit them in the cemetery. They might think that I do not love
Keziah Arwen"Please talk about it with your team. Be ready for the reporting next meeting. I am looking forward to it. Bye, class!" Our Professor said and walked out of room afterward.I tried to glance at my team, but I saw the person I was not finding at all."Arwen! Come on!" I heard him screaming.I signed him to wait and headed to group mates."What should we do? Do you want ba na i-separate natin ang work para mas mabilis. And para ma-review natin, we can just have a group call later evening to talk about it or tomorrow morning? What do you prefer?" I suggested since wala namang gusto mag-salita.Ali nodded, "Oo, do you want to be our leader?" He asked.Agad naman akong umiling. "Hindi, I am just taking the initiative since walang gustong mag-talk sa inyo." Nahiyang sagot ko."You should be our group leader na lang, you are good at handling your group mates eh." Komento pa ni Liah."Ano ka ba? Hindi naman ganoon."
Noah Oliver"It's fun to learn them. You will know a lot of flowers and it can help you in the future if you wanted to give someone flowers. In that way, you will give them the right one. Baka kasi instead na matuwa sa flowers na ibibigay mo, mainis pa sa iyo." Sagot ni Arwen sa akin. "Tsaka if you will give to other girls, they will be happy kasi maiisip nila na thoughtful ka. Na you are not just giving them flowers because you think they will love it." Dagdag niya pang sabi."Other girls?" Tanong ko sa kanya. "May naiisip ka pa bang iba na pagbibigyan ko ng flowers?"Tumango naman siya. "Of course, marami ka namang pwede pagbigyan. It's not just for your mother and other relative. Pwedeng sa mga friends mo or kung sino man maisipan mo na bigyan." Paliwanag niya.She does not get what I am saying. Pero I will not say it to her na lang, kasalanan niya 'yon. Hindi niya ako gets eh. "You are right. I will at―woaaah!"Mabilis niya akong nilapitan at h
Keziah Arwen "H'wag mo sana limutin ang ating napag-usapan, mahal na reyna Keziah Arwen." Paalala sa akin ni Noah nang maka-labas ako sa kwarto. "Baka kasi nalimutan mo na pag-gising mo. Sorry, hindi kasi ako malilimutin eh." dagdag niya pang sabi at pinipigilan ang pag-tawa. Inirapan ko na lang siya. "Oo na, hindi ko naman sinabi na hindi ko gagawin. And for your information, hindi ako naka-limot and I will never use that kind of trick." Sagot ko sa kanya. Mabilis niya naman akong binigyan ng malaking ngiti. "Sige, sabay na tayo pumasok sa school." Yaya niya. Nanlaki naman ang mata ko na tumingin sa kanya. "What? Sure ka na ba diyan?" Tanong ko sa kanya. "Ano ka ba? As if naman malalaman nila ang tungkol sa atin dahil sa sabay lang tayo pumasok sa school." Sagot niya naman. "Takot na takot lang, 'te?" May malambot niya pang sabi. "Ka-pederasyon ka talaga ano? Ayaw mo lang umamin." Asar ko sa kanya. Kahit kailan ay hindi naaali
Keziah Arwen"Love, order mo ko ng akin ha.""Alam mo na akin.""Ay hindi mo pa pala alam. Just buy what you think I will like.""Tsaka yung drinks―"Inis ko siyang hinarap."Oh, ba't galit?" Tanong niya sa akin. "Look at your eyebrows. It's already creating a one line." He added, habang tinuturo ang kilay ko. "Oh, pati mata mo nanlilisik na, oh! oh!""Ang ingay mo kasi." Inis na sagot ko sa kanya at tinalikuran na siya.Mismong pag-labas namin sa room, naka-abang na pala silang tatlo sa corridor. Mga mukhang excited pa. Hindi ko alam kung dapat ba ako mainis o hindi sa asta nila.Pagbaba namin sa cafeteria ay nag-volunteer na ako, dahil alam ko nang uutusan lang din naman ako ni Noah. Hindi ko na siya inantay na mag-sabi sa akin, nag-kusa na ako."Ate, the usual po. Tsaka dadagdagan ko ng isang order ng adobong baboy, giniling, and lechon kawali. Yung drinks po coke yung anim and isang sprite." Ani ko sa ti
Keziah Arwen"So what?" Tanong ko nang marinig ko ang pangalan ko.Agad naman silang gulat na napa-lingon sa akin. "Hey, andito na pala kayo." Saad ni Noah Oliver."Kararating lang namin and I heard my name. So ano 'yon?" Tanong ko dahil hindi ako mapakali at baka kung anu-ano na pala ang pinagsa-sabi nitong si Noah Oliver sa mga kaibigan niya.Felix sighed, "What I was trying to say is that you are not gullible. You won't trust our friend that fast." he answered.I turned to Noah Oliver to explain it further. "Well, I told them we are trying to be friends from now on. They couldn't believe na sabay tayo kanina pumasok, so I told them we are trying to be civil." mabilis niyang paliwanag."Oo nga pala, sabay nga kayo kanina pumasok 'no?" Bella asked."Diba in good terms na tayo?" paninigurado pa ni Noah Oliver sa akin.I nodded my head. "We are." sagot ko na ikina-gulat ng mga kaibigan namin.Sisiw na bagay lang 'to. Baka 'pag nalaman niyo pa na kasal kami in the first place, baka isa
Noah Oliver"Love, are you done?" Sigaw ko mula sa labas ng kwarto niya."Not yet! Why?" Sigaw naman niya pabalik."Nothing. Take your time." Sagot ko at umupo sa couch para i-message ang mga kaibigan ko.Girls are always so slow pagdating sa ganitong bagay. I don't understand why but if it makes them happy and contented, I will be satisfied waiting here.After five minutes, lumabas na rin si Arwen sa room niya."Bakit andito ka pa? Akala ko umalis ka na." Gulat niyang sabi.Tumayo na rin ako at pinagpagan ang uniform ko. "I am waiting for you," sagot ko. "Sabay tayo pasok." dagdag kong sabi,Tumaas naman ang kilay niya. "Sure ka?" tanong niya pa sa akin.Tumango naman ako. "Soft lunch na natin." tawang sagot ko sa kanya. "Eh ikaw, okay lang ba sayo?""I don't mind. At saka pumayag naman na ako sa napag-usapan natin. Soft lunching it is." casual na sagot niya.Minsan hindi ko rin alam ano ba dapat maramdaman ko sa mga kilos na Arwen eh. Madalas kasi yung mga desisyon niya, hindi ko ma
Keziah Arwen"Alam ko na gagawin natin." Saad niya.Mukhang excited pa sa naisip na kabalbalan."Ano nanaman 'yan?" Tanong ko."Since we are back to square one, we plan to know each other more. Let's ask each other about things we want to know. This way, this can help strengthen our relationship." sagot niya.I nodded, "So, how do we start that then?" I asked back."Wait a second. Kuha ako paper and pen, I need to jot down everything." Bigla niyang sabi at kumaripas na tumakbo sa kwarto niya.Bumalik naman siyang dala dala ang notebook niya sa isang subject at ballpen na red. "Hindi ka naman siguro galit sa akin niyan?" Tanong ko.Taka naman siyang tumingin sa akin. "Bakit?"Tinuro ko ang ballpen na hawak niya, "Kapag red ballpen, bawal gamitin 'pag magsu-sulat ka ng pangalan ng living person and sa school naman advisable na gamitin ang red for checking lang," Paliwanag ko. "It's like you are writing my name in your death note." dagdag ko.Bumuntong hininga naman siya bago tumakbo uli
Noah OliverI woke up and saw myself hugging Arwen, who was sleeping soundly beside me. Auto tanggal talaga ako agad ng kamay, kinakabahan ako para sa sarili ko. Mabuti at ako ang naunang nagising dahil kung hindi, baka putol na kamay ko ng hindi ko namamalayan.Omg! 'di ko 'yon kakayanin."It's our first time to sleep together sa sarili naming bahay," Saad ko. "It feels weird and exciting at the same time." dagdag kong sabi dahil kabigla-bigla nga naman 'tong nangyayari ngayong araw.We can be in good terms naman pala. So, what went wrong?Ah, right. We were busy hating each other's guts a few years ago. Pero masasabi ko naman na hindi lahat ng taon na nag-kasama kami ay lahat 'yon may galit ako sa kanya. Kung bibilangin ko ang taon na hindi ko siya gusto, siguro mga isa't-kalahating taon lang. Simula noong kinasal kami at maka-lipas ang isa't-kalahating taon, unlike her na galit sa akin mula childhood HAHAHA.Pero in fairness ha, bati talaga kami today. I even set our house date, an
Keziah Arwen"I am ready, Arwen!" Rinig kong sigaw ni Noah mula sa sala. "Our starter pack is done! Come out already." Sunod na saad ni Noah."Palabas na ako." Sigaw ko rin pabalik. Para naman kasing tatakas ako or hindi ko siya lalabasin. Hindi makapag-hintay, akala siguro tatakbo ang bahay sa akin kapag hindi ako agad lumabas.Super excited rin siguro siya sa ginagawa naminghouse datekuno. Ayaw ko rin naman kasi lumabas ng bahay kaya mas mabuting dito na lang namin ganapin sa bahay yung date. At saka, magli-linis naman talaga dapat kami tulad ng lagi naming ginagawa, pero dahil gusto niyang may ibang gawin, hinayaan ko na lang. Although this is one of my bucket list na gustong gawin if ever I have someone I love na. Sana ay hindi niya ako pikunin ngayong araw dahil malalagot talaga siya sa akin.I am doing it with Noah Oliver, pero kinakabahan ako na para bang nasa totoong house date ako. Well, matatawag ko nga naman siyang to
Noah Oliver"Hindi na tayo bibili ng oatmeal?" Tanong ko kay Arwen.It's Sunday and we are here at the mall's supermarket para bumili ng mga kulang sa bahay.Umiling naman siya. "Hindi ba you don't like the taste?" Sagot niya naman sa akin pabalik.Kumunot noo ko. "Oo nga, but I am asking you. You like it, diba?" Tanong ko muli sa kanya.Last week, bumili kami ng isang maliit na pack ng oatmeal and ginawa namin siyang breakfast. Pero, I dislike the taste. It's good, but I just don't like it. After ko maubos yung akin, hindi na ako ulit kumain pa. While she devours all the food and said that, she likes it.Tumango siya sa akin pabalik. "It is, pero I think it is much better kung yung gusto natin pareho bibilhin natin para mas tipid tayo." Sagot naman niya.Natawa ako sa kanya. "Bakit ka naman nagti-tipid? Wala pa naman tayong anak na pinapakain. Buy what you want to eat or anything. Huwag mo tipirin sarili mo," Pangangaral ko sa kanya at kumuha ng isang pack ng oatmeal. "Kakain pa rin
Keziah Arwen“Pasok na, sabay tayo mag-lunch or ayaw mo?” Tanong ni Noah Oliver after niya ako ihatid sa tapat ng room namin. “Wala ba kayong girl’s bonding today?” Tanong niyang muli, sinipat sina Belle sa loob at kumaway pa.“Wala naman, kung gusto niyo sumabay okay lang naman. Pero I have to ask them pa, since hindi lang naman ako ang kakain.” Sagot ko.Umiling naman siya. “No, ako na lang magta-tanong. I will message them one by one para malaman ko kung okay lang ba na sumabay kami sa inyo.” Ani niya.Tumango ako. “Okay…”“Study well! Message mo ko if you need help. I will go inside na rin sa room.” Komento niya, bago tuluyang pumasok sa loob.Tahimik akong tumayo sa tapat ng door ng room namin. Hindi kasi ako makapaniwala sa kilos na Noah.After ko pumirma sa paper with his rules, bigla na lang siyang naging…alam niyo ‘yon? Parang soft boy siya agad?Pag gising din namin sa umaga, pag-labas ko ng kwarto binati niya ako agad ng good morning. Sabay kaming kumain, which is not unusu
Keziah Arwen"Anong pinagsasabi mo?" Tanong ko sa kanya. "Aminin mo, nagda-drugs ka ba?" Tanong kong muli kay Noah Oliver.Instead of smiling, naka-tingin lang siya sa akin ng mabuti, na para ba'ng seryoso siya sa sinabi niya at totoo talaga 'yon."You are really not joking?" Tanong ko nanaman sa kanya. "Please, Noah Oliver. Do not make joke about it." Dagdag na sabi ko sa kanya.He shook his head. "I am not joking. Arwen, I am telling you what I really think is better for us," Sagot niya. "In that way, you would not be single forever because you still have me. Ayaw mo no'n, Noah Oliver, package na 'yon. Hindi ka na sa akin lugi." Dagdag niya pa na ikinanlumo ko."Sira ba ulo mo?" Tanong ko ulit baka kasi bumigay na sa pagpa-prank niya sa akin. "Kasi dadalhin talaga kita sa hospital ngayon, ora mismo." Ani ko pa sa kanya.He sighed. Ginulo niya rin buhok niya. "Do I look like I am joking? I am freaking serious here, Arwen. No jokes included. Seryosong usapan ng dalawang tao," Sagot ni
Keziah Arwen"Okay naman na ang lasa niya." Sambit ko sa sarili nang tikman ang niluto ko.Napa-tigil naman ako nang marinig ko ang pinto namin na bumukas. Agad naman akong lumabas ng kusina para silipin si Noah Oliver."Nandito ka na pala." bati ko sa kanya.Gulat naman siyang napatalon sa pwesto, hawak-hawak ang puso at naka-simangot sa akin.Tinaasan ko siya ng kilay. "What is your problem?" Tanong ko."Bakit ka naman kasi nanggugulat? Muntik na ata akong atakihin sa puso dahil bigla bigla ka na lang sumusulpot." Sagot niya. "Akala ko ba you have gala day? Bakit nandito ka na agad?" dagdag niya pang tanong sa akin.Kunot noo ko siyang tinignan. "Hindi naman kami nagpa-abot ng gabi dahil we also need to rest. We just went to the mall to wind up a little, after that we head home." Paliwanag ko. "Ikaw nga eh, akala ko naman nandito ka sa bahay, wala ka naman pala. Nauna pa akong umuwi kaysa sayo." dagdag ko.Kamot bato