Chapter 3

"Oh, ikaw pala Miss Sierra. Anong ginagawa mo rito?" I flipped my hair before answering her.

"I'm looking for Mister Orlando. Can I excuse him, Misis Juarez?" Bakas naman ang pagtataka sa mukha nito.

I raised my eye brows kaya mukhang nasindak ito at nag-aalangan na tumango bago bumalik sa classroom. Sumandal ako sa pader habang tinitingnan ang mga kuko ko sa kamay. It's more prettier than the last time. It's color maroon with the glitters on it kaya mukha itong kuko ng isang vampire.

Oh, I like vampires.

Hindi nagtagal ay lumabas na ang isang payat na medyo matangkad na lalaki. Ngumiwi ako nang makita ko ang malaki nitong salamin sa mata at ang ilang pimples nito sa mukha. A perfect definition sa hinahanap ko kanina.

"P-pinapatawag mo raw a-ako, S-sierra?" nauutal nitong tanong habang nakayuko.

Suminghal naman ako bago ko inalis ang hibla ng buhok ko sa mukha ko. What kind of person he is? Pangit na nga, ganyan pa mag salita. He's the perfect example na experiment ni God. 'Yung experiment na palpak.

"Isn't it obvious?" I sarcastically uttered. "Ano ba sa tingin mo ang ginagawa ko rito? Tatambay? Oh c'mon, use your common sense you fool!" Tila naman napahiya ito kaya mas lalo itong yumuko habang nilalaro ang mga kamay.

I breathe out to calm my self. I should approach him nicely dahil kailangan ko ng tulong niya. I plastered my sweet smile. A fake smile to be exact. 

"How rude of me. Anyway, Can I talk to you in private?" I said while giving him my signature smile. The one who can lure any men. But that's exclude Wyatt 'cause my smile cannot lured a man like him.

I secretly smirked when I saw his face turned into red. See, even a weirdo like him can be charmed by me. But that's gross, he's not my type. Hindi ko papatulan ang gaya niya.

"P-pero may k-klase pa a-ako..." Umirap naman ako sa kanya at umalis sa pagkakasandal sa pader.

"Is that even a problem? I already excused you to your prof, kaya ano? I have some errands to run kaya 'wag kang maarte." Nilagpasan ko na siya at nagpatuloy na sa paglalakad.

Nang hindi ko narinig ang footsteps niya ay agad akong lumingon sa likod. Bahagya pa akong nagulat nang bigla itong prumeno sa paglalakad. Agad akong lumayo sa kanya dahil pag kaharap ko ay nasa likod ko lang pala siya.

How come I didn't heard his footsteps? Oh well, ang mga katulad niya pa lang nerd slash weirdos ay mas prefer na hindi makaagaw ng pansin ng iba.

"What the fvck! Lumayo ka nga! Wala na atang mas nakakatakot pa sa mukha mong 'yan." Nakita ko naman itong natigilan.

Ngumiwi naman ako at bahagyang napa-iling. Ang bibig ko talaga ay masyadong honest. I'm sure nasaktan ko ang ego ng pangit na 'to. Nagsasabi lang naman ako ng totoo but I know what I had said to him kanina ay offensive. But I won't apologize. Never! Hindi ako maga-apologize sa iba.

"A-ano?"

"Wala. Ang sabi ko, magmadali ka na." Inirapan ko pa ito bago muling naglakad.

We are now at the back of the university building. It's kinda isolated dahil may mga kumakalat na gossips na may white lady daw dito. And that's absurd! There's no such thing as that creature. Kung meron man, baka isa na ro'n ang kaharap ko ngayon.

"K-kailangan bang d-dito tayo m-mag-usap?" utal nitong sabi habang napapalingon sa paligid.

"Bakit? Bawal ba? Unless natatakot ka," sabi ko habang nakangisi.

Nakita ko namang namula ang tenga nito at napayuko sa harap ko. Tumawa naman ako nang payak bago umirap. Kalalaking tao tapos duwag. Ano pa bang aasahan ko sa kagaya niyang weirdo. Kung hindi ko lang siya kailangan, baka iniwan ko na siya rito ng mag-isa.

"H-hindi naman."

"Good. Dahil wala akong panahon sa pag iinarte mo." Napalunok naman ito sa takot kaya mas napangisi ako.

Gustong-gusto ko talaga na nakikita ang mga takot sa kanilang mukha. I feel so powerful. Parang lahat ng tao ay hawak ko sa leeg. It satisfies me everytime I sense their fearness because of me.

"A-ano nga pa lang k-kailangan mo sa 'kin?"

Sumandal ako sa inuupuan kong bench at pinagkrus ang braso ko sa dibdib. "I need you to do something for me," walang emosyon kong sabi.

He gulped. "A-ako? B-bakit ako?" I snorted while rolling my eyes on him.

"At bakit hindi ikaw?"

"'C-cause I'm n-nobody..."

Umalis naman ako sa pagkakasandal at nilagay ang dalawang kamay sa lamesang nasa gitna namin. Mukha naman itong nagulat sa biglaan kong galaw kaya nginisihan ko siya.

"Exactly! You're nobody kaya hindi ka nila pagsususpitsahan sa ipapagawa ko sa 'yo," sabi ko na parang demonyo.

Mukha naman itong natakot sa sinabi ko. "H-hindi ko ata m-magagawa ang ipapagawa mo s-sa 'kin, Sierra."

"And why not?" Taas kilay kong tanong.

"A-ano ba ang ipapagawa mo?" Ngumisi naman ako nang marinig ko ang matapang nitong tono.

"Simple lang naman..." Paninimula ko habang nakapaskil sa mukha ko ang mala-demonyo kong ngisi.

Lumapit ako sa mukha niya kaya napalunok ito ng laway. "Kailangan mo akong ipasa sa next sem," sabi ko at bumalik na sa pagkakasandal.

"A-ano?" Hindi makapaniwala nitong tanong. "P-pero hindi ako Prof, i-isa lang akong istudyante, Sierra. I can't to that. I-impossible 'yon," aligaga nitong saad.

"Bakit mo naman kasi ni-literal. How pathetic huh..." Natahimik lang ito at muling yumuko.

My gosh! I think I can't last any longer with him. Sobrang bagot ko na at gusto ko ng makatakas sa tangang katulad niya. Seriously, wala siyang kwentang kausap.

"What I mean is, ikaw ang magiging dahilan kung bakit ako makakapasa," may pagtitimpi kong sabi.

Inayos naman nito ang salaming suot niya bago tumingin sa 'kin. "C-can you be more specific?" Umirap naman ako sa sinabi nito.

I need a fvcking patience for this guy. A hundred patience dahil sasabog na ako sa inis.

"Ikaw ang gagawa ng assignments, project at thesis ko. And you need to make sure na ang gawa mo ay makaka-uno ako."

"A-ano?"

Pumikit ako nang mariin para pigilan ang aking inis. Ganyan na ba siya ka mangmang? Ganyan na lang lagi ang dialouge niya?

"You know... I'm trying my best not to burst out because of your stupidity," nanggigigil kong sabi habang nakatingin sa kanya ng masama.

Napalunok naman ito at umayos ng upo. Huminga ako nang malalim bago ngumiti nang malapad sa kanya.

"At hindi pa ako tapos, meron pa..." Ngumisi ako nang napalunok na naman ito.

"Kapag mage-exam na for next sem. Nakawin mo ang answer keys at ibigay mo sa 'kin." Akmang magsasalita na ito nang sinenyasan ko siya na tumahimik.

"You're part of the student council, right? You're also the teacher's pet. Kaya may access ka sa mga answer keys nila. It will be easy for you and all you need to do is to give it to me and we're done. Very simple right?" nakangiti kong sabi.

"I-i can't do t-that, Sierra." Nawala naman ang ngiti ko sa labi at napalitan ito nang matatalim na tingin.

"Hindi ko nga pala nasasabi sa 'yo that I don't accept a no."

"P-pero mali 'y-yon—"

"And do you think I care!" bulyaw ko sa mukha niya.

Natahimik naman ito at muling inayos ang salamin bago huminga nang malalim. 

"M-matalino ka naman at m-mas m-matalino ka pa s-sa 'kin, Sierra." Umirap ako bago ko pinaypayan ang sarili ko gamit ang kamay ko.

"Of course I know that."

"Kayang-kaya mong pumasa ng w-walang tulong ko, Sierra," ani niya.

"Do you think you can change my mind with that? Kaya kong pumasa ng walang tulong mo pero ang gusto kong mangyari ay ikaw ang magiging tulay ko para makapasa. Isa pang angal mo at may kararatingan ka," pagbabanta ko sa kanya.

Natahimik ito nang ilang minuto kaya bumuntong hininga ako at ginulo ang buhok. I can't believe na sobra niyang sinagad ang pasensya ko ngayon. 

"You know what I can do, Gio," mapanganib kong saad.

"P-pero mali ang pinapagawa mo. Maaari akong mapahamak dahil dyan," kinakabahan nitong sabi.

"Mas mapapahamak ka kapag hindi mo ako pinagbigyan." Tumayo na ako sa harap niya at pinagmasdan ang paligid bago tumingin sa kanya.

Bakas ang takot nito sa mukha at dahil sa takot niya sa akin ay agad itong nag iwas ng tingin. Ganyan nga, matakot ka sa 'kin dahil mangyayari talaga ang mga sinasabi ko sa 'yo.

Hindi ko rin alam kung bakit nagti-tiyaga ako sa katulad niya. Marami pa namang iba, ngunit 'di hamak na mas mapapadali ang gusto ko kapag siya ang gagawa no'n.

Matalino siya. He's graduating like me and running for cum laude sa psychology. He's a member of the student council but I can't remember kung anong position niya ro'n. And I don't think na kailangan ko pa 'yung malaman.

"Gagawin mo ang pinapagawa ko sa 'yo o gagawin kong miserable ang buhay mo?" mapanganib kong tanong.

Ilang minuto pa itong hindi sumagot at nanatiling nakayuko. Huminga ako nang malalim at kinuha sa pouch ko ang calling card ko. Pabagsak ko itong nilapag sa harap niya kaya tiningala ako nito. Pinanlisikan ko lang siya ng mata kaya yumuko ulit ito.

"Hanggang bukas lang ang palugit ko sa 'yo. If you didn't call me until tomorrow, expect that I have a grand surprise for you," I said before leaving him dumbfounded.

Naglakad na ako papaalis sa likod ng building habang inaayos ko ang buhok ko. Kinuha ko rin ang maroon lipstick ko sa pouch ko at nilagyan ang labi ko nito.

Napamura ako nang may bumanga sa 'kin kaya dumaplis sa pisngi ko ang lipstick na hawak ko. Tila umusok sa galit ang ilong ko at pinanlisikan ko ng mata ang bumunggo sa 'kin.

"Hey! Hey! Hey! Look who's here. Anong ginagawa mo rito, Sierra? Doing some monkey business during class hours? Can I join babe?" Kinagat ko naman ang loob ng pisngi ko dahil sa inis.

To the max level na ata ang patience ko ngayon ah. Masyado talaga nila akong sinasagad.

"Fvck you! And who the fvck are you? You want to suffer huh? Then I'll give you that dumbass!" sigaw ko sa mukha niya.

Pumikit naman ito at pinunasan ang mukha dahil sinadya ko talagang talsikan siya ng laway. Maswerte nga siya at natikman niya ang expensive kong laway. Not everyone can taste that sweet saliva of mine.

"Woah! Chill, why so hot babe? Don't you know me? Then I'll introduce my self, I'm Steven the Captain of the soccer team." Inirapan ko lang siya at siniyasat.

Well, halata nga sa katawan niya na isa siyang jock. He has a build body at mukhang may namumutok na abs. He has a square type face at mukha siyang foreigner. His hair, it's blonde but I bet he just colored it with some pathetic hair colors.

All in all, he's actually a nice catch. He's not that bad but Wyatt is still above. No one can match him. No one...

Everyone knew that I'm so obsessed with him but everyone also knew that even though I love him. Nakikipag momol pa rin ako sa iba. But hanggang momol lang but everyone assume that I fvck them all. They all labeled me as a fvck girl. But who cares, I know my self more than them.

"Oh... a captain." Ngumisi naman ito at mas lumapit sa 'kin. "But I already have a captain so too bad... I already have my Wyatt," ngisi kong sabi.

Nawala naman ang ngisi nito sa mukha at payak na natawa. "Si Wyatt? Eh hindi ka nga no'n pinapansin eh. You should stop your obsession with him. Wala kang mapapala sa gagong 'yon." Tumaas naman ang kilay ko sa sinabi niya.

"Shh... don't be mad at me babe. I'm just telling the truth. You want to ease your madness? Let's make out then."

Hindi niya ako pinagsalita pa at agad ako nitong sinunggaban ng halik. I tried to push him away but he's fvcking strong. So I just let him and give in to his fiery kisses. Besides, he's a good kisser. I think I'm gonna like him.

Naramdaman kong ngumisi ito nang sagutin ko ang mga halik niya. Hinaplos nito ang balikat ko hanggang sa makarating ang kamay niya sa balikat ko. Nabigla pa ako nang malakas ako nitong tinulak sa pader at agad ako nitong kinorner habang patuloy pa rin ito sa paghahalik.

His kisses are becoming more wilder so I answered him by returning his kisses his throwing at me. Pinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya at mas lalong pinagbutihan ang paghalik sa kanya.

Our lips are making a sensual sound making me wonder if he's Wyatt. How I wish na si Wyatt ang kahalikan ko ngayon. Napakurap ako nang maramdaman kong bumaba ang kamay nito sa legs ko at akmang ipapasok na nito ang kamay sa loob ng palda ko nang may malakas na timikhim malapit sa amin.

Agad ko itong tinulak at muntik pa itong mapaupo sa sobrang lakas no'n. Nanlalaki ang mata ko at agad na inayos ang nagusot kong suot nang makita ko ang madilim na mukha ni Wyatt.

"Cutting classes just to make out in this place. What a nice student we have here," sarkastiko nitong sabi.

I lowered my head when I meet his dark eyes like he wants to murder me. Naglakad ito papalapit sa 'min kaya naramdaman kong tumibok nang malakas ang puso ko.

"Dark alley, five pm sharp. Be there or else you're dead." Napa-angat naman ako ng tingin nang akala ko ay ako ang sinasabihan niya.

Nasa harap ko ang malapad nitong likuran habang nakaharap siya sa kahalikan ko kanina. Sumilip ako mula sa likod niya kaya tumagilid ang ulo nito para silipin ako. Mariin kong tinikom ang bibig ko nang umigting ang panga nito.

"Fvcking go!" Napa-igtad pa ako sa gulat nang isigaw niya 'yon. Nakagat ko ang labi ko nang matanaw kong kumakaripas ng takbo ang lalaking ka make out ko.

Mariin akong napapikit nang makita ko ang sapatos nitong nakaharap na sa 'kin. Unti-unti ko siyang tiningala at nasindak nang makita ko ang madilim nitong mukha.

"Detention, now!" My eyes grew wide when he yelled that.

"What?" Nanlalaki ang mata ko sa kanya.

"Don't make me repeat it, Sierra. Mas lalo mo lang akong ginagalit!" galit na sigaw nito.

I pouted. "You're always mad naman."

Nakita ko namang ginulo nito ang buhok habang umiigting ang panga nitong nakatingin sa 'kin. 

"Because you are doing some things that's making me mad at you! If you keep on doing that thing, I will kill someone else!" he burst before leaving me.