Nagising ako ng may marinig na kalabog. Mabilis naman akong bumangon at nag tungo sa kusina.
Nakahinga ako ng maluwag kase iyong mga katulong lang pala, nandito na pala sila? Akala ko mamayang hapon pa sila babalik."Nako pasensya na Madam, nagising po ba namin kayo?""Hindi, okay lang. Anong oras na ba?"
"Malapit na pong mag 10 am." Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi niya. Ang tagal ko palang nagising! Sigurado akong nakaalis na ang loko-loko na iyon.
Napatalon ako sa gulat ng makabasag ng baso iyong isang katulong namin. Nag huhugas kase siya ng mga plato at saka iyong isa nag lilinis."S-Sorry po!" Yumuko siya sakin at parang natataranta pa."Okay lang ano ka ba! Linisin mo nalang yan." Saad ko at tumango-tango naman siya."Madam may ano po kayo sa n--"
"Sa ano?"
"W-Wala po."
"Okay. Ikaw mag dahan-dahan ka baka masugatan ka nyan. Ano nga palang ulam ngayon??" Napatawa nalang ako ng pagak dahil sa tanong ko.
Hindi nga pala sila ang taga luto dito. "Sige mag linis lang kayo dyan." Sabi ko at ngumiti.
Nag tungo nalang ako sa mesa at nakita kong may nakahain ng pagkain kaya umupo na ako at kumain. Pagkatapos kong kumain ay pumunta na ulit ako sa kwarto.
Umupo ako sa gilid ng kama at sumulyap muna sa salamin bago kinuha ang phone ko pero napatingin ulit ako sa sarili ko don sa salamin ng mapansing may maliit na papel ang nakadikit don.Taka kong kinuha ang papel. "Tonight, 8 pm at the restaurant." Basa ko sa sulat na nakalagay don.Wala na ba siyang ibang maisip na pag lagyan nitong papel?! Sa noo ko pa talaga! Pumasok pala siya sa kwarto ko tapos di man lang ako ginising para makakain ako ng maaga.Saka grabe naman! Napaka detailed niyang mag sabi. Restaurant daw? Ang dami-dami ditong restaurant, pano ko malalaman kong saang restaurant ang tinutukoy niya!!Bakit niya naman kaya ako pinapapunta sa restaurant? Anong gagawin namin?"Kakain malamang!" Saad ko sa sarili.
Pag open ko sa phone ay nakita ko naman ang text ni Xian sakin, mga around 7 am ang text na ito.
From Xian: Good morning
Bumuntong hininga ako at mariin na pinikit ang mga mata bago ulit tinignan iyong message niya. "Tumigil ka Claire, pigilan mo yang sarili mo kung ayaw mong magka gulo."
Tinignan ko nalang ang message ni David sakin.
From David: Hey dumb! Don't forget our dinner date tonight.
Ano daw?? Dinner date? Kami?
Napatakip nalang ako ng bibig at inilibot ang tingin sa paligid baka kase may CCTV dito at baka hindi ko alam na tinitignan niya lang pala ako.
"Bakit naman kaya kami mag d-dinner date--wait ano ito??" Tanong ko sa sarili ng makitang nag send ako ng voice mail sakanya.
What the? Wala akong maalala na nag send ako ng voice mail sakanya kahapon ah, nag text lang ako no.
Pinindot ko iyon at pinakinggan.
'Claire? Hey, kanina pa ako nag sasalita dito pero di ka pala nakikinig.'
'Sorry Xian, ito kaseng si David eh!'
'Mahal mo na ba siya?'
'No...'
"Damn! Hindi ko namalayang na pindot ko pala iyon kahapon?"Baka ito ang dahilan kong bakit parang mas cold si David at saka galit sakin, ayaw niya kaseng makarinig ng mga stupid lang na pag uusap at saka baka akala niyang sinasadya kong i-send ito. Wala lang sadyang may sakit yong si David sa utak eh, bigla-bigla nalang nagagalit, nawawala sa mood at basta tsk. Di ko nga pa pala siya nakitang tumawa at ngumiti puro nalang siya simangot, siguro nga minsan nakikita ko siya ngumiti pero yong plastic na ngiti ganon tsk."Madam?" Napalingon ako sa pintuan ng may biglang kumatok."Bukas yan." Sabi ko."Ano yan??" Takang tanong ko sabay turo sa dala niya."It's a blue casual ruffle mariel dress with belt Madam, saka high heel na color red." "Para san yan? Sakin??""Opo, sabi nong lalaking nag hatid nito pinapasabi daw ni Sir na ito daw ang susuotin mo mamayang gabi sa dinner date niyo po." Paliwanag niya at tumango-tango nalang ako.Binigay niya sakin yon bago lumabas ng kwarto ko. "Siya pa talaga mag de-desisyon kong ano ang susuotin ko, tsk!"Nilagay ko iyon sa kama at humiga, natulog muna ako at pagka gising ko ay hapon na, kaya kumain na ako tapos pumunta muna ako sa garden.Nakaupo lang ako sa bench habang pinag mamasdan si Manong na inaayos iyong mga pananim. "Psst! Tulungan mo nga si Manong parang nahihirapan yata siya." Tawag ko don sa isang guard. Dali dali naman siyang lumapit at tinulungan ito.Tumayo ako at bumalik sa loob ng bahay para kunin iyong pitaka at phone ko. Nakasuot ako ngayong ng round neck t-shirt at high waist square pants short.
"Manong Rey!" Kinatok ko ang bintana ng sasakyan. "Manong??!" Tawag ko sa driver namin. Nandon siya sa loob ng sasakyan at mukhang nakatulog yata.Ilang segundo lang ay nagising na siya at natatarantang lumabas ng sasakyan. "P-Pasensya na po Madam! Hindi ko po sinasadyang makatulog." Ito talagang si David! Dahil sakanya pati tuloy sakin natatakot iyong mga katulong, guard saka driver!"Kumain ka na po ba?" Tanong ko at umiling naman siya."Kumain ka muna don sa kusina bago ka matulog ulit." Saad ko."Po??"
"Sige na! Alam kong narinig mo ng malinaw iyong sinabi ko. Pakisabi nalang sa iba na aalis ako, may bibilhin lang ako saglit."
"Nako po Madam, ipag d-drive ko na po kay--""Wag na! Ayos lang ako, hiramin ko nalang itong sasakyan. Akin na iyong susi." Nilahad ko ang kamay ko at binigay niya naman ang susi sakin.
_
Nandito ako ngayon sa mall, naisipan kong bumili ng regalo para kay Xian. Naalala kong birthday na niya pala next week.
Tumingin-tingin lang ako habang nag iisip kong ano ang magandang iregalo, napahinto ako ng may makitang mga relo. Lumapit ako don at tinignan ng mabuti iyong mga relo, napansing ko ding may babaeng tumabi sakin at tumingin-tingin din pero di ko na ako nag abalang tignan ang mukha niya.
"HUGO BOSS." Mahinang sabi ko."May napili na po ba kayo Ma'am??" Tanong nang sales lady."I want this!" Sabay naming saad nong babae na nasa tabi ko at sabay din naming tinuro iyong relo.
"Ito po bang BOSS Velocity Black Men's Watch?""Yes!" Napakunot nalang iyong noo ko dahil sabay parin kaming nag salita."Pasensya na po Ma'am pero isa nalang ang natitira nito." "It's okay, ako naman ang nauna--""What? Excuse me Miss? Ako ang nauna--"Nanlaki ang mata ko ng makita ko kung sino ang babaeng 'yon..."Oh my god! Claire ikaw pala yan!!" Mabilis niya akong niyakap at para pa siyang batang nag tatalon-talon."Ikaw pala yan, kung hindi pa kita tinignan hindi kita makikilala." Natatawa nitong sabi.
"Ma'am? Sino pong bibili nito? Gusto niyo pa po ba?" Nabaling ang tingin namin sa sales lady. Nagka tinginan naman kaming Irene."Uhm, gusto mo ba talaga yang relo Claire?" Tanong niya sakin."Ako kase balak kong iregalo sa asawa ko kase nga diba birthday na niya next week." Para kay Xian din pala."Sige ikaw nalang, mamimili nalang ako ng iba." Saad ko at ngumiti."Talaga? Salamat Claire!" Tuwang-tuwa niya akong niyakap."Wifey!" Pareho kaming napatingin sa gilid ng marinig ang boses ni Xian.Medyo nanlaki ang mata ni Xian ng makita ako, kinagat ko ang labi ko habang papalapit siya sa amin."Nandito ka pala Claire." Napatitig ako sa kamay na Irene ng ipinalibot niya ito sa braso ni Xian."Sige, mauna na ako. M-Mag hahanda pa ako sa dinner date namin ang asawa ko." Saad ko at tatalikod na sana pero biglang hinawakan ni Xian iyong braso ko."Bakit?" Tanong ko at tinignan siya sa mata."Mag...mag ingat ka!" Saad niya sabay bitaw, umiwas siya ng tingin sakin."Let's go." Hinawakan niya ang kamay ni Irene at tumalikod sakin."Ingat ka Claire! Ikaw nalang bumili nyan!" Lumingon siya sakin at kumaway-kaway pa."Ma'am kayo po ba bibili?" "Wag na, sa susunod lang siguro." Sabi ko at nag tungo muna sa restroom.Naghilamos ako ng mukha at tinignan ang sarili sa salamin. "This is your fate Claire, just accept it. Wala namang magagawa yang paiyak-iyak mo! Even if you cry everyday nothing will change...nothing."Masakit pala talaga kapag nakita mo iyong taong mahal mo na may kasamang i
"Just shut up and eat." Seryosong sabi nito, ginayagaya ko naman siya at saka kumain nalang.Mga ilang minuto ang lumipas ay paliit ng paliit yong mga tao dito sa loob, di pa nga nauubos ang kinakain nila pero nagsi alisan na."Ano ba kaseng meron-- ano yan??" Takang tanong ko sakanya ng pagharap ko ay may bulaklak na siyang hawak."Bulaklak, ano ba sa tingin mo?" Kunot noo nitong saad. Alam ko namang bulaklak yang hawak niya, anong tingin niya sakin bobo? Ang sarap din nitong tadyakan eh!"Nangangalay na yong kamay ko!" Inis nitong wika.Hinagis nito sakin ang bulaklak kaya medyo nagulat ako. Hinawakan ko ng mabuti yong bulaklak at bumuntong hininga nalang para kumalma.Kalma kalang Claire, wag tayong makipag away dito sa restaurant okay! Siguro kung makarating na tayo sa bahay medyo okay pang bugbugin itong si David."Tsk, salamat sa bulaklak hubby." Ngumiti ako ng peke sakanya at ang yawa inirapan lang ako. Akala mo naman ang gwapo niya!"Ano ba kaseng ginagawa natin dito? I mean,
"Mom..." Kinagat ko ang labi ko habang si Mommy ay nakatingin sakin."Sweetheart ito na ang pinaka importanteng araw na pinakahihintay namin ng Daddy mo. Please wag mo kaming ipahiya hmm?""P-Pero--"[Claire Denise! Makinig ka samin ng Mommy mo!] Bulyaw ni Dad sa kabilang linya.[Bilisan nyo na dahil maraming tao na ang nandito sa simbahan. Wag mong hayaan na isipin nila na ayaw mo sa kasalan na magaganap!] Bakas ang galit at pagkainis sa boses ni Daddy."Oo na, sige na malapit na kami dyan." Binabaan na nya ito ng telepono at binalingan ako ng tingin."Don't forget na ikaw lang ang nag-iisang anak namin at wala nang ibang tutulong samin ng Daddy mo bukod sayo. Oras naman para ikaw ang mag sakripisyo sa pamilyang ito, besides hindi kami katulad ng ibang magugulang na ipapakasal ka sa matanda o sa pangit na lalaki kaya wag ka nang mag inarte dyan!"Kinagat ko ang ibang labi ko at tumingin na lamang sa ibang direction. Pilit kong pinipigilan ang luhang kanina pa gustong pumatak.Hindi n
Nandito kami ngayon sa isang hotel. Kinakabahan akong tumingin sakanya ng mapansing lumabas na siya ng banyo. Naka topless lang ito at kasalukuyang pinapatuyo ang buhok. "What are you looking at??" He looks irritated. "Tinitignan ko lang yong tuwalya. Maliligo rin kase ako, gagamitin ko yan kaya bilisan mo na!" Reklamo ko. "Tsk," he smirked at me. 'Nag gaganyan ka pa eh, hindi naman bagay sayo.' Saad ko sa isip ko. "San ka matutulog? Alangan namang mag tatabi tayong matulog diba?" "Ikaw yung saan matutulog. Fyi ako ang nag bayad dito sa hotel kaya ako sa kama at ikaw problema mo na kung san ka hihiga!" Aba-aba! Hindi talaga gentleman ah! "Babae ako kaya ako ang hihiga sa kama! Pake ko kung ikaw nag bayad, hindi ko naman tinatanong!" Humiga na ako sa kama at kumunot ang noo ko ng humiga sya sa tabi ko pero nagulat ako ng bigla nya akong itulak, kumapit ako sa bed sheet para hindi mahulog pero dahil matalino ang gagung 'to ay sinipa niya ako dahilan para mahulog ako sa kama.
2 months later _ "STUPID!" Napakurap-kurap ako sa sinabi niya at kita ko ang inis sa mukha nito. "Sinabi ko na wag mong pakialaman iyong mga gamit ko hindi ba?!! Napaka bobo mo talagang babae ka!! Stupid talaga kahit kelan!" Tuluyan nang tumulo itong luha ko sa mata. "Anong iniiyak-iyak mo dyan?!! Ang arte mo talaga kahit kelan kala mo naman sinaktan kit--" "Napuwing ako ohhh! Ikaw nga mapuwing di ba tutulo luha mo!!? Saka paulit-ulit mo nalang sinabi sakin yan ah, kagabi ka pa tawag ng tawag sakin na stupid at bobo! Kala mo naman sobrang talino mo tsk." "At saka ikaw yong maarte no! Medyas mo lang naman ginamit ko saglit ang dami mo nang sinabi! Bakit sino nga bang nag tapon ng medyas ko sa basurahan huh?" "It was freaking smelly that's why I throw it!" Dahilan nito. Lumapit ako sakanya at kwenilyuhan siya. "Hoyyy! Anong smelly ka dyan! Sinasabi mo bang mabaho ang paa ko?!" Medyo nagulat siya don. "Ikaw ang nag sabi nyan hindi ako." Bigla niya namang hinawakan ang pisngi ko
"Hoy?!" Sinundot ko ang tyan niya. "Gising!" Niyugyug ko ang balikat niya. "Ano??" Inaantok niyang tanong. "Bumalik na iyong ilaw kaya makakaalis ka na po." Magalang kong wika sabay tinuro ang pintuan. "I'm sleepy--" "Anong I'm sleepy?? David ang pangalan mo hindi sleepy, baliw!" Bulyaw ko sakanya. Kumunot ang noo ko ng tinabig niya ang balikat ko gamit ang kamay at humiga siya sa kama ko. "Aba nababaliw ka nang lalaki ka ah! Kama ko yan kaya umalis ka dyan!!" Sinubukan kong hilain ang binti niya kaso sobrang ang bigat niya kaya hindi ko siya mahila. Gigil akong napatitig sakanya. Sarap niyang sapakin!! Kinuha ko ang phone ko at tinignan ang oras. "2:49 am? Damn!" _ "My god, Claire!" Gulat nitong sabi ng ibuka nito ang mga mata. Kanina ko pa siya tinititigan at kanina pa ako gigil sakanya! "Sarap ba ng tulog mo??" Ngising tanong ko pero ang sama-sama ng mata kong nakatingin sakanya. "Yeah, ang sarap ng tulog ko."I know, I know! Kitang-kita ko nga eh. Ang sarap mo ngang
"Talaga?""Y-Yeah." Kinagat ko iyong labi ko at napaiwas ng tingin.Nabaling ang tingin ko sa kamay niya na hinawakan ang kamay ko. "W-Wala ka bang balak u-umuwi? Malapit ng mag gabi Xian."Unti-unti kong inalis ang kamay ko."Pinapalayas mo na ako?" Natawa ako sa etchura niya."Hindi naman sa ganon, nag tatanong lang ikaw talaga!"Natahimik kami saglit ng mag ring ang phone niya. "Sandali lang, sasagotin ko muna ito." Tumayo siya at lumayo ng kaunti sakin."Hello wife, what do you want? Hmm? Gusto mong umuwi na ako ngayon na??" Lumingon siya sakin at pilit naman akong ngumiti."Okay sige, papunta na ako. I love you too." Dinig kong sabi niya sa kausap."Your wife?" Tanong ko."Yeah." Sagot niya at tumango.Kinagat ko ang labi ko. "I think... kailangan muna talagang umuwi." Tumayo ako at sinamahan siya palabas ng bahay."Hmm, sige aalis na ako." Tinaas niya ang palad niya at kumaway sakin."Sige, ingat ka!" Kumaway din ako sakanya at tuluyan na siyang umalis. Tumingala ako para pigila
"Just shut up and eat." Seryosong sabi nito, ginayagaya ko naman siya at saka kumain nalang.Mga ilang minuto ang lumipas ay paliit ng paliit yong mga tao dito sa loob, di pa nga nauubos ang kinakain nila pero nagsi alisan na."Ano ba kaseng meron-- ano yan??" Takang tanong ko sakanya ng pagharap ko ay may bulaklak na siyang hawak."Bulaklak, ano ba sa tingin mo?" Kunot noo nitong saad. Alam ko namang bulaklak yang hawak niya, anong tingin niya sakin bobo? Ang sarap din nitong tadyakan eh!"Nangangalay na yong kamay ko!" Inis nitong wika.Hinagis nito sakin ang bulaklak kaya medyo nagulat ako. Hinawakan ko ng mabuti yong bulaklak at bumuntong hininga nalang para kumalma.Kalma kalang Claire, wag tayong makipag away dito sa restaurant okay! Siguro kung makarating na tayo sa bahay medyo okay pang bugbugin itong si David."Tsk, salamat sa bulaklak hubby." Ngumiti ako ng peke sakanya at ang yawa inirapan lang ako. Akala mo naman ang gwapo niya!"Ano ba kaseng ginagawa natin dito? I mean,
Medyo nanlaki ang mata ni Xian ng makita ako, kinagat ko ang labi ko habang papalapit siya sa amin."Nandito ka pala Claire." Napatitig ako sa kamay na Irene ng ipinalibot niya ito sa braso ni Xian."Sige, mauna na ako. M-Mag hahanda pa ako sa dinner date namin ang asawa ko." Saad ko at tatalikod na sana pero biglang hinawakan ni Xian iyong braso ko."Bakit?" Tanong ko at tinignan siya sa mata."Mag...mag ingat ka!" Saad niya sabay bitaw, umiwas siya ng tingin sakin."Let's go." Hinawakan niya ang kamay ni Irene at tumalikod sakin."Ingat ka Claire! Ikaw nalang bumili nyan!" Lumingon siya sakin at kumaway-kaway pa."Ma'am kayo po ba bibili?" "Wag na, sa susunod lang siguro." Sabi ko at nag tungo muna sa restroom.Naghilamos ako ng mukha at tinignan ang sarili sa salamin. "This is your fate Claire, just accept it. Wala namang magagawa yang paiyak-iyak mo! Even if you cry everyday nothing will change...nothing."Masakit pala talaga kapag nakita mo iyong taong mahal mo na may kasamang i
Nagising ako ng may marinig na kalabog. Mabilis naman akong bumangon at nag tungo sa kusina. Nakahinga ako ng maluwag kase iyong mga katulong lang pala, nandito na pala sila? Akala ko mamayang hapon pa sila babalik. "Nako pasensya na Madam, nagising po ba namin kayo?" "Hindi, okay lang. Anong oras na ba?" "Malapit na pong mag 10 am." Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi niya. Ang tagal ko palang nagising! Sigurado akong nakaalis na ang loko-loko na iyon. Napatalon ako sa gulat ng makabasag ng baso iyong isang katulong namin. Nag huhugas kase siya ng mga plato at saka iyong isa nag lilinis. "S-Sorry po!" Yumuko siya sakin at parang natataranta pa. "Okay lang ano ka ba! Linisin mo nalang yan." Saad ko at tumango-tango naman siya. "Madam may ano po kayo sa n--" "Sa ano?" "W-Wala po." "Okay. Ikaw mag dahan-dahan ka baka masugatan ka nyan. Ano nga palang ulam ngayon??" Napatawa nalang ako ng pagak dahil sa tanong ko. Hindi nga pala sila ang taga luto dito. "Sige mag linis lang
"Talaga?""Y-Yeah." Kinagat ko iyong labi ko at napaiwas ng tingin.Nabaling ang tingin ko sa kamay niya na hinawakan ang kamay ko. "W-Wala ka bang balak u-umuwi? Malapit ng mag gabi Xian."Unti-unti kong inalis ang kamay ko."Pinapalayas mo na ako?" Natawa ako sa etchura niya."Hindi naman sa ganon, nag tatanong lang ikaw talaga!"Natahimik kami saglit ng mag ring ang phone niya. "Sandali lang, sasagotin ko muna ito." Tumayo siya at lumayo ng kaunti sakin."Hello wife, what do you want? Hmm? Gusto mong umuwi na ako ngayon na??" Lumingon siya sakin at pilit naman akong ngumiti."Okay sige, papunta na ako. I love you too." Dinig kong sabi niya sa kausap."Your wife?" Tanong ko."Yeah." Sagot niya at tumango.Kinagat ko ang labi ko. "I think... kailangan muna talagang umuwi." Tumayo ako at sinamahan siya palabas ng bahay."Hmm, sige aalis na ako." Tinaas niya ang palad niya at kumaway sakin."Sige, ingat ka!" Kumaway din ako sakanya at tuluyan na siyang umalis. Tumingala ako para pigila
"Hoy?!" Sinundot ko ang tyan niya. "Gising!" Niyugyug ko ang balikat niya. "Ano??" Inaantok niyang tanong. "Bumalik na iyong ilaw kaya makakaalis ka na po." Magalang kong wika sabay tinuro ang pintuan. "I'm sleepy--" "Anong I'm sleepy?? David ang pangalan mo hindi sleepy, baliw!" Bulyaw ko sakanya. Kumunot ang noo ko ng tinabig niya ang balikat ko gamit ang kamay at humiga siya sa kama ko. "Aba nababaliw ka nang lalaki ka ah! Kama ko yan kaya umalis ka dyan!!" Sinubukan kong hilain ang binti niya kaso sobrang ang bigat niya kaya hindi ko siya mahila. Gigil akong napatitig sakanya. Sarap niyang sapakin!! Kinuha ko ang phone ko at tinignan ang oras. "2:49 am? Damn!" _ "My god, Claire!" Gulat nitong sabi ng ibuka nito ang mga mata. Kanina ko pa siya tinititigan at kanina pa ako gigil sakanya! "Sarap ba ng tulog mo??" Ngising tanong ko pero ang sama-sama ng mata kong nakatingin sakanya. "Yeah, ang sarap ng tulog ko."I know, I know! Kitang-kita ko nga eh. Ang sarap mo ngang
2 months later _ "STUPID!" Napakurap-kurap ako sa sinabi niya at kita ko ang inis sa mukha nito. "Sinabi ko na wag mong pakialaman iyong mga gamit ko hindi ba?!! Napaka bobo mo talagang babae ka!! Stupid talaga kahit kelan!" Tuluyan nang tumulo itong luha ko sa mata. "Anong iniiyak-iyak mo dyan?!! Ang arte mo talaga kahit kelan kala mo naman sinaktan kit--" "Napuwing ako ohhh! Ikaw nga mapuwing di ba tutulo luha mo!!? Saka paulit-ulit mo nalang sinabi sakin yan ah, kagabi ka pa tawag ng tawag sakin na stupid at bobo! Kala mo naman sobrang talino mo tsk." "At saka ikaw yong maarte no! Medyas mo lang naman ginamit ko saglit ang dami mo nang sinabi! Bakit sino nga bang nag tapon ng medyas ko sa basurahan huh?" "It was freaking smelly that's why I throw it!" Dahilan nito. Lumapit ako sakanya at kwenilyuhan siya. "Hoyyy! Anong smelly ka dyan! Sinasabi mo bang mabaho ang paa ko?!" Medyo nagulat siya don. "Ikaw ang nag sabi nyan hindi ako." Bigla niya namang hinawakan ang pisngi ko
Nandito kami ngayon sa isang hotel. Kinakabahan akong tumingin sakanya ng mapansing lumabas na siya ng banyo. Naka topless lang ito at kasalukuyang pinapatuyo ang buhok. "What are you looking at??" He looks irritated. "Tinitignan ko lang yong tuwalya. Maliligo rin kase ako, gagamitin ko yan kaya bilisan mo na!" Reklamo ko. "Tsk," he smirked at me. 'Nag gaganyan ka pa eh, hindi naman bagay sayo.' Saad ko sa isip ko. "San ka matutulog? Alangan namang mag tatabi tayong matulog diba?" "Ikaw yung saan matutulog. Fyi ako ang nag bayad dito sa hotel kaya ako sa kama at ikaw problema mo na kung san ka hihiga!" Aba-aba! Hindi talaga gentleman ah! "Babae ako kaya ako ang hihiga sa kama! Pake ko kung ikaw nag bayad, hindi ko naman tinatanong!" Humiga na ako sa kama at kumunot ang noo ko ng humiga sya sa tabi ko pero nagulat ako ng bigla nya akong itulak, kumapit ako sa bed sheet para hindi mahulog pero dahil matalino ang gagung 'to ay sinipa niya ako dahilan para mahulog ako sa kama.
"Mom..." Kinagat ko ang labi ko habang si Mommy ay nakatingin sakin."Sweetheart ito na ang pinaka importanteng araw na pinakahihintay namin ng Daddy mo. Please wag mo kaming ipahiya hmm?""P-Pero--"[Claire Denise! Makinig ka samin ng Mommy mo!] Bulyaw ni Dad sa kabilang linya.[Bilisan nyo na dahil maraming tao na ang nandito sa simbahan. Wag mong hayaan na isipin nila na ayaw mo sa kasalan na magaganap!] Bakas ang galit at pagkainis sa boses ni Daddy."Oo na, sige na malapit na kami dyan." Binabaan na nya ito ng telepono at binalingan ako ng tingin."Don't forget na ikaw lang ang nag-iisang anak namin at wala nang ibang tutulong samin ng Daddy mo bukod sayo. Oras naman para ikaw ang mag sakripisyo sa pamilyang ito, besides hindi kami katulad ng ibang magugulang na ipapakasal ka sa matanda o sa pangit na lalaki kaya wag ka nang mag inarte dyan!"Kinagat ko ang ibang labi ko at tumingin na lamang sa ibang direction. Pilit kong pinipigilan ang luhang kanina pa gustong pumatak.Hindi n