Home / All / Her Regrets / Chapter 41

Share

Chapter 41

Author: Dada
last update Last Updated: 2021-07-01 11:05:01

Isang linggo na akong hindi pumapasok sa trabaho at isang linggo na rin akong sinasamahan ni Petrus sa condo. Nagmakaawa siyang huwag ko siyang iwan at dahil minahal ko siya ay binigyan ko siya ng pagkakataon. 

Inamin niya rin sa akin na naoperahan ang kapatid niya sa bato kaya mismong Daddy ko ang nag-alok ng tulong. Wala raw kinalaman ang pagtulong ni Daddy kung bakit niya ako niligawan. 

Pero iyong pakiramdam na parang ako pa ang sampid sa relasyon nila ni Salme ay ang hindi ko matiis. Parang ako ang nang-agaw kahit kami ang nagsasama. 

Pinatawad ko man siya pero hindi ko maalis sa aking isipan ang ginawa niyang pagtataksil sa akin. Nakaya ko man siyang patawarin pero hindi ko kayang makalimot.

Buong linggo na rin akong nagmumukmok sa kwarto ng walang ginagawa. At kung minsan ay hindi ko na napapansin ang aking sarili na tumutulo na pala ang aking luha. 

Maliban kay Ergie ay wala na akong iba pang pinagsabihan. Tanging siya l

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Her Regrets    Chapter 42

    Masaya kaming lumabas ng simbahan at nangakong magiging matatag kami. Inisip ko na lang na ang nangyayari sa amin ni Petrus ay isa lang iyong pagsubok upang subukin ang aming relasyon.Bumalik kami sa dati at nawala na ang lahat ng galit ko sa kaniya. Sa maliit na panahon ay hindi ko inaakala na kaya kong magpatawad ng ganoon lang. At isa lang ang naisip kung dahilan kundi ay dahilang mahal na mahal ko siya."Petrus mauna ka na sa grocery may titingnan lang ako saglit," nakangiti kong sabi."Saan ka pupunta?" nagtataka niya akong tiningnan."Bibili ako ng bagong cellphone," natatawa kong sabi dahil naalala kong kasali iyon sa mga nabasag.Iyon pa naman ang umang regalo ni Petrus sa akin noong una niyang sahod."Samahan na kita," sabi niya at sinuli ang food cart sa lalagyan.Tumawa na lang ako at pinaikot ang mga braso ko sa bewang niya at inakbayan naman niya ako sa aking balikat.Naghanap ako ng magandang un

    Last Updated : 2021-07-01
  • Her Regrets    Chapter 43

    "Kilala ko ba 'yon?" nagtataka kong tanong sa aking sarili.Tiningnan ko nang masinsinan si Petrus at tinanong rin siya habang naglalakad kami at hinihila ako."Kilala mo ba 'yon?" nagugulohan kong tanong at hinihintay siyang sumagot.Napatigil siya sa paglalakad. "Hayaan mo na 'yon," simple niyang sagot sa akin."Bakit niya kaya ako kilala?" wala sa sarili kong sabi pero hinila na niya ako patungo sa space namin.Kinuha niya sa bulsa niya ang susi at binuksan ang pinto. Nilagay niya sandali ang kaniyang bitbit at tinanggal ang kaniyang sapatos. Pagkatapos ay nagtaka ako nang bigla siyang yumuko sa harap ko."Ano ang ginagawa mo?" nagtataka ko siyang tiningnan.Hindi niya ako sinagot at napasinghap na lang ako nang bigla niyang hinila ang isang paa ko. Pinatong niya iyon sa kaniyang tuhod at tinanggal ang suot kong sandalya. Kumuha rin siya ng tsinela na pangloob ng bahay at siya na mismo ang

    Last Updated : 2021-07-02
  • Her Regrets    Chapter 44

    Nagising ako ng maaga at naghanda para sa trabaho. Ilang araw na rin akong hindi nakakapasok kaya marami akong dapat na ayusin sa opisina. Hindi rin daw kasi nakahanap ng kapalit ko si Ergie dahil mahirap daw makahanap ng kagaya ko."Ma'am Dawn may naghahanap sa iyo," tawag sa akin ni Dahlia na secretary ni Ergie.Tinaguan ko siya kahit nagtataka dahil wala naman akong alam na pwedeng maghanap sa akin maliban kay Petrus.Kung sa bagay sa tagal ko ng nagtatrabaho sa kompanyang ito ay hindi pa ako nasundo ni Petrus. Kaya walang sino man ang nakakakilala sa kaniya maliban kay Ergie."Lalaki ba?" tanong ko kay Dahlia."Oo, at saka ang pogi," sagot nito sa akin at parang kinikilig. "Siya ba 'yong boyfriend mo?" mangha niyang tanong sa akin.Tumango ako at niligpit ang mga papeles sa mesa at nilagay lahat sa draweer.Ngumiti ako. "Sige, salamat Dahlia, puntahan ko muna siya baka importante," paalam

    Last Updated : 2021-07-02
  • Her Regrets    Chapter 45

    Natahimik silang lahat nang pumasok ako sa loob ng condo. Nakatingin silang lahat sa akin nang tinanggal ko ang suot kong sandalya. Napapangiti na lang ako sa kung ano man ang iniisip nila.Sinalubong ako ni Petrus at kinuha ang dala kong shoulder bag. Yumakap siya sa akin at hinalikan ako sa noo."I'm sorry hindi na kita nasundo kasi may mga asungot na pumasyal rito," reklamo niyang sabi sa akin kaya binatukan ko siya sa harap ng mga kaibigan niya."May cellphone ka naman pero hindi mo man lang ako tinawagan!" naiinis kong sabi."Wala aking load, naubusan ako," reklamo niyang sabi.Sinamahan niya muna akong ihatid sa kwarto at siya na mismo ang naghanap ng damit ko. Dumiretso na ako sa banyo at naligo roon.Pagkatapos maligo ay nakahanda na ang damit ko sa ibabaw ng kama at lumabas rin kaagad patungo sa sala. Nagtatawanan silang lahat at pinuntahan naman ako ni Petrus. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila sa bakanteng upuan. Pi

    Last Updated : 2021-07-02
  • Her Regrets    Chapter 46

    He responded to my kiss, and he grabbed me by the nape. He deepened our kiss even more until we forget everything about our topic.Pumatong siya sa itaas ko ng hindi naghihiwalay ang aming mga labi. Nagsisimula na naman akong nawawala sa aking sarili. His kiss on me was a sign that he genuinely loves me.I was exhausted when he suddenly put his hands on my back and caressed me relentlessly. He continued to kiss me and entered the inside of my mouth. He grabbed my tongue and gently sucked.I couldn’t stop my growl when he suddenly touched my middle in his hand. He caressed the surface of my hole in a circular motion, and I seemed to go crazy with the strange taste.My grip on his neck tightened, and I bit his shoulder when he suddenly licked my ear. It was as if thousands of electricity flowed through my whole body because of what he did.He sucked on my neck for a long time, and I was sure that the mark had already filled my neck.

    Last Updated : 2021-07-03
  • Her Regrets    Chapter 47

    "Sigurado ka ba, nagpaalam ka na kay Tita Anne?" nag-aalala kong sagot. Tinitigan ko siya ng mabuti at hinihintay siyang sumagot. Tumango siya at ngumiti. "Matagal ng alam ni Mama ang plano ko, hindi nga lang natutuloy. Marami kasing mga problema," natatawa niyang sabi at medyo nalungkot ito sa huling sinabi. "Alam mo namang makakapaghintay ako 'di ba?" mahinahon kong sabi sa kaniya.Nginitian ko siya at niyakap rin nang mahigpit ng huminto ang pagtakbo ng sasakyan. Sinabi niya rin sa akin kanina habang patungo kami sa opisina na mag-ipon ako para may maipundar ako kung sakaling mapapagod na akong magtrabaho pagdating ng pnahon. Tumango na lang ako dahil nakakapagod na makipagtalo sa kaniya. Lagi niyang sinasabi na dapat siya ang nagtatrabaho sa aming dalawa at bumubuhay sa akin. Nagplano rin kami na sa susunod na taon ay magpapakasal na kami. Natatanaw namin ang building ng pinagtatrabahuan ko habang n

    Last Updated : 2021-07-04
  • Her Regrets    Chapter 48

    "Ma'am Dawn pinabibigay po ng boyfriend niyo."Kunot noo kong tinitigan ang waiter dahil sa sinabi niya. Sa pagkakaalam ko ay hindi ko pa ito nakilala."Excuse me," I asked him confused.Nang mahulaan ng waiter ang iniisip ko ay sinabi niyang sinabihan siya ng boyfriend ko sa totoo kong pangalan. Tinuro ng waiter ang lalaking tinutukoy niyang boyfriend ko na nakaupo lang sa bandang dulo.Mag-isa akong kumakain sa restaurant na malapit sa pinagtatrabahuan ko. Suki na kami ni Ergie rito ngunit walang sino man ang sinabihan namin sa mga pangalan namin.Paalis na sana ang waiter nang bigla ko itong pinigilan."Pakisabi sa kaniya na hindi ako tumatanggap ng libre."Sinuli ko sa kaniya ang dessert na pinabibigay niya. Nagmamadali rin akong kumain para makaalis na. Hindi ko pa man natatapos ang aking mga pagka

    Last Updated : 2021-07-06
  • Her Regrets    Chapter 49

    "Ergie, kasi may usapan kami ni Petrus, susunduin niya ako ngayon ng maaga," nahihiya at nag-aalangan kong sagot pagkatapos niya akong yayain na samahan siyang uminom.Tumango siya at naiintindihan ako ngunit parang pinipiga ang aking puso nang makita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata. Hindi ko alam kung ano ang tama kong gawin.Nagpaalam na akong lumabas dahil marami pa akong dapat gawin. Masyado akong abala sa trabaho at hindi ko nais na ipaantala ang lahat ng mga trabaho ko.Palabas na sana ako ngunit may nag-udyok sa akin na kailangan ko siyang lingunin. Napagtanto ko na kung marami akong gagawin ay mas marami siyang gagawin kaysa sa akin. Nakaramdam ako ng konsinsiya dahil sa tuwing ako ang may kailangan sa kaniya ay hindi niya ako tinatanggihan. Kaya bumuntong hininga ako bago magsalita."Okay, fine, I'll just text him," pinal kong sabi at iniwan na siya kaagad ng hindi hinihintay ang sagot niya.When I was entering

    Last Updated : 2021-07-06

Latest chapter

  • Her Regrets    Chapter 67

    Kinausap kami ni Tita Anne at si Crizza naman ay walang ginawa kundi ang umiyak. Alam kong mabait siya dahil kung sa iba pa ito nangyari ay sigurado akong kinalbo na ako."Ikaw Dawn! Akala ko ba nakauwi ka na kagabi?" panenermon sa akin ni Tita."Ikaw naman Petrus!" matigas na sabi ni Tita at napahawak ito sa kaniyang noo. "Sumasakit na ang ulo ko sa mg ginagawa ninyo," patuloy na reklamo ni Tita."Ma, pwede bang hayaan mo muna kaming mag-usap ni Crizza ng kaming dalawa lang.""Mabuti pa at aatakihin ako rito sa puso," galit na tugon ni Tita Anne at ni minsan ay ngayon ko lang ito nakitang ganito kagalit.Sininyasan ako ni Tita na pumunta sa kusina at hayaang mag-isap ang dalawa. Dalawang oras na akong naghihintay rito sa loob ng kusina pero hindi pa rin sila tapos. Sakto namang nagpaalam si Tita Anne na may aakyatin siya sa itaas kaya nagkataon ako na ng pagkakataon na makinig sa usapan ng dalawa. Hindi ako mapakali kaya sekreto akong nakikinig at

  • Her Regrets    Chapter 66

    "I warn you. You can't stop me once I've started," namamaos niyang wika at mas lalo lang akong naakit sa kaniya."No, I won't!" tugon ko sa kaniya at ako na mismo ang kumaibabaw sa kaniya. Namimis ko na siya at marami akong gustong gawin sa kaniya.Hinawakan ko ang matigas niyang espada at itinutok sa aking kweba. Walang alinlangan ko iyong tinaob at kapwa kaming napaliyad sa isa't isa. Sabay din kaming umungol sa sarap at damang-dama ko ang unang tulak ko sa loob niya.Piniga niya ang bewang ko gamit ang kniyang mg kamay at ginabayan niya ako sa aking pagkilos. Pababa at pataas ang ginawa ko para bayo at siniguro kong tumagos iyon sa aking kailalaliman. Bawat tulak ko ay sinisiguro kong madiin at hahanapin niya ito sa akin. Maraming beses akong bumayo at kitang-kita ko siya kung paano siya napapakagat labi sa tuwing sinasagad ko.Hanggang sa dumoble ang aking bilis at hanggang sa hindi na kayang pigilan ni Petrus ang pagtalsik ng likido sa ka

  • Her Regrets    Chapter 65

    "Hindi ko alam kung saan ka humuhugot ng lakas para sabihin sa akin 'yan, Dawn! Nakokonsinsiya ka ba talaga o sinasabi mo lang 'yan para manggulo na naman sa buhay ko?""Hindi dahil nakokonsinsiya ako kaya ko humihingi ng sorry kundi dahil nagsisisi ako kung balit ko 'yon nagawa sa 'yo. Hindi ko inakala na dahil sa ginawa ko ay ako rin pala ang magdudusa. Mahal pa kita hanggang ngayon Petrus. At galit na galit ako sa sarili ko dahil ako dapat ang pakakasalan mo at hindi si Crizza," umiiyak kong wika at ang mga luha ay para ng gripo sa lakas ng agos. Tumayo ako at nilapitan siya pero bago ko pa siya mahawakan ay kinompas niya ang kaniyang mga kamay na 'wag ko siyang kalimutan."Kung kakausapin mo lang ako ay r'yan ka lang. 'Di mo na kailangang lumpit dahil bibig ng nagsasalita hindi ng mga kamay!" matigas niyang sabi sa akin.Awang-awa ako ngayon sa sarili ko dahil sa aking sinapit. Para akong namamalimos ng pag-ibig at kinapalan ko pa ang aking mukha para

  • Her Regrets    Chapter 64

    Lasing na lasing akong dumating sa bahay nila Petrus. Dumiretso ako sa kanila matapos naming mag-inuman ni Ergie sa bar. Siguro ay dahil sa kalasingan ko kaya may lakas na loob akongbkausapin siya. Hindi ko pa rin matanggap na ikakasal na siya sa iba.Ang laki ng pagsisisi ko kung bakit ipinagtabuyan ko siya noon. Akala ko ay kaya kong wala siya sa buhay ko pero nagkamali ako. Dahil ngayon pa lang ay hindi ko na kayang tiisin ang sakit na mkitang ikakasal siya. Pakiramdam ko ay mamatay ako sa lungkot kapag nangyari 'yon."Tita Anne, please namn po kakausapin ko lang po si Petrus kahit saglit lang," pagmamakaawa ko kay Tita Anne nang makarating ako sa bahay nila."Hija, lasing ka na at isa pa ay tulog na rin si Petrus ngayon. Mabuti pa ay tawagan ko ang Mommy mo para mapasundo ka ng driver niyo."Umiling ako bilang pagtanggi sa kaniya at buo na ang pasya ko na hinding-hindi ako uuwi hangga't 'di kami nagkakausap ngayon."Tita Anne, please po!"

  • Her Regrets    Chapter 63

    Chapter 63Sa dami ng option ko na pwede kong pagpilian ay sa huli ay nandito ako ngayon sa isang bar at hinihintay si Ergie na dumating. Tinawagan ko ito para samahan ako at salamat dahil sa wakas ay hindi na ito nangulit pa.Akala ko pa naman ay hindi ako nito titigilan hangga't hindi ako nagbibigay sa kaniya ng rason. Sa lahat ng taong kilala ko sa mundo ay ito na yata ang pinakamakulit sa lahat kaya nakapagtataka kung bakit hindi ko ito narinig na magkomento."Hey, I am sorry ang heavy kasi ng traffic.""It's fine, alam ko namang may iba ka pang mga ginagawa tapos inisturbo pa kita.""Ano ka ba? Ikaw pa, alam mo namang isang tawag mo lang darating ako. Kahit pa gaano ako kaabala ay gagawan ko ng paraan lahat para sa 'yo. Alam ko naman na kapag kailangan ko ang oras mo ay nandiyan ka rin para sa akin," mahaba niyang paliwanag sa akin."Kukuha ba tayo ng VIP room?""Huwag na siguro, tayo lang namang dalawa.""Okay," tip

  • Her Regrets    Chapter 61

    Chapter 61"Dawn Tonette... alam mo na ba?" nag-aalangang tanong sa aking ng matalik kong kaibigan na si Ergie."Ang alin?" wala sa sarili kong tanong dahil nasa laptop ko ang aking atensiyon. Kasaluluyan kong pinaplano kung paano aangat ang sales ng kompanya dahil base sa aking nakita ay hindi naman bumababa ang income ng company namin ngunit hindi rin naman iyon tumataas."So, hindi mo nga alam?" tila nagduda nitong tanong sa akin. Kaya napatigil ako sa aking ginagawa dahil naiintriga na rin ako."Ang ano ba kasi 'yan?" ulit kong tanong sa kaniya at nawawalan na ng pasensiya. "Bakit ba hindi mo na lang ako diretsuhin dahil alam mo namang may importante akong ginagawa!" naiirita kong wika."Huwag na lang at mag-concentrate ka na lang sa trabaho mo.""Ano ba sasabihin mo ba o hindi?" naiinis kong tanong at pinanliitan ko ito ng aking mga mata."Hindi na... sige na magpatuloy ka na lang!" pinal niyqng ani at sinimsim ang hawak niyang t

  • Her Regrets    Chapter 60

    Nagmukmok ako pagdating ko sa bahay at para akong pinapatay sa sobrang sakit. Galit na galit ako sa aking sarili dahil napakayabang ko. Akala ko ay kaya ko pero hindi pala dahil hanggang salita lang naman pala ako. Napakayabang ko dahil ang totoo ay mahina ako pagdating sa kaniya. "Ano'ng iniiyak-iyak mo ngayon?" naiinis na tanong ko sa aking sarili at wala akong ibang gusto kundi saktan ang sarili ko. Ang sakit-sakit sa pakiramdam habang nakikita ko siyang tinatalikuran kami kamina para magpaalam na kasama ang bago nitong nobya. Hindi ko kayang tanggapin ang sakit at ngayon ay napagtanto ko kung gaano kalaki ang pagkakamali ko. Maling-mali ako kung bakit ko siya pinagtutulakang umalis. Hindi ako dapat nagpadala sa galit ko sa kaniya at dapat ay inintindi ko siya noon. Tama nga ang sinabi nila na nasa huli na ang pagsisisi. Humahagolhol na ako nang iyak at wala na akong pakialam kung may makarinig man sa akin. Mabut

  • Her Regrets    Chapter 59

    "Good morning po Tita Anne, kumusta po kayo?" alanganin kong ngiti sa mama ni Petrus."Halika Dawn, pasok ka," tigon ni tita sa akin at pinatuloy ako sa loob ng bahay nila.Nilibot ko ng tingin ang buong bahay nila at napakalaki na ng mga pinagbago. Mas lalo itong gumanda at masasabing naging maayos na ang buhay nila.Ngumiti ako ng tipid dahil nahihiya akong magpakita sa kanila pagkatapos akong awayin ni Tantan dahil sa nangyari sa kapatid niya.Labis daw itong nasaktan at hindi ko alam kung ano ang mga pinagdaanan niya. Dumaan pala ito sa matinding depresyon dahil sa paghihiwalay namin at kinailangan niya pang magpagamot para makausad sa buhay.Pabalik-balik ako sa kanila kahit wala na si Petrus at hindi ko na nakikita. Alam kong alam nila kung nasaan si Petrus pero wala sa kanila ang gustong magsalita dahil nirerespito raw nila ang desisyon ni Petrus.Dumating na ako sa puntong nagmamakaawa ako sa kanila at halos lumuhod

  • Her Regrets    Chapter 58

    "Dawn, nasa labas si Petrus, gusto ka raw kausapin. Papapasukin ko ba?" nag-aalala nitong tanong pero umiling ako.Sinilip ko ito sa bintana at nakita kong nakatayo lang ito sa labas ng gate dahil mahigpit kong binilin sa lahat na hindi ito papatuluyin.Nararamdaman kong naaawa ang mga ito pero sinadya kong tigasan ang aking puso. Dahil kung patatawarin ko siya kaagad ay hindi ito madadala at babalik pa rin sa ugali niya na parang isang bata."Ate, pakisabi po na umuwi na siya dahil nagsasayang lang siya ng oras dahil hindi ko po siya kakausapin kahit magmakaawa pa siya sa akin!" matigas kong sabi.Walang nagawa ang kasambahay sa naging pasya ko dahil alam niyang hindi na magbabago ang desisyon ko. Masakit mang makita siyang ganoon ka miserable pero gusto ko ring pahalagahan ang sarili ko dahil mula ng magsama kami sa iisang bahay ay napapabayaan ko na ang aking sarili. Panahon na siguro para isipin

DMCA.com Protection Status