kabanata 1: Ang Pagkikita

Ang P.O.V ni Leslie.

My name is Leslie Ruffle , para akong walking time bomb syempre marami pang ibang bagay na masasabi ko para ilarawan ang sarili ko. Maaari akong kumain ng hindi normal na bilang ng mga tacos, pizza at anumang iba pang junk food sa isang upuan you name it?

Ako ay isang regular na lumang mahilig sa pagkain!

I have what you call too much curves, medyo malaki ang boobs ko na parang bola. Hindi naman ganoon kalaki kaya huwag mo nang isipin kung ano ang hitsura nito"Ngunit ngayon ko lang nakuha ang figure na orasa na iyon . Ang aking pagpapaubaya sa alak ay karapat-dapat sa mundo, ang pag-inom ay bagay sa akin ngunit ang pag-inom na may takong para sa akin ay parang kamatayan pangungusap.

"Kaya walang takong para kay nanay".

Kahit tatlong pulgada ay tinutulak ito.

"Tinatawag ko silang death traps".

Mas gusto kong walang takong, flat lang,

Infact, I prefer not to wear shoes at all, I like being comfortable in my own skin Kung magsusuot man lang ako ng sapatos, it's means am either lalabas or aalis ng bahay.

Kung aalis ako ng bahay na pare-parehong nakikihalubilo."Nakakainis ako sa pag-iisip dito, mas gusto ko pang pumunta sa mga magagarang party sa bahay kasama ang aking Kindle at mangkok ng ice cream, tawagin itong pilay ngunit yan si Leslie Ruffle sayo.

Kaya't ang mga taong nag-iisip na pumunta sa mga mahal at marangyang fancy-schmancy party, maingay na mga bar at club ay nangangahulugan ng buong buhay na buhay ay tahimik sa akin at kayang s******n ang lahat ng ito para sa lahat ng aking pinapahalagahan.

Ang gusto ko lang ngayon ay ang aking tunay na cute at malambot na kuneho na tsinelas at ang aking pajama shorts na may mga penguin."yeah , yeah you can find this funny but am just that kind of girl.

Para akong isang siyam na taong gulang na ginang at hindi talaga nagpapaalam sa kung ano ang iniisip ng sinuman tungkol sa akin o ang aking mga kakaibang ugali.

I'm presently living with my parents, and my relationship with my mom and dad is kinda werid it's like the whole situation is reversed am their mom and their my kids. Kinailangan kong lumaki nang mabilis at maging adulto, ang may matured na pag-iisip. Lagi na lang ganyan , parang hormonal young teenager ang ugali nila and I keep telling them that time is not on their side anymore.

Sa uri ng mga magulang na mayroon ako, maaari akong mabaliw, sa kanilang mga nakakabaliw na kalokohan at lahat, at ako ang palaging naglilinis kapag nagkagulo sila, kaya nang magkaroon ako ng pagkakataong makatakas ay tinakbo ko ito.

Kaya ang tanong ay bakit ako bumalik sa bahay?

Well, isa pang nakakatawang kwento.

Kita n'yo, nasunog ang aking apartment building, oo, hindi basta-basta na apoy ang uri na sumunog sa iyo mula sa loob. I moved in with my boyfriend I know then medyo nagmamadali pero wala akong pakialam sa pagiging reckless ko ngayon bumalik na ito at tinamaan ako ng napakalakas. Nahuli ang boyfriend ko na niloloko ako ni wala siyang decency na kumuha ng bagong pack ng condom noong nasa ibabaw niya ang asong iyon" sabi ni ya ang gulo ng buhay ko.

Baka hindi lang gulo kundi mainit na gulo.

Anuman, lumipat ako sa lalong madaling panahon at dahil nawalan ako ng trabaho bilang resulta ng pagkabangkarote ng kumpanya, sinabi sa iyo na jinxed pa rin ako kailangan ko lang lumipat sa aking mga magulang, mahirap na desisyon ngunit sa palagay ko ito lang ang pagpipilian ko. nagkaroon sa lahat.

Sa ngayon ay hindi pa ito masyadong masama hulaan ko ? I mean hindi talaga. Sinisingil nila ako ng minimal na upa para makatipid ako hangga't maaari para makabangon muli dahil napaalis din ako sa trabaho, at wala akong mga paghihigpit na mayroon akong teenager, kaya ayos lang .

Kaya hayaan mo akong ipaalam sa iyo ang uri ng mga magulang na mayroon ako" mga larawan ng aking mga magulang na gumagawa ng mga bagay na hindi dapat masaksihan ng isang bata na nasunog sa aking retina.

Hindi ko sinasabi ang tungkol sa paglalakad sa paligid nila na naka-underwear o anumang bagay na tulad nito. Ito ay talagang isang mas masahol pa kaysa doon. Pinag-uusapan ko ang tungkol sa mga laruang pang-sex, tulad ng isang didlo o vibrator sa coffee table, isang suspender belt sa likod ng isang dining chair, at aktwal na pakikipagtalik sa sofa.

I wished that were the whole story, but that's just like, ninety percent of that iceberg under the surface, full of memories na ayaw ko nang bawiin.

Anyway I made note to always text them before I get home to save myself from see what I can't unsee .

Kasalukuyan akong naglalakad papunta sa direksyon ng Starbucks na lumihis sa halip na sa bahay ko para bigyan sila ng kaunting oras na magsama-sama."ibig sabihin ang aking mga magulang.

Iniwan ko lang ang nag-iisang panayam na hindi ko nagawang sirain sa nakalipas na Tatlong linggo, ngunit hindi pa rin ako masyadong mainit sa aking mga pagkakataon.

Marahil dahil mayroon akong isang pares ng damit na panloob sa binti ng aking pantalon na maingat kong naisuot sa aking medyas sa kalagitnaan ng panayam sa ilalim ng pagkukunwari ng isang makati na bukung-bukong." underwear I can for sure pull off wearing a guys briefs or boxers it feels more comfortable na ang stretchy tight fabric na tinatawag na panty.

Sabihin nating hindi ako ang pinaka-organisadong tao sa mundo. Ito ay hindi isang magandang sitwasyon sa aktwal na kapag nag-aaplay upang maging isang personal na katulong, ngunit naisip ko na magagawa ko ito.

Hindi ko pa nakikilala ang lalaking may-ari ng kumpanyang wala akong alam tungkol sa kanya maliban sa katotohanang ang pangalan niya ay Damien Boyce, at pinamamahalaan niya ang kumpanya ng kanyang pamilya na "The Boyce oil and shipping Empire".

Ang kanyang kasalukuyang full-time na personal assistant ay nagpasya na hindi na bumalik mula sa maternity leave, at nagpasya siyang isang kapalit na sekretarya ay kailangang magtrabaho upang siya ay matawagan upang magsagawa ng mga panayam.

Ang pagkikita sa Sage Malvern ay marahil ang una kong palatandaan na, gaano man kahusay ang naging panayam, malamang na hindi ako karapat-dapat na magtrabaho sa isang malaking kumpanya sa Pagpapadala ng Greece. Nagulat ako nang makita ko ang dating sekretarya. Siya ay matangkad, payat, at walang buhok. The perfect fit pero ako...

Ako ay medyo matangkad, nakaimpake ng ilang dagdag na libra sa aking puwet na may mga kurba na nakakakuha ng hindi kinakailangang atensyon Hindi ako makapagsuot ng masikip na palda nang walang pakiramdam na wala sa lugar.

Naalala nito ang pelikulang fifty shades of grey noong Arghhh ano nga ulit ang pangalan niya ay Anna , nang umakyat siya upang makita si Mr grey at napansin niya ang lahat ng mga blonde sa gusali at biglang nakaramdam ng kakaiba dahil sa kanilang perpektong hitsura.

Ngunit ako, sa kasong ito.

With my half-uncurled hair and a pair of panty with peguins on them , idemanda ako pero mahal ko ang mga nilalang na iyon na nakasuksok pa rin sa medyas ko, kahit na nag-order ako sa counter sa Starbucks.

It really wasn't any wonder na single ako, as of now siguro relationship isn't the best idea for me..

Kinuha ko ang kape ko sa counter at nag-scan sa kwarto kung saan may bakanteng table. Walang isa, na pumatay sa aking pagkakataong mag-aksaya ng mas maraming oras bago ako umuwi. Hayaan mo na akong matapos sa kung ano mang orgy na ginagawa nila sa bahay.

Napabuntong-hininga, tinignan ko ang oras sa phone ko at tinungo ang pinto. Ako ay pupunta sa bahay nang mas maaga kaysa sa aking binalak, at kailangan kong suriin sa aking ina upang matiyak na walang anumang bagay na hindi maganda na nangyayari sa isang lugar sa bahay.

Sa totoo lang, naisip kong sapat na ang pagpapaputi ng aking mga mata nitong mga nakaraang linggo.

Hindi ko alam kung magiging safe zone ba ang araw na ito para sa akin, bagama't may sinabi ang tiyahin ko tungkol sa pag-uwi ngayon. Anyway I don't blame my self na maging kasing weird ko kasi parents ko ang pinakaweird.

Talaga, hindi nakakagulat na ako ay isang walking disaster.

Like seryoso!

"Sobrang kakaiba sila at ang mga salitang ito na nanggaling sa kanilang anak ay sapat na!".

Kinuha ko ang aking mga mensahe at pinindot ang pangalan ng aking ina. Naka-pose na ang hinlalaki ko upang i-type ang nag-aalab na tanong kung ligtas ba itong umuwi nang dumilat ako.

At may nakita akong kotseng huminto, ilang pulgada lang ang layo sa akin.

Nataranta ako at napasigaw at napaatras. Ang aking takong ay sumabit sa gilid ng bangketa, na nagpabalik sa akin, at ang aking kape at telepono ay lumipad. Tumama ang tasa ko sa bangketa, tumalsik ang mainit na likido kung saan-saan nang nagawa kong iligtas ang aking telepono mula sa tiyak na kamatayan sa pamamagitan ng pagtama sa semento.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko na dapat sumabog na, at dumaloy ang adrenaline sa mga ugat ko. Napahawak ako sa aking telepono nang napakahigpit na ang mga gilid ay dumikit nang masakit sa aking balat nang masakit sa aking balat.

Diyos ko.

Parang ngayon ko lang nakita yung grim reaper na kumakaway sakin!

Muntik na akong mamatay.

Naramdaman ko talaga na kumikislap ang buhay ko sa harapan ko!

Marahil medyo madrama, ngunit malamang na hindi ako nagkamali. Hindi ko namalayang nakatapak na pala ako sa kalsada.

Kailan nangyari iyon? Had I really been in that deep into my own little world that I hadn't even check for traffic?" Typical Leslie . Like I said am a walking mess.

mahal na panginoon.

Sagipin mo ako!

Paano ako nabuhay?

Bumukas ang pinto sa likod ng makintab at itim na kotse na kahit papaano ay hindi nakasagasa sa akin. Mula sa aking

posisyon sa bangketa, ang unang bagay na nakita ko ay isang pares ng makintab, itim na mamahaling sapatos na Italyano na nakakabit sa mga binti na nakasuot ng perpektong pinindot, mapusyaw na kulay abong pantalon.

Inangat ko ang aking tingin mula sa paa, sa ibabaw ng pinto ng perpektong malinis na sasakyan, at tinitigan ang pinakagwapong lalaki na kilala ng sangkatauhan."Kurutin mo ako, patay na ba ako. Patay na talaga ako at nagising na ako sa langit .

"Madugong impyerno"

Gosh ang gwapo niya!!

Ang makapal, maitim at kulot na buhok ay nakatakip sa kanyang ulo, nakakulot sa kanyang mga tainga. Lashes the same dark shade of brown framed impossible bright-blue eyes that regarded me with a mixture of shock and concern, and my ovaries about explocated when he rubbed a large hand over full pink lips and a stubbled, strong jaw.

"Miss-I'm so sorry. Okay ka lang?"

Nag-aagawan sa aking mga paa habang papalapit siya sa akin, hinila ko pababa ang binti ng aking pantalon at kinuha ang aking pitaka. "Gwapo" napabuntong hininga ako

"Hmm" medyo nag-aalala niyang tanong.

"I mean, yes it was my fault. Hindi ko pinapansin. I'm sorry." Nakangiting sabi ko at humihingi ng tawad.

Binitawan niya ang pintuan ng kotse, ipinakita ang malalawak na balikat at kung gaano kahusay ang kulay abong suit na iyon sa kanya at kinuha ang tasa ng kape ko. “All the same, I think we can share the blame.

Sigurado ka bang hindi ka nasaktan?" sabi niya sa makapal at malalim na baritonong boses.

Just my dignity, and by this point"I muster, berating myself for drooling at a stranger. Realizing what I said out loud I shut my mouth instead before I keep embarrassed myself in front of this sexy Adonis.

Lumipat ako, at isang hakbang paatras. "Ayos lang talaga ako. Salamat."

"Pwede ko bang palitan ang kape mo? Pasakayin mo pa rin para humingi ng tawad?" Napakaseryoso ng kanyang ekspresyon, ang kanyang pag-aalala ay tunay na halos sumuko na ako.

Halos." walanghiya akong halos mawalan ng malay at sumuko.

Halos lumakad na ako sa harap ng kanyang sasakyan, pagkatapos ay nagpatuloy sa pagpapahiya sa aking sarili sa harap ng lahat sa kalye.

"No, no, it's fine. Hindi naman ako kalayuan sa bahay." Hinawakan ko ang phone ko at medyo hinigpitan ko ang strap ng pitaka. "Muli, salamat, ngunit dapat akong pumunta."

Tumango naman siya na parang naiintindihan niya. "Uh, miss? May nahulog ka ba diyan?" Sabi niya sabay turo sa isang bagay.

Sinundan ng mata ko ang direksyon na tinuturo niya. Sa gilid ng kalsada, nakasukbit sa gilid ng bangketa, ay isang pares ng puti, panty na may mga peguin.

Ang puti kong cotton panty na may peguin.

Oh Diyos hayaan mo na lang na bumuka ang lupa at lamunin ako.

"If I do pick it, he might think am weird. Ang ganitong lalaki ay sanay na sa mga babaeng nakasuot ng slik lingeres"Naisip kong tinitimbang ang mga kalamangan at kahinaan ng sitwasyon.

Napalunok ako, sinalubong ko ang maningning niyang mga mata at umiling. Dear God, huwag mo sana akong hayaang mamula. "No. I've never seen them before. Never ever."nahihiya kong sabi.

Napaatras pa ako ng kaunti. "Salamat dahil hindi mo ako dinaganan."

He then grinned, his eyes brightning with his smile. "Hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung naging responsable ako sa pagtakbo sa isang kasingganda mo." Napatingin siya sa panty, saka ako kinindatan.

Walang pag-aalinlangan na namumula ako this time I could feel my toe curling already.

Kaya ginawa ko ang tanging magagawa ng sinumang may respeto sa sarili, babaeng muntik na lang masagasaan, madapa, at malaglag ang kanyang panty.

tumakbo ako.

Ngunit tulad lamang ng dalawang bloke, dahil medyo nalilipad ako, at hindi ako gaanong atleta.

Narinig kong sabi niya

"Ayaw mo bang sumakay" wala akong pakialam, tumakbo nalang ako na pulang pula ang mukha ko.

Pagkatapos ay sumugod ako at sumakay ng taksi.

Iyan ay malugod na tinatanggap sa aking mga kamag-anak sa mundo, si Leslie Ruffle lang ang makakapagpahiya sa sarili sa loob ng isang minuto na makilala ang isang tao na tulad ng pangarap na tulad ng estranghero na iyon.

Tulad ng sinabi ko ay isang Mainit na gulo.