“Mom,” tawag niya sa inang nasa sala habang nakaharap sa laptop nito. Mukhang may kausap ito. Narinig niya ang pamamaalam nito sa kausap bago isinarado ang laptop at hinarap siya. “Can we talk?”
“Yes, about what?” Kinuha nito ang laptop bago sila naglakad papunta sa isa pang living room nila.
Itinabi muna ng ina ang hawak bago siya tuluyang humarap sa kanya. “Okay, what is it?”
“What date is your wedding day?” Ngumiti ito bago nagsalita. He once saw the wedding invitation of her parents so he’s sure when it happened.
“February 8, 1987 is the day. Why?” She’s right. It was the date he saw on the wedding invitation. Napaisip siya kung bakit ba iyon nasabi ng ama ng dalaga.
“May I see your wedding pictures? I’m planning to make it special album for us since I want to include my girl as part of our family.” Nanlaki ang mata
“We know you can’t think straight right now but we’re here. Hindi natin alam kung ano ang plano ng lalaking ‘yon. The fact that he’s with that guy, he probably planning something.”Tama ang tinuran ng mga kaibigan niya kaya bumalik na siya sa pagkakaupo.“Tito? Yes, can you do me a favour? Your part of the investigation team, right? You have a better connection to every person’s profile.” Tumingin si Nate sa gawi nila. Kausap siguro nito ang tiyuhin na parte ng pulisya at ng investigation team.“Yes, I will. His name is Miko Pelaez. He’s part of the organization I’m in and you know our rules. Yes, Thank you.” Pinatay nito ang tawag at umupo na rin sa sofa. “Tito will send the files to you, Leo.”“Oh, I already received it. He’s fast,” sabi ni Leo habang nakatingin sa cellphone.“What’s the point of being a billionair
Crisanta AlvaroShe’s in her room right now, doing nothing but lay in her bed all day. Wala siyang kasama ngayon sa bahay dahil may importanteng bagay daw ang mga ito na gagawin. Naiwan tuloy siyang mag-isa.Wala rin namang iniwan na gawain ang mga ito para pagkaabalahan niya sa maghapon. Natigilan siya ng marinig ang pagkalam ng sikmura niya.“May maluluto ba ako sa kusina?” Tamad siyang lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina para maghanap ng pwedeng maluto. Pagbukas niya ng ref ay bumagsak ang balikat niya ng makita na walang laman iyon na kahit ano kung hindi tubig lang.“Anong kakainin ko ngayon?” Tinignan niya ang orasan na nasa taas na bahagi ng pader. Hindi pa naman lagpas ng tanghali kaya pwede pa siyang kumain sa labas. Maglalakad na sana siya palabas ng muli na naman siyang matigilan dahil sa dalawang bagay. Una…“Wala akong pera,” mangiyak-ngiyak na sabi niya bago isina
Tulala sa kung saan at hindi magawang magsalita o kumilos man lang ni Cris sa mga nangyari pati na rin sa mga narinig.Gusto niyang takpan ang tainga niya at hilingin na sana ay hindi na lang nangyari ang nangyayari ngayon pero hindi. Totoo at buhay na buhay ang ama niya. Nasa harapan niya ito at pareho silang titig na titg sa isa’t isa.“Cris,” tawag sa kanya ng ama niya. Bigla niyang naramdaman ang pagbukol ng lalamunan dahil sa pinipigilang emosyon. Taliwas ng iniisip niya ang mga bagay na gusto niyang gawin at isa na roon ang sugurin ng mahigpit na yakap ang ama.Hindi siya nakasagot.. “Can daddy hug you?”Doon na tuluyang lumabas ang totoong nararamdaman niya. Her dad is used to ask that question everytime he will come home after work. “Daddy can hug me,” sagot niya bago humagulgol sa iyak. Tumayo ang ama niya at noon na lang niya muli naramdaman ang yakap ng ama. &ld
While holding her things, she climbed to where she was living. Hindi niya alam pero tahip-tahip ang kaba niya habang naakyat pataas ang elevator na sinasakyan niya.Ilang room ang nilagpasan niya bago niya narating ang mismong condo unit ni Daniel. Biglang nagbukas ang pintuan kaya bigla rin siyang tumalikod. Rinig niya ang paalam ng dalawang babae sa kung sinong tao sa loob.Nang malampasan siya noong dalawang babae ay nakita niya ang hawak ng mga itong paper bag kaya mabilis niyang tinawag. “Miss!”Tumigil ang dalawa at nilingon siya. “Bakit?” tanong noong babaeng may bitbit na paper bag.“Pwede ko ba makita ang laman ng dala niyo?” nagbabakasali na tanong niya. Alam niyang nawiwirduhan na sa kanya ang dalawa pero hinayaan pa rin siyang gawin ang gusto niya.Unang item pa lang na nakita niya ay natigilan na siya. Inisa-isa pa niya ang mga gamit para lang makita ng ayos ang laman at h
“Cris! Bakit ngayon ka lang umuwi?” salubong na tanong sa kanya ng ama. Nasa likuran nito si Miko at Nanay Belen. Kinuha ng ama niya ang hawak na mga maleta. “Saan galing ito?”“Galing kila Daniel, tama?” tanong ni Miko. Hindi siya sumagot dahil totoo naman. Doon na siya natulog at maaga na lang umalis.“Rest for a while. May pupuntahan tayo mamaya. “ Hindi na siya nagtanong at nanatiling tikom ang bibig. Walang buhay siyang naglakad papasok sa kwarto niya at ibinagsak ang sarili sa kamaa.“Nakakapagod,” mahinang bulong niya sa sarili. Agad siyang nakatulog at nagising na lang siya sa ingay ng mga taong nasa labas.Pupungas-pungas ang kanyang mata nang malakas na bumukas ang pinto at mukha ni Miko ang bumungad sa kanya. “Tara, nandiyan sila sa labas.”Hindi pa man sinasabi ng binata kung sino ang nasa labas a
Chapter 64“You actually don’t need to bring me here. Malalaman natin lahat ng kalupitan mo sa pamilya ko sa korte,” matapang na sabi niya. Wala siyang takot na nararamdaman dahil kaharap niya ang taong gustong-gusto niyang ipakulong.“Who said I want to explain my side?” Natigilan siya. “I just want you to know that you still have a lot of things to know. Hindi lahat ng nakikita mo ay iyon na. Hindi lahat ng tao ay ipinapakita sa’yo ang totoong sila.”Tinaasan niya ito ng kilay. Kahit anong gawin o sabihin nito ay hindi niya hahayaan na mauwi siya sa malalim na pag-iisip dahil lang sa mga sinasabi nito.Ngumisi ang kausap. “Alam ko namang hindi ka maniniwala sa mga sasabihin ko.”“I’m glad you know,” sabi niya.“So it’s better for you to see than to hear.” Napatingin siya sa paligid “Not now but soon, Cris. Makikita at malalaman mo ang laha
A night after she stayed with Daniel, she saw how vulnerable the guy is pero kahit ganoon ang nakita niya ay hindi niya hinayaan ang sarili na magpadala. She waited after he fell asleep and s he immediately got up and leave his place. Hindi niya nakuha ang sagot na hinahanap niya at iba ang nakita niya. Siguro ay hindi pa tama ang oras para tanungin niya ng ganon ang binata. He needs to fix himself and after the court decision, it will all happen. Hindi siya makakapagsalita ng tapos hangga’t wala ni isa pa sa mga sagot na hinahanap niya ang naririnig. Sa ngayon ay kakausapin na muna niya si Miko para sa iba pa niyang tanong. She walked her way to meet with her dad in the food court of the mall. She saw him sitting in the center. “Dad” “Saan ka galing? Bakit hindi ka umuwi kahapon?” Inilabas niya ang cellphone at ipinakita. “It’s almost out of battery so I need to charge it in the nearest 7/11,” paliwanag niya. “You
He doesn’t know if he’s right but he’s silently praying that she’s here. He wanted to be with her again. Mukha lang siyang okay pero ang totoo ay hindi. Sa bawat pagdinig na pinupuntahan nila ay lalong nadaragdagan ang mga iniisip niya. Isa pa ay hindi pa niya nasasabi kay Cri sang totoo. Alam ng ama niya kung ano ang iba pa niyang trabaho na maaaring gamitin nito sa kaso. But he’s not bothered with it. He’s bothered to what Cris will say. Napahilamos siya ng mukha at inis na pumasok sa kwarto. Pagpasok pa lang niya ay natigilan na siya. Pakiramdam niya ay may ibang tao na pumasok sa kwarto ng dalaga. Magmula kasi ng umalis ito ay doon na siya natutulog. Marahan siyang umakyat at nanlaki ang mata niya ng makita ang dalaga na tulog. Nasa gilid nito ang mga gamit kaya hindi niya agad nalaman. Anong ginagawa niya rito? His phone suddenly rang making him jump a little and hurriedly walked out of the room. Natatakot siya na ba