Leo Saldivar
Leo didn’t know what to feel and what to do. Hindi pa rin pumapasok sa isip niya na ang babaeng hinahanap nila ay pinsan niya pala. Walang kahit na anong nabanggit ang ama niya tungkol sa mga kamag-anak niya mula sa side nito. Halos lahat ay sa ina lang niya at pinagsisihan niya na ngayon niya lang ito nalaman.
“Cris is missing. What the hell?” utas niya. Pumasok ulit sa isip niya ang babaeng sumigaw mula sa basement ng bahay nila.
“Oh damn it! Please tell me I’m wrong.” He’s thinking if the girl in the basement was his cousin. He got to see Cris once but it was in the picture and she’s facing the other side.
He sighed once again and saw himself driving towards Daniel’s house. He's gonna tell them what he heard and saw. His thoughts are clouding up but it only leads to the thought that she’s being imprisoned, in his own basement.
“F-ck,” In a couple of minutes, he reached Daniel’s condo unit. After three knocks, his friend showed up in his pajamas and sleepy eyes.
“The f-uck, Leo. It’s already midnight and what are you doing here? Hindi ba pwedeng bukas na lang ‘yan?” He yawned and was ready to close the door but he stopped him and entered his room without his permission before he talked.
“About my dad,” Sandaling mariing napapikit si Daniel bago bumuntonghininga.
“Okay,” Dumiretso sa sala si Leo habang kumuha naman ng maiinom si Daniel.
“What about your father?” Humugot ng malalim na hininga si Leo bago nagsalita.
“In our basement, I heard a girl screamed for help when I was about to go out and when I go back, I see no one. That’s the first time I got there,” Mula sa pagkakatitig sa magkasalikop na kamay ay tinignan niya si Daniel na nakatingin sa iniinom nito. “I don’t want to assume anything but I just can’t. Naiisip ko na baka ang --,” Matunog na ibinaba ni Daniel ang baso niya sa lamesa dahilan para matigilan si Leo sa balak na sabihin.
“You’re trying to tell me that your cousin might be in your basement?” seryosong tanong nito.
He nodded. “Yeah, but I’m not sure,” He heard him cursing and turned his head a little bit. “When did that happen?” Daniel asked.
“Remember the day I called you Dan and asked how’s the company? It was that day,” Leo just looked at him but he showed no emotion. It seems like he knows already that something is bothering him.
“Don’t tell me that your dad knocks on your door that day?” He just bowed his head and felt guilty. He can’t deny it since it’s true.
“Why now?” Daniel asked in a low but serious tone.
“I’m afraid that Dad has ears anywhere that could get us into trouble,” Leo said.
“We’re already in trouble, Leo. If you think that I, or our other friends, might do something to your father then think again. Your father wouldn’t let you go there if it’s not important for you to see, right?” Daniel said as a matter of fact but Leo just couldn’t feel at ease.
“Stop worrying about him. He will not get hurt,” pagpapakalma pa ni Daniel.
“Thanks. I know my father isn’t like that. He’s not a murderer,” Iyon ang pilit na sinisiksik niya sa isip niya para hindi na mag-isip ng kung ano-ano. “I’ve got to go. I’ll tell these tomorrow to others, don’t worry,” He said while smiling.
“Alright. Drive safely,” Iyon lang ang sinabi ni Daniel at agad na ring umalis ang kaibigan.
Daniel Lee
Paglabas nito ay imbis na bumalik sa pagkakahiga ay dumiretso sa kanyang study room. Humarap siya sa door knob na nasa loob, hinawakan iyon at itinaas at mula doon ay makikita ang kulay berde na pindutan. He pushed the button and from the door’s side, the wall open and showed a down stairs.
He entered the room and the lights are automatically opened. Lahat ng gamit ay may taklob. Magabok at marumi ang paligid. Ang mga ilaw sa kisame ay halos hindi na maaninag dahil sa mga dumi na nakabalot dito. Matagal na niyang hindi ito nabibisita dahil simula ng lumipat sila sa basement ni Tim ay doon na sila namalagi.
Mula ng makatanggap siya muli ng impormasyon sa pagkawala ng dalaga ay naisip na niya ang pagpaplano pero ngayon lang siya nagka-oras ulit. He go near the furnitures and moved the fabric that’s covering it. Dahan-dahan niyang inilagay sa gilid ang telang marumi at inilibot ang paningin sa lugar na madalas niyang tambayan noon.
Yes, he was focused on achieving his goals and rejecting Cris was part of it but he never said that he didn’t like her. He just wanted to be perfect, successful and worthy of her affection and that time isn’t the right time for both of them.
The room he’s standing right now witnessed how he loved Cris before and until now. His friends didn’t know it because it was well hidden.
He walked near a thick frame and with all of his strength, he pushed it and the frame automatically moved backward and another frame coming from the upper wall showed. It’s the compilation of his pictures that he captured with Cris in it. He really took the pictures secretly and he made it as her inspiration and motivation to be what he is now.
And now she’s missing, he needs to plan how to get her back. Nang mawala ang dalaga ay hindi na natahimik ang isip niya sa kakaisip ng posibleng nangyari rito kaya ngayong may impormasyon na sila ay hindi na niya patatagalin pa. If his plan didn’t work out, he will proceed to plan b which is to coordinate with his team.
He knows that he should be with his team but he insisted that he should do this alone first. Hindi na niya nakausap ang mga kaibigan tungkol dito at alam naman niyang malalaman rin nila ito mula sa namumuno ng organisasyon nila.
Katulad sa una niyang ginawa ay muli niyang itinulak ang frame nilang dalawa ng dalaga patalikod at lumabas mula sa taas ang frame na may rosas sa loob.
Lumapit siya sa board na nasa harapan, hinawakan mula sa baba at inikot niya patalikod. Showing the green board he used to post his plan for whatever he’s planning. Ngayon ay gagamitin na niya ulit ito, hindi sa organisasyon niya kung ‘di para sa paghahanap kay Cris.
He started putting different colors of post-it notes on the board.
“She’s in the basement,” He wrote the phrase ‘Cris on the basement’ in a white post-it note.
He’s now thinking of who will be might connected in her case. Kinuha niya ang chalk na nakatago sa drawer niya at isa-isang inilista ang mga posibleng kasangkot, nangunguna na roon ang ama ng kaibigan niya.
He located their house and plot where he should go when he entered the basement. Since he knows his friends’ house well because he’s been there, he put a color red dot on the secret passage indicating that it’s the way to go out if things go smoothly as he planned. Blue dot for the entrance of the house and green dot for the emergency exit. Pagkatapos niyang magplano ay pumunta siya sa likurang bahagi kung saan siya pumasok. Doon nakahilera ang iba’t-ibang uri ng baril na nagagamit niya sa bawat misyon nila. Kumuha siya ng isang Beretta M9A3 FNX-45 Tactical na parehong may silencer at puno ang lalagyanan ng bala.
Itinabi niya muna ito at lumabas ng silid. He goes straight to his walking closet. He changed his clothes and changed it to a gray v-neck shirt and tight pants. Nagsuot siya ng body bag at ang laman ay ang telepono, pera, card at ilang smoke bomb kung sakaling habulin sila ay madali silang makakalabas dahil sa usok.
Tinignan niya ang relo. “12:45 na, siguradong tulog pa sila.” Kilala naman siya ng mga gwardya kaya sigurado siyang papapasukin siya sa loob. Nang pumatak ang 12:50 ay isinukbit na niya body bag, inilagay sa likod ng pantalon ang mga baril at kinuha ang susi sa lamiseta ng kwarto niya.
Mabilis siyang nakalayo sa condo niya at pinaharurot ang sasakyan papunta sa bahay ng kaibigan. Kampante siyang wala roon si Leo dahil inaasahan na niyang nasa bar ito at doon nag-iinom dahil gano’n ang gawain nito kapag may problema o ‘di kaya ay nakapagsabi na ng problema.
“As usual,” ani niya ng makita ang mga gwardya na nakabantay sa labas ng gate. Iyon ang madalas na nakakausap at nakikita niya. Tumigil siya sa harap ng gate at lumapit sa kanya ang isa sa mga gwardya.
“Oh! Sir Lee? Hating gabi na po ah, ano pong pakay nila?” tanong ng gwardya.
“May usapan kami ni Mr. Lee about sa share na hold ng anak niya. Nandyan ba si Leo?”
“Wala dito si Sir. Daddy niya lang. Sige po, pasok na po kayo.” Katulad ng inaasahan ay madali nga lang siyang nakapasok. Ipinarada niya ang sasakyan sa harap ng bahay at hindi na siya nag-abalang pang ayusin ang pwesto ng sasakyan dahil mabilis lang siya.
He ringed the bell three times until a maid show up. “Oh iho? Anong ginagawa mo dito ng ganitong oras? Aba’y madaling araw na.” Nginitian niya lang ang matanda atsaka tumuloy sa pagpasok sa loob ng bahay.
“Nang, Sir Lee told me to bring food to the basement. Is it ready?” Hindi niya alam kung sinuswerte siya sa araw na ‘yon dahil napangiti ito at sinabing may pagkain ngang pinahanda.
“Hanggang doon ka lang sa gate, iho. Ibigay mo na lang iyan sa mga bantay doon,” saktong-sakto ang mga bagay na dala niya at tingin niya ay hindi siya mahihirapang sagipin ito roon.
“Where’s the entrance to the basement?” tanong niya sa matanda.
“Kumaliwa ka sa kusina at may pintuan na kulay brown doon malapit sa pintuan ng banyo,” sabi nito habang itinuturo ng kamay ang direksyon.
He said thank you before holding the tray and started walking. While he’s on his way to the basement, he’s still thinking of other possibilities from saving her and escaping with her. Sa iniisip na baka hindi maganda ang datnan niya roon ay pasimpleng napakuyom ang kamay niya na nakahawak sa tray ng mga pagkain. They better not hurt her or hell will pay for what they’ve done.
When he reached the gate with thick tubes forming a gate, his brows furrowed. He roamed around his eyes to find any other way but none. Only the gate and the pathway back to where he was. He was clueless on what to do because he can’t see any button or doorbell to call the people inside.“Just what the hell is this place?” inis na bulong niya. Inangat niya ang tingin at saktong bumungad sa kanya ang isang kahon na puro pull down ang nakasulat. Katulad ng ginawa ni Leo ay hinigit niya rin ito pababa.Hindi niya inalis ang tingin sa gate para sana makita kung sino at saan ito manggagaling ngunit laking gulat niya ng makita ang isang standee na babae at may butas ito sa noo at may tali sa leeg na halos sumira sa leeg na gawa sa papel.Nahulog iyon mula sa itaas at nakalambitin ito
Chapter 6Her knees curled. Her body trembled with the thought of men. She may look calm when she is being held by those guys but she knew well she’s shaking inside.Nasa hallway na siya ng bigla siyang mahina. Ikinuyom niya ang kamay at huminga ng malalim. She needs to escape. She needs to be out of her way as soon as possible and it will not happen if she’s gonna be like this.Matapos niyang ikalma ang sarili ay nilingon-lingon niya ang paligid. Mula sa pinanggalingan niya ay naghanap siya ng pwedeng taguan kung sakaling may dumating na tao at daan na pwede niyang labasan.May narinig siyang mga yabag ng paa kaya agad siyang kinabahan. She can’t see any doors to open aside from where she was before. Natatakot si
"You sure you didn't see her before?" Naniniguradong tanong ni Daniel habang pare-parehas silang nakatingin kay Cris na natutulog.
Cris is in his house for almost a week at sa loob ng mga araw na iyon ay hindi pa siya lumalabas. Ang pagkain niya ay laging dinadala roon. Hindi rin siya nakikipag-usap sa iba at laging nakayuko.Kapag naman papasok siya ay mabilis itong pupunta sa ulunan ng kama at tatakluban ang sarili ng kumot. Takot na baka may iba siyang gagawin.Ngayong araw ay wala siyang ibang gagawin kung 'di ang pumirma ng mga papel at gagawin niya iyon sa kwarto niya. Nasa sala siya ngayon, kaharap ang kwarto ni Cris.Inaabangan niya kung hindi nga ba lalabas ng kwarto ang dalaga. Maya-maya lang ay may nag-doorbell at kinailangan niyang kunin iyon."What is this?" tanong niya sa lalaki. Nakatakip ang mukha nito at mata lang ang kita. Nak
Day after Cris tried to harm herself, Daniel couldn't contain himself anymore. He just waited for the doctor to say that Cris is okay and when Cris gained her consciousness. Daniel bursted.Nanlalaki at gulat na gulat na napakislot si Cris at agad na gumapang sa taas ng kama at hinawakan ng maigi ang kumot na nakabalot sa katawan niya."What the fuck are you thinking huh?! Do you really want that badly to kill yourself? Can't you think of things other than that?!" he shouted. Ang kilay ay salubong at namumula ang mukha sa galit.Napahagulgol sa takot si Cris at mas hinigpitan ang hawak sa kumot. Mabilis ang pagtaas-baba ng balikat niya at pilit na ikinakalma ang sarili."Look, I'm sorry if I shouted but
Cris wondered why Daniel is being like that to her. Mag-iisang buwan na siyang nasa condo nito. Minsan wala ito kaya nakakalabas siya at nagagawa ng magpaaraw sa balkonahe. Nakakapanood na rin siya ng tv ngunit hindi nagtatagal iyon. Ang mga napapanood niya ay bigla na lang gagawa ng senaryo sa utak niya kaya naman agad siyang nagtatago sa kwarto. She's still not okay and she's trying to be one. Mahirap ang pinagdaanan niya kaya hindi niya masisisi ang sarili na gano'n siya umakto sa iba. Maraming beses na siyang muntik na magahasa. Laking pasasalamat na lang niya na hindi natutuloy iyon pero dahil doon ay naging ganito siya. Lagi siyang pinagmamalupitan ng namamahala roon dahil imbis na may ibang inaasikaso sila ay idinagdag pa siya.
Crisanta Alvaro"Cris! Where are you!?" malakas na sigaw ni Daniel dahilan para maalimpungatan siya. Nanlalaki ang mata na tinignan niya ang paligid atsaka mariin na napapikit."Damn. I fell asleep here?" nakakunot ang noo na tanong niya sa sarili. Tumayo siya sa bathtub at kinuha ang bathrobe na suot niya kanina lang.Natigilan siya nang mapatingin sa salamin. Inilayo niya ang sarili roon at pinansin ang mga pilat na nagkalat sa katawan niya.Ang katunayan na hindi madali ang pinagdaanan niya. Napabuntonghininga siya at tuluyan ng isinuot ang bathrobe at ang tuwalya na kinuha naman niya ay ibinalot niya sa buhok.Paglabas niya ay natigilan siya dahil
Halos madapa na si Daniel sa pagmamadali na marating ang condo unit niya. Nang makarating ay dali-dali niyang binuksan ang pinto at akmang sisigaw na nang makita niyang mahimbing ito na natutulog sa sofa.Bukas ang tv at may balat at buto ng apple ang nasa mesa. Nakabaluktot ang katawan nito habang nasa pagitan ng hita ang parisukat na unan.Nakahinga siya ng maluwag nang makita na walang masamang nangyari sa dalaga pero hindi mawala sa isip niya ang video na napanood.Hindi na niya ginalaw ang dalaga at pumasok na siya sa loob ng kwarto. Binuksan niya ang tagong kwarto sa condo niya at doon inilabas ang card reader na ang nakalagay ay memory card ng mini cam.Hindi niya natapos ang panonood no'n kaya naman in
Crisanta and Daniel's journey finally ended here. I'm so happy to share my story and proud to myself to be enable to finish it under pressure and self motivation. I will be forever grateful to those pips who read my story. I'm still in the process of learning and improvement is still needed. I do accept constructive criticism. Thank you for those who added my story into their library. You don't know how much it means to me. To my AE, Miss Princessii and my senior editor, thank you for giving me the oppurtunity to write in this platform. You gave me the courage and motivation to explore more. To my friends, families, love, thank you for the support, advices and help so that I can finish this story. You guys play a big part in my journey. Crisanta and Daniel will now bid their goodbyes. Until next time!
“Anong plano niyong dalawa?” walang kasing lalim na boses na tanong ng ama niya sa kanilang dalawa. Kumpleto ngayon ang pamilya at kaibigan niya ngayon dito sa bahay ni Nanay Belen. Maging si Nanay Kora ay kasama nila ngayong araw.“I’ll take the responsibility. Aside from my condo, may bahay na akong pinapagawa dito near Batanggas. For the meantime, sa condo muna kami. I’m financially stable and I can provide all her needs,” mahabang litanya ni Daniel sa harap ng ama niya. Ang lahat ay nakikinig at niisa sa kanila ay walang nagawa ng ingay.“What about your family?”With his questions, parang mas lalong nadagdagan ang katahimikan sa loob ng kwarto. That’s what bugging her too, Daniel’s parents.“My mom’s fine with it. I don’t care what my father will say about this. Labas na siya sa personal na buhay ko.” Tumango-tango ang ama niya at tinignan siya.“Ikaw, &l
Tulala na lumabas ng banyo si Cris. Hawak sa kanang kamay ang tatlong pregnancy test. Aga siyang nilapitan ni Philip. “Can I see?” Wala sa sarili niyang iniabot ang tatlong PT kay Philip. “Oh fuck… Oh Jesus Christ! Buntis ka Cris. Oh my god!” Tulala lang siya sa kung saan hanggang sa pumasok si Nanay Kora at si doktora Kriza. “You done? May I see?” Iniabot ni Philip ang PT sa doktora at sinilip naman iyon ng matanda. “Congrats,buntis ka nga. Your blood test result will be out later. We just need to wait or… gusto niyo muna maglakad-lakad?” “Tatawagin ko na si Daniel,” suhestyon ni Nanay Kora. “No!” mabilis na pagigil niya sa matanda dahil pumipindot na ito sa sariling telepono. “Daniel? Siya ba ang ama ng bata? Well, mas okay sana kung narito ang ama para alam niya ang gagawin pero mukhang ayaw ni mommy, we need to respect that. Bawal maistress ang buntis kaya dapat iwasan iyon.” Ibinaba ng doktora ang tatlong PT sa isang lalagyan. “Ba
“Philip, can you accompany me?” agad na tanong niya ng sagutin ni Philip ang tawag niya. Pinagpipilitan ng matanda ang gusto nito kaya wala siyang magawa kung hindi anh sumunod. Maalam siyang magpaandar ng sasakyan pero hindi siya ganoon kagaling at ayaw niyang mapahamak sila kaya tumawag na lang siya ng mas maalam.“To where?”“Hospital. I need to be checked up. Ang sabi ko pahinga lang kailangan ko but ‘nay Kora insist. Free ka ba?” Habang kausap sa kabilang linya ang kaibigan ay inaayos na niya ang sarili sa harap ng salamin para kakaunin na lang sila pagdating nito.“Yeah, I’m on way.”“Okay, thank you. See you.” Bumaba na siya pagkatapos niya mag-ayos. Kasunod niyang bumaba ang matanda na nakaayos na rin.“Halika na.”“’Nay, hintayin po natin yung kaibigan ko. Siya po maghahatid sa atin.”“Gano’n ba? Sige.&rdquo
She’s finally there. Nakauwi na siya sa bahay nila at nag-iisa siyang nagmumuni-muni sa loob. Nakita at nakilala na niya ang caregiver na pinadala ng matanda at masaya siya na makakasundo niya ito. Mami-miss niya ang kaibigan at ang ama pero para ito sa piece of mind niya.‘Saka na niya iintindihin ang iba kapag okay na ang sarili niya. Sa ngayon, siya na muna.“Ma’am? Kanina pa kayo naglalakad diyan. Gusto mo po ba samahan kita?” Malawak siyang napangiti nang makita si Nanay Kora na may bitbit na pagkaing nasa tray.“’Nay Kora naman. Sabi ko Cris na lang ang itawag mo sa akin eh. Samahan niyo po ako rito.” Kinuha at ibinaba niya ang tray na dala nito at sabay silang naupo sa labas ng bahay.“Maikwento ko lang sa iyo iha. Matagal na akong nagbabantay ng bahay nito pero ngayon lang ako inutusan na rito na manatili. Ngayon alam ko na kung bakit.” Natawa ito ng mahina. Nagtatakang tinignan niya ito.
Habang naglalakad si Cris papunta sa bahay ni Nanay Belen ay hindi na nawala sa utak niya ang sinabi ng kaibigan.“Cris, may nangyari na sa inyo. If ever na may mabuo nga, kayong dalawa ang dapat nag-uusap at hindi sinosolo lang. Magiging magulang na kayo kaya dapat inaalagaan niyo na ang isa’t isa para sa bubuuin niyong pamilya. Kung wala naman mabubuo, okay lang sana. But he took your first and he should be responsible for it. Right?”Alam naman niya na mali ang tumakas. Ginusto niya ang nangyari pero hindi siya sigurado kung ganoon rin kay Daniel. Ni wala pa siyang naririnig na balita mula sa binata. Mapait siyang napangiti ng mapagtanto na baka nga wala itong naalala sa nangyari sa pagitan nilang dalawa.Sa panahon ngayon, iilang tao na lang ang nakaka-appreciate sa mga babaeng nagbibiga ng unang beses nila at hindi niya alam kung isa na ba roon si Daniel.Malapit na siya sa bahay ni Miko nang maaninag niya ang mamahali
Wala pang isang oras na nakakaalis siya sa condo ni Daniel ay ganito na ang ginagawa nito. May isang case ng alak sa tabi ng sofa kung saan ito nakaupo at dalawang bote na lang ang laman noon.Ang anim ay nasa mesa niya at ang isa ay hawak niya. Mabilis ang lakad niya at nang makalapit ay agad niyang inagaw ang bote na lalaklakin pa niya sana.“Daniel! Ano ba ‘yan! Bakit ka ba umiinom ha?!” Ngayon niya lang nakitang uminom ng ganito ang binata. Inilibot niya ang tingin para hanapin si Trina pero wala na itong kasama sa loob ng condo. “Nasaan na si Trina? Saan galing ‘to?”Wala silang stack ng ganitong klase ng alak kaya hindi niya alam kung saan at paano ito nakakuha ng ganoong alak. “Hmm? Trina? Gago ‘yon! Alam mo ba na balak niya akong halikan? Na panakip butas lang daw kita kaya hindi kita mabitawan para masaktan siya? Gago ba siya?”Lango itong natawa habang paulit-ulit
“You don’t need to say sorry. Sinasabi lang ang sorry kapag may bagay na hindi sinasadya. In your case, sinadya mo iyon.” Kita niya kung paano umigting ang panga ng lalaki pero hindi nito inalis ang tingin sa kanya.“I admit that but please hear me out first. I did that for you. Kahit hindi koi to planuhin, kahit hindi koi to sabihin, masasaktan at lalayuan mo pa rin ako and I expected that kaya plinano ko na.” Natahimik siya dahil totoong ganoon din ang magiging reaksyon niya pero sa tingin niya ay hindi rin ganito ang kalalabasan noon.“But if probably, if you only talk to me about this, it will not be that hard for me. It will not turn out this way.” Ikinuyom niya ang kamao para pigilan ang emosyon niya.“I have no choice and that’s
“Daniel? What’s happening? Bakit narito si Cris?” tanong ni Tim na naguguluhan din.Lumabas si Leo muka sa likuran ng mga kaibigan. Agad silang nagkatinginan at titigan. Seryoso ang mga mata nila at wala ni isa ang pumutol noon hanggang sa tumikhim si Nate.Nagsipasukan sila at umupo sa magkabilang gilid niya. Sa harap naman pumwesto si Daniel. “Bakit dito? Pwede naman sa condo mo,” hindi niya mapigilang sabi.“Condo? Ano ba talaga ang gagawin niyo?” malapit ng mainis si Tim.“She knew it.” Hindi pa man pinapaliwanag ni Daniel ang nalalaman niya ay natahimik na ang mga ito na para bang may ideya na dahil nasa bahay sila ngayon ni Tim, kung saan ang base nila.