Tahimik na kumakain ang buong pamilya sa hapag kainan ng Casa Valiente.Tumikhim si Esteban, “Hadrianna…”Nag-angat nang tingin si Anna sa asawa, “Ano iyon?”“Magpapaalam sana ako na aalis… may importante lang akong aasikasuhin, ilang araw lang naman.”Ilanga raw… hindi sigurado ni Esteban kung talaga bang ilang araw lang siyang mawawala. Babalik siya sa palasyo upang harapin ang kaniyang pamilya, nais niyang malaman kung anong sadya ng mga ito sa kaniya. Una ay si Flavio, sunod ay ang kaniyang Ina ngayon naman ay si Emilio. Desido ang kaniyang Abuela na pabalikin siya.“Okay,” malamig na tumango si Anna na may ekspresyon ng kawalan ng interes.Gusto sanang magtanong ni Anna ng iba pang detalye ngunit pinigilan niya ang sarili. Hindi rin naman sasabihin sa kaniya ng asawa, dahil masyado itong malihim at kung may intension man ito ay sasabihin nito agad bago magpaalam. Napabuntonghininga na lang siya at ipinagpatuloy ang pagkain.Umismid si Isabel at masamang tumingin kay Esteban.“Sig
Kinabukasan, hindi nagpaalam si Esteban kay Hadrianna at nagmaneho palabas ng Evergrande nang mag-isa. Kailangan na niyang kumilos.Samantalang sa isang hotel, hindi pa rin nakahinga ng maluwag ang Panther dahil sa nangyari. Bagama't nanalo siya kay Esteban, ngunit tila walang silbi at hindi niya mapantayan ang binata. Sa kaniyang palagay ay pinagbigyan lang siya nito kaya napahiya siya sa sarili. Kapag kumalat ang insidenteng ito, masisira nito ang kanyang reputasyon.Isn't it considered a joke that the leader of the Go world has a small victory in front of a young man in his early twenties?Ngunit ngayon para kay panther ay may mas mahalagang bagay na dapat niyang harapin, kailangan niyang katagpuin ang isang tao na matagal niyang hindi nakita."Master Panther, sino itong makapangyarihang tao at gusto mo pa siyang makilala ng personal?" Tumingin si Henry kay Panther na nalilito. Noong nakaraan, kahit saang lungsod sila pumunta, sila ay makikilala nang personal ng mga lokal na bigwig
Dalawang salita lang, kilabot ang nararamdaman sa pamilyar na boses na ito kay Lawrence Hidalgo.Siya...Nang lumingon si Lawrence Hidalgo at nakita ang pamilyar na mukha sa ilalim ng sombrero, halos lumuhod si Lawrence Hidalgo kung walang ibang tao sa paligid!‘Paano siya biglang bumalik sa palasyo ng Montecellio?’naitanong niya sa kanyang isipan, bakas sa kanyang mukha ang takot.Maraming tao ang hindi makapaghihiwalay kina Esteban at Demetrio, ngunit alam ni Lawrence Hidalgo ang mga katangian ng dalawang taong ito, at si Demetrio ay nakakulong pa rin, talagang imposibleng magpakita siya rito."Des....Desmond Montecellio…" Nanunuyo ang bibig ni Lawrence Hidalgo, nanghihinayang sa kanyang mayabang na ugali ngayon, at sinisigawan si Esteban na bahagyang yumuko."Mahirap na bang makita ka ngayon?" walang pakialam na tanong ni Esteban."Hindi hindi hindi hindi." Ikinaway ni Lawrence Hidalgo ang kanyang mga kamay sa takot at sinabing, "Mr. Montecellio please, please come with me."Napatu
Esteban walked under the tree and nodded slightly to Emilio Escobar, but did not call Donya Rosario. Disrespectful? Esteban did not, but he was expelled from the Montecellio family long ago, and Donya Rosario never regarded him as a grandson, so how could he call him Donya Rosario's grandmother? "Bumalik na ako, anong gusto mong gawin ko?" mahinang tanong ni Esteban.Nagngangalit si Donya Rosario at sinabing, "Paano maibibigay ng pamilya Montecellio ang isang bagay na hindi nakapag-aral gaya mo? Kung hindi dahil sa pagkakulong ni Demetrio, hindi mo na gugustuhing bumalik sa lugar na ito."Ang paghamak ni Donya Rosario, kay Esteban hindi ito tatama sa kanya, dahil nakasanayan na niya ito mula pagkabata."Nabalitaan ko na si Abraham ay namamatay, kailangan mo ba akong ipadala siya sa kanyang kamatayan?" sabi ni Esteban. Tumayo si Donya Rosario na may mabangis na tingin, hinampas ang balikat ni Esteban gamit ang saklay na hawak niya. "Gayunpaman siya ang iyong ama, kung wala
Esteban did not leave his room until the day of Abraham's burial.The ashes, and even Abraham's phase, are held by the bodyguards of the Montecellio family. Si Demetrio, na hindi na-parole, ay hindi pa rin nakakakuha si Donya Rosario ng approval mula sa namamahal sa Ganadri, at hindi pa rin karapat-dapat na makita si Abraham.Makalipas ang ilang araw, natapos na ang libing ni Abraham, at personal na dumating si Donya Rosario sa pintuan ng silid ni Esteban."Mga bagay na walang kinalaman, huwag kang lalabas at hayaan na makita kita." Mariing sabi ni Donya Rosario habang nakasandal sa saklay.Itinulak ni Esteban ang pinto na may walang pakialam na ekspresyon, at sinabing, "Hindi ako mula sa pamilya Montecellio, kaya ano ang pakealam ko kung makita mo man ako o hindi."Nangigil na tumingin si DOnya Rosario kay Esteban. "Iniisip ni Demetrio ang iyong kapatiran at gusto kang makita. Dapat kang maging masaya na magkaroon ng ganoong kuya."Tumawa si Esteban, napakalaking dahilan, kahit sa pa
At Montecellio family Courtyard. Demetrio sat under the Narra tree. This was the place reserved for Donya Rosario. Apart from him, no one dared to sit here easily. Nakaramdam siya nang ginahwa nang makita ulit ang paboritong lugar sa mansyon. Nang lumitaw si Donya Rosario, nagmamadaling tumayo si Demetrio, lumapit sa matandang babae upang alalayan, at sinabing, "Lola, bakit hindi mo sabihin sa akin kapag lumabas ka, tutulungan kita."Puno ng ngiti si Donya Rosario, nagustuhan niya ang pag-aalaga na hatid sa kanya ni Demetrio, at ang pagmamalasakit lamang ni Demetrio ang ituturing niyang tapat."Sa tingin mo ba hindi man kaya makalakad ni lola dito?" tanong ni Donya Rosario.Matapos tulungang makaupo si Donya Rosario, sinabi ni Demetriocai. “Lola, hindi ko po ibig sabihin, gusto ko lang po kayong pagsilbihan anumang oras, hindi niyo po alam kung gaano ko kayo ka-miss sa panahong ito sa kulungan? Natatakot po akong hindi kayo alagaan ng mga katulong na iyon.""Ang tagal ng panah
When Esteban met Donya Rosario and returned to the big room, the other people could clearly feel the strong killing intent on Esteban's body, standing upright in the corner, not daring to speak. Talagang hindi nila maintindihan kung bakit ang mga taong dati nang mahina sa pagdila ng sapatos ay biglang naging malakas at nakakalaban, at iba ang pakiramdam ng buong tao.Parang... parang ibang tao."Boss Esteban, ikaw... Ano bang problema mo, anong nangyari? Gusto mo tulungan ka namin?" mahinang tanong ni Piolo kay Esteban.Dati siya ang pinakamakapangyarihang tao sa malaking silid na ito. Kailangang alalayan siya kahit naiihi siya. Ngunit simula nang dumating si Esteban, bumagsak ang kanyang katayuan, at kung minsan ay kailangan niyang sumama sa labanan para magpamasahe kay Esteban. Pero hindi man lang naglakas loob na magreklamo si Piolo."Shut up, don't bother me," malamig na sabi ni Esteban.Ang isang grupo ng mga tao ay tahimik, hawak ang kanilang mga dibdib at tiyan, nakatayo tu
After Demetrio left, Corinne sat on the sofa in the living room, nervous and scared. She didn't expect such a thing to happen when she brought Demetrio home, and she couldn't figure out why Esteban suddenly changed to become like this. Nagtiis si Esteban para kay Anna ng napakaraming taon, dahil lang ba sa hindi niya nakuha si Anna? Kaya nagbago ang isip niya? Kung ganoon siyang tao, bakit maghihintay hanggang ngayon para magbago?Bilang mabuting kapatid ni Anna, naniniwala si Corinne na may obligasyon siyang hikayatin si Anna na iwasan ang wakas ng kanilang relasyon.Kinuha niya ang phone niya at dinial ang number ni Anna."Anna, kumusta ang relasyon niyo ni Esteban kamakailan?" tanong ni Corinne.Sa pagsasalita ng bagay na ito, medyo nalungkot si Anna, dahil ramdam niya na tila nalalayo siya kay Esteban, at sa pagkakataong ito ay umalis na si Esteban. Sa palagay ni Anna, marahil ay sinadya, sana ay maging maayos na silang dalawa."Bakit mo naman natanong bigla yan?" tanong ni An