258

Esteban glared at Ruben disdainfully, this guy is just changing money.

"Are you so short of money? Moreover, in Laguna now, most of the gray industrial chain is in your hands. You are almost rich." Esteban said.

."No, no, compared to you, malaki pa rin ang gap. Hindi ko na mabilang kahit isang buhok sa katawan mo ngayon." Sabi ni Ruben na may mahinhin na tingin.

“Okay, wala nang ibang gagawin, you can go your own way, huwag mo akong bantayan,” sabi ni Esteban.

Alam ng ilang tao na gustong ipaalam ni Esteban kay Anna ang bagay na ito. Naturally, hindi siya maaaring manatili dito bilang isang bumbilya, at lahat sila ay umalis nang may interes.

Inilabas ni Esteban ang kanyang cellphone at tiningnan kung ano ang itsura niya ngayon. Maging siya ay hindi napigilang tumawa. Ang mga dumplings sa ulo ng kanyang ina ay mukhang yaong mga mayayamang lokal na tyrant sa Gitnang Silangan.

Pagka-flip sa number ni Anna, nag-alinlangan siya ng matagal bago nag-dial.

Bagama't kadalasan ay hin