Wala na. Cy is gone. I should be happy, right? Ito naman yong gusto ko. Ito naman yong goal ko. After she finished her sentence ay bigla nalang siyang nanigas at ilang segundo lang ay nawala na parang bula. Nagkakabuhol-buhol na ang utak ko at hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. I am not even sure if she's telling the truth or not. Somehow that woman earlier... is familiar. Nakahiga ako sa gitna ng kagubatan kung saan nangyari ang madugong digmaan. My body feel numb. I don't even know what exactly happened. Bigla nalang akong nagising ilang segundong nawala si Cy. Sobrang tahimik ng paligid at naaamoy ko ang malansang amoy ng dugo. May naririnig akong mga yapak sa paligid. Naalarma ako dahil hindi ako makagalaw at mas lalong lumalakas ang mga yapak papalapit sa pwesto ko. Sinubukan kong gumalaw pero hindi ko magawa dahil naninigas ang katawan ko. Literal na hindi ko maramdaman ang katawan ko. Hindi ko nga alam kung patay na ba lahat ng kasali sa digmaan. "Patay na nga laha
Sinabunotan ko ang sarili ko pagkarating ko sa kwartong pinanggalingan ko kanina. Bwesit! Kanina muntikan na talaga kaming maghalikan. Na-a-amoy ko na nga ang hininga ni Acheros kanina buti nalang may babaeng dumating. Hindi ko na inabalang tingnan kung sino 'yong babae dahil dali-dali na akong bumalik dito. Damn him! Sigurado akong ginamitan niya ako ng kapangyarihan niya. Something like hypnotizing. Sigurado ako. Hindi puwede na nadadala nanaman ako sa kanya. Hindi ako marupok. Hindi ako matitinag. Hindi puwede!Kailangan kong mag-isip ng maraming plano. Para kung sakaling gagamitan nanaman ako ng kapangyarihan ng lalaking 'yon ay may plan b at c at d at hanggang z pa ako. Marupok ang lalaking 'yon. Hindi lang ako. Pero kailangan ko muna kilalanin siya para alam ko kung paano siya paikutin. Para alam ko kung ano ang dapat kong gawin. Ayaw ko man aminin pero muntik na ako mawala sa sarili kanina. Hindi na puwedeng mangyari ulit 'yon. Kung mangyari man ulit 'yon ay talagang ikamama
Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawang engrandeng gown. Magaganda ang designs. The marbles, diamonds, crystals and the details are fantastic. The color yellow seems off for me. Hindi ko alam kung bakit nakakasilaw na damit ang laging binigay sakin. "Wala bang ibang kulay?" Nilingon ko si Ares habang nakapamewang na pinagmamasdan ang tatlong damit na nakalatag sa kama. "His Highness is the one who chose everything and he specify the color of the dress you are going to wear." I like the attention. Only if I needed it. As of the moment hindi ko kailangan ng atensyon ng nakararami. "I don't like it. I'm very particular and picky especially this is a grand party..." Hinding-hindi ko susuotin yan. "...maybe you can find another outfit. Must be in color red or black," mahinahon ngunit may diin kong sabi sa kaniya. "I'll look for a way," sabi ni Ares at bigla nalang nawala sa paningin ko. Makalipas ang ilang minuto ay bumalik si Ares. Ngayon may dala-dala na siyang engrandeng long dr
I am walking down the hallway. Alone. Pinaalis ko muna si Ares before I enter the restroom. I need some time to think. Papalapit na ako sa bulwagan ng biglang sumulpot sa harap ko si Drystan. "Hi!" This kid looks so fond of me. Maybe I can use this kid as a revenge tool. Just maybe. Ngumiti ako ng matamis at yumuko para magpantay ang mukha namin. "Hey kid. Do you like me?" My question didn't even waived the kid's state of excitement. "This is not the first time you tried to have a conversation with me," marahan at walang paligoy-ligoy na sabi ko.Tumatango-tango naman ang bata habang nakangiti pa rin. "Yes! I like you. Can we be friends?" Hindi ko naman ginamitan ng kapangyarihan ang batang 'to bakit parang nawiwili na sa 'kin 'to. Oh baka naman kilala ako nito? Imposible naman siguro 'yon. Pero paano kung hindi?Ngumiti ako ng matamis sa kaniya at tumango. "Then...can you tell me about your father?" Mukha namang hindi nabigla ang bata sa sinabi ko. "And of course about you...so we
Paulit-ulit kong binasa ang nasa loob ng sobre. Hindi ko alam kung hindi ba talaga ma-proseso ng utak ko ang bawat letra sa sobre o hindi ko lang talaga kayang taggapin. Itinapon ko kung saan man ang sobre. Hindi ko alam kung saan man dumapo iyon total makakapunta pa rin naman ako sa engagement part dahil nasa palasyo lang rin naman ako. Umupo ako sa kama at nagmumuni-muni sa mga pangayayari at mga posibilidad na mangyari. After I lost consciousness, I just woken up in my room. Alone. With dead flowers in the corner and a letter. I don't even know what that supposed to mean. The first thing that came into my mind was 'what the fuck?'. After that incident, pumupunta naman si Acheros dito. I don't know what's up with him. But everytime he visits me, he made sure that I'm asleep because everytime that I wake up from deep nap or sleep, he just got up and leave. No words being said. Lumabas ako sa pintuan at timing na hahawakan na sana ni Acheros ang door knob. Tinaasan ko s'ya ng kila
Nakangiti ako habang pinagmamasdan si Drystan. I cannot wait any longer. Biglang sumulpot si Felicity at hinila palayo sa balon si Drystan. What the hell? Saan galing yang babaeng 'yan. Tiningnan ko lang silang dalawa. Paglingon ko sa balon ay wala na ang mga nilalang na nagkukumahog lumabas kanina sa balon. Agresibo akong nilapitan ni Felicity at tinulak. Agad akong napaupo at dumapo pa ang mga palad ko sa matutulis na sanga. I was about to shout at her when someone came and meddle. What the fuck!?Bago ko pa maaninag ang dumating ay may makisig na braso'ng umalalay sa'kin at binuhat ako. "Are you okay?" Agad kong nakilala ang boses nang may hawak sa'kin. "Do I look like I'm okay, Ares?" I cannot hide the sarcasm in my voice upon seeing Felicity placing her hand on Acheros' arms. Nagmamadali akong bumaba sa mga bisig ni Ares at hinarap sina Acheros. Halata sa mukha nito ang galit. "What the hell is happening here?" Dumadagundong ang boses ni Acheros habang nakatitig pa rin sa
I am trying my best to paint something. We are facing the huge mirror window. Its been ages since the last time I painted that's why I am having a hard time to choose what to paint. Tiningnan ko si Drystan sa tabi ko. Hindi ko mabasa kung ano ang nasa utak nang batang 'to. He said he met me. He met Morana. He said he met me beside a lake but I thought that was a dream. I remember it happened but I didn't know that it was real. What the heck is happening? Tiningnan ko naman ang ipininta ni Drystan. He's good. He looks like he has been doing this for a long time. The way he stroke the brush. The way he chooses the tones. "Did your dad taught you how to paint?" I can't imagine Acheros teaching a child. I just can't imagine the efforts he did. Pinili ko nalang ipinta ang tanawin na nasa aming harapan. Siguro kailangan ko rin 'to para naman malihis ang sarili ko sa mga bumabagabag sa'kin. "Acheros would rather spent his time with 'mom' than teaching me with these things," natatawang
"What?!" Hindi ko mapigilan na mabulyawan si Acheros.Hindi ko alam kung nasaan kami. Bigla nalang n'ya akong hinila sa kung saan man na parte nang palasyo ito. "Just when did I approve to be your wife?" I didn't object in front of the guest though so I guess he owes me.Ngumisi si Acheros sa harap ko. Tinaasan ko naman s'ya nang kilay. "Correction...fiancee," hindi nawawala ang mapaglarong-ngisi n'ya habang nag-aalboroto na ako dito. Mukhang nasisiyagan pa s'ya sa reaksyon ko.Nilibot ko ang paningin ko sa paligid habang paulit-ulit na pinaalala sa sarili ko na kailangan kong taasan ang pasensya dahil hindi normal na nilalang ang nasa harap ko. Currently, I am subjected as nobody. Well... I am a guest but compared to him...I am nobody."Don't worry. I am pissed because of what Felicity did but I am sure that she will still call herself as my fiancee...everybody will still address her as my fiancee," nagkibit-balikat s'ya at parang balewala lang sa kan'ya ang sinabi n'ya sa harap na
Nakaupo kami ngayon sa upuan na gawa sa kahoy. Kaming dalawa mismo ang gumawa nito dati. Of course with a little magic this wooden chair last for years. "Ang dali lang naman pala 'non," sabi ko. Pinipilit kong magbiro at gawing magaan ang paligid. Hindi para sa kan'ya kundi para sa akin. Tumawa si Acheros. "Alam kong marunong ka. Hindi nga kita halos naturuan dahil bago pa man ako makapagsalita ay nagawa mo na." Muscle memory, I guess?Hindi ako nagsalita. I just want to feel the moment. Hindi pa rin naman nawawala ang galit ko. Hindi rin nabawasan. Hindi napunan. Ganon pa rin. "I guess some things never change." Ang sarap lang sa pakiramdaman at ninanamnam ko lang ang pagkakataon ngayon. Ang daming kong katanungan. Gustong-gusto ko s'yang harapin at tanungin lahat nang bumabagabag sa'kin. I admit it. Kahit masakit na aminin. My pride and ego are what keeps me. "You know I love someone..." Marahan na sabi ni Acheros. Hindi ako nagsalita kaya nagpatuloy s'ya. "She's the only pers
"What?!" Hindi ko mapigilan na mabulyawan si Acheros.Hindi ko alam kung nasaan kami. Bigla nalang n'ya akong hinila sa kung saan man na parte nang palasyo ito. "Just when did I approve to be your wife?" I didn't object in front of the guest though so I guess he owes me.Ngumisi si Acheros sa harap ko. Tinaasan ko naman s'ya nang kilay. "Correction...fiancee," hindi nawawala ang mapaglarong-ngisi n'ya habang nag-aalboroto na ako dito. Mukhang nasisiyagan pa s'ya sa reaksyon ko.Nilibot ko ang paningin ko sa paligid habang paulit-ulit na pinaalala sa sarili ko na kailangan kong taasan ang pasensya dahil hindi normal na nilalang ang nasa harap ko. Currently, I am subjected as nobody. Well... I am a guest but compared to him...I am nobody."Don't worry. I am pissed because of what Felicity did but I am sure that she will still call herself as my fiancee...everybody will still address her as my fiancee," nagkibit-balikat s'ya at parang balewala lang sa kan'ya ang sinabi n'ya sa harap na
I am trying my best to paint something. We are facing the huge mirror window. Its been ages since the last time I painted that's why I am having a hard time to choose what to paint. Tiningnan ko si Drystan sa tabi ko. Hindi ko mabasa kung ano ang nasa utak nang batang 'to. He said he met me. He met Morana. He said he met me beside a lake but I thought that was a dream. I remember it happened but I didn't know that it was real. What the heck is happening? Tiningnan ko naman ang ipininta ni Drystan. He's good. He looks like he has been doing this for a long time. The way he stroke the brush. The way he chooses the tones. "Did your dad taught you how to paint?" I can't imagine Acheros teaching a child. I just can't imagine the efforts he did. Pinili ko nalang ipinta ang tanawin na nasa aming harapan. Siguro kailangan ko rin 'to para naman malihis ang sarili ko sa mga bumabagabag sa'kin. "Acheros would rather spent his time with 'mom' than teaching me with these things," natatawang
Nakangiti ako habang pinagmamasdan si Drystan. I cannot wait any longer. Biglang sumulpot si Felicity at hinila palayo sa balon si Drystan. What the hell? Saan galing yang babaeng 'yan. Tiningnan ko lang silang dalawa. Paglingon ko sa balon ay wala na ang mga nilalang na nagkukumahog lumabas kanina sa balon. Agresibo akong nilapitan ni Felicity at tinulak. Agad akong napaupo at dumapo pa ang mga palad ko sa matutulis na sanga. I was about to shout at her when someone came and meddle. What the fuck!?Bago ko pa maaninag ang dumating ay may makisig na braso'ng umalalay sa'kin at binuhat ako. "Are you okay?" Agad kong nakilala ang boses nang may hawak sa'kin. "Do I look like I'm okay, Ares?" I cannot hide the sarcasm in my voice upon seeing Felicity placing her hand on Acheros' arms. Nagmamadali akong bumaba sa mga bisig ni Ares at hinarap sina Acheros. Halata sa mukha nito ang galit. "What the hell is happening here?" Dumadagundong ang boses ni Acheros habang nakatitig pa rin sa
Paulit-ulit kong binasa ang nasa loob ng sobre. Hindi ko alam kung hindi ba talaga ma-proseso ng utak ko ang bawat letra sa sobre o hindi ko lang talaga kayang taggapin. Itinapon ko kung saan man ang sobre. Hindi ko alam kung saan man dumapo iyon total makakapunta pa rin naman ako sa engagement part dahil nasa palasyo lang rin naman ako. Umupo ako sa kama at nagmumuni-muni sa mga pangayayari at mga posibilidad na mangyari. After I lost consciousness, I just woken up in my room. Alone. With dead flowers in the corner and a letter. I don't even know what that supposed to mean. The first thing that came into my mind was 'what the fuck?'. After that incident, pumupunta naman si Acheros dito. I don't know what's up with him. But everytime he visits me, he made sure that I'm asleep because everytime that I wake up from deep nap or sleep, he just got up and leave. No words being said. Lumabas ako sa pintuan at timing na hahawakan na sana ni Acheros ang door knob. Tinaasan ko s'ya ng kila
I am walking down the hallway. Alone. Pinaalis ko muna si Ares before I enter the restroom. I need some time to think. Papalapit na ako sa bulwagan ng biglang sumulpot sa harap ko si Drystan. "Hi!" This kid looks so fond of me. Maybe I can use this kid as a revenge tool. Just maybe. Ngumiti ako ng matamis at yumuko para magpantay ang mukha namin. "Hey kid. Do you like me?" My question didn't even waived the kid's state of excitement. "This is not the first time you tried to have a conversation with me," marahan at walang paligoy-ligoy na sabi ko.Tumatango-tango naman ang bata habang nakangiti pa rin. "Yes! I like you. Can we be friends?" Hindi ko naman ginamitan ng kapangyarihan ang batang 'to bakit parang nawiwili na sa 'kin 'to. Oh baka naman kilala ako nito? Imposible naman siguro 'yon. Pero paano kung hindi?Ngumiti ako ng matamis sa kaniya at tumango. "Then...can you tell me about your father?" Mukha namang hindi nabigla ang bata sa sinabi ko. "And of course about you...so we
Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawang engrandeng gown. Magaganda ang designs. The marbles, diamonds, crystals and the details are fantastic. The color yellow seems off for me. Hindi ko alam kung bakit nakakasilaw na damit ang laging binigay sakin. "Wala bang ibang kulay?" Nilingon ko si Ares habang nakapamewang na pinagmamasdan ang tatlong damit na nakalatag sa kama. "His Highness is the one who chose everything and he specify the color of the dress you are going to wear." I like the attention. Only if I needed it. As of the moment hindi ko kailangan ng atensyon ng nakararami. "I don't like it. I'm very particular and picky especially this is a grand party..." Hinding-hindi ko susuotin yan. "...maybe you can find another outfit. Must be in color red or black," mahinahon ngunit may diin kong sabi sa kaniya. "I'll look for a way," sabi ni Ares at bigla nalang nawala sa paningin ko. Makalipas ang ilang minuto ay bumalik si Ares. Ngayon may dala-dala na siyang engrandeng long dr
Sinabunotan ko ang sarili ko pagkarating ko sa kwartong pinanggalingan ko kanina. Bwesit! Kanina muntikan na talaga kaming maghalikan. Na-a-amoy ko na nga ang hininga ni Acheros kanina buti nalang may babaeng dumating. Hindi ko na inabalang tingnan kung sino 'yong babae dahil dali-dali na akong bumalik dito. Damn him! Sigurado akong ginamitan niya ako ng kapangyarihan niya. Something like hypnotizing. Sigurado ako. Hindi puwede na nadadala nanaman ako sa kanya. Hindi ako marupok. Hindi ako matitinag. Hindi puwede!Kailangan kong mag-isip ng maraming plano. Para kung sakaling gagamitan nanaman ako ng kapangyarihan ng lalaking 'yon ay may plan b at c at d at hanggang z pa ako. Marupok ang lalaking 'yon. Hindi lang ako. Pero kailangan ko muna kilalanin siya para alam ko kung paano siya paikutin. Para alam ko kung ano ang dapat kong gawin. Ayaw ko man aminin pero muntik na ako mawala sa sarili kanina. Hindi na puwedeng mangyari ulit 'yon. Kung mangyari man ulit 'yon ay talagang ikamama
Wala na. Cy is gone. I should be happy, right? Ito naman yong gusto ko. Ito naman yong goal ko. After she finished her sentence ay bigla nalang siyang nanigas at ilang segundo lang ay nawala na parang bula. Nagkakabuhol-buhol na ang utak ko at hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. I am not even sure if she's telling the truth or not. Somehow that woman earlier... is familiar. Nakahiga ako sa gitna ng kagubatan kung saan nangyari ang madugong digmaan. My body feel numb. I don't even know what exactly happened. Bigla nalang akong nagising ilang segundong nawala si Cy. Sobrang tahimik ng paligid at naaamoy ko ang malansang amoy ng dugo. May naririnig akong mga yapak sa paligid. Naalarma ako dahil hindi ako makagalaw at mas lalong lumalakas ang mga yapak papalapit sa pwesto ko. Sinubukan kong gumalaw pero hindi ko magawa dahil naninigas ang katawan ko. Literal na hindi ko maramdaman ang katawan ko. Hindi ko nga alam kung patay na ba lahat ng kasali sa digmaan. "Patay na nga laha