“It was my gift for you Marie. Kaya nga kahit gabi iyon ng birthday party ni Kia ay pinilit kong magset-up ng event para maiparinig sayo ang kanta. I don't want to play it at Kia's birthday party because I want you to be the first person to hear it. And I was so excited to see your reaction about the song.”“Why?” Sa wakas ay nagawa ko na ring magsalita. “What do you mean?” Nakakunot-noong tanong ni Kiel pabalik sa akin.“Why me? Bakit ako? Hindi ba regalo mo ang kantang iyan para kay Khiara?” Halos madurog ang puso ko dahil sa sinabi ko.“Khiara? Why would I give her a song as a gift?”“Because she's your inspiration in every song you make.”Nadagdagan ang kunot sa noo ni Kiel.“Wait. Who told you that she's my inspiration in every song that I make? Is it Drake?” Nang tumango ako ay bumuntong-hininga siya. “That bastard! Sinasabi ko na nga ba't may sinabi siya sayo noong gabing iyon?”Mabilis akong nagbaba ng tingin bago pa makita ni Kiel ang pagtulo ng mga luhang kanina ko pa pinip
“Hey! Why did you ran?” Napalingon naman ako sa likuran ko at nakita ko si Kiel na medyo hinihingal dahil sa pagsunod niya sa akin. “What if you stumbled?” Nag-aalalang sabi pa niya.Napangiti naman ako dahil doon. Sa sobrang saya ko ay lumapit kaagad ako sa kaniya at niyakap ko siya. “Thank you. Thank you for bringing me here Kiel.” Nakangiting pasasalamat ko. Nagtaka naman ako dahil hindi siya sumagot at hindi rin siya gumalaw. Nang mapagtanto ko ang ginawa ko ay kaagad akong lumayo sa kaniya. “Hala sorry. Sorry Kiel. Hindi ko sinasadya na yakapin ka. Na-excite lang kasi talaga ako. Sorry talaga.” Hinging paumanhin ko.“I-its okay.” Tumikhim pa siya bago niya sabihin iyon. “So, nagustuhan mo ba ang lake?”“Gustong-gusto ko dito. Sobra.” Malaki ang ngiti ko nang sabihin ko iyon.“Glad you liked it.”“Kaya thank you talaga sa pagdala mo sa akin dito. Noon pa lang talaga ay gusto ko ng makapunta sa mga ganitong lugar.”“You’re always welcome.”“Pero sayang lang.” Nanghihinayang na sabi
Bigla akong nagising mula sa pagkakatulog ko nang marinig ko ang ringtone ng cellphone ko. Senyales na may tumatawag. Kaagad akong bumangon para sagutin ang tawag na iyon. Nang makuha ko na ang cellphone ko na nakalagay sa may bedside table ay pangalan kaagad ni Kiel ang nakita ko.“Hello?” Sabi ko nang sagutin ko ang tawag.[Good morning pretty! Hey, are you up? Did you sleep well?] Sunod-sunod na tanong ni Kiel sa akin.“Oo. How about you?” Tanong ko naman pabalik.[I didn’t sleep well.]“Bakit naman?”[Because I missed you so much.]Nang sabihin niya iyon ay napangiti kaagad ako at naihampas ko pa ang kamay ko sa hangin. “Ang aga-aga gumaganiyan ka na.” Nakangiting sabi ko.[Nasa labas ako ng apartment mo. Let’s go on a date before you go to work.]“Ano?” Nanlaki kaagad ang mga mata ko nang marinig ko ang sinabi niya. “Pero kakagising ko lang. Ni hindi pa nga ako nakakapaghilamos ng mukha ko. Matatagalan pa ako.”[It’s okay. I’ll wait for you. Take your time.]“Sige, hintayin mo na
Maaga pa lang ay napaka-energetic ko na habang papasok ako sa opisina. Ang init ng araw ay nagre-reflect sa ngiti ko habang naglalakad ako sa sidewalk. Habang naglalakad ko papunta sa office namin ay bumungad kaagad sa akin ang lobby ng kompanya na punong-puno ng mga bagong mukha o mas mabuting sabihin ko na mga bagong empleyado dito sa kompanya ni Sir Kaiden. Napansin ko naman na abala yung iba sa mga gawain nila. Sa kakatingin ko sa mga bagong empleyado ay isang tao ang kaagad na nakakuha ng atensiyon ko. Isang lalaking pamilyar ang tindig at ngiti habang busy ito sa pakikipag-usap kay Sir Kaiden. Natigilan ako at halos mahulog ang mga dala ko na folder nang makilala ko na kung sino ang lalaki na kausap ngayon ng boss ko.“Kiel?” Bulong ko sa sarili ko.Hindi ako pwedeng magkamali. Si Kiel nga.Naramdaman siguro ni Kiel ang presensiya ko dahil nakita ko na lumingon siya at kaagad siyang tumingin sa direksiyon ko. Napalitan ng malawak na ngiti ang pagkagulat ko nang gawin niya iyon.
“I’ve long heard about your company’s rising reputation in the music industry. I’m here to observe and learn from the makings of Mr. Pierre’s company. Hopefully, we’ll get to work together.” Nakangiting sabi ng investor.Ayaw ko siyang tawagin sa pangalan niya dahil parang may kung ano sa loob ko na parang sasabog anumang oras kapag binanggit ko ang pangalan niya.“I don’t want to waste your time. We won’t work with you.” Diretsong sabi ni Sir Kaiden na ikinabigla ng ibang empleyado.Hindi na ako nabigla dahil sa sinabi ng boss namin dahil nasabi na sa akin ni Sir Drake noong nakaraan na may kaunting galit silang magkakaibigan sa ex ni Kiel dahil nga sa ginawa nitong pang-iiwan noon sa kaibigan nila. Na mas pinili nito ang trabaho niya kaysa kay Kiel.“Sir Kaiden, anong ibig mong sabihin?” Tanong ni Katie kay Sir Kaiden.“Mr. Pierre, can we talk in private?” Sabi naman ng investor sa boss namin.Tiningnan muna kami ni Sir Kaiden bago siya nagsalita. “Sure. We’ll talk there.” Sagot niy
Maaga pa lang ay nagising na ako. Kaagad akong bumangon at inayos ko muna ang higaan ko bago ako lumabas ng kwarto ko para maghilamos. Matapos kong maghilamos ay kaagad akong naglakad sa may pintuan ng apartment ko para buksan ang pinto ng sa ganun ay makapasok ang preskong hangin sa loob. Pero nang buksan ko ang pinto ay kaagad na bumungad si Kiel sa harapan ko.“I bought you breakfast and medicine for your allergy. The doctor advised you to eat healthy and light food.” Sabi niya sa akin pero hindi ko siya pinansin.Tinalikuran ko lang siya at naglakad na ako papunta sa kusina. Kaagad naman siyang sumunod sa akin at nang makarating kami sa kusina ay siya na mismo ang naghain ng binili niyang pagkain. Dahil hindi pa ako nakakapagluto ay kinain ko na lang ang pagkain na binili niya. Hindi ko pa rin siya pinapansin hanggang sa natapos akong kumain at maligo.Nang maihanda ko na ang sarili ko papunta sa trabaho ay dire-diretso akong naglakad palabas ng apartment ko. Sumunod naman si Kiel
Months have passed and my relationship with Kiel became much stronger. I already left my apartment and now I’m living with him in his own house. Hindi pa nga sana ako papayag na magsama na kami sa iisang bahay pero ang mga magulang na namin mismo ang nagsabi na mas mabuti na ganun ang gawin naming dalawa. Kahit na magkasama kami ni Kiel na nakatira sa bahay niya ay magkahiwalay pa rin naman ang mga kwarto namin.Pupungas-pungas pa akong lumabas sa kwarto ko habang papunta ako sa banyo para maghilamos nang makasalubong ko si Kiel. “Morning.” Bati ko sa kaniya.“Hindi ka ba nakatulog ng maayos kagabi?” Tanong niya naman sa akin. “Look at your dark circles.”Kaagad ko namang hinawakan ang ilalim ng mga mata ko dahil sa sinabi niya. “Binuhat mo ba ako papunta sa kwarto ko kagabi?” Tanong ko sa kaniya. Sa pagkakaalala ko kasi ay umidlip ako saglit kagabi sa may sofa habang nagtatype ako sa laptop ko.“Yes. I don’t want you to sleep on the sofa.” Sagot niya naman.“Thanks. But you broke the
Kinabukasan ay sabay kaming pumasok ni Kiel sa trabaho. Busy ako sa kakatype sa keyboard ng PC ko nang bigla siyang kumatok sa bahagyang nakabukas na pinto ng office namin. Lahat kami na nasa loob ng office ay kaagad na napalingon sa kaniya dahil sa ginawa niyang pagkatok.“Marie, come out for a second.” Pagtawag niya sa akin. Kaagad naman akong tumayo at naglakad palabas ng office.“Did Tita asked you to pass a message to me?” Tanong ko sa kaniya nang makalabas na ako sa office namin.“Paano mo naman nasabi na iyon ang pakay ko sayo?” Tanong din niya sa akin.“If it’s related to work, there’s no need for you to call me here. If ayaw mo naman na marinig ng mga kasama ko ang sasabihin mo, that means it’s a family affair.” I concluded.“It’s not a family affair. You were the one who told me to bring you along when I’m going to meet Khiara, right?” Tanong niya na ikinatango ko. “This afternoon, I need to attend an industry summit on Kaiden’s behalf. Khiara will be there as well. As for y
Pagkatapos ng nangyari ay ilang araw kong hindi pinansin si Kiel. Sa tuwing magkakasalubong kaming dalawa sa loob ng bahay niya ay kaagad akong umiiwas sa kaniya. Ganun din ang ginagawa ko kapag nasa loob kami ng kompanya. Isang beses ay sinubukan niya akong kausapin pagkalabas ko ng banyo pero binalewala ko lang siya at kaagad akong pumasok sa loob ng kwarto ko. Weekend ngayon kaya naman nagpasya ako na maglinis ng buong bahay niya. Habang nagva-vacuum ako sa kusina ay bigla siyang tumayo sa harapan ko. Kaagad naman akong tumalikod sa kaniya at sa ibang parte ng kusina ako nagpatuloy sa pagva-vacuum. Mabuti nga at hindi niya na ako kinulit pa."Aray!"Kaagad akong napalingon at napalapit sa kaniya nang marinig ko na sumigaw siya. "Bakit, anong nangyari?" Nag-aalalang tanong ko sa kaniya.Nakita ko naman na hinahawakan niya yung isang daliri niya. "Nasugatan ko ang daliri ko.""Ano?!""I have a gauge in my room.""Sige, dito ka lang. Kukunin ko muna ang gauge sa kwarto mo."Matapos ko
Nang makabalik ako sa opisina namin ay kaagad akong nilapitan ng mga kasama ko. They all comforted me in different ways that they know.“This all happened because of me. I should’ve expected that this would happen and prepared a contingency plan.” Paninisi ko sa sarili ko.“Ay naku, huwag mong sabihin iyan.” Sabi naman ni Zye sa akin.“Nagtataka lang ako. Noong sinubukan nating mag-upload ng file sa server, hindi naman iyon nawala. Maliban na lang kung i-delete natin iyon ng manually.” Sabi ni Katie na ikinatingin ko sa kaniya.“Marie, ano na ang gagawin mo niyan?” Tanong ni Luke sa akin.“May mga clips pa ako para sa music video. I-edit ko na lang ulit.” Sagot ko naman.“I’m afraid that it’s too late now.” Sabi naman ni Yuno.“Iyan din ang sinabi ni Kiel sa akin.” Nakayukong sabi ko.“Sir Hiro.”Kaagad akong nag-angat ng tingin ko nang marinig ko iyon galing sa mga kasama ko. Ngayon ay nasa harapan naming lahat si Kiel.“The competition is due next, next day at 8 AM.” Anunsiyo niya n
Hindi na ako nakauwi sa bahay ni Kiel kagabi at sa bahay ni Stacey na lang ako natulog. Pinahiram na lang ako ng kaibigan ko ng masusuot ko papunta sa trabaho. Pagkarating ko sa kompanya ay kaagad akong pinatawag ni Sir Kaiden sa opisina niya.“I didn’t make coffee for you today. Have some honey water to cure your hangover.” Sabi ni Sir Kaiden sa akin bago niya inilapag sa harapan ko ang isang tasa na may lamang honey water.“Thank you Sir.” Pasasalamat ko naman sa kaniya. “Do I smell like alcohol?” Nahihiyang tanong ko pa. “I didn’t wash my hair last night.”“Hindi ka nakauwi kagabi sa bahay ni Hiro diba?” Tanong niya naman na ikinatango ko. “So, you haven’t got the chance to talk with him. Actually, before this, Hiro and I had a reason for you to quit Silent Hill and join the music video competition.” Sabi pa niya habang ang tinutukoy niya ay yung nangyari kahapon bago ako pumunta sa bahay ni Stacey.“It’s because of Khiara, right?” Tanong ko naman.“That’s right. But it’s not what
Kinabukasan ay sabay kaming pumasok ni Kiel sa trabaho. Busy ako sa kakatype sa keyboard ng PC ko nang bigla siyang kumatok sa bahagyang nakabukas na pinto ng office namin. Lahat kami na nasa loob ng office ay kaagad na napalingon sa kaniya dahil sa ginawa niyang pagkatok.“Marie, come out for a second.” Pagtawag niya sa akin. Kaagad naman akong tumayo at naglakad palabas ng office.“Did Tita asked you to pass a message to me?” Tanong ko sa kaniya nang makalabas na ako sa office namin.“Paano mo naman nasabi na iyon ang pakay ko sayo?” Tanong din niya sa akin.“If it’s related to work, there’s no need for you to call me here. If ayaw mo naman na marinig ng mga kasama ko ang sasabihin mo, that means it’s a family affair.” I concluded.“It’s not a family affair. You were the one who told me to bring you along when I’m going to meet Khiara, right?” Tanong niya na ikinatango ko. “This afternoon, I need to attend an industry summit on Kaiden’s behalf. Khiara will be there as well. As for y
Months have passed and my relationship with Kiel became much stronger. I already left my apartment and now I’m living with him in his own house. Hindi pa nga sana ako papayag na magsama na kami sa iisang bahay pero ang mga magulang na namin mismo ang nagsabi na mas mabuti na ganun ang gawin naming dalawa. Kahit na magkasama kami ni Kiel na nakatira sa bahay niya ay magkahiwalay pa rin naman ang mga kwarto namin.Pupungas-pungas pa akong lumabas sa kwarto ko habang papunta ako sa banyo para maghilamos nang makasalubong ko si Kiel. “Morning.” Bati ko sa kaniya.“Hindi ka ba nakatulog ng maayos kagabi?” Tanong niya naman sa akin. “Look at your dark circles.”Kaagad ko namang hinawakan ang ilalim ng mga mata ko dahil sa sinabi niya. “Binuhat mo ba ako papunta sa kwarto ko kagabi?” Tanong ko sa kaniya. Sa pagkakaalala ko kasi ay umidlip ako saglit kagabi sa may sofa habang nagtatype ako sa laptop ko.“Yes. I don’t want you to sleep on the sofa.” Sagot niya naman.“Thanks. But you broke the
Maaga pa lang ay nagising na ako. Kaagad akong bumangon at inayos ko muna ang higaan ko bago ako lumabas ng kwarto ko para maghilamos. Matapos kong maghilamos ay kaagad akong naglakad sa may pintuan ng apartment ko para buksan ang pinto ng sa ganun ay makapasok ang preskong hangin sa loob. Pero nang buksan ko ang pinto ay kaagad na bumungad si Kiel sa harapan ko.“I bought you breakfast and medicine for your allergy. The doctor advised you to eat healthy and light food.” Sabi niya sa akin pero hindi ko siya pinansin.Tinalikuran ko lang siya at naglakad na ako papunta sa kusina. Kaagad naman siyang sumunod sa akin at nang makarating kami sa kusina ay siya na mismo ang naghain ng binili niyang pagkain. Dahil hindi pa ako nakakapagluto ay kinain ko na lang ang pagkain na binili niya. Hindi ko pa rin siya pinapansin hanggang sa natapos akong kumain at maligo.Nang maihanda ko na ang sarili ko papunta sa trabaho ay dire-diretso akong naglakad palabas ng apartment ko. Sumunod naman si Kiel
“I’ve long heard about your company’s rising reputation in the music industry. I’m here to observe and learn from the makings of Mr. Pierre’s company. Hopefully, we’ll get to work together.” Nakangiting sabi ng investor.Ayaw ko siyang tawagin sa pangalan niya dahil parang may kung ano sa loob ko na parang sasabog anumang oras kapag binanggit ko ang pangalan niya.“I don’t want to waste your time. We won’t work with you.” Diretsong sabi ni Sir Kaiden na ikinabigla ng ibang empleyado.Hindi na ako nabigla dahil sa sinabi ng boss namin dahil nasabi na sa akin ni Sir Drake noong nakaraan na may kaunting galit silang magkakaibigan sa ex ni Kiel dahil nga sa ginawa nitong pang-iiwan noon sa kaibigan nila. Na mas pinili nito ang trabaho niya kaysa kay Kiel.“Sir Kaiden, anong ibig mong sabihin?” Tanong ni Katie kay Sir Kaiden.“Mr. Pierre, can we talk in private?” Sabi naman ng investor sa boss namin.Tiningnan muna kami ni Sir Kaiden bago siya nagsalita. “Sure. We’ll talk there.” Sagot niy
Maaga pa lang ay napaka-energetic ko na habang papasok ako sa opisina. Ang init ng araw ay nagre-reflect sa ngiti ko habang naglalakad ako sa sidewalk. Habang naglalakad ko papunta sa office namin ay bumungad kaagad sa akin ang lobby ng kompanya na punong-puno ng mga bagong mukha o mas mabuting sabihin ko na mga bagong empleyado dito sa kompanya ni Sir Kaiden. Napansin ko naman na abala yung iba sa mga gawain nila. Sa kakatingin ko sa mga bagong empleyado ay isang tao ang kaagad na nakakuha ng atensiyon ko. Isang lalaking pamilyar ang tindig at ngiti habang busy ito sa pakikipag-usap kay Sir Kaiden. Natigilan ako at halos mahulog ang mga dala ko na folder nang makilala ko na kung sino ang lalaki na kausap ngayon ng boss ko.“Kiel?” Bulong ko sa sarili ko.Hindi ako pwedeng magkamali. Si Kiel nga.Naramdaman siguro ni Kiel ang presensiya ko dahil nakita ko na lumingon siya at kaagad siyang tumingin sa direksiyon ko. Napalitan ng malawak na ngiti ang pagkagulat ko nang gawin niya iyon.
Bigla akong nagising mula sa pagkakatulog ko nang marinig ko ang ringtone ng cellphone ko. Senyales na may tumatawag. Kaagad akong bumangon para sagutin ang tawag na iyon. Nang makuha ko na ang cellphone ko na nakalagay sa may bedside table ay pangalan kaagad ni Kiel ang nakita ko.“Hello?” Sabi ko nang sagutin ko ang tawag.[Good morning pretty! Hey, are you up? Did you sleep well?] Sunod-sunod na tanong ni Kiel sa akin.“Oo. How about you?” Tanong ko naman pabalik.[I didn’t sleep well.]“Bakit naman?”[Because I missed you so much.]Nang sabihin niya iyon ay napangiti kaagad ako at naihampas ko pa ang kamay ko sa hangin. “Ang aga-aga gumaganiyan ka na.” Nakangiting sabi ko.[Nasa labas ako ng apartment mo. Let’s go on a date before you go to work.]“Ano?” Nanlaki kaagad ang mga mata ko nang marinig ko ang sinabi niya. “Pero kakagising ko lang. Ni hindi pa nga ako nakakapaghilamos ng mukha ko. Matatagalan pa ako.”[It’s okay. I’ll wait for you. Take your time.]“Sige, hintayin mo na