Wala ako sa sarili nang makaalis sila. Andrae seems also affected. Kanina pa siya tingin ng tingin sa pintuan na parang inaabangan na pumasok si Alexander. He saw them kissed. That is not good even though he still can't understand those things. Bakit nga ba nandito pa kami? My son's father will sue me. I am not afraid because I can face him in court. Sadyang kitang-kita ko lang kung gaano na kalapit ang anak ko dito. He's looking for him for almost every hour. At alam kong kapag hindi niya ito nakikita buong araw ay magwawala na ito. He manage to enter my son's heart in a short period of time. Baka iyon na ang tinatawag na lukso ng dugo. "Mommy, Daddy?" inosenteng tanong niya sa akin habang nakaturo sa pintuan. Bahagya akong napakurap saka napatingin rin sa pintong nakasara. I sadly smiled at my son after. Puno ng pagtatanong ang berde niyang mga mata kaya mas lalo akong nangapa ng mga salita na isasagot. "Baby, it's just you and Mommy today, okay?" sabi ko habang may ngiting pi
I was speechless. Hindi ko alam ang isasagot ko. Did he offered me to work in his firm? As what? Engineer? He is an engineer and Alice also. Kaya malaki ang posibilidad na doon rin nagtatrabaho si Alice. Why would I work in his firm with him? Kahit pa sabihin na magtatagal nga kami dito sa Manila. "Me?" Kita kong bahagyang kumunot ang noo niya. His green eyes sparkled a bit making me stare at him for about three seconds. Mabilis naman akong nakabawi at nag-iwas ng tingin ng hindi niya nahuhuli. "I am an engineer and I own a big and influential firm. You're also an engineer, right? Why don't you work under my company so you don't need to go back where you came from. What do you think?" I could sense sarcasm in his tone. Napapikit ako ng mariin at pagkamulat ko ay nakita ko na siyang titig na titig sa akin. Biglang tumakbo si Andrae papunta sa living room kaya kapwa kaming tumingin dito. But when I saw Yaya Fe followed him I just stayed where I was same as the guy in front of me. "
Sumunod ako sa kanyang bumalik sa condo ng tahimik. My mind is still clouded and my heart is not at peace. "Mommy," antok na salubong sa akin ni Andrae sa sala pa lang. I slowly lifted him up and kissed his lips. "Are you hungry?" malambing na tanong ko dito pero umiling lang siya saka mabilis na tumingin kay Alexander na nasa harap lang namin. Napatikhim ako ng bahagya nang binuka ni Andrae ang parehong braso niya para magpabuhat dito. "Daddy," he cutely said, so I wholeheartedly let his father get him from me. "Ma'am, tumawag po sa akin kanina si Sir Roy kasi hindi niya raw po kayo ma-contact," Napalingon ako kay Yaya sa sinabi niya. "Anong sinabi niya?" "Tawagan niyo raw po siya kasi may importante siyang sasabihin." Mabilis akong tumango saka tahimik na pumasok sa kwarto. I quickly got my phone and message my Dad. "Dad," paunang sabi ko. "Gwen, I have to tell you something." His words were serious. Pero hindi ako matuon ng buo ang pansin ko kay Daddy na tumatawag dahil
The next day I became too stress. My dad has been calling me about the project in Negros while my Mom's mansion became a home of wild animals. "Dad, the mansion needs a renovation. Sabi ng head ng cleaning team may malaking ahas daw sa itaas!" Dad chuckled on the other line so I sighed. "Ikaw na ang bahala. But please, clear your schedule to check your project in Negros." I sighed once again. "Yes, Dad. I'll try to check it tomorrow. Diretso na lang ako doon. I can't bring Andrae with me," Nanghihina na sabi ko. I can't bring him because of two reasons. Una, magiging mahirap ang biyahe lalo na at wala kaming masasakyan pagdating sa Negros. Pangalawa, alam kong hindi papayag ang ama niya. He will think that I've been trying to hid his son from him again. "Sinong maiiwan sa kanya?" I sighed, "Yaya and maybe his father," sabi ko sa mahinang boses bago sumulyap kay Andrae na mag-isang naglalaro sa carpeted floor ng living room. The call ended after we talked about some problems
Saktong nagising si Andrae nang makabalik si Alexander. He's alone and I am silently thanking him for that. May dala siyang mga pagkain. Binuksan ni Andrae ang lahat ng iyon habang tumatawa. Tahimik lang naman akong nakamasid sa kanila habang nakaupo dito sa pinaka sulok ng couch. "Mommy!" biglang sigaw ni Andrae saka mabilis siyang tumakbo papunta sa akin. Napaayos naman ako ng upo dahil doon bago kinuha ang chuckie na hawak niya para tusukin. "Dahan-dahan," mahinang sabi ko pero patakbo lang ulit siyang bumalik sa Daddy niya saka nagpakandong. Napalunok ako nang makita ko iyon. And when Alexander kissed Andrae's forehead I blinked how many times. I couldn't deny that I like to see them together. Kahit baliktarin ko ang mundo alam kong iba ako sa kanya. And Andrae keeps on searching for him now because he got used to. Bigla akong napaiwas ng tingin sa kanila ng lumingon bigla si Alexander sa direksyon ko. Ngayon nagdadalawang isip na akong umalis bukas. Because of what happened
Pagkalapag ng eroplano sa airport ng Negros ay kaagad kong na-contact and assistant engineer ng project. I sighed when he agreed to pick me up. Matapos ko siyang replyan ay kaagad naman akong nag-message kay Daddy para ipaalam na nandito na ako. "Engineer Mendez," the assistant engineer greeted me when he saw me. "Engineer," I smiled at him lightly. Kaagad akong pumasok sa kotse niya. We talked about the project while we're travelling. Nagulat ako nang malaman na marami pala ang naging problema. We estimated to finish the said project in less than six months. Kung noon ay once a month kung binibisita ang site pero nang pumunta ako ng Manila ay hindi ko na natutukan pa. "May mga nagnanakaw ba ng materials, Engineer?" tanong ko matapos niyang ibalita lahat ng nangyayari. "Iyon din ang suspetsa ko, Engineer." I sighed. Pagkarating ko sa site ay kita ko na nagulat ang lahat. "Engineer Mendez!" the workers greeted. Kaagad naman akong ngumiti sa kanila. The bridge was almost finish
After eating I checked my son and when I saw that he's sleeping peacefully I showered to freshen up. Kaagad kong pinatuyo ang buhok ko sa living room para hindi magising si Andrae.I was about to go inside our room when my hair is already dry but I heard the doorbell. Nagsalubong ang kilay ko saka napatingin sa orasan sa ibabaw ng drawer na nandito sa living room. It's already eleven in the evening. Almost midnight.It's not Alexander I'm sure.Kahit nagtataka ay lumapit pa rin ako sa main door para buksan. Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob. At kaagad akong napasinghap nang makita kung sino ang labas."I'm sorry about Alice. Pinagsabihan ko na siya," he said using his low voice. 
"Sorry po, Ma'am," kabadong sagot ni Yaya dahil sa pag sigaw ko.Huminga ako ng malalim saka mabilis na humarap sa ref. Kumuha ako ng mga ingredients para sa lulutuin kahit nanginginig ang buo kong katawan.I fried hotdogs, eggs and bacon for breakfast. At dahil simple lang ang niluto ko ay mabilis naman iyong naluto."Mommy, eat!"Paglingon ko ay malapit na sa akin si Alexander na buhat si Andrae. At ngayon ko lang napansin na wala pa rin siyang damit na pang-itaas kaya mabilis akong nag-iwas ng tingin at napalunok ng marahan."Daddy, come, come, come! Lit eat!"They manage to sit in
"Happy birthday, dude! This night is for you!"I smirked when my friends said those words. I got my own shot of tequila then sipped it like water."Alam ba nina Sisters na nandito? The Golden boy isn't golden at all!" kantyaw nila pero tinawanan ko lang."Come on, I am not a saint," natatawa at umiiling na sabi saka muling kumuha ng maiinom."By the way, where's Alice?" Joe, one of my friends asked.Nagkibit balikat lang ako saka tuloy-tuloy na uminom.They all laughed in unison. Tinulak-tulak pa ako ng mahina saka pinagpapalo."Saw her kissing another guy last day! Immune ka na ba? O naghahanap na lang ng dahilan para iwan siya?" Joe said again but I just rolled my eyes.Alice's cheating issues aren't new to me. Marami na akong nabalitaan pero hindi ko lang pinagtutuonan ng pansin. I am not hurt. She's been my girlfriend for how many years now but I don't really care what she does."Oh there she is!"My friends pointed in the direction in front of us so I sat on a couch before looking
I woke up bad the next morning because of my swirling stomach. Mabilis akong bumangon saka tumakbo ng mabilis diretso sa banyo para magsuka. "What happened?"Tinabig ko ang kamay ni Alexander na biglang humawak sa balikat ko habng patuloy na nagsusuka. Halos isubsob ko na ang mukha ko sa toilet bowl para lang mailabas lahat ng laman ng tiyan ko."Ahhh!" sigaw ko matapos kong sumuka ng marami.Kaagad akong nakaramdam ng panghihina kaya lupaypay akong umupo sa malamig na sahig ng banyo. I could feel my cold sweat all over my body. Hinang-hina ang katawan ko at nanginginig."Don't touch me," medyo inis na sabi ko kay Alexander nang dahan-dahan niya akong pinatayo.Instead of letting me go he held me really tight and he guided me to walk. Kulang na lang ay buhatin niya ako pero dahil palagi ko pinapalo ang kamay niya at nakontento na lang siya sa pag-alalay sa akin."Masakit ang tiyan mo? Did you eat something that isn't good?" malambing na tanong niya ng nakaupo ako sa malambot na kama.
Nakarating ako sa kwarto kung saan kami natutulog. Pabagsak akong umupo sa kama habang mahinang lumuluha. Wala na akong alam sa mga nangyayari sa ibaba. Pinaalis niya ba si Alice? Paano kung hindi?After a minute I wiped my tears when the door opened. Alexander came in with his serious expression. Kaagad akong nag-iwas ng tingin saka akmang tatayo pero mabilis siyang nakarating sa harap ko kaya nanatili na lang akong nakaupo sa kama."What did she do?" he asked so I blinked before bowing a bit, just enough for me to avoid his eyes."Ano bang sinabi niya? It's your choice who to believe," mahinang sagot ko saka muling pinunasan ang basa ko pang pisngi.He sighed,"Gwen, look at me," he softly said. Ayaw ko sanang tingnan siya pero hindi ko na rin napigilan pang salubungin ang mga mata niya. His green eyes met mine. "How can we work if you don't trust me?" tanong niya sa marahan na paraan kaya napalunok ako ng mahina."A-re you serious about me?" I asked using my shaking voice.Napapi
Hindi ako naka sagot sa tanong niya. "Are you doubting my feelings for you?" tanong niya ulit kaya mas lalong nabara ang lalamunan ko.I swallowed really hard. I do doubting his feelings. Pero hindi ko kayang sabihin ang mga nararamdaman ko.Iiwas sana ako ng tingin kaso sapilitan niya akong pinatitig sa kanya. Hot tears pooled around my eyes. He's serious but I could see softness in his green eyes."I don't love Alice," madiin na sambit niya habang nakatitig sa mga mata ko."I don't know. Hindi ko alam ang dapat ko sabihin. Takot na takot ako," humihikbing sabi ko.Natatakot ako sa maaaring mangyari. I am in love with him. Natatakot ako sa ideyang may nararamdaman pa siya para kay Alice. Takot na takot akong mawala siya. I want him to be mine this time. Pero kung hindi pwede, sino ba ako para ipilit 'yon?Hinila niya ako ng dahan-dahan palapit sa kanga saka ginawaran ng halik sa noo. I closed my eyes tightly because of that. "What should I do to make you trust me?" mahinang bulong
"Why did you leave my office?" he softly said. Kita ko ang inis sa mukha niya pedo pilit siyang nagpipigil na pagtaasan ako ng boses."I just want some air," sabi ko sabay iwas ng tingin kaya napabuntong hininga na lang siya."Babalik tayo sa office o uuwi na tayo?"Napalunok ako doon.I wanted to go home to his condo. Pero naiintindihan ko na marami pa siyang gagawin kaya dahan-dahan akong umiling."I could wait for you in your office," sabi ko kaya tumango na rin siya."Are you sure?" he asked so I nodded once again.Hindi na siya nagtanong pa kaya tumayo na rin ako. I gave him a small smile but he didn't smile back. Ako na mismo ang humawak sa kamay niya at nagdala sa kanya pabalik sa kompanyang pagmamay-ari niya. The uncomfortable feeling came back when I stepped inside his company.Nandoon na naman ang mapanuri at nagtatanong na mga mata. I guess they are talking about me right now. Nag-iba man ng building ay alam kong marami pa ring empleyado na matagal ng nagtatrabaho sa kompa
My first night in Manila after a long time was good. Hindi ko akalain na makakatulog ako ng mahimbing na hindi man lang umiinom ng pampatulog. I just fell asleep in Alexander's arms."You're coming with me to the office," was the first thing he said when I opened my eyes so my brows furrowed."What?" inaantok na tanong ko sabay upo ng kaunti kaya napaupo na rin siya."We will—""No, ikaw lang. Anong gagawin ko sa opisina mo?" nagtatakang tanong ko.As much as I can, I don't want to leave his condo. Ayaw kong makita pa ang bawat sulok ng Manila. I just want to stay here and wait for the exact date where I could go home."I can't leave you here," parang problemado na sabi niya kaya napasimangot na lang ako."What am I? A kid?" I asked. Umiling lang siya saka umalis na ng kama. Sinundan ko naman siya ng tingin dahil akala ko ay tuluyan na siyang lalabas ng kwarto pero hindi.Tumayo siya sa paanan ko kaya nakatinghala ako sa kanya. He looks serious and I can't equal his seriousness espec
After a couple of minutes we finally landed in Manila. "Wait," mahinang sabi ko ng akmang tatayo na si Alexander. I could feel my body shaking."Are you okay?" he sweetly asked but I couldn't answer him because I don't even know if I'm okay or not."Nasa Manila na ba tayo?" mahinang tanong ko habang nakatitig sa berde niyang mga mata."Yeah, let's go?" malambing na tanong niya kaya napalunok na lang ako ng mariin bago dahan-dahan na tumango.He held me on my waist. Dumikit ako sa katawan niya habang papalabas kami sa eroplano. And when I stepped on the concrete floor my heart went wild. Parang nauubusan ako ng hininga. Nanginig ang buo kong katawan at alam kong ramdam iyon ni Alexander kaya mas lalo niya akong hinapit ng mabuti."What's wrong?" tanong niya pero mabilis lang akong umiling.He sighed and planted a small kiss on my forehead after he saw what I did."Are we going to take a cab?" tanong ko sa mahinang boses nang makapasok na kami sa loob ng airport. A familiar crowded pla
"Just three days, just—"Pagod akong bumaling kay Alexander. Kanina pa niya ako kinukulit tungkol sa pagsama sa kanya sa Manila. I don't want to. Ayaw ko."Please, let's not argue about—" "I want you to come with me in—""Sabi ko nga na ayaw ko," inis na sabi ko na kaya bumuntong hininga na lang siya saka nanghihina na umupo sa kama sa likuran niya.He watched me type on my laptop. Ramdam na ramdam ko ang titig niya kaya napilitan akong isarado ang laptop para balingan siya. His eyes were begging. Para siyang bata na inagawan ng candy. Those green eyes were twinkling not in a happy way."Please?" he said with his begging eyes.Unti-unti siyang tumayo at lumapit sa akin. Dahan-dahan niyang kinuha ang laptop sa lap ko bago ako hinila patayo kay nagpatianod naman ako. He then softly hug my waist and rested his chin on my right shoulder."Alexander—""I asked your Dad about it. He said it's fine as long as you agreed. Please," mahinang sabi niya kaya napasinghap ako ng mahina.I tried to
"Hey," naalimpungatan ako nang marinig ang malambing at baritonong boses sa tabi ko.I slowly opened my eyes and the first thing that I saw was Alexander who's looking at me intently."Hmm?" I sleepily answered so he slightly moved causing the sheets to move."I scheduled an appointment for a Doctor that I knew just like what I've told you," mahinang sabi niya kaya napaawang ang mga labi ko."But—""Let's just try," sabi niya kaya napalunok ako ng dahan-dahan.Wala namang problema sa akin. I am not crazy."But—""Hey, don't think of anything. We'll just try, nothing's wrong about you," sabi niya sabay himas sa pisngi ko."But, I am fine," sabi ko naman kaya hinigit niya ako malapit sa katawan niya saka niyakap ng mahigpit."Yes, and you already slept for two night without taking your sleeping pill. But we still need to try," sabi niya kaya napalunok ako ng mariin.Ngayon ko lang naalala ang sinabi niya. I really did sleep for two nights now without taking a pill. Pero dahil iyon sa pa