Saktong nagising si Andrae nang makabalik si Alexander. He's alone and I am silently thanking him for that. May dala siyang mga pagkain. Binuksan ni Andrae ang lahat ng iyon habang tumatawa. Tahimik lang naman akong nakamasid sa kanila habang nakaupo dito sa pinaka sulok ng couch. "Mommy!" biglang sigaw ni Andrae saka mabilis siyang tumakbo papunta sa akin. Napaayos naman ako ng upo dahil doon bago kinuha ang chuckie na hawak niya para tusukin. "Dahan-dahan," mahinang sabi ko pero patakbo lang ulit siyang bumalik sa Daddy niya saka nagpakandong. Napalunok ako nang makita ko iyon. And when Alexander kissed Andrae's forehead I blinked how many times. I couldn't deny that I like to see them together. Kahit baliktarin ko ang mundo alam kong iba ako sa kanya. And Andrae keeps on searching for him now because he got used to. Bigla akong napaiwas ng tingin sa kanila ng lumingon bigla si Alexander sa direksyon ko. Ngayon nagdadalawang isip na akong umalis bukas. Because of what happened
Pagkalapag ng eroplano sa airport ng Negros ay kaagad kong na-contact and assistant engineer ng project. I sighed when he agreed to pick me up. Matapos ko siyang replyan ay kaagad naman akong nag-message kay Daddy para ipaalam na nandito na ako. "Engineer Mendez," the assistant engineer greeted me when he saw me. "Engineer," I smiled at him lightly. Kaagad akong pumasok sa kotse niya. We talked about the project while we're travelling. Nagulat ako nang malaman na marami pala ang naging problema. We estimated to finish the said project in less than six months. Kung noon ay once a month kung binibisita ang site pero nang pumunta ako ng Manila ay hindi ko na natutukan pa. "May mga nagnanakaw ba ng materials, Engineer?" tanong ko matapos niyang ibalita lahat ng nangyayari. "Iyon din ang suspetsa ko, Engineer." I sighed. Pagkarating ko sa site ay kita ko na nagulat ang lahat. "Engineer Mendez!" the workers greeted. Kaagad naman akong ngumiti sa kanila. The bridge was almost finish
After eating I checked my son and when I saw that he's sleeping peacefully I showered to freshen up. Kaagad kong pinatuyo ang buhok ko sa living room para hindi magising si Andrae.I was about to go inside our room when my hair is already dry but I heard the doorbell. Nagsalubong ang kilay ko saka napatingin sa orasan sa ibabaw ng drawer na nandito sa living room. It's already eleven in the evening. Almost midnight.It's not Alexander I'm sure.Kahit nagtataka ay lumapit pa rin ako sa main door para buksan. Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob. At kaagad akong napasinghap nang makita kung sino ang labas."I'm sorry about Alice. Pinagsabihan ko na siya," he said using his low voice. 
"Sorry po, Ma'am," kabadong sagot ni Yaya dahil sa pag sigaw ko.Huminga ako ng malalim saka mabilis na humarap sa ref. Kumuha ako ng mga ingredients para sa lulutuin kahit nanginginig ang buo kong katawan.I fried hotdogs, eggs and bacon for breakfast. At dahil simple lang ang niluto ko ay mabilis naman iyong naluto."Mommy, eat!"Paglingon ko ay malapit na sa akin si Alexander na buhat si Andrae. At ngayon ko lang napansin na wala pa rin siyang damit na pang-itaas kaya mabilis akong nag-iwas ng tingin at napalunok ng marahan."Daddy, come, come, come! Lit eat!"They manage to sit in
"Can I go or not?" I remained speechless while he's staring at me intently like he's waiting for my answer? Bakit nagtatanong siya sa akin. My mouth opened but a few seconds later I immediately closed it again. Napalunok ako ng mahina habang nakatitig pa rin sa berde niyang mga mata na tila naghihintay pa rin sa sagot ko. I can't find words. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko gayong hindi naman dapat ako ang tinatanong niya sa bagay na iyan. "Huh?" I uttered after our long silence. Bahagyang nagsalubong ang kilay niya at ilang segundo pa ay napaiwas siya ng tingin. "I'll go," malamig na sabi niya ulit saka tuloy-tuloy na tumalikod hanggang sa tuluyan na siyang nakalabas. Nanatili lang sa pinto ang mga mata ko kahit hindi ko na siya nakikita pa. I was dumbfounded and shocked. It couldn't sinked in my mind. Parang ang hirap isipin ng tinanong niya sa akin. Isang minuto pa bago ako tuluyang nakawala sa pag-iisip sa bagay na iyon. I let Andrae wonder the whole house with hi
I asked Yaya Fe get me some clothes and sanitary pads in our condo. Mabilis naman siyang sumunod sa utos ko kaya hindi nagtagal ay nakabalik rin siya kaagad dala ang mga kailangan ko. "Nag-commute ka, Yaya?" I asked before I received the paper bag that she handed. Umiling siya, " Si Sir po ang nag-drive. Dala rin po namin si Andrae kaya hindi kami natagalan." Natigilan ako doon ng ilang sandali pero kaagad rin akong nakabawi. I nodded and smiled lightly at her before I closed the door so I could change my stained clothes. I washed inside the fully renovated bathroom and made sure that I don't smell bad before going out. Tinupi ko ng maayos ang natagusan kong damit saka nilagay iyon sa paper bag. I sighed after that and decided to go out. Kakabukas ko lang ng pinto ay natigilan na ako nang may marinig na mga boses. I saw two ladies just ten steps away from me. Nakatalikod sila at may kinakabit na painting sa pader kaya hindi nila kita na nandito ako. The words that came out from
I cried and cried until the elevator opened on the right floor of our unit. Huminga ako ng malalim bago tuluyang lumabas. I made sure that my face was dry and my tears were all gone. Mahina akong naglakad papunta sa unit namin. When I opened the door I immediately saw my son who's laughing so hard while watching a tv. Mag-isa lang siyang nakaupo sa couch at tutok na tutok sa pinapanood na cartoons. Kaagad pumungay ang mga mata ko sa nasaksihan. "Mommy!" He loudly greeted me when he saw me. Kaagad ko siyang sinalubong ng yakap at halik sabay lingon kay Yaya na nakatayo lang sa gilid. "Pumunta ba dito si Alexander, Ya?" tanong ko gamit ang medyo paos na boses dahil sa pag-iyak ko kanina. "Hindi po ma'am," sabi niya sabay ilang kaya tumango na rin lang ako bago yumakap sa anak kong tumatalon na ng kaunti. So kakarating lang nila? Sana hindi na muna sila umakyat dito. I can't face Alice. Hindi ko na alam kung kaya ko pa bang makarinig ng mga masasakit na salita galing sa kanya. Her
Nang makarating kami sa condo ay kaagad kong nilagyan ng cold compress and namamagang kamay dahil sa pagkakaapak ni Alice kanina. The back of my right hand turned into red violet and the blood formed in the middle. "Ano pong nangyari sa kamay niyo, Ma'am?" tanong ni Yaya nang makita ang ginagawa ko kaya kaagad ko itong nilagay sa gilid ko ng bahagya para hindi niya gaanong makita. Pilit akong tumawa saka umiling ng mahina, "I'm just careless." Matapos kong lagyan ng cold compress ay nilagyan ko rin ng ointment. Pero parang mas nadagdagan pa yata ang pamamaga ng kamay ko dahil sa pagpapabuhat ni Andrae. Hindi ako maka hindi kaya tinitiis ko na lang ang sakit ng kamay ko para mabuhat siya. Napangiwi ako at napa d***g ng mariin ng hindi sinasadyang pinisil ni Andrae ang namamaga kong kamay. He saw my reaction so he suddenly stopped on playing. "Mommy?" his eyes were asking and worried. I smiled at him a bit before kissing his head. "Continue playing. Mommy will just sit in here and
"Happy birthday, dude! This night is for you!"I smirked when my friends said those words. I got my own shot of tequila then sipped it like water."Alam ba nina Sisters na nandito? The Golden boy isn't golden at all!" kantyaw nila pero tinawanan ko lang."Come on, I am not a saint," natatawa at umiiling na sabi saka muling kumuha ng maiinom."By the way, where's Alice?" Joe, one of my friends asked.Nagkibit balikat lang ako saka tuloy-tuloy na uminom.They all laughed in unison. Tinulak-tulak pa ako ng mahina saka pinagpapalo."Saw her kissing another guy last day! Immune ka na ba? O naghahanap na lang ng dahilan para iwan siya?" Joe said again but I just rolled my eyes.Alice's cheating issues aren't new to me. Marami na akong nabalitaan pero hindi ko lang pinagtutuonan ng pansin. I am not hurt. She's been my girlfriend for how many years now but I don't really care what she does."Oh there she is!"My friends pointed in the direction in front of us so I sat on a couch before looking
I woke up bad the next morning because of my swirling stomach. Mabilis akong bumangon saka tumakbo ng mabilis diretso sa banyo para magsuka. "What happened?"Tinabig ko ang kamay ni Alexander na biglang humawak sa balikat ko habng patuloy na nagsusuka. Halos isubsob ko na ang mukha ko sa toilet bowl para lang mailabas lahat ng laman ng tiyan ko."Ahhh!" sigaw ko matapos kong sumuka ng marami.Kaagad akong nakaramdam ng panghihina kaya lupaypay akong umupo sa malamig na sahig ng banyo. I could feel my cold sweat all over my body. Hinang-hina ang katawan ko at nanginginig."Don't touch me," medyo inis na sabi ko kay Alexander nang dahan-dahan niya akong pinatayo.Instead of letting me go he held me really tight and he guided me to walk. Kulang na lang ay buhatin niya ako pero dahil palagi ko pinapalo ang kamay niya at nakontento na lang siya sa pag-alalay sa akin."Masakit ang tiyan mo? Did you eat something that isn't good?" malambing na tanong niya ng nakaupo ako sa malambot na kama.
Nakarating ako sa kwarto kung saan kami natutulog. Pabagsak akong umupo sa kama habang mahinang lumuluha. Wala na akong alam sa mga nangyayari sa ibaba. Pinaalis niya ba si Alice? Paano kung hindi?After a minute I wiped my tears when the door opened. Alexander came in with his serious expression. Kaagad akong nag-iwas ng tingin saka akmang tatayo pero mabilis siyang nakarating sa harap ko kaya nanatili na lang akong nakaupo sa kama."What did she do?" he asked so I blinked before bowing a bit, just enough for me to avoid his eyes."Ano bang sinabi niya? It's your choice who to believe," mahinang sagot ko saka muling pinunasan ang basa ko pang pisngi.He sighed,"Gwen, look at me," he softly said. Ayaw ko sanang tingnan siya pero hindi ko na rin napigilan pang salubungin ang mga mata niya. His green eyes met mine. "How can we work if you don't trust me?" tanong niya sa marahan na paraan kaya napalunok ako ng mahina."A-re you serious about me?" I asked using my shaking voice.Napapi
Hindi ako naka sagot sa tanong niya. "Are you doubting my feelings for you?" tanong niya ulit kaya mas lalong nabara ang lalamunan ko.I swallowed really hard. I do doubting his feelings. Pero hindi ko kayang sabihin ang mga nararamdaman ko.Iiwas sana ako ng tingin kaso sapilitan niya akong pinatitig sa kanya. Hot tears pooled around my eyes. He's serious but I could see softness in his green eyes."I don't love Alice," madiin na sambit niya habang nakatitig sa mga mata ko."I don't know. Hindi ko alam ang dapat ko sabihin. Takot na takot ako," humihikbing sabi ko.Natatakot ako sa maaaring mangyari. I am in love with him. Natatakot ako sa ideyang may nararamdaman pa siya para kay Alice. Takot na takot akong mawala siya. I want him to be mine this time. Pero kung hindi pwede, sino ba ako para ipilit 'yon?Hinila niya ako ng dahan-dahan palapit sa kanga saka ginawaran ng halik sa noo. I closed my eyes tightly because of that. "What should I do to make you trust me?" mahinang bulong
"Why did you leave my office?" he softly said. Kita ko ang inis sa mukha niya pedo pilit siyang nagpipigil na pagtaasan ako ng boses."I just want some air," sabi ko sabay iwas ng tingin kaya napabuntong hininga na lang siya."Babalik tayo sa office o uuwi na tayo?"Napalunok ako doon.I wanted to go home to his condo. Pero naiintindihan ko na marami pa siyang gagawin kaya dahan-dahan akong umiling."I could wait for you in your office," sabi ko kaya tumango na rin siya."Are you sure?" he asked so I nodded once again.Hindi na siya nagtanong pa kaya tumayo na rin ako. I gave him a small smile but he didn't smile back. Ako na mismo ang humawak sa kamay niya at nagdala sa kanya pabalik sa kompanyang pagmamay-ari niya. The uncomfortable feeling came back when I stepped inside his company.Nandoon na naman ang mapanuri at nagtatanong na mga mata. I guess they are talking about me right now. Nag-iba man ng building ay alam kong marami pa ring empleyado na matagal ng nagtatrabaho sa kompa
My first night in Manila after a long time was good. Hindi ko akalain na makakatulog ako ng mahimbing na hindi man lang umiinom ng pampatulog. I just fell asleep in Alexander's arms."You're coming with me to the office," was the first thing he said when I opened my eyes so my brows furrowed."What?" inaantok na tanong ko sabay upo ng kaunti kaya napaupo na rin siya."We will—""No, ikaw lang. Anong gagawin ko sa opisina mo?" nagtatakang tanong ko.As much as I can, I don't want to leave his condo. Ayaw kong makita pa ang bawat sulok ng Manila. I just want to stay here and wait for the exact date where I could go home."I can't leave you here," parang problemado na sabi niya kaya napasimangot na lang ako."What am I? A kid?" I asked. Umiling lang siya saka umalis na ng kama. Sinundan ko naman siya ng tingin dahil akala ko ay tuluyan na siyang lalabas ng kwarto pero hindi.Tumayo siya sa paanan ko kaya nakatinghala ako sa kanya. He looks serious and I can't equal his seriousness espec
After a couple of minutes we finally landed in Manila. "Wait," mahinang sabi ko ng akmang tatayo na si Alexander. I could feel my body shaking."Are you okay?" he sweetly asked but I couldn't answer him because I don't even know if I'm okay or not."Nasa Manila na ba tayo?" mahinang tanong ko habang nakatitig sa berde niyang mga mata."Yeah, let's go?" malambing na tanong niya kaya napalunok na lang ako ng mariin bago dahan-dahan na tumango.He held me on my waist. Dumikit ako sa katawan niya habang papalabas kami sa eroplano. And when I stepped on the concrete floor my heart went wild. Parang nauubusan ako ng hininga. Nanginig ang buo kong katawan at alam kong ramdam iyon ni Alexander kaya mas lalo niya akong hinapit ng mabuti."What's wrong?" tanong niya pero mabilis lang akong umiling.He sighed and planted a small kiss on my forehead after he saw what I did."Are we going to take a cab?" tanong ko sa mahinang boses nang makapasok na kami sa loob ng airport. A familiar crowded pla
"Just three days, just—"Pagod akong bumaling kay Alexander. Kanina pa niya ako kinukulit tungkol sa pagsama sa kanya sa Manila. I don't want to. Ayaw ko."Please, let's not argue about—" "I want you to come with me in—""Sabi ko nga na ayaw ko," inis na sabi ko na kaya bumuntong hininga na lang siya saka nanghihina na umupo sa kama sa likuran niya.He watched me type on my laptop. Ramdam na ramdam ko ang titig niya kaya napilitan akong isarado ang laptop para balingan siya. His eyes were begging. Para siyang bata na inagawan ng candy. Those green eyes were twinkling not in a happy way."Please?" he said with his begging eyes.Unti-unti siyang tumayo at lumapit sa akin. Dahan-dahan niyang kinuha ang laptop sa lap ko bago ako hinila patayo kay nagpatianod naman ako. He then softly hug my waist and rested his chin on my right shoulder."Alexander—""I asked your Dad about it. He said it's fine as long as you agreed. Please," mahinang sabi niya kaya napasinghap ako ng mahina.I tried to
"Hey," naalimpungatan ako nang marinig ang malambing at baritonong boses sa tabi ko.I slowly opened my eyes and the first thing that I saw was Alexander who's looking at me intently."Hmm?" I sleepily answered so he slightly moved causing the sheets to move."I scheduled an appointment for a Doctor that I knew just like what I've told you," mahinang sabi niya kaya napaawang ang mga labi ko."But—""Let's just try," sabi niya kaya napalunok ako ng dahan-dahan.Wala namang problema sa akin. I am not crazy."But—""Hey, don't think of anything. We'll just try, nothing's wrong about you," sabi niya sabay himas sa pisngi ko."But, I am fine," sabi ko naman kaya hinigit niya ako malapit sa katawan niya saka niyakap ng mahigpit."Yes, and you already slept for two night without taking your sleeping pill. But we still need to try," sabi niya kaya napalunok ako ng mariin.Ngayon ko lang naalala ang sinabi niya. I really did sleep for two nights now without taking a pill. Pero dahil iyon sa pa