Thank you for reading this. If you wish to continue reading this story, you can purchase the chapters by these methods. 1. Purchase using coins. 2. Unlock using bonus. Download Goodnovel app and claim the bonus by completing the tasks. 3. Watch ads. Some accounts can watch ads to unlock the chapters. I also encourage everyone to leave a comment or rate if you want to help the author on promoting the story. Thank you.
“May nangyari po ba?” nagtatakang tanong ni Meldy sa ibang katulong dahil kanina nang magising siya, nakita niya si Eliot na karga na si Elise habang tulog pa at parang nagbago ang ihip ng hangin sa pagitan nila dahil kung tignan siya ni Eliot para bang isa siyang ‘holiness’ na dapat sambahin. “Wala naman po Miss Meldy. May kailangan po kayo? Sabihin niyo lang, gagawin ko.” Bahagyang napaatras si Meldy dahil kahit ang mga maid sa bahay ay naging mabait sa kaniya bigla. Tumakbo siya sa papasok sa loob ng kwarto niya. “Ang weird nilang lahat!” Sabi pa niya. Gaya kanina, habang kumakain sila, biglang naging malambing si Eliot sa kaniya. Sa sobrang bait nito, tumatayo ang balahibo niya. “Meldy, gusto mo ba ng juice?” “P-Po?” gulat na gulat siya. “Ah sige po sir,” sabi niya. “Hotdog?” “Sige po.” Tapos kada subo niya ng pagkain, alam niyang pinapanood siya ni Eliot. Gusto na lang niyang umiyak dahil nawi-weirduhan na talaga siya sa mga nangyayari. “Bakit ang bait niya sa akin?” tan
“Elise, aalis na kayo ni Marcelo.” Sabi ni Eliot nang makita si Mr. Sy sa likuran nila. Agad na tumakbo si Elise palapit kay Meldy. “Bye mama, I’m going to school.” Bahagyang siyang lumuhod para mahaIikan siya ni Elise sa pisngi. Tumakbo naman si Elise kay Eliot para haIikan rin ito sa pisngi. “Bye papa. Take care of mama.” Agad siyang napalingon sa dalawa ng marinig niya ang sinabi ng bata. “Bye everyone,” Elise cheerfully said na buhat buhat na ngayon ni Mr. Sy. Nang sila nalang ni Eliot ang naiwan, agad tumingin si Meldy kay Eliot dahil hindi niya alam bakit siya binibigyan ni Eliot ng bagong kwarto. “B-Bakit po sir?” Napabuntong hininga si Eliot bago sumagot. “For helping my daughter. Hindi ka lang radar para sa kidnappers niya, nawawala ang bangungot ni Elise no’ng katabi ka niya. Maybe because she was complacent that she’s safe when she’s with you.” Nanlaki ang mata ni Meldy at naalala na hindi nga nagising si Elise no’ng magkatabi sila habang natutulog. ‘Kung ganoon, hin
Bagsak ang balikat ni Meldy ng dumating sila ni Eliot sa isang libing. ‘Kaya pala white ang ipapasuot niya, hindi ko alam sementeryo pala ang pupuntahan namin.’ Bulong niya. Nilingon siya ni Eliot at naabutan na kumikibot na naman ang labi ng dalaga. He chuckled silently. Natatawa talaga siya kapag bumubulong si Meldy sa mga reklamo na hindi niya maisawika. “Mr. Santisas, thank you for coming.” Sabi ni Jed. Tumingin si Meldy sa nasa unahan, hindi niya makita kung sino ang nililibing sa lupa. “It’s fine, Jed. How are you buddy?” “I’m fine. Come, baka naiinitan na kayo ng kasama mo.” Sabi ni Jed sabay tingin kay Meldy na tumitingin pa sa unahan, para makita kung sinong relative ang nililibing. “Sir, sinong nilibing?” hindi na siya nakatiis, tinanong na niya si Eliot lalo’t wala naman siyang nakikitang nag-iiyakan pwera sa isang tao na nasa unahan. Tapos konti lang silang nasa sementeryo, siya nga lang ang nag-iisang babae. “Sadly, we have a friend na kinulang sa buwan. A stray do
Agad na umiling si Meldy.“Tumigil na nga kayo. Kung si Eliot siguro oo, masama ang ugali. Si Miss Elise? Hindi ganoon ang bata. Siya na nga yata ang pinakamalambing na bata na nakilala ko.”“Tama!” Segunda ni Pacio kaya nabatukan siya agad ni Butchoy.“Tumigil ka nga Pacio. Alam mo ang tinutukoy ko. Sus! Kung nalaman ko lang no’ng una na pinahamak mo si Meldy ay malalagot ka talaga sa’kin.”Humaba ang nguso ni Pacio. “Ayos lang din naman si Meldy e.”“Tumigil ka na Butchoy! Salamat sa pag-alala pero ayos lang talaga ako. Hindi ako mapapahamak dahil inaalagaan ako sa bahay ng mga Santisas.” Ang sabi ni Meldy sa dalawa.“Paano ang pag-aaral mo? Bente sais ka na, kung titigil ka pa, sayang naman.”“Hindi ako titigil. Pumayag naman si sir Eliot na mag-aral ako kahit na nanny ako ni Miss Elise.”“See Butchoy? Maayos lang kalagayan ni Meldy doon.” Nakangiting sabi ni Pacio sa kaibigan kaya sinamaan siya nito ng tingin.“Sabi ko nga tatahimik na.” Sabi ni Pacio at tumahimik na.“Oh siya, mai
“S-Sasabihin mo ba kay papa, mama?” tanong ni Elise ng makalabas sila ni Meldy ng school.Tumigil sila sa paglalakad at napatingin si Meldy sa kaniya.“Bakit? Ayaw mo ba malaman ng papa mo?”Mariing umiling si Elise. “Sasabihin na naman nila na bad si papa,” malungkot na sabi niya.Kumunot ang noo ni Meldy. Nagtataka sa ibig sabihin ni Elise. “What do you mean by that Miss Elise?”“Sabi kasi ng mga classmates ko, bad po si papa dahil nawawala daw po lahat ng tao na umaway sa’kin.” Napasinghap si Meldy sa narinig.Ito rin ang sinabi ni Butchoy sa kaniya kanina.“Papa is not a bad person, right mama?”Elise’s eyes are hopeful. Lalo’t para sa kaniya, si Eliot ang pinakamabait na tao sa buhay niya.“Yes Miss Elise. Hindi bad ang papa mo. Do you think he’s a bad person?”Umiling si Elise, kasabay ng pag iling niya ang pagtulo muli ng luha sa mga mata niya. “No po. That’s why ayoko sabihin sa kaniya ang ginawa ni teacher Ann. Ayoko po magalit siya.”Nag-alala ang mukha ni Meldy at agad na lu
Nang imulat ni Meldy ang mata niya, namataan niya na nasa bago na siyang kwarto niya.“How are you?” nabigla siya ng marinig ang boses ni Eliot. Tumingin siya sa gilid at nakita niya doon ang binata na mariing nakatitig sa kaniya.Bigla niyang naalala si Elise. Napaupo siya sa kama. “Sir, si Miss Elise po?” nag-aalalang tanong niya.“She’s fine.”Nakahinga siya ng maluwag sa sagot ni Eliot sa kaniya. Hindi niya kayanin kung may mangyaring masama sa bata.Napatingin siya sa labas ng bintana niya at may namataan siya usok mula sa garden.“Pinausukan ko ang buong garden at pinaputol ko na lahat ng puno doon.”Napasinghap si Meldy at tumingin ulit kay Eliot. Naalala niya ang sinabi ni Elise sa kaniya.“Sir, iyong puno po ng mama ni Miss Elise?”Nagtaka si Eliot. “What are you talking about?”“Hindi po ba sir, mama ni Miss Elise ang gumawa no’ng garden?”Tumayo si Eliot at mariing nakatitig sa kaniya. Dahan-dahan siyang lumapit kay Meldy na hindi pa rin pinuputol ang tingin. Huminto siya sa
Wala na si Eliot sa tabi niya nang magising siya ulit. Pinilit niyang tumayo ng umayos-ayos na ang pakiramdam niya.“Miss Meldy, kamusta po ang pakiramdam niyo?” nag-aalalang tanong ng mga katulong na nakasalubong niya.“Ano pong meron ate?” takang tanong niya lalo’t kita niya ang ilan sa mga katulong sa bahay ay nagsisiiyakan at may dala-dala ng maleta.“Galit na galit po si sir Eliot, Miss Meldy dahil sa nangyari sa inyo ni Miss Elise. Halos pagalitan nga niya po kaming lahat no’ng nahimatay kayo para lang maipadala dito agad ang personal doctor niya.”Nanlaki ang mata ni Meldy.“Hala. Ano pong nangyari no’ng nahimatay ako?”“Binuhat niya po kayo dahil nawalan kayo ng malay bago makaabot sa kwarto ni Miss Elise.”Bigla siyang nakaramdam ng hiya dahil hindi niya akalain na ginawa yun ni Eliot sa kaniya. Napatingin siya ulit sa mga katulong na umaalis na, at naisip na iyon siguro ang mga katulong na nagpakalat ng kwento na ang garden na yun ay galing sa totoong mama ni Elise.“Pero ate
Hindi makakilos ng maayos si Meldy sa araw na yun. Walang pasok ang mga bata sa skwelahan dahil sa nangyaring krimen. Siya naman ay tulalang pumasok sa skwelahan na pinapasukan niya.Hindi niya alam ano ang iisipin. Totoong galit siya sa teacher ni Elise pero hindi niya aakalain na mamamatay ito. Ayaw man niyang isipin pero pumasok sa isipan niya si Eliot.“Siya ba ang may gawa?” tanong ni Meldy sa sarili niya.Lutang na lutang siya kahit no’ng nag Enhancement exam sila. Kung saan-saan na nga napupunta ang pagshade niya sa papel niya dahilan kung bakit napapagsabihan siya ng instructor.“Meldy, hindi ganito ang pagshade. Bakit mo idinidiin ang lapis mo? Hindi ito tatanggapin ng machine. Hindi ka pa nagbo-board exam, bagsak ka na.”“Sorry po ma’am,” paghingi nalang niya ng paumanhin.Nahihiya siya, dahil imbes na bente sais na siya e siya pa itong lutang.“Ayos ka lang ba ate Meldy?” tanong ng mga ka-klase niya na di hamak na mas bata pa sa kaniya.“Oo,” tipid siyang ngumiti at umalis n
Matapos mag-usap ni Meldy at ng papa niya, saka pa siya naglakas loob na sulyapan si Melody. Sobra itong payat ngayon. Namumutla at maraming sugat sa katawan. Mariin siyang napapikit. Hindi pa niya ito napapatawad sa ginawa nito sa kaniya at sa mga anak niya pero hindi rin niya maiwasang masaktan habang nakatingin sa sinapit nito. Napansin ni Meliciano ang mga tingin ni Meldy kay Melody. Nauunawaan niya ang anak niya kung bakit tila nag iwas ito ng tingin, kaya pinili na rin niya ang tumahimik. “Honey,” pumasok si Eliot at tumingin sa kanila. Yumuko pa ito para magbigay galang kay Meliciano. “Good evening po sir,” saad ni Eliot. Tumayo si Meldy at lumapit kay Eliot. Kita nila kung paano ito yumakap kay Eliot na para bang gawain niya ito lagi. “Uwi na tayo.” Sabi ni Eliot sa kaniya. Tumango siya at tumingin siya sa papa niya. Hinila niya si Eliot palapit dito. “Pa, ito po pala si Eliot. Siya po ang fiancé ko.” Nakita ni Meldy na hindi na nagulat ang papa niya kaya naba
“Stop sulking!” Bulong ni Meldy kay Eliot. Nasa sasakyan na sila at pauwi na. Si Mr. Sy ang nagmamaneho. “I’m not.” Pagdi-deny ni Eliot sabay tingin kay Mr. Sy na pinapakiramdaman lang sila sa likuran. “Sus. Hindi daw.” Umirap si Eliot at tumingin sa labas. Hindi tuloy maiwasan ni Meldy ang matawa. She finds him cute acting that way. “I can’t wait to go home.” Sabi ni Meldy at ngumiti. Namiss na niya ang mga anak niya. Hindi naman makapagsalita si Eliot dahil hindi niya alam kung anong madadatnan nila pagbalik ng San Lazaro. Tumingin siya kay Mr. Sy na nasa driver’s seat. Nakita niya itong nakatingin rin sa kaniya sa pamamagitan ng salamin. Sa tinginan nila, alam na ng isa’t-isa kung ano ang gusto nilang sabihin. Pagdating nila ng San Lazaro, nagulat si Meldy nang mapansin ang mga tao na nagkukumpulan na tila may pinag-uusapan. Tumingin siya kay Eliot. "Anong meron?" puno ng pagtataka na tanong niya. "I don't know, hon." "Ganito talaga ang Pilipinas. Hindi nawawalan ng chismi
“Papa,” malalaki ang luha sa mga mata ni Melody habang nakatingin kay Meliciano na umiiyak habang nakatingin rin sa kaniya.Nakita siya ni Jose na nakatayo nalang habang nakaharap sa lalaking nakatingin rin sa kaniya. Kumuyom ang kamao niya at tatakbo sana palapit dito nang biglang may bala ng baril ang biglang tumama sa tuhod niya dahilan kung bakit napaluhod siya sa lupa. “MELODY!” Sigaw niya pero hindi na siya naririnig pa ni Melody.Ang buong attention nito e nakatuon kay Meliciano at tila ba hindi na napapansin pa ang nasa paligid niya.Nawala nga rin sa isipan niya na hinahabol siya ni Jose. 'Kilala pa ba iya ako? Alam ba ni papa na ako ito? Na nagpalit lang ako ng mukha?' mga nasa isipan nalang niya. Gusto niyang sabihin at isigaw na siya si Melody pero hindi niya mahanap ang boses niya. Gusto niyang sabihin na saan ka galing papa? Bakit ngayon ka lang umuwi? Pero hindi niya magawa. Marami siyang gustong sabihin at itanong sa ama niya pero nauunahan lahat iyon ng luha niya
Umuwi sila sa apartment ni Pacio matapos silang hindi papasukun ni Elmira sa mansion ng mga Santisas. Kasama pa rin niya sina Meliciano at Butchoy.Mahigit dalawang oras na sila sa sala. Nakatingin lang si Butchoy sa kaniya habang siya ay kunot ang noo habang kausap ang ama sa cellphone niya.“Dad, please… Alam kong alam mo kung nasaan sila Melody ngayon. Saan sila nagtatago ni Jose?”“Hindi ko alam kung nasaan sila. I didn’t bother to find them.”“Then help me, dad.. I know you can help me.”Patrio sighed. “I don’t want you to get involved with this pero dahil mapilit ka, wala na akong magagawa. Just make sure Patrick na hindi ka mapapahamak dahil oras na may mangyaring masama sayo, si Melody ang sisingilin ko.”Tuso si Patrio at alam iyon ni Pacio. Alam ng ama niya kung paano siya pasunurin at kung paano siya takutin.“I promise.. Hindi ako mapapahamak.” Aniya dahil ayaw rin niyang mapahamak si Melody.“Give me 2 days. Gagawin ko ang lahat para mahanap sila.” Sabi ni Patrio.Nabuhaya
“Jose,” mahinang tawag ni Melody kay Jose para magpatulong ito sa pagtayo. “Pwedeng magbanyo?” tanong niya.“P-Pangako, hindi ako tatakas. S-Sayo lang ako.” Aniya, sinusubukang huwag kabahan.Tumayo si Jose at lumapit sa kaniya para alalayan siya. Puno ng pasa ang katawan niya at halos magkasugat sugat ang labi.Hindi niya kayang itayo ang mga paa niya ng ilang araw pero ramdam pa naman ang mga ito. Nanginginig rin ang mga binti niya dahil ilang araw siyang nakaratay sa kama at nakagapos. Binasag ni Jose ang pagkatao at ispiritu niya kaya ngayon ay halos hindi na siya makatayo.Para na siyang lantang gulay sa sobrang pagkapayat.Hindi siya nagsalita ng lapitan siya ni Jose para alalayan. Ang totoo e malakas ang kabog ng dibdib niya.Naigagalaw naman niya ang daliri niya sa mga paa. Kaya hindi siya nawawalan ng pag-asa na makaalis pa siya.Gusto niyang tumakbo. Gusto niyang tumakas.Dinala siya ni Jose sa kagubatan. Walang banyo sa bahay kubong ginawa ni Jose. Gumawa lang ito maliit na
“Mama! Kailan kayo uuwi?” nakangusong tanong ni Therese. Isang linggo ng nasa barko sina Meldy at Eliot.Agad nilayo ni Meldy ang mukha ni Eliot nang haIikan na naman siya nito sa dibdib. Wala silang saplot panloob, tanging bathrobe lang ang suot nila. Hindi naman sila makaalis sa cabin nila dahil sumapit na ang gabi at alam niyang simula na ng walang sawang kant*tan sa labas.Hindi na siya nagulat pa sa ganoong protocol sa barko pero every time may mangyari sa kanila ni Eliot e mas gusto niyang gawin iyon sa cabin dahil solo nila ang lugar.And Eliot doesn’t want her too to expose sa ibang lalaki. Kaya hindi rin niya gusto na mags3x sila ni Meldy sa labas ng cabin nila.“This Saturday, uuwi na kami ni papa diyan.” Saad niya sabay tingin kay Eliot na nakanguso dahil gusto pang umisa.“Nasaan si papa, mama?” tanong ni Therese dahil hindi niya nakita si Eliot sa tabi ni Meldy.“Hanap ka,” mahinang saad niya at binigay kay Eliot ang phone niya.Kinuha iyon ni Eliot at binuksan ang bintana
Series 3 will be available on October. (But tentative pa).After po ng story ni Meldy at Eliot, baka stop po muna ako magsulat para mag focus po sa work at sa review ko for board exam. I'm sorry everyone if medyo mahaba pa ang buwan na hintayan bago ko masundan ang SOT2.Nahihirapan kasi ako pagsabayin lahat. Tipong marami akong need alalahin sa nireview tapos iniisip ko pa ang susunod na scene. Haha. Nakakabaliw siya.Kaya baka e titigil muna ako sa pagpasa ng story dito. Pero after po ng exam, babalik ako agad and proceed ako sa SOT3- story of Maximilian. Wala po akong isusulat na iba dito kun'di ship of temptation lamang po hanggang matapos ko lahat ng bachelors.Thank you poooo. Pa unang abiso ko pa ito ah kasi baka sa August e magpasa pala ako lalo't pa bago bago utak ko hahaha.Sumasakit na rin kasi ang likod at mata ko lalo't after magsulat e manonood na naman ng live discussion sa YT.Pero iyon nga po, hindi rin ako sure na makakatigil magsulat lalo't I love writing. So much. W
He’s in hiding. Hindi pa rin nakikita ni Rita si Melody at Jose. Nakita na nila ni Fero ang sasakyan na ginamit nila pagtakas pero hindi ang dalawa.“Naku sir, matagal na po yan diyan. Mukhang hindi na po binalikan ng may-ari.” Sabi ng mga kapitbahay na napagtanungan nila tungkol sa nagmamay-ari no’ng sasakyan na nakaparada sa tabi ng kalsada.Lugmok na lugmok si Rita. Hindi niya kasi maipaliwanag bakit kinakabahan siya ng husto para kay Melody. Pero wala siyang magawa kun'di ang umuwi muna dahil maggagabi na. Umuwi sila ni Fero sa bahay na biguan. Kanina pa siya tahimik kaya hindi na rin siya kinausap pa ni Fero. “What happened?” his dad, Alfero, asked him pagkapasok nila ng pinto. “Wala dad. Sasakyan lang nila ang nakita namin. Hula ko ay baka nasa ibang lugar sila nagtatago at panglito lang yung sasakyan na iniwan ni Jose sa Division 11."Napatingin si Alfero kay Rita na tumuloy-tuloy papuntang kwarto. She got her hope na makita na niya si Melody ngayon araw pero mukhang hindi p
"Welcome to ship of temptation." Bati ni Jed kay Meldy habang tinutulungan itong makaakyat sa barko. Natawa siya nang makita na halos hindi na kumurap si Meldy matapos makaakyat. "Eliot, tama ba itong napuntahan natin? O dinala mo lang ako dito para manood ng live p0rn?" natawa si Eliot sa sinabi niya at agad na tinakpan ang mata niya."No but it's one of the rules dito sa barko. Every night, iyan ang makikita mo lagi.""What? Bakit hindi mo 'ko ininform?" sigaw ni Meldy. Napangiwi tuloy si Eliot. "You didn't tell her the rules?" Jed mouthed. He's not angry, in fact he's chuckling dahil sa itsura ni Meldy kanina."I forgot." Eliot mouthed back. Napailing nalang si Jed at hinatid sila sa kabilang cabin. "Bye," sabi ni Jed at umalis matapos niyang ituro sa dalawa saan ang cabin nila.Nang maiwan nalang ay si Eliot at Meldy, agad na tinanggal ni Eliot ang kamay niyang nakatakip sa mata nito."Ano yun? Bakit maraming live p0rn sa hallway?""Listen hon. Ganito talaga ang ship of tempt