Sheya's POV:
Isang panibagong araw na naman ang aking haharapin. Sana hindi pumasok si Nate. For God's sake! Kahit ngayon lang sana umabsent siya. Ang hinayupak na yun ayaw talaga akong tantanan.
"Sheya! Sheya! Mabuti nalang at dumating ka na!" Natatarantang sigaw ni Jencel habang tumatakbo palapit sa akin. Hinihingal pa ito nang huminto sa harap ko.
"What happened?" kunot noo kong tanong sakanya.
"Pinag-aawayan ka ni Cent at Nate," he said panting.
What?!
"Huh? Bakit daw?" I exclaimed.
"Basta. Sumama ka nalang sa'kin," sabi nito sabay hatak sa akin papunta sa stock room ng sports club.
Hindi na ako nakapalag at sumunod nalang kay Jencel. Pagdating sa labas ng stock room ay kapansin-pansin ang dami ng tao, tanda na nagkakaroon ng commotion sa loob.
Ang malas naman oh! Kakasabi ko lang. Bakit ba kasi dito pa nag-aral si Nathaniel?! Naiirita na ako sa ugali niya, sa pagmumukha niya at sa lahat ng gulong ginagawa niya.
"Tabi! Tabi! Tabi!" sigaw ni Jencel. Nagsitabi naman ang lahat ng nakaharang sa daan.
I heave a sigh and shouted at the door entrance.
"CENT! NATHANIEL! BAKIT NIYO BA AKO PINAG-AAWAYAN?" buong puso kong sigaw sa dalawa. I almost drained my energy to shout that loud.
But everything seemed to be normal yet unusually silent. Idinilat ko ang mga mata ko and found two guys seating face to face on a small table.
I look around the area and saw people in shock and wonder. Kunot noo nila akong tinitigan na tila ako pa ang may masamang ginagawa. Oh yeah. That's embarrassing. Oh god! What have I done?
"What the hell are you saying? Naglalaro lang kami ng chess," Nate said. My eyes settled on a chess board between them. Cent and Nate were both looking at me.
"Sabi kasi nito pinag-aawayan niyo ako eh," I said and pointed Jencel beside me.
Nate's smile twitched upward. Mas nakakainis na ngayon ang ngiti nito. Why do I have this feeling that every time he smiles, he's up to something?
"Bakit ka naman namin pag-aawayan? You're not even the most beautiful girl in the school. Not even the smartest or the kindest," Nate said. Cent remained calm and silent, as usual.
"Pffftt. Hahahahahaha," most students laughed at the background.
"Anong nakakatawa dun?" I glared everyone whose laughing. I narrowed my eyes and pierced them with my deadly glare.
"Totoo naman eh. Narinig ko ang usapan bago sila naglaro. Kung sino raw ang matatalo siya yung makikipag-date sayo," Jencel spoken.
Isang date?
I sighed heavily and walked near them. Tsaka ko sila pinaghahampas ng librong hawak ko.
"No one is allowed to set me up on a date! No one!" I shouted as I was hitting them both with a book. They keep on avoiding my strike with their arms.
Hinila ako palayo ni Jencel sa dalawa kaya napigilan niya akong kalbuhin ang dalawa.
"Sheya tama na," sabi ni Jencel. Nabitawan ko ang libro ko at bumagsak ito sa mesa.
Arghh! Buwiset! Mapapatay ko talaga si Nathaniel! Kung ano-anong kalokohan na naman ang ginagawa niya! Dinamay niya pa si Cent! May pa ngiti-ngiti pa siya. Akala niya natutuwa ako?
"C'mon, it's not even a price. It's a punishment. You see, no one would ever dare to date you. Sa ingay mo ba naman at kamalditahan mo, tatanda kang dalaga. Dapat nga magpasalamat ka pa sakin eh. Ako ang naka-isip nun. Right guys?" he said proudly.
Everybody nodded slowly habang nagpipigil ng tawa ang iba lalo na ang mga kababaihan kaya mas lalong kumulo ang dugo ko. Paano niya ba napapasunod ang mga taong to? Seriously? What's wrong with being single?
"Kahit na! Walang may karapatan na i-set ako sa date! Wala! Lalo ka na Nathaniel!" I shouted at dinuduro sa mukha si Nathaniel.
I turned around and glared Jencel. Hinila ko ang kanang tenga niya palabas ng stock room.
"Isa ka pa eh. Naturingan kang PIO nagpapakalat ka naman ng fake news!" I said while pulling him.
"Araaay! Masakit!" daing niya.
"Hoy! Babaeng leon!" tawag ni Nate saakin. And there he goes again. Calling me as a female lion that he uses to describe my curly brown hair. Duh! It's called hair style.
I stopped near the door and pulled away from dragging Jencel's ear. Muli ko siyang hinarap at inirapan.
"May naiwan ka ata," he said while smiling mischievously and while raising my book. The book that I used to hit him and Cent.
I walked towards him stomping my feet on the floor and grabbed the book. Pero bago ko paman ito maabot ay itinaas niya ito sa ere para hindi ko maabot.
Muling naghalakhakan ang mga kaklase at schoolmates namin at mas ikinatuwa yun ni Nate. So I stomped on his feet. Agad siyang napadaing ngunit sa halip na ibaba ang libro ay inihagis niya ito sa mga estudyante sa loob ng room. Pinagpapasa-pasahan nila ito until it dropped on the floor. Jencel automatically get it.
"Got it," Jencel said.
I looked at Nate Chua who's smirking and left everybody with deadly glares lalo na si Nate.
Nang makalabas ng stock room ay nagsitulo ang pawis ko. Buwiset! 7 am in the morning at naiestress ako. Buwiset na Nathaniel yun! Lagi niya nalang akong pinapahiya at pinagmumukhang tanga! Nakarami na siya!
Hindi naman ganito ang buhay ko. Not until I met Nate Chua.
"Arrghhhh! I hate you Nate Chua!" I shouted in the middle of the quadrangle.
At isa lang yun sa mga araw na pagpapahiya at pambubwesit ni Nathaniel saakin. Dapat masanay na ako but I just can't take it anymore! I hate him. I really do.
Sheya's POV: I always start my day with a breakfast with my whole family. But this day is different. I didn't know why but everyone seemed to be on a hurry these days. Tanging si Ate Loureen lamang ang nakakasama ko sa hapag-kainan ngayon. "Ate, may problema ba sa negosyo natin?" tanong ko. "Wala namang nababanggit si Mommy," sagot niya. Kung gano'n, anong nangyayari sa kanila ni Daddy? "Bakit mo natanong?" tanong ni Ate. "Hindi mo ba napapansin? Ilang araw na silang laging balisa. Halos hindi na nga natin sila ma
Sheya's POV: It was 6 o'clock in the morning. I was getting ready for school. I was smiling while strolling down the staircase. I am so excited to see the school and my classmates. It was such a beautiful day. "Good morning!" I said cheerfully. Pero agad nawala ang ngiti ko nang hindi ngumiti si Mama, Ate at Kuya. "W-what is wrong guys?" I asked. Mom forced a smile and pulled a seat for me. &
Sheya's POV: The next morning, my eyes were red and swollen, revealing dark circles under my eyes, so I had to apply more concealer to hide my awkward eyes. I also had to cover my face with my hair. I just feel so conscious and weary today. I don't feel like going to school too. I just wanna sleep all day. Nahirapan akong matulog ng maaga kagabi kaya kulang ako sa tulog. I feel so sleepy. But I don't want to miss the lessons today. First day of subject discussion namin ngayon. I don't want to miss a lesson. So I will have to suck this up and continue to live like nothing happened.
Sheya's POV: Dumating ako sa school na bakas sa mukha ang lungkot at kaba. Simula kagabi ay hindi ko na alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Halo-halong emotion ang bumabagabag sa puso at utak ko. Gusto kong magwala sa galit. Gusto kong sumigaw sa takot at manapak sa inis. Pero nananatili lamang ang mga emosyong iyon sa utak ko. Ni hindi ko magawang pumalag at ipamukha kay Daddy na ayokong gawin ang gusto niya. Dahil kahit gawin ko yun, hindi niya ako pakikinggan. Medyo napa-aga ata ang dating ko dahil kakaunting estudyante pa lamang ang nakikita ko sa loob ng school. Mas mabuti na rin yun para makapagmuni-muni muna ako sa loob ng classroom. I hurried to enter the classroom, expecting that I will be the
Chapter 4.1: Sheya's POV: It was past 5 when I got home. I walked inside the house like a zombie. I am tired and hungry. Ate Loureen run down on the stairs and smiled at me excitedly. "Sheya. Mahahanap na natin si Nathaniel Chua," she said with a big smile. Si Nathaniel? Ah oo nga pala. Pinakiusapan ko si Ate na hanapin si Nathaniel pero nakita ko na siya. "There's no need to find him. I already found him," I said lifelessly. "What? But I already called Darius!" she freaked out. "Then?" I asked what she said to Darius.
Sheya's POV:Speaking of the devil...Pumasok si Nate sa loob ng classroom na may kasamang babae. Nakasalukbit ang mga braso ng babae sa braso ni Nate. Ngiti ngiti pa ang dalawa na pumasok sa loob at dinaluhan ang mga kaklase naming nagkakantahan sa harap ng green board.Aba... Taga kabilang section yung babaeng yun ah. Kung makapasok sa loob ng sapatos akala mo classroom niya. Siya kaya magfloor wax ng sahig. Bwesit! Imudmud ko kaya sila sa sahig. Kakafloor wax lang kaya ng grupo ko kahapon. Ang malanding iyon talaga! Kami lang naman ang may karapatan na dumihan ang sahig ng classroom namin dahil kami lang din naman ang maglilinis nito. Buset!Nagpapakasasa talaga siya sa paglalandi. Alam
Sheya's POV:"Nate?!" I exclaimed and jump off his arms."Bakit ikaw?! Nasan si Cent? It should be him, not you!""Is that your way of saying thank you? Well then, you're welcome Miss Alcantara. Kung hinahanap mo si Yusef, wala siya. Tinulungan ka na nga, galit ka pa." Tila hindi pa ito makapaniwala sa inasal ko. Galit ba siya?"Magagalit ako sayo hangga't gusto ko. Akala mo ba nakalimutan ko na ang ginawa mo sakin? Hindi Nathaniel! You ruined my image and reputation inside the classroom!" Nasan ba kasi si Cent?! Bakit hindi niya ako sinalo?"What? Galit ka parin dahil dun? What should I do? Tinanong nila ako kung ano ang nangyari sa atin. Alangan naman magsinungaling ako. I didn't mean to humiliate you," he sa
Sheya's POV:I just got home from the party. I texted Jencel that I already left. I'm sure he'll understand.Sinalubong ako ni ate sa front door."Hey sis. I'm glad you're already home. Pero ang aga mo naman ata umuwi? Is the party boring?" she asked.I shake my head. I was sulking. Umupo at sa sala at tumitig sa kawalan."It's just not my style."I'm still thinking about what Nathaniel have told me. I wonder if it's true."Ate, may dine-date ba si Kuya na babae lately?" I asked Ate Loureen who's now walking towards me holding a glass of water.
Sheya's POV:Pagsapit ng lunes ay maaga akong pumasok. Kailangan kong maging boyfriend si Cent.Nagka-boyfriend naman na ako noon dahil ako ang nagfirst move. Tiyak na magagawa ko rin iyon kay Cent. Hindi naman importante kung sino ang unang nagkagusto o unang nagtapat. Ang importante ay masaya ka sa kinahihinatnan ng mga desisyon mo.Liam and I didn't last long but we are happy every time that we're together. Sayang nga lang at may iba't-ibang priority kami noon.Pero ngayon, kailangan kong mapaibig si Cent. Kaya ilalatag ko na ang plano.Isang panibagong araw na naman ang aking haharapin. Sana hindi pumasok si Nate. For God's sake! Kahit ngayon lang sana umabsent siya. Ang hinayupak na 'yun ayaw talaga akong tantanan. Akala ko pa naman makakawala na ako sa lalaking 'yun."Sheya! Sheya! Mabuti na lang at dumating ka na!" Natatarantang sigaw ni Jencel habang tumatakbo palapit sa akin. Hinihingal pa ito nang huminto sa harap ko."What happened?" kunot noo kong tanong sakanya."Pinag-a
Sheya's POV: Pumasok kami sa isang magarbong silid ba mayroong malaki at mahaba na mesa. Tito David seated at the edge of the table. Nasa kanang bahagi niya naman si Dad na katabi si Mommy. We had a pleasant lunch. Tila mayroong pyesta sa loob ng mansion ng mga Chua dahil sa dami ng kanilang handa. Daddy and Tito David talked a lot of things. Mostly about their experiences in life. So I just kept quiet habang katabi si Ate Loureen. Habang kumakain ay pinagmamasdan ko ang bawat palitan ng tingin at ngiti ni Ate Loureen at Kuya Darius na katabi naman ang batang si Gabby. Mukhang napapadalas narin kasi ang paglabas nila. Hindi ko nga lang alam kung sila na nga ba. Pero base sa mga ikinikilos nila ay tiyak na may namamagitan na sa kanilang dalawa. But Kuya Lourde doesn't look happy for the two. He keeps on glaring Kuya Darius sa tuwing tinitingnan nito si Ate Loureen. Bakit ba kasi napakapraning nitong si Kuya Lourde? Wala namang masama kung magkatuluyan sina Ate Loureen at Kuya
Sheya's POV: Kinabukasan. Ate Loureen take care of my hair and dress. Hindi ko naman maintindihan kung bakit kailangan kong gawin to. Kung ako lang ay ayoko nang mag-ayos pa. Sa bahay ng mga Chua lang naman kami papunta. Pero iba ata ang drama ng ate ko. Akala mo naman makikipagmeet kami sa Presidente ng America. "Ate, tama na yan. Mukha na akong chaka-doll diyan sa ginagawa mo eh," reklamo ko. Pinagpatuloy niya ang paglalagay ng make up sa mukha ko. "Kunting-kunti na lang talaga. Pikit ka muna 'dali," she said. Wala narin akong nagawa kundi ang sumunod upang matapos na kami. "Ayan. Ang ganda ganda mo na," sabi ni Ate nang sa wakas ay matapos niyang paglaruan ang aking mukha. Dumilat ako at agad na tumingin sa salamin. Hindi narin masama. Pero mas gusto ko talaga na walang make up. "Girls, we have to go now. Are you done?," Mom entered my room. Nakagayak na si Mom at dala narin nito ang shoulder bag niya. "Ang ganda mo naman anak," papuri pa ni Mommy nang makita niya ako
Sheya's POV: I got home feeling exhausted. I went straight to my room and took a warm shower. Nanood lang naman ako ng basketball game pero feeling ko ako ang naglaro. Nanlalagkit ako. Siguro dahil marami akong ginawa kanina. Habang nagsusuklay ng buhok sa harap ng aking vanity mirror ay mayroong kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Pasok," I said. The door opened and Mom entered. I was slightly surprised to see Mom. "Mom, ikaw pala." I smiled. She smiled and pulled me for a tight embrace. I felt her warm again. Naging magaan ang pakiramdam ko at napawi ang pagod ko. I continued to comb my hair habang nakatingin siya sa'kin sa aking vanity mirror. "Can I do that for you?" Mom asked. And I let her. It's been a while since the last time she did this for me. I just missed it. Mom used to comb my hair everyday. Noong mga panahong pausbong pa lang negosyo ni Dad ay hindi naman kailangan ni Mommy magtrabaho. She is a simple house-wife and a hands on mother. Pero simula noong luma
Sheya's POV:"Ano?! Bakit mo ginawa 'yon? Hindi mo dapat sinabi 'yon," eksaheradang sagot ni Ate matapos ko sabihin ang nangyaring sagutan namin ni Nathaniel.Hindi ko parin maalis sa isipan ko ang nangyari sa loob ng clubroom. Hindi ko dapat sinabi kay Nathaniel ang tungkol sa pamilya niya. Inaamin kong sumubra nga ako roon. But I did it for one reason, gusto kong makawala sa plano nilang kasal.Ilang araw ko na nga siyang hindi nakikita sa loob ng classroom. Mukhang hindi siya pumapasok pero nakikita ko siyang nakikipaglandian sa mga babae niya sa kabilang section. But he's leaving a piece of paper on my table consisting of his article every morning. Araw-araw kong nadadatnan sa table ko ang papel na iniiwan niya.
Sheya's POV: Magdidilim na pero nandito pa rin ako sa clubroom kasama ang mortal kong kaaway. Kung kailan ba naman kasi may meeting ang campus journalism ay may practice rin ang basketball team. Okay lang naman hindi umattended pero kailangan ko siyang makausap. Kaya pinagtatiyagaan ko ito. Iniwan pa kami ng mga kasama namin kaya kasama ko siya ngayon. Relax na relax siya at may pangiti-ngiti pa sa tuwing nagtatagpo ang aming tingin. Parang gusto ko tuloy siyang imurder dito sa loob ng clubroom. Pwedeng-pwede kong gawin 'yon para hindi na kailangan ng kasalan. Pero sa kulungan naman ang bagsak ko kapag ginawa ko 'yon at masisira lang ang buhay ko. Ayokong masira ang buhay ko dahil kay Nathaniel no. Like.. hello? Hindi niya ako deserve. "Bilang mentor mo, naghanda ako ng simpleng task para sayo. You will have to pass an article everyday, para malaman ko kung handa ka talaga sa on the spot news writing contest," I sa
Sheya's POV:"So ano na ang plano mong gawin?" Jencel asked.We were sitting on a table inside the cafeteria. Students are eating and talking at the same time. Mukhang alam na nila ang balitang president na ng campus journalism si Nathaniel.Naglipana na naman ang mga papuri para sa kanya. Parang gusto ko tuloy masuka sa mga naririnig ko."Grabe ang galing niya talaga... Matalino na sporty pa...""Magaling na nga sa basketball, magaling pa sa Journalism.""Akalain mo 'yun? Akala ko talaga sa basketball lang siya magaling. Pero tinitira niya rin ang puso ko bes..""Balita ko nga close na close daw sila ng bunsong kapatid niya.""Wala na talaga akong hahanapin pa. Nakay Nate na ang lahat. Matalino, gwapo, mayaman, mabait at mapagmahal pa."I scoffed habang pinaglalaruan ang pagkain
Sheya's POV:Hindi ko alam kung gumaan o lumala ba ang nararamdaman ko matapos kong kausapin si Kuya Darius.Nagkaroon naman ako ng kaunting pag-asa nang sinabi niyang maaari pang magbago ang plano. Pero nakakalugmok isipin na kay Nathaniel nakasalalay ang desisyong iyon.Hinatid ako ni Kuya Darius sa bahay and invited him for dinner as well pero tumanggi siya. May pupuntahan pa raw kasi siya."Sheya, sino 'yong naghatid sayo," Kuya Lourde asked.Nagulat pa ako ng bumungad ito sa akin sa main door ng bahay. I didn't expect to see him. Madalas ay madaling araw na kasi itong umuuwi. He was holding a glass of beer again. And it was the third time this week na nakita ko siyang umiiinom sa bahay.Nababahala na ako sa kanya. Something is wrong with him pero hindi talaga nagsasabi ng problema si Kuya saamin ni Ate. Ang unfair lang kas
Sheya's POV: I went to the parking area and decided to wait for Mang Roly in the waiting shed. Kaunti na lang ang tao sa loob ng campus. Nagsiuwian na kasi ang lahat matapos mag-anunsyo ng early dismissal ang principal kanina. Naiwan na naman akong mag-isa. Nagpaiwan pa kasi si Jencel sa art room dahil tatapusin niya ang artwork na naiwan niya para sa meeting ng student's council. Cent left early too. Malamang kasama niya si Alice. Naku! 'Yung lintang iyon talaga malakas ang kapit kay Cent. I stopped walking nang mapansin kung sino ang nasa 'di kalayuan. Darius Chua...