NAPAINAT si Yesha nang tuluyan na ngang matapos ang exam nila. Kaya naman napagpasyahan ni Yesha na magtungo na lang muna sa library. Tinext siya ni Shawn na hindi masusundo pero magpapadala ito ng susundo sa kaniya. May emergency meeting daw kasi ito.
"Girlll!" Tawag sa kanya ng kung sino. Nang harapin niya iyon ay si Erika pala. "Hi? Bakit?" Tanong niya sa babae nang makalapit ito sa kanya. "Ano kasi, gusto mong sumama sa party ko mamaya? Birthday ko kasi e. Wala naman tayong major bukas kaya sana makasama ka." Napasimangot ito sa harapan niya at alam na niya kung ano ang dahilan.
"Oo na, sige ha. Pero itetext muna kasi. Hindi ko kasi alam kung papayagan ako pero susubukan ko." Malawak siya nitong nginitian saka mahigpit na niyakap. Alam niyang matagal na nitong gusto na makipagkaibigan sa kaniya pero dahil naiilang siya at hindi naman siya sanay na may kaibigan siya ay iniiwasan niya ito.
Dahil hindi naman siya susunduin ni Shawn napagpasyahan niya na itext a
NGITING aso ang mga kaibigan ni Shawn habang naghihintay ano ang isasagot nilang dalawa. "Kayo na ba?" Nag-aasar na tanong ng ina niya. Nahihiya tuloy siya. Alam naman niya na walang kaso iyon sa ina."Hindi ba kayo sasagot?" Napakagat siya ng labi saka sinulyapan si Shawn na halatang nanghihingi ng permiso."Ma, kami na po ni Shaw----" hindi pa nga siya nakakatapos ay himiyaw na ang mama niya. Nahihiyang tinakpan niya ang bibig nito. "Ma! Huwag ka naman maingay huhu." Hindi siya pinansin ng ina. Tumawa ito at parang kululangin ng hangin sa katawan."Kayo na talaga?" Hindi makapaniwalang tanong ng ina niya. Paulit-ulit siyang tumango. Ang akala niyang tahimik na dinner nila ay umingay dahil sa ina niya na tuwang tuwa sa kanila.Pagkauwi nila ay hindi pa rin mawala ang ngiti nito. Gusto pa siyang kausapin ng mama niya pero nagpaalam na siya na mauna na dahil maaga pa ang pasok nila bukas.Pagkauwi na pagkauwi nila ay kaagad na naglambing ang kasinta
YESHA stayed in the mall. Sinabi niya kay Shawn na may bibilhin lang siyang mga gamit sa eskuwelahan. Year had passed and today she decided to surprise Shawn for their first anniversary. Dapat lamang na paghandaan niya itong mabuti. Sa loob ng isang taon, naging mabuting boyfriend sa kaniya si Shawn kaya naman dapat lang na bumawi siya. Gusto niya itong maging masaya. At hindi lang 'yon, dahil kaarawan ng lalaki, dalawa ang binili niyang regalo. One for his birthday and one for their Anniversary. "Magkano ang relong 'to?" Tanong niya sa saleslady. Nakakita kasi siya ng couple watch. Kailangan nila iyon dahil pareho silang busy. Mahalaga ang oras nilang dalawa. Marami silang nakakalimutang bagay kaya naman kailangan nila pareho ang relo. Hindi man ito kasingmahal ng relo ni Shawn. Alam niyang maa-appreciate pa rin iyon ng lalaki. "$200, Ma'am." Nakangiting sagot ng babae sa kaniya. Kagat-labing kumuha siya ng pambayad. Kahit na pinag-upunan niya ang araw na it
HAWAK-KAMAY silang pumasok sa bahay ni Shawn. Puro sila kwentuhan, tawanan, at alam niyang ito ang isa sa mga bagay na nakakapagpatatag sa kanilang dalawa. Hindi kailanman hinayaan ni Shawn na masaktan siya. Shawn always showed that her feelings was valid. Kapag may problema siya, Shawn always there to comfort her. Papangitiin, papatawanin at higit sa lahat, hindi nito hahayaan na matulog siya nang maraming iniisip."Shawn," Tawag niya sa lalaki na ngayon ay kakaupo lang sa sofa. "Bakit?" Inabot nito ang kamay niya saka pinaglaruan."Masaya ka ba kahit na ako lang ang kasama mo ngayon sa birthday mo? I mean, look... last year, we didn't celebrate your birthday---" Nagulat si Yesha nang hilahin siya ni Shawn."Shh, yung birthday ko last year, 'yon ang pinaka the best na birthday ko. Sinagot kasi ako ng babaeng mahal ko." Nakagat ni Yesha ang labi upang pigilan ang pagsilay ng kaniyang ngiti. Kahit isang taon na, pakiramdam pa rin niya ay bago lang sila. Kinikilig
TAHIMIK na pinapakinggan ni Yesha ang mga katabi niya na abala sa pag-k-kwentuhan. "Paano nangyari? I mean, walang alam yung babae?" tanong ni Sandra na ikinatango naman ni Erika. Hindi niya maintindihan kung ano ang pinag-uusapan ng mga ito."Pero, limang taon na ang relasyon nila 'di ba?" Bumuntong-hininga si Yesha saka dinukot ang cellphone niya at itinext si Shawn."Oo nga, pero hindi man lang sinabi kahit isang beses ng lalaki na nakabuntis siya. I mean, mahal niya si girl pero hindi niya alam kung paano sasabihin iyon sa babae." She was about to send her message when she heard it.She stopped and start listening to them. "Huh? Kawawa naman siya. Pero anong naging reaction ng babae? Okay na ba sila ngayon?" Erika shrugged. "Hindi ko alam, basta. Ang sabi lang niya, her boyfriend was acted stranged lately. Then boom! She found it out!" Umaakto pa ito habang nag-k-kwento. Hindi niya alam kung matatawa ba siya sa ginagawa ni Erika o kakabahan sa kinukwento ng
ALAM naman niya na hindi magagawa ni Shawn ang saktan siya dahil masyado siya nitong pinapahalagahan. Ganoon din ang relasyon nilang dalawa. Pero kung ano man ang tinatago sa kaniya ng lalaki, gagawin niya ang lahat para malaman iyon."Ang tahimik mo naman yata, wife?" biglang sulpot ni Shawn mula s akung saan. Tipid lamang niya itong tinanguan saka isinara ang psychology book niya."May iniisip lang ako." naupo si Shawn sa tapat niya saka hinawakang ang kamay ni Yesha. Ngayon pa lang ay gusto na niyang humingi ng tawad kay Shawn dahil kung anu-ano ang iniisip niya tungkol dito. "tungkol pa rin ba 'yan sa kanina?" tanong nito sa kaniya na ikinatahimik niya. Alam niyang pagod ang lalaki dahil galing ito sa trabaho."Hindi May mga bagay lang talaga minsang tumatakbo sa isipan ko. Alam mo naman itong girlfriend mo 'di ba?"Hindi pa rin mawala sa paningin nito ang pangamba.Malalim siyang bumuntong-hininga saka hinawakan si Shawn sa mukha. "Sorry kung,
NGITING-NGITI si Shawn habang pinapakinggan ang mga sinasabi ni Yesha. Gusto niyang alisin ang talukbong pero gusto pa niya marinig ang lahat ng sasabihin nito. Gusto niyang malaman kung gaano na siya kamahal ni Yesha para kapag dumating ang araw na handa na siyang aminin sa babae ang nakaraan niya ay hindi siya nito kakayaning bitawan. Alam naman niyang maiintindihan ni Yesha pero hindi pa siya handang malaman iyon ng babae ngayon.Naramdaman niya ang pagyakap sa kaniya ng babae kaya naman hinayaan na lamang niya ito. Kinabukasan, maagang gumising si Shawn para ipagluto si Yesha. Palagi n alang kasi ito ang gumagawa niyon para sa kaniya. Gusto niyang makabawi. Palagi na lang siyang abala sa trabaho at minsan wala na siyang oras kay Yesha para ipagluto ito. Hindi man ito nagrereklamo sa kaniya, alam niya na minsan hiniling din nito na ipagluto siya.He cooked scrambled eggs, rice, fried chicken, and tocino. Hindi naman kasi nawawala sa ref nila ang tocino. Kapag nag-g-
NATATAWANG pinagmasdan ni Yesha ang sarili. Mukha siyang isang mayaman na babae. Mas mukha pa nga yata siyang milyonaryo. Mukha siyang isang literal na prinsesa."Shet, girlfriend ba talaga kita?" hindi makapaniwalang usal ni Shawn. Natawa naman siya sa kakornihan ng kaniyang nobyo. "Bakit?" nakanguso niyang tanong."Nagsisisi ka na ba ngayon na naging girlfriend mo na ako?" dagdag pa niya rito. Sunod-sunod naman na umiling si Shawn. Alam naman niya kung ano talaga ang ibig sabihin ng lalaki. Ayaw lang niyang ipahalata na kinikilig siya rito."No, that's not what i meant. Ang ibig kong sabihin, hindi lang ako makapaniwala na girlfriend ko ang napakagandang babae sa harapan ko. Walang katulad!" malakas na tumawa si Yesha dahil sa kakornihan ni Shawn."Ako lang 'to!" natawa na lamang silang pareho. Inantay lang muna nila na makaalis ang mga make up artist bago silang dalawa umalis. Medyo nakakaramdam s'ya ng kaba. Halata naman kasi na mga bigating tao talag
WEEK had past at wala namang nangyaring pagbabago sa relasyon nila ni Shawn. Pinilit na ring alisin ni Yesha ang lahat ng alinlangan niya sa lalaki. Hindi naman kasi dapat siya nagpapaapekto sa mga gano'n. Hindi naman siya dapat nagpapadala sa mga naririnig."Shawn, baby!" masaya niyang sinalubong ang lalaki at niyakap nang mahigpit. Nagulat siya nang bigla itong umiwas. Hindi niya napansin na may kausap pala ito sa cellphone. Napasimangot tuloy siya pero kaagad ding napawi nang harapin siya ni Shawn saka mabilis na hinalikan sa noo. Sinenyasan siya ni Shawn na manahimik at maghintay kaya naman pumasok na lang siya sa kusina at nag-ayos ng meryenda para sa nobyo.Tinawagan din muna siya saglit ang ina niya at kinumusta. Nami-miss na niya ito pero hindi naman siya makakuha ng pagkakataon na bisitahin ito.Naatalon siya nang maramdaman niya ang isang bisig na yumakap sa kaniya. "Tapos ka na sa kausap mo?" malambing na tanong ni Yesha sa lalaki. Naramdaman naman ni
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p