ALAM naman niya na hindi magagawa ni Shawn ang saktan siya dahil masyado siya nitong pinapahalagahan. Ganoon din ang relasyon nilang dalawa. Pero kung ano man ang tinatago sa kaniya ng lalaki, gagawin niya ang lahat para malaman iyon.
"Ang tahimik mo naman yata, wife?" biglang sulpot ni Shawn mula s akung saan. Tipid lamang niya itong tinanguan saka isinara ang psychology book niya.
"May iniisip lang ako." naupo si Shawn sa tapat niya saka hinawakang ang kamay ni Yesha. Ngayon pa lang ay gusto na niyang humingi ng tawad kay Shawn dahil kung anu-ano ang iniisip niya tungkol dito. "tungkol pa rin ba 'yan sa kanina?" tanong nito sa kaniya na ikinatahimik niya. Alam niyang pagod ang lalaki dahil galing ito sa trabaho.
"Hindi May mga bagay lang talaga minsang tumatakbo sa isipan ko. Alam mo naman itong girlfriend mo 'di ba?"
Hindi pa rin mawala sa paningin nito ang pangamba.
Malalim siyang bumuntong-hininga saka hinawakan si Shawn sa mukha. "Sorry kung,
NGITING-NGITI si Shawn habang pinapakinggan ang mga sinasabi ni Yesha. Gusto niyang alisin ang talukbong pero gusto pa niya marinig ang lahat ng sasabihin nito. Gusto niyang malaman kung gaano na siya kamahal ni Yesha para kapag dumating ang araw na handa na siyang aminin sa babae ang nakaraan niya ay hindi siya nito kakayaning bitawan. Alam naman niyang maiintindihan ni Yesha pero hindi pa siya handang malaman iyon ng babae ngayon.Naramdaman niya ang pagyakap sa kaniya ng babae kaya naman hinayaan na lamang niya ito. Kinabukasan, maagang gumising si Shawn para ipagluto si Yesha. Palagi n alang kasi ito ang gumagawa niyon para sa kaniya. Gusto niyang makabawi. Palagi na lang siyang abala sa trabaho at minsan wala na siyang oras kay Yesha para ipagluto ito. Hindi man ito nagrereklamo sa kaniya, alam niya na minsan hiniling din nito na ipagluto siya.He cooked scrambled eggs, rice, fried chicken, and tocino. Hindi naman kasi nawawala sa ref nila ang tocino. Kapag nag-g-
NATATAWANG pinagmasdan ni Yesha ang sarili. Mukha siyang isang mayaman na babae. Mas mukha pa nga yata siyang milyonaryo. Mukha siyang isang literal na prinsesa."Shet, girlfriend ba talaga kita?" hindi makapaniwalang usal ni Shawn. Natawa naman siya sa kakornihan ng kaniyang nobyo. "Bakit?" nakanguso niyang tanong."Nagsisisi ka na ba ngayon na naging girlfriend mo na ako?" dagdag pa niya rito. Sunod-sunod naman na umiling si Shawn. Alam naman niya kung ano talaga ang ibig sabihin ng lalaki. Ayaw lang niyang ipahalata na kinikilig siya rito."No, that's not what i meant. Ang ibig kong sabihin, hindi lang ako makapaniwala na girlfriend ko ang napakagandang babae sa harapan ko. Walang katulad!" malakas na tumawa si Yesha dahil sa kakornihan ni Shawn."Ako lang 'to!" natawa na lamang silang pareho. Inantay lang muna nila na makaalis ang mga make up artist bago silang dalawa umalis. Medyo nakakaramdam s'ya ng kaba. Halata naman kasi na mga bigating tao talag
WEEK had past at wala namang nangyaring pagbabago sa relasyon nila ni Shawn. Pinilit na ring alisin ni Yesha ang lahat ng alinlangan niya sa lalaki. Hindi naman kasi dapat siya nagpapaapekto sa mga gano'n. Hindi naman siya dapat nagpapadala sa mga naririnig."Shawn, baby!" masaya niyang sinalubong ang lalaki at niyakap nang mahigpit. Nagulat siya nang bigla itong umiwas. Hindi niya napansin na may kausap pala ito sa cellphone. Napasimangot tuloy siya pero kaagad ding napawi nang harapin siya ni Shawn saka mabilis na hinalikan sa noo. Sinenyasan siya ni Shawn na manahimik at maghintay kaya naman pumasok na lang siya sa kusina at nag-ayos ng meryenda para sa nobyo.Tinawagan din muna siya saglit ang ina niya at kinumusta. Nami-miss na niya ito pero hindi naman siya makakuha ng pagkakataon na bisitahin ito.Naatalon siya nang maramdaman niya ang isang bisig na yumakap sa kaniya. "Tapos ka na sa kausap mo?" malambing na tanong ni Yesha sa lalaki. Naramdaman naman ni
"INGAT ka!" masayang paalam niya kay Shawn. Wala naman kasi siyang pasok kaya naman maiiwan siyang mag-isa. Ito na ang pagkakataon niya para alamin kung ano ang tinatago ni Shawn sa kaniya. Malaki ang tiwala niya kay Shawn lalo na't nobyo niay ito pero gusto niyang malaman ang problema ni Shawn. She's his girlfriend! May karapatan siyang alamin kung ano ang nangyayari sa boyfriend niya. May karapatan siyang malaman ang totoo at mas lalong may karapatan siyang tulungan ito."Aalis ka ba?" tanong ng lalaki na handa ng umalis. "hindi. Dito lang ako sa bahay. Kailangan kong magpahinga at wala pa akong maayos na tulog." Hinatid niya ang lalaki hanggang sa may sasakyan nito saka mabilis na hinalikan sa labi."Magpahinga ka nang maigi ha, para naman lumiit na yung eyebags mo." Inismiran niya ang lalaki dahil sa pang-aasar nito sa kaniya. "Hmp, ikaw nga mukha ka ng panda, e!"Malakas na tumawa si Shawn saka pumasok sa loob ng sasakyan. "Sige na, pumasok ka na sa l
HABANG nasa hapag kainan. Hindi maiwasan ni Yesha ang sulyapan si Shawn. This past few days, kakaiba ang kinikilos ni Shawn. Hindi na rin naman niya inulit pa ang kung anong naiisip niyang pag-imbestiga dahil alam niyang wala naman siyang nakukuha at napapala.Pero kung kailan naman siya huminto sa paghihinala, saka naman ito umakto na may kakaiba. Na parang hindi ito ang nobyo niya. Napakalayo palagi ng iniisip ng lalaki at gustuhin man niyang magtanong, alam naman niyang hindi iyon sasabihin ni Shawn.Tumikhim siya para makuha ang atensiyon ng lalaki."Pansin ko lang, masyadong malayo ang nililipad ng isip mo. May problema ba?"Kaagad na umiling ang lalaki. See?"Ayos lang ako. May maliit lang na problema sa kompanya. Kaya pa naman resolbahan." walang nagawa si Yesha kung hindi ang tumango. Hindi naman kasi nga niya ito mapipilit na mag-open lalo kung ayaw. Baka mamaya magtalo pa sila dahil sa pangingielam niya."Are we okay?" dagdag pa ni
NATATAWANG pinanood ni Yesha ang kaibigan. Kanina pa kasi ito nagtatanong sa kaniya kung nasaan ang cr dahil naduduwal na ito sa dami ng kanilang nainom. Ano pa nga ba? Hondi siya nakatanggi. Silanv dalawa lang ang nasa vip room rulad ng sabi ni Erika kaya naman natutuwa siyang sinabayan ito dahil sa pagtupad nito sa pangako.niya ang cellphone at tiningnan ang mensahe ni Shawn ngunit wala man lang siyang nakuha kahit na isa. Gusto niyang alamin kung ano ang ginagawa ng lalaki kaya hindi magawang sunduin."Nasaan na ba ang banyooo?" sigaw mi Erika. Tumayo itk kahit na pasuray suray kaya naman tumayo na rin siya. Hindi naman niya pwedeng hayaan na si Erika lang ang magtungo roon. "Hindi ko alam, baguhan lang ako rito!" natatawang banat naman niya. Mabuti na nga lang at kahit na papaano, medyo nasanay na sila sa presensiya ng isa't-isa. "Ay oo nga pala, ako alam ko na." hinila nito si Yesha at talagang makipagsisiksikan pa sila sa dami ng tao na halos nakainom na rin. "S
ALAM ni Yesha na gustong-gusto magtanong kaniyang ina pero hindi naman siya kumikibo. Kaagad niyang inililihis ng pasimple ang usapam dahil alam naman niyang uungkatin nito ang pinagmulan ng tampo niya. At dahil siya naman ang nagtatampo, siya ang kailangan na mag-adjust at paniguradong sasabihin pa ng kaniyang ina na intindihin na lang dahil trabaho pa rin iyon. Trabaho pa rin amg dahilan kung bakit himdi siya magawang replyan ng lalaki. Pagkauwi nila ay ipinagluto niya ang ina. Kapag magkasama silamg dalawa, gusto niyang pagsilbihan ito dahil bihira lang naman niya ito makasama. "Ma, kakain na po," aya niya sa ina na abala pa rin sa binabasa. Naupo na lang tuloy siya mag-isa at nilagyan ng pagkain ang ponggan nito. Matapos ang ilang minuto ay kaagad na pumwesto ang ina ni Yesha. Tahimik lang sila muli kumakain. "Kamusta ang pag-aaral mo?" biglang tanong nito. Ngumiti naman siya bilang tugon. Mabuti na lamang at n
SOBRANG higpit ng pagsara ng kamao ni Yesha habang tinatahak ang patungo sa kabilang departamento. Buong buhay niya ngayon lang siya na-insecure sa isang tao. Oo nga at gusto niyang yumaman pero hindi naman siya kailanman na-insecure sa ganda dahil sapat na sa kaniya ang kaniyang hitsura. Pero totoo pala na kapag da iba na tumingin ang taong mahal mo, mapapatanong ka na lang kung sapat ka pa ba. "Huwag ka kabahan, nandito lang ako," bulong ni Erika. Kahit na gustuhin niya na kumalma, ngayon pa lang nanginginig na ang kalamnan niya sa galit. Gustong-gusto niyang sampalin si Shawn at nangangti ang kamay niyang tanggalan ng buhok ang babae. "Galit na galit ako ngayon, Erika." iyon lang ang bagay na narardaman niya sa mga oras nito. Ang galit, at pandidiri sa dalawa. Hindi pa ba nakontento si Shawn? O talagang masyado lang niya itong pinagkatiwalaan na hindi siya kailanman lolokohin
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p