SAKTONG pagkarating ni Shawn ay nabasa kaagad ni Yesha ang pagod sa mukha nito. Inilapag muna niya ang prutas na binabalatan saka tumayo at nilapitan ang lalaki. Bagsak ang balikat nito ngunit nakaplaster pa rin ang matamis na ngiti sa mga labi. Nasasaktan siya sa ngiting iyon.
"Hi, hon. You okay?" Pagtatanong niya nang makalapit at makahalik sa lalaki. "Yeah. Ikaw? Ayos lang ba kayo rito ni lola kanina? Wala naman bang nangyari?" kaagad siyang umiling. Naging maganda kasi ang araw na ito dahil kahit papaano ay nabawasan din ang bored nilang dalawa. Nakapagpahangin din at marami rin silang napag-usapan. Aminin man ni Yesha at sa hindi, talagang nakatulong 'yong paglabas nila.
"Ayos naman kami ni lola. Kanina nagpahangin kami pero may bantay kami. Sa garden lang naman ng hospital. Kumusta pala ang nilakad mo?" Inalalayan niya ang nobyo hanggang sa makaupo. Pilit lamang ang naging ngiti nito. "Ayos naman, nagkaproblema lang pero naayos din namin."
MALAMIG ang simoy ng hangin at bumabalot ito sa buong katawan ni Yesha. Halos isang linggo na rin silang nanatili sa bahay nila Adrian at naging abala naman nitong mga nakaraang araw sina Shawn sa pag-aayos sa bago na naman nilang lilipatan. Hindi ito ang plano niyang buhay noon. Maging ang business na pinapangarap niya ay naudlot na rin ngunit alam ni Yesha na kapag okay na at bumalik na ulit sa normal ang lahat, alam niyang magagawa rin niya ang pinapangarap niyang business. Mas okay na rin siguro kung tapos na siyang manganak atlis kahit na papaano ay makakakilos siya nang maayos."Mind sharing it with me?" biglaang sulpot ni Shawn mula sa kung saan. Tumabi ito sa kaniya kaya naman dalawa na sila ngayong pinagmamasdan ang napakatahimik na kalsada mula sa balkonahe. Gusto sana niyang mag-isip isip at magpahangin na rin upang maing fresh ang kaniyang isipan. Kakatapos lamang din niyang kausapin ang baby niya sa sinapupunan dahil ang sabi sa kaniya ay dapa
EXCITED na bumangon si Yesha dahil ngayon ang araw na makikipagkita si Shawn sa mga malalaking tao na gagawa ng bahay nila. Kagabi pa siya nakapag-isip ng interior design. Medyo nahirapan lang siya magpasya pagsama-samahin ang lahat ng kaniyang naisip pero ngayon, hindi na siya magkanda-ugaga sa labis na excitement."Shawn, anong oras ang dating nila?" muli na anamn niyang tanong na para bang hindi niya iyon tinanong kanina lang. Natatawang ginulo ni Shawn ang kaniyang buhok dahilan upang mapasimangot siya. "Nandiyan na sila." Nakangiting sagot nito habang nakapatong pa rin ang mga kamay sa kaniyang ulo. Mas lalo lamang siyang napasimangot dahil patuloy pa rin nitong ginugulo ang kakasuklay lang na buhok."Shawn naman," parang bata niyang sabi rito. Tinawanan lang siya ng lalaki na para bang natutuwa itong gulo gulo ang ayos niya. "kamay mo." dugtong pa niya. Kakailanganin na naman niya itong suklayin. Hindi pa naman alam ng lalaki na medyo tinatamad siyang
TUMULONG si Yesha sa pagluluto ng kanilang tanghalian at dahil hindi naman marunong si Erika, ito na lang ang nahugas ng kanilang mga pinaglutuan. Nagboluntaryo na sila habang abala pa sa pag-uusap sina Shawn at ang mga kaibigan nito tungkol sa mga gustong ipadagdag ng kaniyang nobyo sa kanilang titirahan. Saka na lamang niya tatanungin ang lalaki tungkol doon. Sa ngayon, pababayaan na lamang muna niyang mag-usap usap ang mga ito."Patapos na 'yan?" Nakangusong tanong ni Erika habang sinisinghop ang amoy ng usok ng kaniyang niluluto. "Oo, hinihintay ko na lang maluto ang karne." Nagluto kasi siya ng tinolang manok at sigurado siyang magugustuhan ng mga ito ang kaniyang ginawa. Well, ito rin naman kasi ang crave niya for today kaya niluto na niya. Gusto niyang kumain ng tinola at ang bango bango ng amoy nito sa kaniya."Okayyy, saan pa ang huhugasan ko?"Itinuro ni Yesha ang mga kutsilyo na katatapos lang niyang gamitin. Kaagad naman iyong nilin
DAHIL sa lakas ng ulan, napagpasyahan nina Yesha na sumilong na lamang muna sa pinakamalapit na club house. Napangiti siya nang makitang may iilang bata roon. Halatang naghihintay rin ang mga ito na tumila ang ulan. Naramdaman ni Yesha ang maharot na pagyakap sa kaniya ni Erika. Umakto pa itong lamig na lamig."Ang kyut nila 'no?" tukoy nito sa mga batang nagkikwentuhan habang nakaupo sa isang mahabang batong upuan. Tama si Erika. Ang cute ngang tingnan ng mga ito. "Imagine balang araw mga anak natin ang nakaupo riyan." Bakas sa boses ng kaniyang kaibigan ang excitement na mangyari ang bagay na iyon. Maski naman siya ay hindi na mapigilan ang sariling isipin ang bagay na iyon.Sana pagkalabas ng baby niya ay maging friendly ito at maging mapagmahal na kaibigan dahil iyon ang magiging pundasyon nil."Hahaha, sigurado naman akong mangyayari rin ang mga araw na iyon. At kailangan na nating ihanda ang saril
Gustong malaman ni Yesha kung totoo bang handa na si Shawn. Ang tagal na ng problema nila. Hindi niya alam kung bakit nahihirapan sila ng ganito--- oh baka naman kasi dahil mahirap kalabanin ang sariling pamilya. Totoo man o hindi."Handa na ako. Nang malaman ko pa lang na totoong may kinalaman siya sa pagkawala ni mommy, hinanda ko na ang sarili ko." Hindi napigilan ni Yesha na yakapin si Shawn. Bakas sa boses nito ang labis na galit at pagkadismaya sa sariling ama.Kanina si Erika ang iniisip niya, ngayon naman si Shawn na. Kung sana puwede lang niyang baguhin ang lahat. Kung sana puwede lang niyang gawan ng paraan ang lahat para sumaya ang mga mahal niya sa buhay; gagawin ni Yesha. Hindi siya magdadalawang-isip dahil alam niyang iyon ang magpapasaya rin sa kaniya."What if... i-report na natin sila sa pulis?" Humiwalay si Shawn sa pagkakayakap sa kaniya. Napakunot naman ang noo ni Yesha.
GUSTONG malaman ni Yesha kung totoo bang handa na si Shawn. Ang tagal na ng problema nila. Hindi niya alam kung bakit nahihirapan sila ng ganito--- oh baka naman kasi dahil mahirap kalabanin ang sariling pamilya. Totoo man o hindi."Handa na ako. Nang malaman ko pa lang na totoong may kinalaman siya sa pagkawala ni mommy, hinanda ko na ang sarili ko." Hindi napigilan ni Yesha na yakapin si Shawn. Bakas sa boses nito ang labis na galit at pagkadismaya sa sariling ama.Kanina si Erika ang iniisip niya, ngayon naman si Shawn na. Kung sana puwede lang niyang baguhin ang lahat. Kung sana puwede lang niyang gawan ng paraan ang lahat para sumaya ang mga mahal niya sa buhay; gagawin ni Yesha. Hindi siya magdadalawang-isip dahil alam niyang iyon ang magpapasaya rin sa kaniya."What if... i-report na natin sila sa pulis?" Humiwalay si Shawn sa pagkakayakap sa kaniya. Napakunot naman ang noo ni Yesha."Why?""Hindi natin sila puw
ANG LAHAT ay masaya para sa hindi inaasahang proposal ni Shawn kay Yesha. Maging siya ay hindi makapaniwala na ngayon; sa wakas ay masasabi niyang sila na talaga. Sa dami ng pinagdaanan nila, sa dami ng nangyari ito na yata ang pinakasamayang araw para sa kanila. "Congratssss, sissyy!" Masayang-masaya siyang niyakap ng kaniyang kaibigan na si Erika. Masyado ring maayos ang kaibigan dahil isa ito sa mga kasabwat ni Shawn. Kaya pala pansin na pansin niya ang kakaibang kilos ng kaibigan dahil kampi na ito ngayon sa fiancee niya. "Thank you! Pero tampo pa rin ako sa 'yo. Ikaw, ha? Natuto ka na mag-secret sa akin!" aniya gamit ang isang nagtatampong boses. Tinawanan lang siya nito habang hinahampas ang kaniyang baikat. "Sorry na nga, e. Napa-utusan lang naman ako ng jowa mo. At isa pa, ayaw ko namang masira ang plano niya nang dahil lang sa akin." Tumawa siya at saka muli itong niyakap. Wala na yata siyang mahihiling pa kung 'di ang maging masaya lang sila
INIHANDA ni Yesha ang mga beer para sa mga kaibigan nila. Balak nilang mag-celebrate nang mahaba dahil sa proposal. Kabuwanan na rin niya kaya naman talagang bawal siyang uminom. Tamang tulong lang siya sa pag-ayos kahit ayaw ng mga ito. Alam ni Yesha na tuloy-tuloy na ang kasiyahan nila at magkakaroon na rin sila ng isang tahimik na buhay."Magpahinga ka na kaya muna, hija?" Napangiti siya nang makalapit ang ina ni Shawn sa kaniya. Hanggang ngayon hindi pa rin siya makapaniwala na talagang kasama na nila ito at mas lalong hindi siya makapaniwala hanggang ngayon na mukhang diyos ang ina ni Shawn. Sobrang bait at sobrang ganda. Medyo nawawala na rin ang mga pasa nito sa katawan kaya naman mas lalong lumalabas ang tunay nitong ganda. Nakakatuwa dahil magkakasundo rin sila. Ang mamita naman ni Shawn nagpapahinga muna habang hindi pa ayos ang mga pagkain."Ayos lang po ako, ma. Kayo nga po ang dapat magpahinga, dapat magpagaling lang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p