PROLOGUE

LAKAD-TAKBO ako habang habol ang aking hininga sa ilalim ng malakas na ulan. Wala akong idea kung ilang oras na ako tumatakbo, hinihingal na ako at sobrang pagod na pagod na ng aking mga paa. But I don't have a choice kasi kung hihinto ako ay malaki ang posibilidad na maabutan niya ako. Gumapang ang takot sa aking dibdib, kanina pa ito kumakabog ng napakalakas.

Natatakot ako ng husto, sa ilalim ng malakas na ulan ay nalalasahan ko pa ang mga luhang walang humpay sa pagdaloy sa aking pisngi galing sa namumugto ko nang mga mata. Napahinto ako bigla ng aking matanaw sa di kalayuan na dead end na pa la malapit na ako sa isang mataas at malalim na bangin. I can hear my breathe panting animo'y kinakapos na ako ng hininga sa sobrang pagod, takot at kaba sa maaring mangyari sa akin. Napayuko ako habang ang dalawang kamay ko ay napatukod sa aking mga tuhod.

Anu na ang gagawin ko nito?

At any moment maaabutan niya na ako!

Mag-isip ka Anna! Mag-isip ka!

Napahagulhol ako ng bigla kong naramdaman ang papalapit na mga yabag patungo sa aking direksyon at ilang minutos pa ay huminto ang mga yabag na ito marahil ay nasa likod ko na ang humahabol sa akin.

Katapusan ko na ata...napapikit ako at nagpipigil ng bugso ng damdamin...

I even silently prayed na sana may dumating na tulong...

Napapikit ulit ako ng mga mata at napakagat ng aking labi, gusto kong magmura sa sobrang sakit na aking nararamdaman sa ngayon, kasi di pa rin ako makapaniwala...

Hindi ko akalain na ang isang kasiyahan na akala ko ay mag e-enjoy ako ay mauuwi sa isang trahedyang hindi ko kailanman inaasahan. Sa gitna ng kagubatan na ito, sa gitna ng madilim na paligid kung saan patuloy ang pagbuhos ng ulan ay nababalot ako ng sobrang takot at pagkamuhi sa taong nasa buong akala ko'y mapagkakatiwalaan ko.

"Sa wakas naabutan rin kita, pinahirapan mo pa ako sa kakahabol sa iyo." malumanay na sabi nito sa akin na tila'y okay lang sa kanya ang nangyayari.

Napaka impossible niya!

Napasinghot ako at napahilamos ng aking mukha. Pagkatapos ay hinarap ko siya. Napakagat ako ng aking labi ng magtama ang aming mga mata.

Bakit? Bakit sa lahat ng tao ay ikaw pa?

"Napaka hayop mo talaga!" sigaw ko sa kanya habang pigil na pigil ang aking mga luhang nababadyang pumatak ulit.

"Did I disappoint you sweetheart?" mapanuyang sagot nito sa akin habang nakangisi ito na parang demonyo.

I have so much awe with this person. I adored him that much dahil akala ko napaka buti niyang tao. Pinagkatiwalan ko siya ng buong-buo, even my parents did. But I wasn't expecting this to happen. Not in my entore imagination ay sumagi ang pagkakataong ito na mangyayari ito sa amin, sa akin at sa pamilya ko with this trusted person that I thought is a family.

Habang umaatras ako ay siya ring humahakbang siya papalapit sa akin. Napatingin ako sa hawak niyang baril at napalingon sa aking likuran, malapit na ako sa bangin. Wala na talaga akong pag-asa kung mamatay man ako ngayon mas gugustuhin ko pang tumalon sa mataas na bangin na nasa likuran ko kaysa naman mahawakan ng demonyong nasa harap ko.

I loathed him to death!

"Kung sa inaakala mong susuko ako sa iyo, pwes nagkakamali ka!" sigaw ko na puno ng galit, "ka-kahit na kailan hindi mo magagawa ang gusto mo! Mas gugustuhin ko pang tumalon sa bangin na ito kaysa naman ang mahawakan mo!"

"Well, tingnan natin," he forced a faked smile and then suddenly attempted to grab me. Kaya mabilis din ang aking mga hakbang para sana tumalon sa bangin. Bahala na at di ko na iniisip kong anu ang kahihinatnan ko kung tatalon ako para lang di mangyari ang binabalak ng demonyong nasa harap ko.

But to my disappointment ay mabilis itong nahablot ang aking damit at hinila ako papalapit sa kanya, kaya napabalikwas ako para makawala sa kanyang mga hawak, ngunit masyado siyang malakas. He held me behind my back habang ang braso niya ay nakapulupot sa aking leeg. Nasa likod ko siya at ramdam na ramdam ko ang pangigigil niya sa akin.

"Wag mo nang tangkaing tumakas, aking ka lang!" mariin niyang sabi sa aking tenga. I could visibly feel his breathe, ganun siya kalapit sa akin.

"Bitawan mo ako, hayop ka!" umiiyak kong sigaw sa kanya.

"Bibitawan lang kita pagtapos na ako sa iyo! Tandaan mo akin ka lang!" gigil niyang sabi kasabay ng paghalik niya sa aking pisngi.

Sobra akong nandidiri sa ginawa niya habang pinipilit pa rin na makawala sa mahihigpit niyang hawak. Ngunit while I'm struggling to get out of his gripped ay biglang may panyo na nilagay sa aking ilong na siyang unti-unting nagpahina sa akin. Pinipilit ko pang imulat ang aking mga mata at inaalis ang kamay nito sa aking mukha pero masyado siyang malakas. Naramdaman ko na lang na unti-unting bumibigay ang aking lakas hanggang sa nanghina ang aking mga tuhod at nawawalan na ako ng lakas na lumaban pa.

Naramdaman ko na lang na binuhat niya ako na parang sako. Dahan-dahang bumibigat rin ang aking mga mata na para bang gusto nitong pumikit, pero pilit kong nilalabanan kahit na alam kong impossible.

Di ko alam kong ilang minutos ang nilakad niya at naramdaman ko na lang na hiniga niya ako paunti-unit sa isang malambot na bagay. The next thing I feel is when he was trying to remove my wet clothes. While he was doing it I keep trying to take away his hands but to my dismay I don't have enough strenght to stopped him kaya at the end he succeeded to get me naked.

Then I suddenly feel his weight upon me while he is caressing every sensitive part of my body until he's able to reach my sacred core. I silently cursed him but he doesn't mind.

"Tonight I will make you mine and I'll make sure you'll going to enjoy until it's you who will beg for more."