MARIING sumara ang mga mata ni Bella kasabay ng pagyakap niya kay Bucky. Nanginginig silang mag-ina sa sobrang takot habang sakay ng private jet patungo sa kung saan. Nahuli sila. Nahuli sila ni Gresso at ng Cinco Mortales, at ngayon bitbit na sila nito patungo sa kuta ng Albana—ang sindikatong pinamumunuan ni Gresso.
Gusto niyang magmulat. Gusto niyang tignan si Trojan na nakahiga sa sahig at dumadaing sa bawat suntok ngunit nang tangkain niyang ibukas ang kanyang mga mata, agad itong sumigaw.
"Close your eyes!"
MADILIM ang ekspresyong nakaguhit sa mukha ni Gresso nang tuluyang nakapasok si Trojan sa silid nito. Naupo si Trojan sa silyang katapat ng kapatid at pinanood itong magsalin ng paborito nilang alak sa dalawang baso.He suddenly remembered that day it was his brother whose body was swelling and full of bruises and cuts. Nang maging bahagi sila ng Albana, kinailangan silang dumaan sa matinding initiation. The Master ordered the men to hit them 'til they can no longer get up, but Gresso covered him and took all of the beating.Ilang beses niyang sinubukang itulak an
MARIING lumapat sa isa't-isa ang mga labi ni Bella nang ikulong ni Trojan ang kanyang mukha sa magkabila nitong palad. Hindi pa man nagsasalita si Trojan, lumulukob na sa kanyang puso ang matinding takot at pangamba."You're leaving?" Her voice almost cracked with just the sight of worry in his eyes.Basag na ngumiti si Trojan. Pumungay ang mga mata nito at iyon ang mas nagdala ng kakaibang pakiramdam kay Bella. She isn't liking those emotions she is seeing, but it's even more scary that he's still trying to hide it from her."I will just need to do something very important. I promise you I will come back, Bella." Dinampian nito ng halik ang kanyang noo. Napapikit siya nang bumigat ang kanyang puso dahil sa takot para sa kaligtasan nito. Whatever he is about to do, she knew it's going to be very dangerous.Naihawak niya sa palapulsuhan ni Trojan ang kanyang kamay. Nang imulat niya ang kanyang mga mata, malinaw nang nakaguhit sa kanyang mukha ang pagsusuma
KINALAMPAG ni Trojan ang rehas ng selda kung saan siya ikinulong kasama ang kapatid na si Gresso. May pitong lalake ring naroroon ngunit wala nang pakialam si Trojan kung tulog ang mga ito. His family needs him. Hindi siya maaaring makulong. May mga anak siya na nais niyang masubaybayan sa paglaki. May babae siyang nais na pakasalan. May kinabukasan siyang nais itama alang-alang sa mga ito.“Let me out! My family needs me! Let me out!” He banged the steel door again, louder this time. Frustration is hitting him already. Nasabunutan na niya ang kanyang
NAGSALUBONG ang mga kilay ni Bella nang makitang iba na ang nakatira sa inuupahan nilang bahay ng kanyang pamilya. Nang tanungin niya ang nakatira, wala raw alam ang mga ito kung sino ang huling umupa kaya hatak-hatak niya ang kanyang anak na nagtungo sa kanyang tiyahin na siyang may-ari ng bahay.Nagtaka siyang lalo nang sabihin ng kanyang tiyahin na nakauwi na pala siya. Parang hindi man lang nag-isip dahil kasama na niya si Bucky samantalang para siyang bula na naglaho nang mawala rin ang anak niya."Subdivision? Bakit nasa subdivision, tiyang?"Nalukot ang noo ng tiyahin niya. "Pinagtitripan mo ba akong bata ka? Hindi ba kayong mag-asawa ang bumili ng bahay ng tatay mo?"Namilog ang kanyang mga mata. "Ho?"Bumuntong hininga ang kanyang tiyahin na himalang napakabait na ng pakikitungo ngayon. "Ay magpahatid ka na nga lang kay Andres. Gamitin niyo iyong kotse nang hindi na magtaxi. Bawal ang tricycle doon kaya ang tatay mo, namimiss ang pagmamane
MARAHANG hinaplos ni Bella ang pisngi ng sanggol sa kanyang bisig. Napaka-amo ng mukha nito habang natutulog, walang alam sa mundong kanilang ginagalawan.She scanned her newly born child with tears forming in her eyes. Napakagandang bata at kamukha rin ng ama. Sigurado siyang kung makikita lamang ni Trojan ang sanggol, masisilayan na naman niya ang tamis sa mga labi nito.Trojan...Tuluyang lumandas ang luha sa kanyang magkabilang pisngi. Nakagat niya ang kanyang pang-ibabang labi nang magbadya ang kanyang hikbi."Patawad, anak. Hindi natulungan ni Mama ang Papa mo..."Bumigat lalo ang kanyang dibdib sa sarili niyang mga salita. Makirot ang kanyang puso at halos hindi siya makahinga nang maayos. Bakit kailangang ganito ang kahantungan nila? Bakit kailangang laging maipagkait sa ama ng mga anak niya ang karapatang makasama ang mga anghel na biyaya sa kanila ng langit?Nanghina ang kanyang mga tuhod sa sobrang sakit na lumulukob sa kanyang si
MATAMIS na gumuhit sa mga labi ni Bella ang ngiti nang tuluyan nilang naisabit ni Yrah ang wedding portrait nila ni Trojan. Bagong lipat sila sa nabili nitong bahay, katabi ng binili noon ni Trojan para sa kanyang kapatid at ama."Ang ganda mo diyan, ate kahit rushed ang kasal niyo." Kumento ni Yrah.Inakbayan niya ang kanyang kapatid saka siya muling tumingin sa ibang kahon. "Nambola ka pa. Oo na ibibili na kita ng bagong art mats kapag nagpunta akong mall."Mahinang tumawa ang kapatid. "Oo nga pala, ate. Natanggap na pala application ko sa medical school na pinasahan ko.""Congrats. Ibalita natin sa kuya Trojan mo sigurado matutuwa 'yon para sayo. Teka, tatawagan ko.""Bakit, ate nasaan ba si kuya Trojan? Akala ko nasa field pa siya?"Tumikhim si Bella. "Nasa Italy sila ngayon. Ang alam ko dadaan din siya kay Gresso ngayon kaya baka nandoon 'yon ngayon sa kulungan."Napansin niyang bahagyang nanlaki ang mga mata ni Yrah nang madinig
Prologue“CLOSE your eyes and turn around. It’s gonna be alright, little brother,” utos ng kapatid ni Trojan na si Gresso, ang tinig ay bahagyang nanginginig, hindi niya masiguro kung dala ng takot o ng nagbabadyang luha. Walong taon si Trojan, at bagama’t bata pa, alam niyang ang baril na hawak ng kanyang kuya ay hindi na gaya noong laruang iniiyakan niya noon. A group of men are in front of them, carefully watching his older brother while a middle-aged man is begging on his knees, trying to convince his brother to not pull the trigger.His brows furrowed. “But… He’s—”“I said turn around!” sigaw ni Gresso, ngunit nang tapunan siya ng tingin ng kapatid ay tuluyang pumatak ang luha sa pisngi nito na kaagad ding pinunasan gamit ang likod ng marungis na palad.“B—Brother...” tawag niya sa nahihintakutang tinig. Takot hindi lang dahil napagtaasan siya nito ng tin
Kabanata 1IT WAS a dark world they are living in. At sa murang edad ni Trojan, namulat na ang kanyang mga mata sa mundong kailangang pasukin ng kanyang nakatatandang kapatid na si Gresso. Mula sa pagnanakaw sa mga dumaraang tao sa kalye hanggang sa unang pagkalabit nito ng gatilyo upang pumatay alang-alang sa sarili nilang kaligtasan, naroon si Trojan, tahimik na nakamasid sa kanyang kapatid, walang muwang sa konsepto ng tama at mali, ng maruming trabaho at marangal na hanapbuhay.To him, everything that Gresso did and still does is right. Dahil ang lahat n
MATAMIS na gumuhit sa mga labi ni Bella ang ngiti nang tuluyan nilang naisabit ni Yrah ang wedding portrait nila ni Trojan. Bagong lipat sila sa nabili nitong bahay, katabi ng binili noon ni Trojan para sa kanyang kapatid at ama."Ang ganda mo diyan, ate kahit rushed ang kasal niyo." Kumento ni Yrah.Inakbayan niya ang kanyang kapatid saka siya muling tumingin sa ibang kahon. "Nambola ka pa. Oo na ibibili na kita ng bagong art mats kapag nagpunta akong mall."Mahinang tumawa ang kapatid. "Oo nga pala, ate. Natanggap na pala application ko sa medical school na pinasahan ko.""Congrats. Ibalita natin sa kuya Trojan mo sigurado matutuwa 'yon para sayo. Teka, tatawagan ko.""Bakit, ate nasaan ba si kuya Trojan? Akala ko nasa field pa siya?"Tumikhim si Bella. "Nasa Italy sila ngayon. Ang alam ko dadaan din siya kay Gresso ngayon kaya baka nandoon 'yon ngayon sa kulungan."Napansin niyang bahagyang nanlaki ang mga mata ni Yrah nang madinig
MARAHANG hinaplos ni Bella ang pisngi ng sanggol sa kanyang bisig. Napaka-amo ng mukha nito habang natutulog, walang alam sa mundong kanilang ginagalawan.She scanned her newly born child with tears forming in her eyes. Napakagandang bata at kamukha rin ng ama. Sigurado siyang kung makikita lamang ni Trojan ang sanggol, masisilayan na naman niya ang tamis sa mga labi nito.Trojan...Tuluyang lumandas ang luha sa kanyang magkabilang pisngi. Nakagat niya ang kanyang pang-ibabang labi nang magbadya ang kanyang hikbi."Patawad, anak. Hindi natulungan ni Mama ang Papa mo..."Bumigat lalo ang kanyang dibdib sa sarili niyang mga salita. Makirot ang kanyang puso at halos hindi siya makahinga nang maayos. Bakit kailangang ganito ang kahantungan nila? Bakit kailangang laging maipagkait sa ama ng mga anak niya ang karapatang makasama ang mga anghel na biyaya sa kanila ng langit?Nanghina ang kanyang mga tuhod sa sobrang sakit na lumulukob sa kanyang si
NAGSALUBONG ang mga kilay ni Bella nang makitang iba na ang nakatira sa inuupahan nilang bahay ng kanyang pamilya. Nang tanungin niya ang nakatira, wala raw alam ang mga ito kung sino ang huling umupa kaya hatak-hatak niya ang kanyang anak na nagtungo sa kanyang tiyahin na siyang may-ari ng bahay.Nagtaka siyang lalo nang sabihin ng kanyang tiyahin na nakauwi na pala siya. Parang hindi man lang nag-isip dahil kasama na niya si Bucky samantalang para siyang bula na naglaho nang mawala rin ang anak niya."Subdivision? Bakit nasa subdivision, tiyang?"Nalukot ang noo ng tiyahin niya. "Pinagtitripan mo ba akong bata ka? Hindi ba kayong mag-asawa ang bumili ng bahay ng tatay mo?"Namilog ang kanyang mga mata. "Ho?"Bumuntong hininga ang kanyang tiyahin na himalang napakabait na ng pakikitungo ngayon. "Ay magpahatid ka na nga lang kay Andres. Gamitin niyo iyong kotse nang hindi na magtaxi. Bawal ang tricycle doon kaya ang tatay mo, namimiss ang pagmamane
KINALAMPAG ni Trojan ang rehas ng selda kung saan siya ikinulong kasama ang kapatid na si Gresso. May pitong lalake ring naroroon ngunit wala nang pakialam si Trojan kung tulog ang mga ito. His family needs him. Hindi siya maaaring makulong. May mga anak siya na nais niyang masubaybayan sa paglaki. May babae siyang nais na pakasalan. May kinabukasan siyang nais itama alang-alang sa mga ito.“Let me out! My family needs me! Let me out!” He banged the steel door again, louder this time. Frustration is hitting him already. Nasabunutan na niya ang kanyang
MARIING lumapat sa isa't-isa ang mga labi ni Bella nang ikulong ni Trojan ang kanyang mukha sa magkabila nitong palad. Hindi pa man nagsasalita si Trojan, lumulukob na sa kanyang puso ang matinding takot at pangamba."You're leaving?" Her voice almost cracked with just the sight of worry in his eyes.Basag na ngumiti si Trojan. Pumungay ang mga mata nito at iyon ang mas nagdala ng kakaibang pakiramdam kay Bella. She isn't liking those emotions she is seeing, but it's even more scary that he's still trying to hide it from her."I will just need to do something very important. I promise you I will come back, Bella." Dinampian nito ng halik ang kanyang noo. Napapikit siya nang bumigat ang kanyang puso dahil sa takot para sa kaligtasan nito. Whatever he is about to do, she knew it's going to be very dangerous.Naihawak niya sa palapulsuhan ni Trojan ang kanyang kamay. Nang imulat niya ang kanyang mga mata, malinaw nang nakaguhit sa kanyang mukha ang pagsusuma
MADILIM ang ekspresyong nakaguhit sa mukha ni Gresso nang tuluyang nakapasok si Trojan sa silid nito. Naupo si Trojan sa silyang katapat ng kapatid at pinanood itong magsalin ng paborito nilang alak sa dalawang baso.He suddenly remembered that day it was his brother whose body was swelling and full of bruises and cuts. Nang maging bahagi sila ng Albana, kinailangan silang dumaan sa matinding initiation. The Master ordered the men to hit them 'til they can no longer get up, but Gresso covered him and took all of the beating.Ilang beses niyang sinubukang itulak an
MARIING sumara ang mga mata ni Bella kasabay ng pagyakap niya kay Bucky. Nanginginig silang mag-ina sa sobrang takot habang sakay ng private jet patungo sa kung saan. Nahuli sila. Nahuli sila ni Gresso at ng Cinco Mortales, at ngayon bitbit na sila nito patungo sa kuta ng Albana—ang sindikatong pinamumunuan ni Gresso.Gusto niyang magmulat. Gusto niyang tignan si Trojan na nakahiga sa sahig at dumadaing sa bawat suntok ngunit nang tangkain niyang ibukas ang kanyang mga mata, agad itong sumigaw."Close your eyes!"
NAHIHIYANG sinubo ni Bella ang kutsarang hawak ni Trojan. Nang humagod sa kanyang dila ang lasa ng avocado, napapikit siya at malalim na huminga."Oh, heavenly." She muttered and opened her eyes.Nang magtama ang mga mata nila, lumukob ang init sa kantang puso nang mapansin ang matipid na kurba sa mga labi ni Trojan. He looked relieved. Paano ba naman ay ilang araw na siyang nananamlay dahil hindi niya halos alam kung anong nais ng tiyan niya."Happy now?" Malambing nitong tanong habang tinutulak ng daliri ang buhok niya patungo sa kanyang likod.Tumango siya habang nakangiti. "Thank you being patient with me. My cravings is similar when I had Bucky." She groaned. "I can't even eat at all unless it's something my tummy wanted.""Huh." He moistened his lower lip. "My kids are weird. Too bad you had to go through this whole pregnancy stuff alone when you had Buck. I think I'm gonna enjoy it this time."Mahina siyang natawa at inagaw ang kutsar
UMAWANG ang mga labi ni Bella nang makita ang dalawang pulang guhit sa bawat test kit. Tatlo ang ginamot niya at ang lahat ng iyon, iisa lamang ang resulta.Positive. She is, for the second time around, pregnant of Trojan's child."Diyos ko po..."Natutop niya ang kanyang bibig. Hindi niya alam ang dapat maramdaman. A child is indeed a blessing, pero sa lagay ng sitwasyon ngayon, how could they manage to have a child on