64. Ang paghahanap at Pagkikita. "" So anong balak mong gawin ngayon tricia? Naaalala mo naba ang lahat nang nangyari sayo? Talaga bang ganun ang ugali ng mga kapatid ng asawa mo sayo dati pa? Pati narin kay donya felly , Ganun ba talaga sila sayo kung tratuhin ka nila? " Wag kang mag-alala sa kanila, Ganun lang talaga sila sa akin, pinapakita lang nila na mahal na mahal nila ang kapatid at anak nila. Kasalanan din naman iyon iyon ni evelyn. Kaylangan na nating magmadali ,Kaylangan kung makausap ngayon si Dexter para ipagtapat ang totoo. Upang hindi niya ako pagkamalang si trixie. Ang saad ni Tricia. Okay sige. Ngayon na ba tayo aalis? Kaya mo nabang tumayo sa kinahihigaan mo ngayon? Tanong ni sofia,kahit ang ang init nang pagtat*l*k nila ni Dave ay naudlot sa biglaang paggising ni tricia ay okay nalang sa kanya. Kahit may kaunting inis dahil hindi naituloy ang kanilang loving loving. Makalipas ang ilang sandali. Okay na ang lahat naayos na nila ang mga dapat ayusin u
Ibig sabihin ba nito? Baliw ang matandang lalaki! Ibig sabihin hindi talaga kami nagkapalit kundi talagang kapalaran lang namin ni tricia na magtagpo ang aming mga landas. Para sa ganitong Problema?! Hindi ako makapaniwala sa nangyayari sa amin ni tricia! Akala ko pa naman sumpa ang nangyayari sa akin! '' Ang napapaisip na sabi ni Sofia habang pabalik na ito sa kanilang sasakyan. Nang biglang sumigaw muli ang matanda. no Naganap na ang dapat maganap! Ang huling salita nang matanda at tuluyan nang ibinalik nang mga nurse ang matanda sa loob nang Mental Hospital. Kitang kita rin ni Sofia ang pagbagsak nang isang papel na kagaya sa papel na nakuha niya sa Jeep nung araw nang aksedente. Napapangiti nalang si Sofia sa mga oras na iyon habang iniisip ang kabaliwang nangyari sa kanya na akala niya ay isang sumpa lamang nang matandang iyon. Masaya ka atang bumalik sofia? May nangyari bang maganda sa paguusap niyo nang matandang iyon? Tanong sa nag-aalalang sabi ni Dave. Huh
Pa-paano mo nalamang narito kami! Wala akong pinagsabihin kung nasaan kami ngayon! Ang gulat na sigaw ni Trixie kay Dexter. Hahahahaha! Akala mo siguro hindi malalaman ni Dexter na narito tayo. Malamang kaibigan ko siya. Natural lang na alam niya kung nasaan ako. Ang masayang wika ni Erwin kat trixie. Hindi! Hindi yan totoo... ! Paano mo nalamang narito kami?! " Ang ulit na sigaw nito. Uhmmmm... Wag mo nalang alamin, At ibigay mo nalang sa akin si karra. Dahil hindi naman ikaw ang tunay niyang ina! Ano naman ngayon! " Wala na si Tricia , kaya ako na ang kinikilala niyang ina ngayon. Kung gusto mo siyang makuha sa akin pakasalan mo muna ako! Ngumisi nang mapakla si dexter sabay sabi. Sure! Iyon lang ba ang gusto mo. No problem! ' Pakakasalan kita. Okay na ba? Pwede mo naba siyang pakawalan? Paano ako makakasiguro na pakakasalan mo ako? "Talaga bang wala na si tricia? Hindi mo ako mapapakasalan kung buhay pa ang kakambal ko! Wag kang mag-alala d
Oooy! Ang ingay mo naman.. Gumaganti kaba?! Mamaya marinig kapa ni Dave ko ee , sabihin may ibang lalaki ako.. Ang pagrereklamo ni Sofia kay tricia habang naglalakad ang mga ito patungo sa kanilang sasakyan. "Oh! Bakit bumalik kayo kaagad? Nasaan si karra? Akala ko ba isasama niyo na si karra? Sunod sunod na tanong ni Dave at Edgar habang lingon dito lingon doon ang kanilang ginagawa . Wala sila rito! Nasa bahay bakasyonan sila ni Doc. Erwin at kasama niya ang kakambal ko. Ang sagot naman ni tricia sa kanila. " Anong plano niyo ngayon? "Pupuntahan natin sila sa bahay bakasyonan! Okay.... Ang mabilis na sagot nang lahat. Habang si Donya felly ay nakamasid sa kanila habang papalayo na ang mga ito, na saktong dating naman ni josephine sa Mansion. Mama! Anong ginagawa niyo rito sa labas nang mansion? Baka mamaya masalisihan pa kayo ni Trixie! Ang Saad ni Josephine. Sinong Trixie? Wala akong kilalang trixie...! Ang Naguguluhan nang sabi ni Felly. Tama
"Mama' Pagdating po natin sa Mansion'punta po tayo sa luneta. Ang pangungulit ni Karra kay trixie. Sa luneta? Opo.. Diba sabi niyo okay lang sa inyo na samahan ako mamasyal sa luneta. Sinabi po ninyo yam nung mga nagdaang linggo. Napakunot noo si Trixie sa sinabing iyon ni karra. Dahil wala naman siyang ma-alala na sinabing mamamasyal sila sa Luneta. Ibig bang sabihin nito buhay pa talaga si Tricia? Uhmmm magpanggap nalang kaya akong , Ako talaga ang nagsabi sa kanya na mamamasyal kami sa luneta. Ang disesyon niyang sabi sa kanyang sarili. "Sige ! Oo naman, sasamahan kita sa luneta kasama ang papa mo. Ang sagot ni trixie kay Karra. Na labis na ikinagulat ni dexter. Alam ni Karra na ayaw na ayaw ng kanyang ina ang pumupunta sa luneta. Pero bakit bigla niyang naisipan ang bagay na iyon? Nang biglang sumagi sa isip ni dexter na sinabi pala iyon ni Tricia nung pangalawang araw niyang nagising sa pagkakakuma nito. Iyon siguro ang dahilan kung bakit gusto niyang y
"Im sure na, Pagkatapos ng problemang ito , ikakasal na kami ni dave. Magiging happy na rin kami sa wakas ng lalaking pinakamamahal ko." Ang kinikilig kilig pang sabi ni Sofia habang nakasakay sa kotse ni Dave. Hindi na niya namalayang kanina pa pala siya pinagtitinginan nang mga kasama niya lalong lalo na si Dave na nakangiti pa abot hanggang tenga ang lapad nang kanyang pagkakangiti. Dahil magkahawak kamay na pala ang dalawa. Sus! Ano ba naman yan boss. Parang wala tayong problemang pupuntahan aa kung makapag sweet sweet kayong dalawa ee parang wala nang bukas. " Ang dagdag na pang aasar pa ni Edgar habang nagmamaneho ito. Ngunit si Tricia ay tila ba walang imik ngunit nakatingin ito sa kanila. Hindi nalang pinansin ni sofia ang pananahimik nito dahil baka mag-iyakan lang sila. .Edgar, 'Umayos ka nga jan. Para kang ano ee! Anong sweet ang sinasabi mo jan. Alam mo bang pupunta tayo sa Gyera ngayon.Tapos kung ano ano ang iniisip mo jan. Ang medjo kalma niyang sabi. Upang
"Dexter! Narito na kayo?'' Sino yang kasama mo? Siya ba ang tunay na Tricia? Ang hindi makapagpigil na tanong ni donya felly sa bagong dating na si Dexter kasama si karra at Trixie. Mama' Gusto na naming magpahinga. Pagod na pagod kami sa byahe kaya please. Ang Kalmadong sabi ni dexter sa kanyang ina. Habang si Trixie ay natuwa naman sa ginawang iyon ni Dexter. Lets go' Karra! Ang sabay saad ni trixie. Dahilan para kumapit naman si karra sa kamay ni Trixie. Ahmmmm' Dexter! Kinaka-usap pa kita!''Ang habol na tanong ni Donya felly. Bw*sit! Sino ba ang babaeng iyon?!" Josephine ' Sundan mo sila sa kanilang silid. Baka hawak ng babaeng iyon sa leeg ang kuya dexter mo kaya hindi siya makapagsalita sa harap nang babaeng iyon! Ang utos na sabi ni donya felly. A-ako...Baka mamaya matuluyan na ako nang babaeng iyon,ikaw nalang kaya mama?! Ang gulat niyang na may halong takot sa kanyang boses na sabi. Ayyyy! Dyus me' Ang nasambit nalang ni Felly sabay sunod sa tatlong naka-aky
Stop! Karra' Ano sa palagay mo ang ginagawa mo?" Ang sigaw ni Donya felly sa batang si karra. lola' Please ! Wag niyo na kaming paki-alaman ni mama ko!. Gusto ko na pong sumama kay mama. Siya po ang gusto kung mag-alaga sa akin. Ang umiiyak n saad ni karra habang nakayakap ito sa mga braso ni trixie. Hahahah' Ayus din itong batang ito ee. Kung hindi lang siguro ako kamukha nang ina nito' tiyak na hindi magkakaganito ang batang ito sa akin.At tiyak na pinapalayas na nila ako sa Mansiong ito. Ang medjo nakangiting sabi ni trixie . Lets Go karra?!' Ang sabay saad nito sa batang si karra. Ngumiti si karra at tinanggap nito ang kamay ni trixie. Wala nang nagawa si Dexter kundi ang matulala ito habang pinagmamasdan si karra na papaalis sa mansion. "Anong ginagawa mo Dexter! Pigilan mo ang anak mo! Hindi kaba natatakot na baka kung anong gawin nang impostor na babaeng iyon sa anak mo! Ang galit na pasigaw na sabi ng donya. Ngunit tila ba walang narinig si Dexter sa mga sandaling i