CHAPTER 3
KINAKABAHAN ako habang nakatingin sa bahay ng magiging amo ko, kinakabahan ako at the same time namangha dahil sa sobrang laki ng bahay nila at ang gaganda pa.
Nanlalamig na ang mga kamay ko, nag-sign of the cross muna ako bago ko pinindot ang doorbell.
Wala pang ilang mga minuto ay dumating na ang babaeng kumausap sa'kin na siya ang nag-interview sa'kin.
Nagbow naman ako ng konti,"Goodmorning po, Ma'am."
Ngumite naman ito, "Goodmorning rin. Pasok ka."Sabi nito at niluwagan ang gate nila.
Nahihiyang pumasok ako sa bahay nilang sobrang laki. Napatingin naman ako sa kaniya, ang ganda niya at oo nga may ngite ang kaniyang mga labi pero hindi naman ito umabot sa kaniyang mga mata dahil ang lungkot lungkot ng mga ito.
Tumingin naman ito sa'kin at saka ngumite, "You're Ann right?"
Tumango naman ako, "Yvey Ann Sarmonte po."
Ngumite naman ito, "Ang ganda ng pangalan mo."
"Thank you po."Nakangiting sabi ko sa kaniya at nginitian niya naman ako.
Ang bait niya pala.
Dumating na kami sa Front Door nila, halos abotin kami ng mga ten minutes sa paglalakad e.
Pumasok naman kami doon at saka naupo siya sa sofa at nakatayo naman ako, saka na ako umupo ng sabihin niyang umupo ako.
"What can you do?"Tanong niya sa'kin na ikinalunok ko naman.
"Ma'am, just what I've said noong ininterview mo po ako, marunong po ako sa lahat ng gawaing bahay at marunong rin akong magbantay ng bata, kasi may kapatid po ako."Kinakabahang sagot ko sa kaniya na ikinatango niya naman.
"Kinakabahan ka ba?"Natatawang tanong niya at tumango naman ako.
"Opo."
"Why? Hindi naman ako nangangagat ng trabahante a."Natatawang sabi niya na ikinakamot ko sa batok ko.
"Baka po kasi sisisantihin niyo po ako pagmali ang sagot ko e."Nahihiyang sabi ko na ikinatawa naman niya.
"Hindi naman sa ganun."
"By the way nga po Ma'am, ano pala ang trabaho ko?"Nagtatakhang tanong ko sa kaniya na ikinangise naman nito.
"Magbabantay lang naman, like babysitting?"Nakangising sabi niya na ikinatango ko naman.
"Sino naman po ang i-babysit ko po?"Tanong ko sa kaniya.
Napatigil naman kami pareho ng may nagsalita sa likod ko.
"And who the hell is she?! New applicant?! I told you, I don't need one?! I can manage?!"Sigaw nito na ikinabuntong hininga ni Ma'am.
"Anak, you need someone who will take care of you."Malambing na sabi ni Ma'am.
Wait...Anak? Bakit ganun, ang bata pang tingnan ni Ma'am? At ang gaganda pa nya, asan ang hustisiya?
"I fucking said that I don't need one?! Why do I need someone who will take care of me?! Just because I'm an invalid person doesn't mean I need someone who will babysit me?!"Galit nitong sabi sa ina niya.
Napabuntong hininga naman ako at saka hinarap siya, hindi naman porke ganiyan siya e may karapatan na siyang sigawan ang Ina niya e ginagawa lang naman ng Ina niya ang lahat ah.
"Sir, hindi naman po ata na sigaw-sigawan niyo po ang magulang niyo, ginagawa niya lang po ang ikabubuti para sa'yo."Mahinahon kong sabi sa kaniya.
Tumingin naman siya sa'kin, his eyes are dead, wala itong emosyon. "Who do you think you are?!"
Napatingin naman ako aa wheelchair na inupuan niya naman. What happened to this man?
"I'm your new assistant, kasambahay, babysitter and taga-alaga."Nakangiting pagpapakilala ko sa kaniya.
Umingos naman ito, "I don't need someone who'll babysit me?!"
"Sir, hindi po ako binge kaya po hindi niyo po kailangang sumigaw, sa pagkakaalam ko po ay okay pa naman ang dalawa kong tenga."Mahinahong sabi ko.
"What the fuck?!"
"Sir, h'wag na rin po kayong magsasalita ng mga bad words kasi sa Hell po ang bagsak niyo."Sabi ko sa kaniya na mas lalong ikinsingkit ng kaniyang mga mata.
Well, he has this brown-eyes, which made him even more attractive. Wait, bakit ko ba pinupuri ang lalaking 'to?
"I'm already in hell."Malamig niyang sabi na ikinabuntong hininga ko naman.
Tigas ng ulo. "You are still in earth po, Sir. Wala po tayo sa impyerno."Mahinahong sabi ko.
"What the fuck?! Binabara mo ba ako?"Galit niyang sabi at agad naman akong umiling. Takot lang po akong masisante.
"No po, Sir. Bakit ko naman po babarahin ang pinakagwapo kong amo?"Nakangiting sabi nito na ikina-ingos niya.
"Umayos ka, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na masisante kita."Pagbabanta naman niya at tumango naman ako.
"Maayos naman po ako, Sir."Nakangiting sabi nito na ikinahilot nito sa kaniyang sariling sintido.
"Are you okay, Sir?"Nag-alalang tanong ko sa kaniya at hindi man lang niya ako pinansin, bagkus ay umalis ito.
High tech na wheelchair na 'yon, may pipindotin kang sa gilit tapos ito gagana na ito na parang skateboard o laruan na kotse na de-remote.
Napabuga ako ng hangin bago ako humarap kay Ma'am at saka yumuko.
"I'm sorry po, sorry po kung binabara ko po ang Anak niyo."Nakayukong sabi ko na mahina nitong ikinatawa dahilan para iangat ko ang tingin ko.
"Don't worry about it, okay lang hindi naman ako galit. Just be yourself when you are here in the house. Kung saan ka komportable edi doon ka, Okay?"Nakangiting sabi niya at tumango naman ako.
Tumayo na siya at akmang aalis na sana ng tumigil ito at saka nakangiting hinarap ko. "By the way, you're hired. Hanapin mo lang ang kwarto mo, nasa guest room ito at saka may pangalan mo ang nakasabit sa pinto."
"Thank you po. Maraming salamat po talaga."Masayang sabi ko na ikinangite naman niya.
"Pagpasensiyahan mo na rin ang magiging amo mo, mainit ang ulo no'n, nawa'y hindi ka magre-resign pag hindi mo na kaya ang ugali nito."Nakangiting sabi niya na mahina kong ikinatawa.
"Kaming mga Sarmonte po ay hindi madaling susuko. Kakayanin po namin ang lahat ng pagsubok na dadaan sa buhay po namin."Nakangiting sabi ko sa kaniya na ikinangite niya rin.
"Good. Sana naman ay tumino na ang anak kong 'yan."
"Jusko ma'am, kahit na mag-alay pa po kayo hindi na 'yan titino."Natatawang sabi niya na ikinalungkot ng expresyon niya,"Charot lang po 'yon ma'am, syempre magbabago pa ang anak niyo. Tiwala lang."Pagbabawi ko kaagad na ikinangite naman nito.
•End of Chapter 3•
CHAPTER 4NAGTUNGO naman ako sa magiging kwarto ko, actually maraming guest room dito kaya nga kung hindi nila nilagyan ng pangalan ko sa pinto malamang kanina pa ako nalilito kung saan ako papasok dahil sa dami ng kwarto.Inayos ko na ang mga gamit ko at saka inilagay ko na ang mga damit ko sa closet, ang ang ibang gamit ko naman ay sa closet.Pagkatapos ay tinali ko muna ang buhok ko bago ako lumabas sa kwartong 'yon para pumunta sa kusina at magluto.Nagluto na ako ng sinigang, beef steek,adobo at saka rice.Mga ilang oras ang lumipas bago ako tuluyang matapos sa pagluluto. Inihain ko na ang mga pagkaing naluto ko at saka inilagay ko ito sa lalagyan nila bago ko ito inilapag sa mesa.Kumuha rin ako ng dalawang plato at saka tig-dalawang kutsara't tinidor, inilapag ko rin ito sa mesa."Ma'am, the food is ready!"Sigaw ko, narinig ko naman ang boses niya na nangg
CHAPTER 5DAHIL nga hindi ako makakatanggi sa ni request ni Ma'am, umupo na ako sa isang upuan na katabi mismo ni Xiewez, kaharap naman ngayon ang Mama niya na nakangiting kumakain. Parang ang good mood ngayon ni Madam ah.Tumingin naman ito sa'kin, "Balita ko may kapatid ka raw."Sabi niya at tumango naman ako."Opo.""Kumusta naman ang buhay niyo doon sa probinsiya?"Nakangiting tanong nito sa'kin.Akmang ibubuka ko na ang bibig ko para sumagot ng maunahan ako ni Xiewez."Syempre hindi maganda ang buhay nila doon, hindi naman siya luluwas ng manila at magtatrabaho bilang katulong kung maganda ang buhay nila doon sa probinsiya."Sarkastikong sabi nito na mahina namang ikinatawa ni Ma'am.And the mambabara goes to... XD"Kung sabagay, may point ka naman, Anak."Nakangiting sabi ni Ma'am pero iniripan lamang siya ni Xiewez.
CHAPTER 6INIS naman akong napamura dahil kanina pa ako binabara ng amo ko. Lord naman, bakit ba itong lalaki pa ang naging amo ko? Pwede iba nalang?"Ano ba?!"Inis na sabi ko sa kaniya and he just looked at me nonchalantly."Seriously? Ikaw pa ang may ganang mainis e ikaw nga ang nakabasag ng vase!"Inis na pasigaw nito.Hindi ko mapigilang hindi siya pamewangan at duruin, wala akong paki-alam kung amo ko siya."Excuse me?! Pero tinulak mo ako, kung hindi mo sana ako tinulak edi buo pa sana ang milyones na vase na 'yan!"Inis na sabi ko sa kaniya.Aba'y, hindi ako magpapatalo."Kung hindi ka lang sana lampa, edi sana hindi mo 'yan masira!"Paninisi nito sa'kin.Napapikit naman ako dahil sa inis, kung pwede lang sanang suntokin ko ito hanggang sa mawalan ng malay, kanina ko pa ginawa. Letsugas na among 'to, sarap ibalibag kasama ng
CHAPTER 7INIS kong pinamewangan ang amo kong hindi pa rin gustong bumaba sa kaniyang mamahaling kama."Isa, pag hindi ka babangon d'yan ay puwersahan kitang dalhin sa baba."Pagbabanta ko sa kaniya pero hindi man lang niya ako pinakinggan bagkus ay tinakpan nito ang kaniyang mukha ng bedsheet.Napamura naman ako dahil sa inis. Bushit na among 'to sarap kalbuhin!"Ayaw mong bumangon ha! Sige tignan na'tin kung aayaw ka pa."Sabi ko habang ang tono ay naiinis an may halong pananakot sa kaniya.Balak kong maghubad sa harapan niya.Jokis lang, wala akong planong maging isang pornstar. Ang ganda ko naman para gawing isang parausan lamang.Umakyat ako sa kama niyang sobrang laki na halos pwede ka nang magapagulong-gulong sa sobrang laki. Halatang pangyayamanin.Sana all talaga ang pamilyang Western.Inis kong kinuha ang bedsheet
CHAPTER 8NAKABABA na nga kami, nasa hapagkainan na kami ngayon kasama ang kaniyang Mama na nakangiti habang nakatingin sa'ming dalawa."Bakit ang tagal niyong bumaba?"Nakangising tanong ni Ma'am na ikinabuntong hininga ko naman.Base na mga ngite ni Ma'am, alam kung iba ang iniisip nito."Naku po, 'yang anak niyo po ang sarap iuntog ang ulo sa pader, ang tagal bumangon."Paninisi ko sa kaniyang anak na mahina naman nitong ikinatawa."Talaga?"Nakangising sabi nito na ikinatango ko naman."Talagang talaga po. Kung pwede lang pong lasonin ang anak niyo, kanina ko pa ginawa."Mataray na sabi ko na ikinatawa naman nito ng malakas."You're funny, pero 'wag mo naman sanang lasonin ang anak ko."Natatawang sabi nito na mahina ko naman na ikinatawa."Oo naman po, wala naman po akong lason kaya hindi ko lalasonin ang anak niyo. Isa pa, baka mawalan p
CHAPTER 9MASAYA akong pumasok sa kwarto at saka niyakap ang bag na naglalaman na regalo ni Ma'am.Umupo naman ako sa isang silya na malapit sa laptop, binuksan ko naman ang laptop ko... kahit na mahirap kami, may pambili rin naman kami ng laptop. Laptop nga lang.Binuksan ko na bag na binigay ni Ma'am at saka nagningning naman ang mga mata ko ng makita ko ang mga laman nito.My baby chocolates!!Kinuha ko ang isang bar ng chocolate at saka binuksan bago ko ito kinain. Habang nagbabrowse ako sa internet tungkol sa mga chocolates... napakunot ang mga noo ko sa nakikita ko.This chocolates seems so familiar.CHOCOPOLOGIE CHOCOLATE TRUFFLE by Fritz Knipschildt, the most expensive chocolates, sells at $2,600Halos lumuwa ang mga mata ko dahil ang chocolate na kinakain ko ay ang chocopologie chocolate truffle.Mahabangin!Kung icoconvert ko ang dollar to pesos, mga 130,000 above pala ito.Jusmeyosantisima! Napatingin naman
CHAPTER 10HABANG kumakain ako ng chocolate, napatingin naman ang gawi ko kay Xiewez na nakatingin sa kaniyang laptop, mukhang naramdaman niyang tumingin ako sa kaniya, umangat ang tingin nila at nagtama ang aming mga mata."What?"Walang emosyong sabi niya na ikina-iling ko naman at saka nag-iwas ng tingin bago ko ipinagpatuloy ang pagkain ko ng chocolate."You like that chocolate?"Tanong nito na ikinatigil ko sa pagnguya.Tumingin naman ako sa kaniya, "Yes, I love it very very very much."Nakangiting sabi ko sa kaniya na ikinatango naman nito saka ibinalik ulit ang kaniyang tingin sa kaniyang laptop.Wala na naman si Ma'am dahil pumasok na ito sa kaniyang work. Busy kasi siya kasi sa dami ba naman ng kompanya nila, sinong hindi mabi-busy doon?Buti nalang at bawat kompanya niya ay may sekretarya na tutulong sa kaniya kaya medyo nabawas-bawasan ang kaniyang mga gawain.Actually, nagpaalam pa ito sa'min na hindi siya makakauwi ngayon at mamaya
CHAPTER 11HINDI na muli itong nagsalita bagkus ay ibinalik niya ang kaniyang tingin sa kaniyang laptop na ikinabuntong hininga ko naman saka pumunta sa isang sofa at humiga."Are you tired?"Tanong nito habang patuloy parin ito sa pagtatype ng kung ano-ano sa kaniyang laptop.Nagbuga naman ako ng hangin bago siya sinagot. "Hindi naman, mas bet ko lang talaga na humiga."Akmang magsasalita na sana ito ng bumukas ang pinto, niluwa nito ang isang matangkad na lalaki, medyo malalaki ang katawan nito saka macho.Ang walang emosyon nitong mukha ay napalitan ng ngite ng makita niya si Xiewez na ang talim na nang kaniyang mga mata."What the fuck are you doing here?"Malamig na sita nito sa lalaking kakadarating lang.Mahina namang natawa ang lalaki bago ito naglakad papalapit sa direksyon namin at saka umupo ito, mismo sa tabi ko kaya agad akong napaayos ng upo. Kung kanina ay nakahiga ako, ngayon naka-upo na."By the way, who's she?"Tanong ni
EPILOGUEI AM driving papuntang Sweet Lethal Cafe para bugbogin ang pinsan kung tanginang gago. Walang hiya ang isang yun, sinaktan niya ang pinakamamahal na kapatid ng babaeng future wife ko.Ipinark ko ang kotse ko at saka naka-sunglasses na lumabas, kahit na gabi ay naka-sunglasses ako. Who cares? I love this new style of me.Inis naman akong pumunta sa direksiyon niya pero ang gago, natuto pang tumawa. Mas lalo akong nagalit.So, it is true that he really cheated on her. He cheated my future wife's sister? He doesn't even mind if he hurt someone.And seeing him like this makes me want to smack his head. Pumunta ako sa direksiyon niya at saka umupo sa kabilang upuan kaharap niya.Walang emosyon ko siyang tiningnan."Why did you hurt her?"Ngumiwi naman ito at saka naging malungkot ang expression nito. "Because I have to dahil baka mapapahamak siya lalong lalo na't pinagbantaan ako ng babaeng yun, hindi ko alam na kasapi pala siya sa isang
NAKARATING na sila Vien, Yung ex niya na torpe at saka si Ryuu. Lumapit naman si Ryuu sakin at saka niyakap ako."Damn. I miss you so much."Malambing na sabi niya akmang hahalikan niya sana ako ng hinila siya ni Papa palayo sakin na ikinatawa ko naman."Ikaw ba ang boyfriend nitong anak ko?"Striktong sabi ni Papa sa kaniya at tumango naman ito."Yes. I am."Kampanteng sagot ni Ryuu sa kaniya."Hiwalayan mo siya."Sabi ni Papa na ikinaawang ng mga bibig namin sa sinabi nito."I can't, Sir. I love your daughter so much, alam kung masyadong maaga pero dahil si Pag-ibig ang kalaban namin, mapapaaga talaga. There's no time, no age, no year limit when it talks about love. I love your daugther so much, I'm willing do anything just to prove to you that I really love her. If you want to know how much I love her, listen to my heartbeat dahil siya lamang ang kayang patibokin ng ganito kalakas ang puso ko."Seryosong sabi niya sa Papa ko at saka tiningnan niya naman s
NAGPAALAM na ako kina Ryuu. Nasa loob na ako ng eroplano habang ang tingin ko ay nasa himapapawid at nakasaksak ng earphone ang tenga ko.Namimiss ko kaagad sila lalong lalo na si Ryuu. Ilang araw kaya ako doon sa Paris? Makakauwi ba ako kaagad? Ano bang problema nila Mama?Bakit pinauwi agad nila ako sa Paris agad-agad? Bakit naramdaman ko na may tinatago sila sakin?NAPAMULAT ang mga mata ko ng makalapag na ang eroplano. Bumaba na ako sa eroplano kasama ang mga bagahe ko. Hinahanap ko kung nasaan sina Mama at si Papa.Napangite naman ako ng makita ko sila na kumakaway papunta sakin. Lumapit naman ako sa kanila at niyakap sila."I miss you two."Masayang sabi ko na ikinatawa naman nito."I miss you too."Sabay na sabi nilang dalawa.Si Papa ang bumuhat ng bagahe ko, hindi naman ito mabigat. Sumakay na kami sa sasakyan na pagmamay-ari namin."So, how's your trip?"Tanong sakin ni Mama."It's fine."Tipid kung sabi."So how's yo
NASA isang restaurang kami ngayon kasama ang ex nitong si Vien. Yung gagong lalaking gusto kung kidnappin pero iba ang nakidnapped ko. Yung nakidnapped ko ay ang pinsan niya."So, how's life?"Natatawang tanong ng gagong ex niya, tinaliman ko naman siya ng tingin."Wag mo kaming ma how's life dahil baka hindi ako makapagpigil na isaksak ko ang tinidor na hawak ko sa lalamunan mo."Pagbabanta ko naman sa kaniya at mahina itong natawa."Kumusta ang pangkidnapped sa pinsan ko?"Pang-aasar niya na ikinainis ko.Tiningnan ko naman si Vien na walang imik. "Hoy Vien, ilayo mo sakin ang gagong yan dahil baka mapatay ko siya." Inis na sabi ko at mahina naman itong natawa."Sus. Manahimik ka na nga, Ate. Pansinin mo yang katabi mo, kanina pa yan naghihintay na mapansin mo."Pang-aasar niya sakin na ikinairap ko naman."Tss. Manahimik ka nga rin, magpansinan kayo ng ex mo."Pang-aasar ko sa kaniya na ikinatawa naman niya."Sus.. Friends na kami."Nakangiting
TAKHA niya naman akong tiningnan na para bang hindi siya makapaniwala sa naging tanong ko."Seriously? Hindi mo alam kung sino ang nagpalaya sa mga bata?"Gulat na sabi niya.I looked at her flatly. "Magtatanong ba ako kung alam ko ang sagot?"Umirap naman ito at saka tinuro si Ryuu na nakapamulsa habang nakatingin sakin. "He is."Kumunot naman ang mga noo ko dahil sa sinabi niya. "Please explain it to me."Naguguluhang sabi ko sa kaniya."Well, ganito kasi yun.. Ryuu was the one who pretend to be their alliance but the truth is he is just a spy. Yes, he is also part of our organization, He is Ryuu Xevier Saito, my cousin."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag panga ko."Your what!??"Gulat na pasigaw kung sabi sa kaniya.She smiled sweetly. "He's my cousin."Napanganga ulit ako sa sinabi niya. I can't believe it like what the hell is going on? That explain why kung bakit medyo pareho sila ng shape sa mukha at sak parehong singkit.W
NAPABALIKAWALAS ako ng may tumawag sakin, dali dali ko 'tong sinagot."Yes?" Sabi ko sa kabilang linya."Agent Deadly we need you."Malamig na sabi ng nasa kabilang linya na ikinaseryoso ko naman."Okay. What do you want me to do?"Walang emosyong tanong ko sa kaniya."I need you to send me the coordinates. The killers are alreasy moving, they are torturing the innocent children for money and ransom. That's why I wanted you to tract them down, I will send you the other agents who are capable of handling this situations."Malamig na sabi niya at saka pinatay ang tawag.Napakuyom naman ako sa aking sariling kamao. Those shitting killers are alreasy making their moves.They hurt the innocent one. Hinding-hindi ko 'to mapapalagpas. I opened my high tech computer, I press something in it at saka I tried to located those bastards.Napangiti naman ako ng makita ko kung asan sila ngayon. I really love this high tech of mine. Kaya nitong mang-trac
MAG-iisang linggo na kaming nandito sa mansiyon, kanina pa tawag ng tawag si Vien na papauwiin na niya ako kasi namiss niya daw ako.Ano bang nasaisip ng isang galung-gong na 'to?Lumabas ako at saka humiga sa may bermuda na damohan at saka nag-iisip.Naramdaman ko naman ang presensiya niya pero hindi ko naman 'to pinansin."Hey.... Do you really badly want to go home?"Mahinang sabi niya pero nararamdaman ko naman ang pagtutol nito."Yeah. Besides, namimiss ko na rin ang kapatid ko. You can also visit me in our house if you want to."I straighforwardly said to him.Nag-iwas naman ito ng tingin. "Okay then. Let's get you home, today."Kumunot naman ako noo ko at saka tiningnan siya. "Why are you sound dissappointed?"Ngumuso naman ito. "It sounds like you don't want me by your side that's why you badly wanted to go home."Umirap naman ako saka niyakap siya. "It's not like that. I love being with you because I feel safe pero hindi n
NAPANGITE naman ako ng yumakap siya sakin na para bang nanlalambing ito. Inilagay niya ang kaniyang baba sa aking balikat habang ang kaniyang mga kamay ay nakayapos sakin."May problema ka ba?"Tanong ko sa kaniya at agad naman itong umiling na ikinangite ko naman."Nagpapalambing lang ako sayo."Sabi niya na mahinang ikinatawa ko."Tss. Ikaw talaga. By the way, bakit nandito parin tayo sa mansion ko?"Bumitaw naman ito sa yakap at saka nakangising tiningnan ako. "Kasi kinidnapped kita."Umirap naman ako."Tch. Ako nga yung nangidnapped sayo e."Mahina itong natawa at saka pinisil ang ilong ko. "This time ako naman ang kikidnapped sayo.""Sus.. Kung ano ano pa ang sinabi, hindi mo naman ako kailangang kidnappin e.""Ganun ba.""Yeah.""By the way, balik na tayo sa bahay ko at sa bahay mo."Sabi ko na ikinalukot ng kaniyang mukha."Why? Hindi ka ba masaya kasama ako?"Malamig na sabi niya kaya mahinang sinampal ko ang kaniy
INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l