CHAPTER 24
KANINA pa nila kinukulit ang kapatid ko na makipaglaro sa kanila ng tagu-taguan kaso lang mapilit ang kapatid ko.
Palaging no ang natanggap ng dalawang isip-bata sa kapatid ko.
Parang silang dalawa pa ang bata kaysa sa kapatid ko na dyes anyos pa ang edad.
"Sige na... Play with us... we are your Kuya."Nakangusong sabi ni Deimos kay Thren na ikina-iling naman ng kapatid ko at pinamewangan siya.
To think that medyo marunong ng magtagalog si Deimos kaso lang hindi pa as in na magaling talaga, may accent pa ito sa bawat pagbigkas niya sa wikang tagalog.
Pinagkrus naman ni Thren ang kaniyang braso at saka matalim na tiningnan ang dalawang parang asong nagmamakaawa.
"Stop acting like a kid! You two are already teenager yet you still want to play hide and seek, why don't you hide forever?"Inis na sabi ng kapatid ko na mahina ko namang ikinatawa.
Ganito kasi ang kapatid ko lalo na't kilala ko ang lalaking dinala ko dito o ako
CHAPTER 25INUTOSAN ako ni Mama kanina na bumili ng mga grocery dahil daw ubos na ang stock namin.Sumama naman sa'kin si Xiewez at saka si Deimos, hi-hindi na sana ako pero masyado silang mapilit kaya wala na akong ibang magawa kun'di ang pumayag.Akmang aalis na sana kaming tatlo ng may nagsalita sa likod namin."Where are you going?"Takhang tanong ni Thren. Lumingon naman ako sa direksyon niya at nakita ko naman na nakataas ang kaniyang kilay at pinag-krus nito ang kaniyang braso.Ngumite naman ako, "Ah, si Mama kasi inutosan ako na mang-grocery ngayon."Tumango naman 'to at napadako ang tingin niya sa dalawang isip-bata na nakangise."And what about them?"Tanong nito at itinuro ang dalawa."Ano kasi... gusto nilang sumama."Nakangiwing sabi ko na ikina-ismid naman nito."Kung sasama sila, dapat kasama rin ako baka kung ano-ano pa ang gagawin ng dalawang 'yan sa'yo."Sabi nito na mahina ko naman ikinatawa.Parang tatay ko
CHAPTER 26NASA BAHAY na kami, hindi namin sinabi kina Mama at Papa ang nangyari kani-kanila lang sa grocery dahil baka itakin ni Papa ang lalaking 'yon.Pinamewangan naman ako ni Mama, "Bakit ang tagal niyo? Halos dalawang oras na kayong nandoon ah."Ngumise naman ako sa kaniya para itago ang kaba, ayoko kasi na magsinungaling sa parents ko... I considered this as white lies."Kasi ang daming tao ang nakapila sa counter kaya natagalan kami, tapos ang dalawang lalaki..."tukoy ko kina Xiewez at Deimos na ikinakunot naman ng noo nila," Ginutom sila kaya wala kaming magawa kun'di ang kumain muna."Pagpapaliwanag ko sa kanila at mukha namang naniwala sila sa sinabi ko."Gano'n ba, mabuti naman at pinakain mo muna silang dalawa."Nakangiting sabi ni Mama na ikinatango ko rin naman at saka nagthumbs-up."Oo naman, masama ang magpapalipas ng gutom."Nakangising sabi ko sa kanila at tumangi naman ito.Napatingin naman ito kina Xiewez at Deimos na masam
CHAPTER 27NAGLALAKAD lang kami para mas thrilling saka exercise na rin sa katawan. Isa pa, mas maganda kasi kung maglalakad lang kayo kasama ng mga barkadang nakapalibot sa'yo.Maganda kasi dito sa probinsiya namin, sariwa ang mga hangin at saka may mga magagandang tanawin na makikita mo sa paligid."Saan ba ang falls na 'yan? Malayo pa ba?"Tanong ni Xiewez na mahina ko namang ikinatawa."Sa Camhay Falls at saka malapit na ang falls na 'yon, konting tiis nalang."Natatawang sabi ko na ikina-tss niya. Ang init talaga ng ulo ang isang 'to.MAKALIPAS ang ilang mga minuto, nakarating na kami sa aming destinasyon, 'yun ay ang Camhay Falls. Napangite naman ako dahil sa ganda ng view, pwede na pang-instagram 'to.Nilagay naman ni Deimos ang iba naming kagamitan sa isang malaking bato at saka lumusong na ito sa tubig na galing sa falls.Sumunod naman sa kaniya ang kapatid ko na si Thren."Deimos, paki-bantay si Thren baka kung ano an
CHAPTER 28PAGOD akong napabagsak sa kama, alas otso na nang gabi na kami naka-uwi tapos naglalakad lang kami.Mabuti naman at mala boyscout sila Deimos at may dala silang flashlight at saka pagkain na rin kaya huminto muna kami doon sa may tabi ng puno at saka inilapag ang picnic blanket para doon kumain.Hindi naman gano'n ka dilim dahil may buwan naman na nakagabay sa'min at saka medyo maliwanag naman, sapat na para makita namin ang kinakain namin at ang kumakain.Kagaya nga ng iba ko pang kasamahan, alam kung nakatulog na ang iba dahil sa pagod, kagaya ko.Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa pagod at antok.NAGISING ako dahil pakiramdam ko ay may nakatingin sa'kin, kahit na gusto ko pang matulog at ipikit ang mga mata ko, mas pinili ko nalang na imulat ito.Pakiramdam ko nga kasi na may nakatingin sa'kin.Nang maimulat ko na ang aking mga mata halos mabuwal na ako sa hin
CHAPTER 29ANG gagong 'yon, bumaba lang papunta sa sala na parang walang nangyari tapos ito ako pulang-pula na parang nakalunok ng isang daang sili.Argh! Putchangina lang talaga!Napahilot naman ako sa sintido ko at saka kinalma ko muna ang sarili ko bago ko napagdesisyonan na bumaba na rin.Wala naman akong makukuha na pera pag nagpapa-apekta lamang ako sa kaniyang nga galaw na pang hokage at pang kazekage, at saka isa pa pake-alam ko naman sa lalaking 'yon?Argh! Nakakainis na talaga, pagma-alala ko naman ang kaniyang mukha parang gusto ko tuloy siyang ibalibag, tadyakan, sipain at saka pahirapan!Kiss me, huh? Kapal talaga ng fucking face ng isang 'yon at mas lalong makapal ang mukha ko dahil hindi ko man lang nilakasan ang pagtulak sa kaniya.'Yung tipong sobrang lakas mababali na ang kaniyang mga kamay! Putchangina, mabuti nalang at agad itong bumitaw sa paghalik no'ng tinulak ko siya.Phew! That was so close. Kung hindi it
CHAPTER 30LAST DAY na ngayon kaya napagpasyahan nalang namin na magbonding kami kasama sina Mama at saka si Papa, pero syempre dito lamang sa bahay dahil hindi pa naman makakalabas si Papa sa bahay kasi mahina pa ang katawan nito."Ma, lalabas muna ako bibili lang ako ng mga ingredients sa grocery."Pagpapaalam ko sa kaniya at tumango naman ito bilang pagsang-ayon."Okay, isasama mo rin si Xiewez para may kasama ka."Nakangiting sabi ni Mama na ikinabuntong-hininga ko naman."Naku, 'wag na Ma, baka nakakaabala na ako sa kaniya, isa pa kaya ko naman na pumunta sa grocery na walang kasama e."Sabi ko rito na mahina niya namang ikinatawa.Nakangiting hinaplos niya ang buhok ko, "I know pero kailangan talagang kasama mo si Xiewez baka kung ano ang mangyari doon sa'yo."Kung alam mo lang talaga, Ma.Tumingin ito kay Xiewez at saka tinawag niya ito, nagtatakhang lumingon si Xiewez kay Mama at saka may parang pinindot siya sa kaniyang wheelchair.
CHAPTER 31THIS is it, babalik na kami ngayon sa manila mga alas onse ng umaga. Si Thren naman ay palaging nakayakap sa'kin na para bang sinasabi nito na 'wag nalang akong bumalik sa manila.Nakabaon ang mukha nito sa leeg ko kaya alam ko na umiiyak na siya dahil medyo nabasa na ng kaniyang luha ang leeg ko.Hinaplos ko naman ang kaniyang buhok, "You understand Ate naman 'diba? She needs to work para sa pampagamot ni Papa at para na rin sa tuiton ng pag-aaral mo."Malambing na sabi ko rito na ikina-iling naman niya."Ako nalang ang magtatrabaho, dito ka nalang po, 'wag ka na pong umalis."Naiiyak na sabi nito at panay hikbi niya.Bumuntong-hininga naman ako, "Bunso, paano nalang si Papa at saka si Mama? Don't worry bunso, bibisita ako dito every month, deal?"Nag-angat naman ito ng tingin at saka pinunasan niya ang kaniyang luha, "Every month? Hindi ba masyado iyong matagal?"Ngumuso naman ako, "How about this, magpapaalam muna ako kay ma'am n
CHAPTER 32NAKAUPO na kami dito sa kulay pula na sofa sa loob ng barkong sinasakyan namin. Mabuti lang talaga at walang bagyo at ulan ang dumating."Are you tired?"Tanong sa'kin ni Xiewez na ikina-iling ko naman."Do you miss them?"Tanong ulit nito sa'kin na ikinatango ko naman.Si Deimos naman ay may earphone na nakasaksak sa kaniyang tenga at busy ito sa paglalaro ng game sa kaniyang phone.Tumingin muli ako sa direksyon ni Xiewez," Ikaw ba? Are you tired? Do you also miss them?"Balik tanong na sabi ko rito sa kaniya.Magkaharap kasi kami, magkatabi naman sila ni Deimos."No, i'm not tired and also yeah I already missed them."Mahinang sabi nito na ikinatango ko naman."Ang bilis lang talaga ng araw at saka ng oras."Sabi ko rito ns ikinatango naman niya bilang pagsang-ayon."Anyways, gusto ko na sa pagbalik na'tin sa probinsiya na kinalalakihan mo ay matawag na kitang akin."Seryosong sabi nito na ikinalunok ko na sa sobrang bili
EPILOGUEI AM driving papuntang Sweet Lethal Cafe para bugbogin ang pinsan kung tanginang gago. Walang hiya ang isang yun, sinaktan niya ang pinakamamahal na kapatid ng babaeng future wife ko.Ipinark ko ang kotse ko at saka naka-sunglasses na lumabas, kahit na gabi ay naka-sunglasses ako. Who cares? I love this new style of me.Inis naman akong pumunta sa direksiyon niya pero ang gago, natuto pang tumawa. Mas lalo akong nagalit.So, it is true that he really cheated on her. He cheated my future wife's sister? He doesn't even mind if he hurt someone.And seeing him like this makes me want to smack his head. Pumunta ako sa direksiyon niya at saka umupo sa kabilang upuan kaharap niya.Walang emosyon ko siyang tiningnan."Why did you hurt her?"Ngumiwi naman ito at saka naging malungkot ang expression nito. "Because I have to dahil baka mapapahamak siya lalong lalo na't pinagbantaan ako ng babaeng yun, hindi ko alam na kasapi pala siya sa isang
NAKARATING na sila Vien, Yung ex niya na torpe at saka si Ryuu. Lumapit naman si Ryuu sakin at saka niyakap ako."Damn. I miss you so much."Malambing na sabi niya akmang hahalikan niya sana ako ng hinila siya ni Papa palayo sakin na ikinatawa ko naman."Ikaw ba ang boyfriend nitong anak ko?"Striktong sabi ni Papa sa kaniya at tumango naman ito."Yes. I am."Kampanteng sagot ni Ryuu sa kaniya."Hiwalayan mo siya."Sabi ni Papa na ikinaawang ng mga bibig namin sa sinabi nito."I can't, Sir. I love your daughter so much, alam kung masyadong maaga pero dahil si Pag-ibig ang kalaban namin, mapapaaga talaga. There's no time, no age, no year limit when it talks about love. I love your daugther so much, I'm willing do anything just to prove to you that I really love her. If you want to know how much I love her, listen to my heartbeat dahil siya lamang ang kayang patibokin ng ganito kalakas ang puso ko."Seryosong sabi niya sa Papa ko at saka tiningnan niya naman s
NAGPAALAM na ako kina Ryuu. Nasa loob na ako ng eroplano habang ang tingin ko ay nasa himapapawid at nakasaksak ng earphone ang tenga ko.Namimiss ko kaagad sila lalong lalo na si Ryuu. Ilang araw kaya ako doon sa Paris? Makakauwi ba ako kaagad? Ano bang problema nila Mama?Bakit pinauwi agad nila ako sa Paris agad-agad? Bakit naramdaman ko na may tinatago sila sakin?NAPAMULAT ang mga mata ko ng makalapag na ang eroplano. Bumaba na ako sa eroplano kasama ang mga bagahe ko. Hinahanap ko kung nasaan sina Mama at si Papa.Napangite naman ako ng makita ko sila na kumakaway papunta sakin. Lumapit naman ako sa kanila at niyakap sila."I miss you two."Masayang sabi ko na ikinatawa naman nito."I miss you too."Sabay na sabi nilang dalawa.Si Papa ang bumuhat ng bagahe ko, hindi naman ito mabigat. Sumakay na kami sa sasakyan na pagmamay-ari namin."So, how's your trip?"Tanong sakin ni Mama."It's fine."Tipid kung sabi."So how's yo
NASA isang restaurang kami ngayon kasama ang ex nitong si Vien. Yung gagong lalaking gusto kung kidnappin pero iba ang nakidnapped ko. Yung nakidnapped ko ay ang pinsan niya."So, how's life?"Natatawang tanong ng gagong ex niya, tinaliman ko naman siya ng tingin."Wag mo kaming ma how's life dahil baka hindi ako makapagpigil na isaksak ko ang tinidor na hawak ko sa lalamunan mo."Pagbabanta ko naman sa kaniya at mahina itong natawa."Kumusta ang pangkidnapped sa pinsan ko?"Pang-aasar niya na ikinainis ko.Tiningnan ko naman si Vien na walang imik. "Hoy Vien, ilayo mo sakin ang gagong yan dahil baka mapatay ko siya." Inis na sabi ko at mahina naman itong natawa."Sus. Manahimik ka na nga, Ate. Pansinin mo yang katabi mo, kanina pa yan naghihintay na mapansin mo."Pang-aasar niya sakin na ikinairap ko naman."Tss. Manahimik ka nga rin, magpansinan kayo ng ex mo."Pang-aasar ko sa kaniya na ikinatawa naman niya."Sus.. Friends na kami."Nakangiting
TAKHA niya naman akong tiningnan na para bang hindi siya makapaniwala sa naging tanong ko."Seriously? Hindi mo alam kung sino ang nagpalaya sa mga bata?"Gulat na sabi niya.I looked at her flatly. "Magtatanong ba ako kung alam ko ang sagot?"Umirap naman ito at saka tinuro si Ryuu na nakapamulsa habang nakatingin sakin. "He is."Kumunot naman ang mga noo ko dahil sa sinabi niya. "Please explain it to me."Naguguluhang sabi ko sa kaniya."Well, ganito kasi yun.. Ryuu was the one who pretend to be their alliance but the truth is he is just a spy. Yes, he is also part of our organization, He is Ryuu Xevier Saito, my cousin."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag panga ko."Your what!??"Gulat na pasigaw kung sabi sa kaniya.She smiled sweetly. "He's my cousin."Napanganga ulit ako sa sinabi niya. I can't believe it like what the hell is going on? That explain why kung bakit medyo pareho sila ng shape sa mukha at sak parehong singkit.W
NAPABALIKAWALAS ako ng may tumawag sakin, dali dali ko 'tong sinagot."Yes?" Sabi ko sa kabilang linya."Agent Deadly we need you."Malamig na sabi ng nasa kabilang linya na ikinaseryoso ko naman."Okay. What do you want me to do?"Walang emosyong tanong ko sa kaniya."I need you to send me the coordinates. The killers are alreasy moving, they are torturing the innocent children for money and ransom. That's why I wanted you to tract them down, I will send you the other agents who are capable of handling this situations."Malamig na sabi niya at saka pinatay ang tawag.Napakuyom naman ako sa aking sariling kamao. Those shitting killers are alreasy making their moves.They hurt the innocent one. Hinding-hindi ko 'to mapapalagpas. I opened my high tech computer, I press something in it at saka I tried to located those bastards.Napangiti naman ako ng makita ko kung asan sila ngayon. I really love this high tech of mine. Kaya nitong mang-trac
MAG-iisang linggo na kaming nandito sa mansiyon, kanina pa tawag ng tawag si Vien na papauwiin na niya ako kasi namiss niya daw ako.Ano bang nasaisip ng isang galung-gong na 'to?Lumabas ako at saka humiga sa may bermuda na damohan at saka nag-iisip.Naramdaman ko naman ang presensiya niya pero hindi ko naman 'to pinansin."Hey.... Do you really badly want to go home?"Mahinang sabi niya pero nararamdaman ko naman ang pagtutol nito."Yeah. Besides, namimiss ko na rin ang kapatid ko. You can also visit me in our house if you want to."I straighforwardly said to him.Nag-iwas naman ito ng tingin. "Okay then. Let's get you home, today."Kumunot naman ako noo ko at saka tiningnan siya. "Why are you sound dissappointed?"Ngumuso naman ito. "It sounds like you don't want me by your side that's why you badly wanted to go home."Umirap naman ako saka niyakap siya. "It's not like that. I love being with you because I feel safe pero hindi n
NAPANGITE naman ako ng yumakap siya sakin na para bang nanlalambing ito. Inilagay niya ang kaniyang baba sa aking balikat habang ang kaniyang mga kamay ay nakayapos sakin."May problema ka ba?"Tanong ko sa kaniya at agad naman itong umiling na ikinangite ko naman."Nagpapalambing lang ako sayo."Sabi niya na mahinang ikinatawa ko."Tss. Ikaw talaga. By the way, bakit nandito parin tayo sa mansion ko?"Bumitaw naman ito sa yakap at saka nakangising tiningnan ako. "Kasi kinidnapped kita."Umirap naman ako."Tch. Ako nga yung nangidnapped sayo e."Mahina itong natawa at saka pinisil ang ilong ko. "This time ako naman ang kikidnapped sayo.""Sus.. Kung ano ano pa ang sinabi, hindi mo naman ako kailangang kidnappin e.""Ganun ba.""Yeah.""By the way, balik na tayo sa bahay ko at sa bahay mo."Sabi ko na ikinalukot ng kaniyang mukha."Why? Hindi ka ba masaya kasama ako?"Malamig na sabi niya kaya mahinang sinampal ko ang kaniy
INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l