Share
GAME TWENTY-EIGHT: ESCAPE
Kaugnay na kabanata
HER GAME GAME TWENTY-NINE: PAST
"Ayos ka lang, Akemi?"Napatingin ako kay Ryu, habol ang hininga at malakas ang pagkalabog ng puso ko dahil sa bangungot na iyon.Nasa kotse pa rin kami at bumabyahe. Tumigil lang saglit dahil sa biglaan kong pagsigaw sa gitna ng tulog ko."W-wala," sabay iwas ko ng tingin sa kaniya at tinanaw ang paligid. Kumunot ang noo ko nang mapansin na halos puro puno ang nakikita ko sa labas. Ni walang bahay at ibang sasakyan!"Come on, Akemi. I know, you're not okay.""Nasaan tayo?" sabay tingin ko sa kaniya at iwas sa topic.As if I was still okay after that nightmare. Pero bakit ganoon ang naging panaginip ko? Do I have a split personality? Kaya ba wala akong alam na nakagawa na pala ako ng isang krimen? I doubting it! Wala sa lahi ng pamilya namin ang may psycho. Well, maybe El Sandra.Kumunot ang noo ni Ryu at nagsalubong ang mga kilay. His dark hooded brown eyes became even darker as he looked at mine intently. Tila binabasa kung anong iniisip ko. Iiwas na sana ako ng tingin pero nauna na
HER GAME GAME THIRTY: LOVE
I know it is wrong to feel that way. To feel that magic on his kiss. To feel safe with his touch. And to feel numb in front of my opponent. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko kung hindi ang mapapikit dahil sa kakaibang init ng sensasyon na hatid ng kaniyang mga labi sa batok ko at sa sistema ko. Na tila uhaw na uhaw ako sa mga halik niya.Ryu deepened the kiss, making me drunk in a ecstasy. Matapos ang ilang kagat sa labi ko, namumungay ang mga mata niyang nagdilat siya at tinitigan ako na may kislap ng paghanga.Habol ang hininga ko dahil sa bilis at lakas ng pagtibok ng puso ko. Na para bang nilangoy ko ang kalawakan ng North Philippine Sea mula sa Isla nang walang tigil. What was that for, Akemi?"Mahal kita, Mademoiselle," he whispered hoarsely in my ear that sent shivers down my spine.Bumuntong-hininga ako at kumurap-kurap habang tinitigan ko nang mabuti ang mga mata niya. By this time, dapat ay nagagalit ako. Pero hindi! Mas ikinasigla pa ng puso ko na matanaw ang senseridad
HER GAME GAME THIRTY-ONE: BETRAYAL
Dala ng galit, mararahas ang naging paghalik sa akin ni Ryu sa hagdanan pa lamang. Ilang beses ko man siyang naitulak, hindi siya huminto hanggang sa buhatin niya ako't dali-daling pinasok sa loob ng kuwarto.Naiinis man, unti-unting nabubuhay ulit ang init na naramdaman ko sa kaniya gaya kagabi. And I found myself craving for his kisses... craving for more as my back touched the soft bed and his massiveness throbbing on my thigh.Hapon na kami lumabas ni Ryu ng kuwarto. Good thing that Manang Lourdes was nowhere to be found. May inasikaso nga pala siya sa kung saan.Kami lang kayang tatlo ang nasa mansiyon na ito?Wala na kasi akong ibang taong nakikita pa maliban sa amin. Unless, sa sobrang laki ng mansiyon, hindi kami nagkakatagpu-tagpong lahat.Nag-iinit ang mga pisngi ko nang maglakad-lakad kami ni Ryu sa may dalampasigan habang magkahawak ang mga kamay namin. My heart fluttered and skipped a beat. Masaya ako na ngayon ay muling nagagawa namin ito.It has been years since the las
HER GAME GAME THIRTY-TWO: REALIZE
Tulala ako habang binabaybay namin ang kalawakan ng himpapawid ng Luzon. Habang ang mga luha, walang palis sa pagragasa sa aking mga pisngi. I know it was too heartless of me to leave him behind that island. Nasaktan ko siya. Hanggang ngayon, umuugong pa rin ang mga sigaw niya nang paulit-ulit sa isip ko.Galit at labis ang sakit.I know I was at fault. Nagsisisi ako. But this is the only way that I should do. I love him. Pero paano naman ang hustisyang matagal ko ng inaasam-asam? I know it was too selfish of me to do that. Pero anong magagawa ko? Iyon 'yung sinisigaw ng puso ko.Katarungan.Justice.Hindi ko iyon makukuha kung tutunganga lang ako at magtatago sa maliit na Isla na iyon.Marahan na pinisil ni Marl ang palad ko, nag-agaw pansin sa mga iniisip. Slowly, I looked at his massive hand on mine. But still, I felt hollow with his gentleness. Nothing. Empty. Wala. Wala akong kakaibang maramdaman sa hawak niya. Hindi gaya sa kay Ryu, dulo lang ng daliri niya ang lumapat sa balat
HER GAME GAME THIRTY-THREE: FACE
Before ending the game you've started, you should always choose the right way no matter what happened. Iyon ang ginagawa ko ngayon. Yes, I admitted. May kasalanan ako. Pero hindi ako ang pumatay kay Rose o kahit pa kay Miss Aguirre. Someone planned all of this. Para mabuntong sa akin ang sisi. But the question is... who is this person? Bakit ginagawa niya ito sa akin?Actually, I have four names on my mind playing right now: El Sandra, Tita Ingrid, Engineer Riley Dela Costa, and that... Mister Eldeamor Fruego. I don't know if one of them is the real culprit, but they have valid reasons to stain not only my name... but also our family's name.Lee is a well-known in the business world. In a snap of time, naging in demand at matunog ang mga kompanyang itinayo ni Daddy sa kahit na anong larangan ng negosyo. Pero kaakibat ng paglago at pag-angat nito, may mga tao palang handang gumawa ng krimen para sirain ang pangalan na pinaghirapang i-angat nina Mommy at Daddy.They did that for the bus
HER GAME GAME THIRTY-FOUR: PAPA
I didn't know but when they stood up in front of me, I calmed down. Like they brought peace to my struggling mind. I know I suspected them, but now that they showed up at the Police Station, I felt at peace and, surely, I will not be jailed tonight."What is the meaning of t-this, Ryu?"My lips trembled as tears fell down my cheeks. Not that I am problematic with my situation, but because I am glad that they are here. Like they are the solution that I am waiting for. In order for me to clean my name. To clean the mess that I caused. To clean everything that I stained.Ryu hushed me and gently wiped out my tears. "As I've said I will help you, baby. They're here because they want to correct everything," he said softly. "Maling makulong ka sa kasalanan na hindi mo ginawa.""Pero p-paano sila makakatulong? Kung ako mismo 'yung itinuturo ng mga ebidensiyang sinasabi nila?"That videos. Hindi ko alam kung bakit ako ang nakarehistro roon. Lalo na sa video clip na ipinalabas ni El Sandra sa
HER GAME GAME THIRTY-FIVE: DECISION
Hindi ko alam, pero may parte sa akin ang gumuho nang makita ang pagdaan ng sakit sa mga mata ni Marl. I know, I am being selfish here again. Pero ano nga bang magagawa ko? I love Ryu so much. Noon pa man. Ngayon na nagkaroon ako ng pagkakataon para mahalin siyang muli, hindi ko na iyon sasayangin pa."Hey. Sorry. Kanina ka pa ba rito?""Nope." I smiled and gazed at his Lamborghini parked at the sideway. "Medyo kakababa ko pa lang naman."I was standing near the entrance of a coffee shop outside the SunRise building, a condominium property by LEC, when Ren popped out in front of me. Taliwas sa hinala ni Marl kanina. Gusto ko sana siyang isama rito para makita niyang mali ang iniisip niya, pero paglabas ko ng kuwarto ko, wala na siya.To be honest, I feel sorry for him. Alam ko na sa simpleng galaw ko o desisyon ko, apektado siya. Pero gusto ko sanang ipaintindi sa kanya na... he deserves someone else better than me. 'Yung babaeng makakapagbigay ng pantay na pagmamahal sa kanya o higit
HER GAME GAME THIRTY-SIX: BIRTHDAY
Kung hindi pa sinabi ni Tita Ingrid, hindi ko na sana maalalang malapit na nga pala ang araw na iyon. Actually, there still one month before that day. Pero gaya nang mga nakaraan, hindi ako masaya sa nalalapit na pagsapit nang kaarawan ko.Ilang taon din akong nanginig sa takot at mas piniling mag-isa sa tuwing sumasapit ang araw na iyon. Because all the horrible memories always came flashed on my mind furiously... and v-vividly. Na tila hanggang sa araw na iyon, nangyayari pa rin ang lahat. Na sa mga oras na iyon, hinahabol pa rin ako ni Kamatayan."Ano'ng plano mo kung ganoon, Akemi? Magsi-celebrate ka ba ng birthday mo? Alam mong minumulto ka pa rin hanggang ngayon ng nakaraan mo, hindi ba?" si Michaela sabay sulyap kay Marl na tahimik na nagbabasa ng diyaryo sa kabilang upuan.Problematically, I sighed heavily as I massaged my temple slowly. Kahit isang linggo na ang lumipas simula nang makausap namin si Tita Ingrid, hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung anong gagawin ko.Wel
Pinakabagong kabanata
