"I have no choice but to send you to your home," muling ulit niya.
Tumikhim ako at ngumiti nang pilit.
"Gusto mo bang sumama?" tanong ko. Umaasa na hindi niya lang ako basta bibitawan.
"This is not the right time, Frey. I won't promise anything. In the meantime, just go home."
Pagkasabi'y tumalikod siya at iniwan ako sa kusina.
Pumikit ako nang mariin at hindi mapigilan na humagulgol. Tinakpan ko ng dalawang kamay ko ang bibig upang hindi niya marinig.
Isn't he unfair?!
Bakit parang ako lang ang nahihirapan?
"Frey! Napa'no ka na naman?!"
"Nay, ayaw ko pong umuwi." Umiling-iling ako at kumapit sa damit niya.
"Ano?! Uuwi ka?" nalilitong tanong nito habang pilit akong tinatayo nang maayos.
"Gusto niya pong umuwi na ako. Ayoko, Nay." Humigpit ang kapit ko sa kanya at nagmakaawa.
Natulala lamang ito at hindi makapagsalita.
"N-ay." Hinahatak ko ang damit niya kahit pa nanlalabo na ang paningin
"Nak, bakit hindi ka tumawag?" Si Mama na naglalapag ng pandesal at kape sa mesa dito sa labas ng bahay."Surprise po!" Pinilit kong ngumiti pagkaupo sa upuan ngunit agad ko ring binaba ang tingin sa tasa ng kape. Takot na mabasa nila ang mga iyon.Hindi ko naman masabing matagal na akong wala sa syudad. Panigurado ay mas magagalit sila kapag nalaman nilang tumira ako sa bahay ng isang lalaki."Bukas na lang kita isasama sa grocery." Inabutan ako ni Mama ng pandesal na may butter."Next week na lang. Hayaan mo munang magpahinga ang anak mo. Kagagaling lang niyan sa seminar," si Papa na nakabihis na. Jeans and longsleeve. Nakakapanibago."Rey, mas malilibang siya sa grocery. Titingin lang naman siya." Umingos si Mama pagkatapos ay ngumiti sa akin.Guiltiness is eating me alive.Hindi ko alam kung magandang bagay ba o hindi na hindi nila binabanggit ang issue ko noon. I-dagdag mo pa ang pagsisinungaling ko sa seminar. Hindi yata ako des
Hindi ko alam kung matatakot ako o hindi. Kanina pa umiikot sa isipan ko ang tanong ni Letlet. Dati naman akong kumakain ng bawang kaya bakit hindi ngayon?Umawang ang mga labi ko at may ideyang gustong pumasok sa aking isipan ngunit ayaw ko iyong isipin pa! Hindi pwede!"Wala na pa lang softdrinks sa ref, Ate. Nakalimutan kong kumuha sa grocery kahapon," si Karl na napakamot sa ulo niya."Huh?" Liyo ko siyang tiningnan ngunit napatikhim din nang makitang naguguluhan din ito sa akin."B-ili na lang tayo sa labas."Agad akong tumayo at umakyat upang kuhanin ang wallet ko. Pagkababa ay si Karl na ang nakasandal ng upo sa sofa at may hawak ng bowl. Si Letlet ay nakatayo at nakasimangot na nakatingin kay Karl."Tayo na lang ang bumili, Letlet," yaya ko sa kanya.Lumabas ako ng pinto. Agad namang sumunod si Letlet na bumubulong pa."Ate, baka ilipat niya 'yong movie!""Panoorin na lang natin ulit mamaya. Saan ba tayo bibili?"
"Hindi ka pa nakaayos?" si Mama na nakaharap sa kalan.Umiling ako kay Mama at nagtungo sa lababo. Simula paggising ko ay masama na ang pakiramdam ko. Naduduwal sa dami ng Mushroom Chicharon na kinain ko."Mag-aayos pa lang po ako."Imbis na bigyan ito ng ngiti ay napaismid ako at niluwa ang laway na mapait pagkatapos ay nagmumog ng tubig."Kumain ka na muna. Titingnan ko lang ang Papa mo kung nakaayos na."Pagkatango ko ay umalis ito agad. Isang beses pa akong nagmumog bago nagpunas sa towel na nakasabit sa gilid ng ref.Pagharap naman sa mesa ay napapikit ako nang mariin matapos makitang sinangag at itlog ang luto ni Mama.Ayoko ng sinangag. Mas lalong ayaw ko ng bawang.Umiling ako at lumayo sa mesa. Tumingin na lang ako ng makakain sa ref. May gatas at tinapay pa naman.Imbis na sa mesa ay sa counter ng lababo ko iyon linagay. Kumuha na lang ako ng baso upang makapagsalin ng gatas.Napabuntong hininga ako at n
Ano na lang ang gagawin ko kung positive? Hindi ko tuloy alam kung blessing pa ba ito kung sakali o problema lang ulit.Nangilid ang luha ko. Sa tagal ng relasyon namin ni Rico ay ni hindi kami lumagpas sa make out. Pero kay West? Sumobra pa ata at may remembrance pa.Paano ka, Frey?Babalik ng Laguna?No, that's not a good option.Huminga ako nang malalim matapos matantong sobra na sa limang minuto ang paghihintay ko. Hinarap ko ang mga kits.Nanlaki ang mga mata ko at umawang ang mga labi sa resulta. Kumabog ang dibdib at tila nanigas ang tiyan ko.Two red lines.Kusang tumulo ang luha sa mga mata ko. I can't explain if I'm happy, nervous, or worried.I don't know!Kahit naman posibleng positibo nga iyon ay umasa pa rin akong magiging negatibo ang resulta ngunit heto at sinampal sa akin na may buhay na s
"Dito na," para ni Mama.Naunang bumaba si Mama ng tricycle. Sumunod ako rito. Tiningala ko agad ang karatula ng up and down Grocery namin. Pagkatapos ay kusang gumuhit ang ngiti sa labi ko.Israel Grocery Store.It feels like an achievement. Hindi ko lubos maisip na may ganito na kami ngayon. Hindi naman sobrang malaki ang building, sakto lang pero mukhang maluwang. Mabuti na lang at nagbunga ang lahat ng pagtuturo ko.Napabaling ako kay Papa ng tumabi ito sa gilid ko."Hindi na ba babalik ng bahay 'yon?" tukoy nito kay Rigel."Hindi na, Pa. Hinabol mo ba naman po ng itak. Hindi na po iyon magde-deliver." Napangiwi pa ako.Bakit ba naman kasi hinahayaan nilang mautusan ni West?! At mukha naman kasi talagang hindi na babalik si Rigel doon. Napag-utusan lang itong maghatid ng buko pie ngunit ayon at nahabol pa ng itak ni Papa.Naunang pumasok si Papa sa loob at nasa likod lang kami ni Mama. May mga empleyado na nag-aayos s
Pagkatapos makaalis nila Draco ay bumalik ako sa opisina at prenteng umupo sa sofa. Pinatong ko pa sa mesa ang mga orange. Kumuha lang ng isa para buksan at makain. Ni hindi ko pa nasusubo ang isang piraso ay may kumakatok na sa pinto.Iritado akong tumayo at binuksan 'yon. Bumungad si Shiela na may hawak na paperbag ng mushroom chicharon at tatlong box ng buko pie."Delivery daw po, Ma'am," alanganing sabi nito. Nagdadalawang isip sa nikikita niyang reaksyon ko.Pumikit ako at pinigilan ang inis.Hindi ba talaga siya titigil? Bakit kasi hindi sarili niya ang ipadala rito at baka sakaling matuwa pa ako!Pagmulat ng mga mata ko ay ngumiti ako nang bahagya, tinatago ang iritado kong reaksyon. Kinuha ko lamang sa kamay nito ang paperbag at hindi ang mga buko pie."Sa inyo na 'yan. Pakibigyan na lang ang iba."Nanlaki ang mga mata ni Shiela at hindi naitago ang galak."Talaga, Ma'am? Thank you po!" natutuwang sabi nito bago tumalik
Even if I want to stay affectless and do not mind his presence, I can't. Saan man ako lumingon sa loob ng store ay nandoon siya. Kung hindi nag-aayos ng gamit ay naghahakot. Nakakairita pang makitang sumasagot siya kapag kinakausap ng mga displayer.So what, Frey?Gusto ko na tuloy na mag-hire pa ng mga displayer, para naman manatili na lang siya sa bodega at hindi na lumabas pa. Hindi naman niya trabaho ang tulungan ang mga displayer kaya't bakit ginagawa niya?And what the heck I care?Kinastigo ko ang sarili sa naisip. Wala na nga pala dapat akong pakialam sa kanya."Ma'am, sopas po ninyo." Inabot ni Shiela ang supot. Mainit-init pa iyon nang hawakan ko."Thank you. Nga pala, anong pangalannang bagong empleyado?" I tried to sound neutral just so she wouldn't notice my interest.Paano ba naman kasing nakalusot siya? Ni-hire talaga siya ni Mama? Kung pagbabasehan ang itsura niya ay hindi siya mukhang magtatrabaho sa grocery sto
Ilang oras din ako sa loob ng opisina. Naiinip at naiinis.Bakit ba kasi kailangan niya pa akong sundan kung siya rin naman ang nagpa-uwi sa akin dito?!Ano 'yon? nag-change mind at balak na niya akong ibalik sa Laguna?Wala siyang sinabi, Frey!Bakit kasi nandito pa siya? Sa dami ng pweding pag-apply-an, bakit dito pa? Sabagay, ano pa ba ang dahilan? Baka malamang habol ka nga!Nahihirapan at naguguluhan ako. Mas lalo na at may baby pang tanim.Urgh! Kailan ba titiwasay ang buhay ko?!Nawala ako sa mga iniisip matapos makita ang mga boxes ng buko pie.Paanong wala na siyang farm kung nandito ang produkto niya?Parang mas gusto ko pang wala siya rito at harapin ang mga problema ko ng mag-isa.Binitbit ko ang mga buko pie at lumabas ng opisina. Tinawag ko si Shiela upang ibigay ulit ang mga iyon sa kanila.Bahala na kahit malaman pa niyang hindi ko kinakain ang mga iyon. Mas maganda pa iyon para hindi na siy
West SeverinoShe's good at teaching, I'll give her that. And she's good at manipulating? Or not?"Baby, throw it to Daddy," dinig kong utos niya sa anak namin.Hindi ko alam kung talagang galit pa rin siya na lalaki ang anak namin kaya't inuutusan niya ng kasamaan sa akin. O dahil mas madalas na sumunod sa akin si baby.Remo giggled and made some bubbling sounds before he threw his jelly toys at me. He even laughedmore when he saw my annoyed expression.Umungol ako sa inis. I didn't know if she was that mad. Hindi ko na nga gusto ang pinangalan niya sa bata pagkatapos ay uutusan pa niya ng kasamaan. But guess what? I can't make any protest."Stop it, Baby. Daddy will get mad," matatag kong baling kay Rem, that is much better. Rem.Kumurap ito at tumigil. Binalingan ang Mama niya at doon tinapon ang ibang laruan.
West SeverinoI have seen her many times in my canteen with her boyfriend. I know how much she loves my buko pie. She can't eat completely without it. Hindi ko nga mapigilan ang hindi siya titigan. Nang makita ko siyang nakapila ay linapagan ko siya ng dalawang platito. She even protested and fought, but I insisted. I even put a glass of buko juice in there for her. I think she deserves it. She deserves kindness.Well, I want to recognize her as my suki. She's my regular customer and the lover of my buko pie. I smirked when her image flashed inside my mind.Of all the teachers I know from this school, she's the one who got my attention. I liked her features so much that I even gave her a box of buko pie. As I told you, she deserves all of it.She looks firm and strong. A very lovely teacher. Every time she's here in my canteen, I can't help but gaze at her. From the way she walks,
Hindi ko siya pinayagan na matulog sa kwarto. Hindi naman siya namilit kaya hinayaan ko na lang. Sa sarap ng tulog ko, mag-aalas otso nang magising ako.Mabilis lang akong naligo at nagbihis bago bumaba. Kumukulo na ang tiyan ko, tiyak na gutom na si baby.Walang tao sa kusina ngunit may pagkain namang nakahapag na. Scramble egg and bacon.I was busy munching my food when West entered the kitchen. Natigilan pa ako at siniguradong siya nga iyon. Wala naman siyang kakambal kaya siguradong siya nga.Ngumisi siya at hinagod ang itim na niyang buhok. Bagong gupit kaya bumata ang itsura niya. Napatitig pa ako roon, naninibago na mas lalo siyang gumwapo."What's that for?" tukoy ko sa pagkukulay at pagpapagupit niya ng buhok."Pinasundo ko kay Rigel sila Papa."Papa? Matatawag niya kayang Papa kung nasa harap na niya."Hindi naman kailangang magp
Gaya ng gusto niya ay ni-unfriend ko si Rico. Kinalkal niya pa ang luma niyang account at ni-add ako. Pinapalitan ang status naming dalawa, from single to married. Pina-post niya pa sa newsfeed ko, naka-tag pa sa kanya.Ang dami tuloy komento sa post. Bukod sa Congratulations ay may iilan na nagtatanong at nagulat. Pinusuan ko na lang at hindi na binigyan ng reply.Isang buwan ata kaming nagpipicture para lang sa hiling niyang mga post. Pinapuno niya ang timeline niya. Hindi ko alam kung matatawa ako o maiinis na ayaw niyang tumigil sa picture-picture na 'yan!Imbis na tuluyang mainis ay sinakyan ko na lang ang trip niya at ginandahan na lang ang mga kuha. Sa bawat post ay may tanong ngunit hindi ko sinasagot. Ang iilan lang na galing kay Celeste ang sinasagot ko.Maging sa account niya ay ganoon. Iilang kakilala ang nagkokomento."Alam mo na ang gender?" tanong ko kay Celeste na nasa video call.Nasa lilim ito ng puno at doon nakatayo. May
We've been doing great in our marriage. Sa dalawang linggong pananatili sa farm niya wala pa naman akong narinig na tsismis o husga kahit na alam na nilang kasal kami at buntis ako.Inaasahan ko pa namang marinig na baka kaya kami nagpakasal ay dahil nabuntis niya ako ngunit wala pa akong naririnig. Baka kung meron man ay hindi ko pa lang naririnig.It's true, but that was not the sole reason. We love each other, period.I bit my lip when he moved faster and harder before he poured all of his seeds inside. I scratched his back and arched my back with the hotness I was feeling inside. Humalik siya nang mabilis bago marahang inalis ang kanya. And people, that was just a breakfast in bed. A normal thing we do.Tumagilid ako ng higa at hinayaan siyang pumwesto sa likod ko at kinagat ang balikat ko na kanyang paboritong parte. Lagi siyang nanggigigil doon. May iilan pa nga akong marka roon kaya hindi ako makapagsando.He hugged me from the back and jail
Gabi na pagkarating namin sa farm. Si Nanay Lina na lang ang dinatnan naming gising. Niyapos pa ako nito ng yakap. Halata sa mukha niyang natutuwa siyang makita ako ulit."Sabi ko na sa'yo, Frey. Susuyuin ka rin," bulong nito sa akin."Nay, naman. Syempre," si West na narinig ang sinabi ni Nanay Lina.Sinabi naming kasal na kami na kinagulat niya ngunit kinangiti rin kalaunan. Sinabi ko ring buntis ako kaya naman nagmadali pa siyang maghanda ng makakain. Hinintay niya kaming matapos bago pinilit umakyat upang matulog ng maaga. Sabi niya ay masama raw magpuyat kapag bunts.Hindi na kami tumutol at umakyat na lamang. That was a peaceful night. The solace I felt in this town is unexplainable. Ever since I saw the beauty of Liliw, much more the church, I have had a vision of living here. I didn't know it would happen through him. Si West pala ang magiging daan upang manatili ako rito.I comfortably settled myself into his arm. Being this close to him i
Kahit na nahihiya kay Draco at Rigel ay sumama pa rin ako kay West paalis ng restaurant."Okay lang ba na iwanan sila? at bakit kare-kare lang?"Kumibit balikat siya bago ako pinagbuksan ng sasakyan."That's fine. They can order more and pay for it."Inakbayan niya ako at giniya papasok sa isang resort."Dito tayo?" kunwaring taas kilay na tanong ko.He smirked and kissed my temple."Puerto Del Sol offers a deluxe honeymoon rooms, so yeah? dito tayo," nakangising sagot niya.Hinampas ko nang bahagya ang braso niya na kanya lang tinawanan.Well. Totoo naman. Their villas are mansion types with glass windows where you can actually see the splendid view of Bolinao beaches."We'll rest for a while before we eat or gutom ka na?"We settled in one of their deluxe room. A large soft bed, television, and aircon.Binuksan niya ang aircon at namewang sa harap ko. Hinihintay ang sagot ko.I stared
I can't believe that we did it inside his car. May araw pa iyon at nasa public ang sasakyan. Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin at pinagpatuloy ko iyon.Bakit kasi nanunukso siya?Nahihiya pa ako sa inasal hanggang sa maihatid niya ako sa bahay. Mabuti na lang at wala sila Mama at mga kapatid ko. Sa sobrang hiya ko nanatili lang ako sa kwarto.Ngunit nawala rin iyon sa isip ko lalo na't naalalang kasal ko kinabukasan. Hindi ako halos makatulog at kinakabahan.I have lived under his roof before. Pero ngayon magkakaroon na ng titulo ay mas kinakabahan at nasasabik ako. I am not just a visitor, anymore. Asawa at magiging ina ng anak niya. Hindi ko lubos akalain na hahantong din kami sa ganito.Pinilit kong matulog kahit ayaw ng diwa ko. Ayoko naman na mukha akong zombie sa mismong kasal ko. Kaya lang, alas singko pa lang ng madaling araw ay gising na ako.Alas diyes pa lang ang kasal ngunit inayos ko na ang susuotin. I didn't buy a new dre
"Gusto mo bang samahan kita, Nak?" Si Mama na may pag-aalala ang tingin sa akin.Pareho kaming nakaayos ngunit iba ang destinasyon. Dalawa rin ang tricycle na nag-aabang sa gate. Isa para sa kanila na papuntang grocery store. Ang isa ay para sa akin papuntang terminal ng jeep."Kaya ko na po, Ma. Alam ko naman po kung saan kukuha ng Cenomar."Pilit akong ngumiti. Kahit gusto kong magpasama sa kanya ay pinipigilan ako ng matalim na tingin ni Papa.Kahit gaano ko pa palakasin ang loob ko ay humihina lamang iyonlalo na sa tuwing naiisip ko na galit sa akin si Papa at gusto na akong alisin sa pamilya."Hindi naman tayo magtatagal. Nandoon naman ang Papa mo sa grocery store," pilit pa nito.Kita ko naman na gusto talagang sumama ni Mama, ang problema ay tutol si Papa. At ayaw ko na mas magalit pa ito o idamay pa si Mama."Hindi na po, Ma. Okay lang po, kaya ko na-""Lorna, kasalanan niya ang nangyari sa kanya kaya pabayaan mo