Chapter 15
The next day happened, at pagpasok ni Vince sa eskwelahan, sa totoo lang... nag-expect siya na makita niya ang Cactus na iyon sa pinto na hinihintay siya, kahit wala siyang utos.
Pero halata ang dismaya sa mukha niya nang wala nga siya roon. And with that, he is back to his reality, that today is indeed Xania's dare na hindi sila magpapansinan buong araw.
Habang naglalakad siya sa hallway, hindi niya maiwasang tignan ang tabi niya baka sakaling may taong kasama siyang naglalakad... pero wala eh. Bakit nga ba kasi napatingin siya sa tabi niya?
Pagkarating sa classroom, napatigil muna siya sa pintuan nang makita niya si Cactus na nakaupo na sa kanyang upuan at tulala sa harap niya.
Gusto niya sana na kahit iglapan lang sana siya ng babae, pero umiwas pa ito at inikot ang kanyang ulo sa kabilang direksyon. Nagsimulang mairita si Vince dahil doon pero this time... siya naman ang magtitiis.
Tiis? What are you talking abou
Chapter 16XANIAPagkapasok ko ng Biyernes ng umaga papunta sa eskwelahan, hinintay ko ang tsonggo sa entrance. Wala man siyang inutos kagabi pero dahil sa nangyari...Bigla-bigla niya na lang akong yinakap."Hu-huy Tsong. Anong gingawa mo—""God," singit niya naman. "I f*cking missed you," mura niya pa.Na kinagulat ko ng sobra.Kainis. Gusto kong humiwalay sa kanya nung mga oras na iyon pero hindi ko alam kung bakit nanatili kami na ganun ng ilang minuto. Sa tindi talaga ata ng gulat ko. Bakit kasi bigla-biglang mangyayakap na lang ang tsonggong iyon? Ganun ba talaga ang mga tsonggo? Bwiset.Miss me? Miss me raw? Ang OE lang. Minsan, hindi ko na talaga alam kung anong iniisip nun. Eh sa tsonggo kasi ang nilalang na iyon.Pero kung magtatanong kayo kung bakit ako nandito ngayon... wala lang. Hindi, ang ibig kong sabihin ay dahil ano... dahil ano... kasi...A
"Bago tayo magbunutan, magkano muna budget para sa gift?" tanong ni president.Nagsabi naman ang iba hanggang sa huli, humigit kumulang sa 300 pesos. Buti nga hindi ganun kamahal."So para sa bunutan, bring out ⅛ sheet of paper tapos isulat niyo mga pangalan niyo," utos ni president at ganun nga ginawa namin.Pagkasulat, may dala-dala siyang container at umikot siya at tumapat sa bawat isa sa amin para ilagay ang papel. Pagkalagay naming lahat, kinalog muna ng president ang nakatakip na container at isa-isang pumunta ang mga estudyante sa harap."Prince Vince Victorino," tawag ng president sa prinsipe. Iba talaga ang tsonggo. Kailangang may prince kung tawagin.Tumayo naman siya at naglakad papunta sa harap. Akala ko magrereklamo ang tsonggong ito na kailangan niya pang tumayo pero hindi ko alam kung bakit, parang biglang naging tensyonado ang lahat nang nasa harap na siya. Halos lahat ng babae ay nakatitig at pinagmasdan ang bawat galaw niya sa ha
Ngayon sa trabaho, wala si Iris pagkarating ko at hindi ko alam kung bakit. Kaming dalawa lang ni Lizar ang natira at buti nga konti lang ang mga customer ngayon. Patapos na kami sa araw na ito sa trabaho sa café at kakalabas lang ng huling customer. Inaayos na namin ang mga mesa nang,"May nakaiwan," sabi bigla ni Geoffrey kaya kami napatingin sa kanya."Saan?" tanong naman ni Lizar."Table 14," sabi naman ni Geof at gamit ng mga binti ni Lizar, tumalon siya mula roon.Nagulat na lang ako nang gamitin niya ang mahaba niyang dila para kunin iyon. Ano ba yan. Pwede naman kasing pulutin di ba Lizar? Buti walang tao ngayon."Isang wallet," sabi niya pagkakuha.Nagulat ako muli. Shacks. "Bilis, tignan mo agad yung laman baka may ID," sabi ko.Napabukas naman si Lizar at nagulat."Bakit? Kanino raw?" tanong ko.Hindi siya umimik kaya napalapit ako sa kanya."Ang laki..." sabi niya kaya napatigil ako.Napa
Chapter 17XANIAYung hapon na iyon na umuwi ako galing sa eskwelahan pagkatapos ng Christmas Party namin, kaysa dumiretso ako sa trabaho, naghanap ako ng tagong lugar kung saan pwede maglabas ng sama ng loob, maging beast mode.Hindi ako umiyak sa sinabi ng mga tsonggo. Sanay na ako sa tabas ng dila niya sa tagal kong naging alalay este personal assistant ng tsonggong iyon. Kung balat sibuyas ako, matagal na dapat akong umalis sa trabahong iyon. Pero ngayon, sumosobra na talaga siya.Na-late akong nakarating sa café na ikinataka ni Ma'am Safira at Axton at pinaulan ng mga tanong nila kung anong nangyari sa akin. Syempre sinabi ko ang totoo na kinailangan ko lang maging beast mode. Nung tinanong nila kung bakit, hindi ko sinabi ang buong kwento. Naasar lang ako sa isang tao, sagot ko lang at hindi na sila nagtanong muli.Yung tungkol naman sa regalo niya, nung alas dyes ng gabi pagkatapos ng trabaho, umuwi muna ako para ilagay iyon sa kwarto
Kinabukasan, nandito ako ulit sa café at pagkatapos kong ibigay ang order ng isa sa mga customer namin sa kitchen,Chingling, tunog ng chimes."Good morning Sir—"Napatigil ako saglit sa bati dahil sa taong pumasok. Bwiset. Kalma lang Xania. Yung ngiti mo. Baka mawala."We-welcome to Hounded Pastry Café again Sir," pilit kong ngiti sa tsonggo. "Ri-right this way," at ginabay siya sa isang bakanteng upuan.Nakakainis naman. Bakit na naman siya nandito? Ibibigay ko pa lang ang menu nang,"No need. I'll have my usual," sabi niya bigla kaya napatigil ako.Prinoseso ko ang sinabi niya bago,"Ah right away Sir," sagot ko na lang at pumunta sa kusina para sabihin ang order.Hindi ko alam kung maiinis ba ako o makakahinga ng maluwang dahil hindi siya tulad kahapon na hindi man lang makapag-desisyon.Nanatili na naman siya sa café buong araw at pasara na kami nang tanungin niya ang
Nagulat ang lahat sa sinabi niya at nagsimulang mag-usap-usap ang mga kaklase namin. Promenade, ano yun? Naiinom ba yan?Nang magsalita ang guro tungkol sa event na iyon, doon ko lang naintindihan. Ah, sayawan. Party ba kung baga.Tinawag bigla ng guro ang president namin para pag-usapan ang group performance namin dahil sabi nila, bawat seksyon ng graduating students ay dapat may group performance sa araw na iyon.Hanggang sa huli, napagkasunduan ng lahat na sasayaw kami ng waltz. Naku naman. Kung may isa kayong dapat malaman tungkol sa akin, parehas na kaliwa ang mga paa ko sa mga ganito. Hindi ako marunong sumayaw.Dahil sa kailangang pares-pares ang sayaw na ito, at dahil sa mas marami ang babae sa mga lalaki, napagkasunduan nila na lahat ng lalaki ay dapat may partner at ang mga babae na walang partner ay may sariling sayaw at pwedeng makipalit sa partner ng isang lalaki. So kung baga, dalawang babae ang pwedeng maging partner ng isang lalaki. Pero b
Chapter 18Hala, naku naman. Nabuko na. Paano naman kasi, pagkatapos ng practice namin kahapon, hindi ko alam kung bakit kahapon ko rin lang naisip na tanungin si Tsong."Uy Tsong, anong oras ulit itong ano uhm anong tawag ulit sa party na ito?""You mean the prom?" sagot niya naman."Ah oo yang ano prom. Anong oras ulit sa Sabado?" tanong ko."6 ng gabi," sagot niya."Ah. Tapos anong oras matatapos?""Hanggang 12 midnight," sagot niya muli.Nagulat ako at napatingin sa kanya."Ano ulit?""12 midnight. Alas dose. Teka bakit ba?" pagtataka niya.Hindi naman ako nakaimik.Kaya ayan, nabuko na. Kainis naman. Dapat kasi nakinig ako ng mabuti nung pinag-uusapan nila ito eh. Bakit ba ako lutang nung mga oras na iyon?"You're not just my P.A," sabi niya. "You're unique, and you are very special
Pagkatapos kong magpalit, nagpaalam din kami paalis dahil mukhang nagmamadali ang tsonggo. Nakapagpasalamat naman ako sa kabarkada niya at nangako na babayaran ko siya pero sinagot niya ako."No need," ngiti niya sa akin. "Sinabi ko na ngang libre, binayaran pa rin ako ni Vince. Alam mo, bagay talaga kayong dalawa."Nagtaka naman ako sa sinabi niya habang naglalakad kami papunta sa kotse. Pagka sakay namin,"Uy Tsong, magkano yung dress?" tanong ko."Cactus, wear your seatbelt," sagot niya naman at ginawa ko naman.Nang paandarin niya ang makina ng kotse, "Uy Tsong, magkano na kasi yung dress?" tanong ko ulit."Cactus, I'm driving," sagot niya so tumahimik ako.Nang tumigil siya dahil sa pulang ilaw,"Tsong, magkano nga kasi yung damit?"Naglabas siya ng buntong hininga. "Hindi ka talaga titigil noh?" irita niyang tanong pabalik.Tumahimik ako pero hindi niya pa rin ako sinagot. Nang mai-park niya ang kotse niya s
“Ma’am,” tawag bigla ng isang tao na nakasira ng katahimikan sabay napatingin ang dalawa sa kanya.“Geoffrey,” sabi ni Axton.“Ma’am, gising na po si Xania,” sabi ni Geoffrey.Nagulat ang dalawa at napatingin muna sa isa’t isa, bago nila naisipang tatlo na sabay bumalik sa clinic.Pagkarating nila, andoon pa rin si Yune, Iris, Lizar, Willow at Oriana habang nakahiga naman sa kama si Xania, nakabukas na ang mga mata at iniglapan lang ang tatlo bago umiwas ng tingin. Napabuntong hininga naman si Ma’am at napatingin sa iba.“Maaari niyo ba kaming iwanan muna ni Xania?” pakiusap naman ni Ma’am, at kanya-kanya rin sila ng sagot na “Sige po” o di kaya “Masusunod po”.Pagkalabas nga nila, tumingin muli si Ma’am Safira kay Xania pero nakaiwas pa rin siya ng tingin sa kanya. Kumuha naman ng upuan si Ma’am Safira at tinabi ito sa kama at u
Pagkalabas ni Ma’am, nakarating siya sa baybay ng dagat dahil sa malapit lang ang clinic na iyon sa dagat. Ngayon, dahil sa wala naman nang makakakita, umukit ang awa at pighati sa mukha ni Ma’am Safira. Alalang-alala niya ang mukhang pinakita ni Xania habang dumadaloy ang luha sa mukha niya… mas lalo na nang maalala niya ang gabing iyon...No one actually knew that Safira was able to follow Jacky papunta sa building kung saan ang organisasyon ni Mr. Victorino. Using her wings, she followed Jacky through the sky.Nahirapan siyang makapasok dahil sa dami ng taong nakabantay kaya isa-isa niya itong pinatumba para mawalan sila ng malay. She's using her tails sa bawat taong nakakakita sa kanya na pumapasok sa building nung mga oras na iyon at sinisigurado na tuwing nawawalan sila ng malay, hindi nila maaalala na nakita nila siya.Gamit ng extended ears sa kanyang ulo as one of her tails, rinig niya kung saan nga nakakulong si
Sa isang madilim na kwarto, na tanging liwanag lang ng buwan na nanggagaling sa isang bintana ang umiilaw sa kwartong iyon, Vince is standing by the window staring out in the open like he's waiting for something. Walang nakakaalam ng iniisip niya ngayon habang nakatanaw nga siya ng malayo sa labas ng bintana.Naudlot na lang ang katahimikang iyon nang may kumatok sa pinto. Wala pang sinasabi si Vince nang bumukas ito ng mag-isa at nagpakita ang Auntie niya."Hey," ngiting bati sa kanya ni Ma'am Jacky.Hindi umimik si Vince but weakly smiled back at her as his reply."Sorry it took a while," sabi ni Ma'am Jacky at pumasok sa loob ng madilim na kwarto.Pero may sumunod na pumasok din. Siya ang nagsara ng pinto at hindi man lang binukas ang ilaw ng kwarto… dahil wala rin naman itong ilaw. Pinosisyon niya ang sarili niya sa harap ng dalawa with her arms crossed on her chest."So, handa na ba kayong dalawa?" seryosong tanong ni Ma'am Safir
~~~Xania is sitting on the floor habang nasa loob siya ng kulungan at hindi maitanggal ang pag-aalala sa mukha niya, ngayong alam na ni Vince kung sino siya. Maalala niya lang ang mukha niya nang makita niya siya nung alas dyes ng gabing iyon, panigurado litong-lito iyon, at hindi na alam ni Xania kung ano ang iniisip niya pagkatapos.Makakapagpaliwanag pa ba siya? O talagang kinamumuhian na siya ng lalaking iyon sa puntong pag papasok ang lalaking yun ngayon sa kwartong ito, papatayin niya siya agad?Naudlot na lang ang pag-iisip na iyon nang bumukas bigla ang pinto, at may pumasok na tao. Nagulat siya kung sino dahil kanina lang, pinag-iisipan niya siya.Naglakad siya papalapit sa kanya at tumigil mga ilang metro mula sa kulungan niya. Seryoso ang kanyang mga titig pabalik sa kanya at tumingin sila mata sa mata. Naglabas bigla ng isang baril si Vince mula sa kanyang likod na kinagulat ni Xania, pero imbis na siya ang tutukan, tinutok niya ito sa katabi
Jacky looked back at Sanjiro. Pumagitna muli ang katahimikan bago nabasag naman ito ni,"Naintindihan ko," sabi ni Jacky. "Pero hindi mo man lang ba naisip yung nararamdaman ni Vince towards the beast?""Ugh," komento agad ni Sanjiro. "Feelings? How could you possibly say na may nararamdaman ang anak ko sa hayop na iyon? Alam ng anak ko na ang beast na iyon ang pumatay sa ina niya and I know he will kill that beast in his anger.""But what if that beast didn't actually killed Ate Victoria?" tanong naman ni Jacky."O come on Jacquilyn," Sanjiro retorted. "Why are you siding with the beast? Alam mo ba ang nilalang na iyon?""Yes," sagot naman ni Jacky. "And I know, beast or not, Xania will never do that."Nagulat si Sanjiro. "Xania? Where the f*ck did you even get that name?""It's the beast's name," singit naman ng isang boses kaya napatingin ang dalawa sa nagsalita. Nagulat ang dalawa sa nakatayo ngayon sa harap ng pinto."Vinc
Chapter 25Pagkatapos ma-contact ni Ma'am Jacky ang tatlong kabarkada ni Vince, nakasakay siya ngayon sa isang taxi telling him an address in Barangay Tres na hindi alam ng driver. So with that, tinuro na lang ni Ma'am Jacky ang daan papunta doon.Nasa madilim silang kalsada pero napansin agad ni Ma'am Jacky ang isang itim na kotse na naka-park."Sandali, hinto," utos agad ni Ma'am at huminto nga ang taxi."Dito na lang po Manong," sabi ni Ma'am habang kumukuha ng pera sa wallet at binigay sa taxi driver. "Keep the change na lang," sabay bumaba siya ng taxi.Nang makaalis na ang taxi, saka siya nagpa-ilaw ng flashlight sa kanyang cellphone para makita ang daan. Mabuti nga at naalala niya pa ang daan dito.Pagkarating sa end ng gubat, kita niya agad ang malaking building uphill. Walang sabi-sabi na pumunta siya agad doon and didn't even mind the men surrounding at pumasok mismo sa harap ng gate. May dalawang lalaki in black suit and sunglasse
Hindi makapaniwala si Vince sa nakikita niya. Dahil doon, nahulog niya pa ang tray na hawak-hawak niya. Ang nakakapagpagulat talaga sa kanya dahil ang nilalang na iyon na nasa loob ng cage... ay isang babae na nakahiga sa sahig na walang malay at maraming galis sa katawan at mukha."Xania?!" gulat na saad ni Vince.The girl didn't respond kaya napalapit agad sa salamin si Vince and tapped on it repeatedly."Xania? Xania, gising!" Vince shouting behind the glass.Sa tunog ng salamin kaya unti-unting nagkamalay si Xania at binuksan ang mga mata. She looked what's behind the glass so she squinted her eyes.There's a man in that same suit that is standing right in front of the glass. Ano na naman ito? What's this guy doing here? Isa na naman siya sa mga lalaki na magpapakain sa kanya?Is this another man that she has to kill again?But how can she? Wala na siyang lakas dahil sa bawat lalaki na magdadala ng pagkain niya, papa
...Vince is inside his car right now driving in the roads of Barangay Tres. Using a new GPS he installed in the car, pinuntahan niya ang lugar where the man could be.It was getting darker around where he is driving at parang minsan hindi pa makapaniwala si Vince na parte pa rin ba ng Barangay Tres ang pinupuntahan niya.Akala niya pa nga nawawala siya. He stopped at a place kung saan nga siya dinala ng GPS and he looked around him pero wala siyang makita, puros mga puno lang. Niloloko ata siya ng GPS niya eh. Is this even the right place?Bumaba na lang siya sa kotse niya, sinuot ang hood and with a flashlight on his hand, he looked around. Dapat talaga naisipan niyang dalhin yung GPS ng tracker ng lalaking iyon. Akala niya kasi madali lang puntahan yung lugar na meron sa address na iyon, pero ganito pala ang sitwasyon ng lugar in reality.Hindi siya natakot sa dilim and kept looking around the dark forest he is in. Pursigido siyang mahanap kung
Chapter 24Nang makaalis na ang tatlo, tahimik sa loob ng mansyon ngayon. Nasa kwarto si Vince na naka shorts at sleeveless na shirt while standing beside the window of his room and through the moonlight coming from it, tinignan niya muli ang hawak-hawak niyang itim na card.Ang daming umiikot sa isip niya ngayon, pagkatapos ng nangyari kanina."...huwag mong tatawagin yung number."F*ck, at si Zend pa talaga ang nagsabi nun so how can he not be bothered? Parang mas lalo lang siyang na-te-tempt na tawagan ang number....Nung gabing iyon, pagkauwi nga ni Zend, nasa kwarto niya siya ngayon hawak-hawak ang cellphone niya. Binuksan niya ito and went to his contacts and pressed a number for a call.The call is ringing kaya nilagay ito ni Zend sa tainga waiting for the other person to answer."Hello Zend?" sagot sa kabilang linya."Hello po Ma'am Jacky," sagot naman niya na nakangiti."What is it now?!" iritan