CHAPTER 18Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NOONG nag-aaral pa ako. Madalas ay pagkain lang talaga ang habol namin ng kaibigan ko sa mga events. Kapag may events kasi sa school ay iba't ibang booths ang binubuksan na istudiyante rin lang ang nag a-assist.Lalo na kapag Valentine's day. Inaasahan na nasa classroom lang kami ng kaibigan ko at nag eenjoy kumain hanggang magbukas ang gate.Hindi kami pumapasok sa mga booths dahil halos couple lang naman ang pumapasok at nakikinabang. Bitter kaming dalawa at hindi namin gusto ang nagiging view kapag couples ang nakikita. Ewan din bakit kami gano'n. Friend goals eh, pero 'di naman kami naninira umaalis lang kami.Ngayong malaki na ako at tapos na ako sa pag-aaral saka ko lang naranasan ang mga booth kagaya nito. Kahit photo booth 'di ko naranasan noon dahil may camera ang kaibigan ko at nag DIY nalang kami. Maganda naman ang view sa nature kaya nag pi-picture kami na kami kami nalang.Basta noon, may sarili kaming mundo, pero nakakaenjo
CHAPTER 19Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—“Good morning ma'am.” Napatingin ako sa isang worker dito sa company na napayuko pa sa akin. Nakayuko na nga akong naglalakad dahil mag-isa ko lang ngayon eh nasa office si Kaizen.“Ah good morning din.” Napayuko rin ako dahil hindi ako sanay sa mga ganito. Napatitig siya sa akin pagkatapos ay napangiti. Nagtaka tuloy ako kung anong mayro'n sa mukha ko ngayon.“Alam niyo ma'am bagay na bagay ni Sir Kaizen. Tinigtignan ko palang kayo halatang inlove na inlove na kayo sa isa't isa.” Napatigil ako at nanlalaki ang matang tinignan siya. Napatawa ako ng napipilitan at sarkastiko.“A-Ah gano'n ba, salamat.” Matapos kong masabi 'yon ay nagpaalam na akong umalis. Napapapikit pikit pa ako. “Tinitignan ko palang kayo halatang inlove na inlove na kayo sa isa't isa.” Halos gusto kong maiyak habang nasa elevator ako. Napasapo ako sa noo ko. Masisiraan na yata ako ng bait ngayon ah.Pagkarating ko sa office ay hindi talaga nawala sa isip ko ang sinab
CHAPTER 20Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAPA unat ako ng katawan habang kababangon. Day off ngayon at sinabi sa akin ni Kaizen na may pupuntahan daw kami. Ang sabi niya sa akin ang ilang araw kami roon. Pero 'di niya sa akin sinabi Ang specific.Maaga pa naman at 8 o'clock pa ang alis namin kaya nag warm up na muna ako. Nandito ako sa may veranda habang nilalanghap ang hangin. Medyo mahangin ngayon at hindi ganoon kainit ang araw.“Ginagawa mo?” Napatingin ako kay Kaizen na nakikita naman ang ginagawa ko tinatanong pa.“Nag wa-warm up, hindi ba halata?” Binatukan niya ako kaya napatawa ako habang kunwaring naiiyak.“Ilang araw nga tayo roon?” Hindi ko rin nga alam kung saan kami pupunta eh. Binigyan niya ako ng kape kaya umupo muna ako para inumin 'yon.“One to two weeks siguro. Ewan ko kung saan.” Napatingin ako sa kaniya. Nag-aaya siya tapos hindi alam kung saan pupunta.“Ililigaw mo ba ako? May bakasiyon bang hindi alam ang pupuntahan.” Humigop ulit ako ng kape dahil ini-st
CHAPTER 21Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW“Vaniah, gising.” Naalimpungatan ako nang may umuuyog sa balikat ko at sinasabing gumising. Napamulat naman ako nang mata at si Kaizen ang bumungad. Nagulat pa ako dahil ang lapit ng mukha niya. Natawa naman siya ng pagak kaya inirapan ko siya. Kagigising ko lang eh pinagtitripan na ako.Tumingin ako sa paligid at wala na ang Daddy niya. Nakatigil na rin ang sasakyan.“Nasaan tayo?” Tanong ko sa kaniya tapos bigla siyang tumawa. Nakatikim siya sa akin ng batok dahil tinatawanan niya lang ako.“Aray ko. What? Why did you hit me?” Inirapan ko siya, kita niyang kagigising ko eh.“Nasa Island tayo, para ka kasing tàngà gurl while asking kung nasaan tayo. Parang ligaw na ligaw ah.” Natatawa niyang sabi matapos ay lumabas na. Hindi talaga natigil sa pang asar sa akin lalo na kapag bagong gising ako. Humikab ako at lumabas na rin para tignan ang paligid. Medyo nanlaki ang mata ko dahil sa mangha sa paligid. Ang ganda, subrang linis at ayos.“Mal
CHAPTER 22Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—ANG araw na ito ay nasundan pa ng maraming araw. Hindi ko alam sa sarili ko pero subrang saya ko na nakakasama ko si Kaizen habang magbabakasiyon sa malapit sa dagat. I never felt this before.Kinilala ako bilang mataray at bitter, knilala ako na hindi naniniwala sa pag-ibig at mas lalo lang pinanindigan noong nagka gano'n ang magulang ko. Napangako ako sa sarili na hindi mahuhulog sa kahibangan gaya nito.Ngayo'y, hindi ko mismo maintindihan ang sarili kung bakit ko nararamdaman ang bagay na ito. Hindi ko nga malaman kong may nararamdaman ba talaga ako o hindi eh. Hindi ko alam kung natutuwa lang ba ako o iba na talaga.Pero, hahayaan ko nalang na umayon sa panahon ang sarili ko.“Oh? Nandiyan pala si Lucas? Dalawang araw nalang tayo rito 'di ba?” Paniniguro ko? Halos mag dalawang linggo na kasi kami rito pero ngayon lang siya sumunod.“Oo nga eh. Hindi man lang kayo nag aya? Mga hampas lupa. Ilang linggo rin sana akong nagpalutang luta
CHAPTER 23Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—PARANG gusto kong bumatok ngayon habang nag se-set up kami ni Lucas ng plano para pagselosin daw si Kaizen.Malay ko ba rito sa pinsan niya kung anong iniisip. Kung si Kaizen subrang oa, ito delulu. I can't believe na kinikilala ang mga ito bilang strict and serious person lalo na sa mga nagtatrabaho para sa kanila.“Ito bago tayo magsimula, gusto mo rin bang malaman ang totoo? Hindi ba naguguluhan ka rin sa action ni Kaizen.” Napsandal ako sa upuan at nagpaikot ikot. Bakit ba ang galing manghula ny isang 'to. Wala naman akong sinasabi ah. Lahat nalang nalalaman niya.“Just do whatever you want.” Wala naman akong choice at gusto ko rin malaman ang totoo. Pero paano kung wala talaga? We are just friend. Pero kasi bakit gano'n? Subrang sweet naman yata. Gulong gulo na ako at feeling ko si Lucas lang makakatulong sa akin para malaman.Wala nga akong choice dahil gusto ko rin namang makasigurado, parang tama rin naman si Kaizen. Malay lang,
CHAPTER 24Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—“Sigurado kang itutuloy pa natin 'tong plano?” sabi ko kay Lucas. Actually, maglaro lang naman kami kanina sa harap ni Kaizen at ramdam na kaagad namin ang inis niya. Baka kapag nainis siya ng subrs at tuluyan niya na akong palayasin.“Oo nga, bukas nalang ulit kasi may pupuntahan ako saglit. Sayang.” Nginiwian ko siya. “Anong sayang? Nasisiraan ka na talaga ng bait.” Tumawa siya.“Subra ganda kasing man trip. Diyan ka muna kakausapin ko siya.” Napatango nalang ako at naisipan kong magluto ng meryenda. May saging dito at maraming harina kaya mag maruya nalang ako.Pahapon palanh naman eh. Matagal bago bumalik sa baba si Lucas. Nakangisi siya at akala mo'y nanalo sa luto.“Oh ano? Wala kang napala?” Umiling siya.“Wait mo lang result. Aalis na ako. Saka nagluto nang paalis na ako grabe.” Reklamo niya pa bago umalis. Malay ko ba na aalis ka. Parang kasalanan ko pa ah.Maya maya pa ay naramdaman ko na bumaba sa hagdan si Kaizen. Tumingin a
CHAPTER 25Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—ILANG minuto pa ako nakatulala habang pilit nag-si-sink in sa utak ko ang nangyari. Feeling ko nakadikit pa rin ang mga labi namin sa isa't isa dahil nararamdaman ko pa rin talaga. Kahit hindi talaga siya totally halik ay grabe ang ipekto sa akin.Bakit ganito ang tibok ng puso ko. Non-stop na ano 'to hindi ko maintindihan. Dahan dahan akong napatayo habang hindi natatanggal ang tingin ko sa kaniya.Dahan dahan kong kinuha ang cellphone ko na nakarecord pa rin, baka kasi bigla niya nanaman akong higitin eh.Nang tuluyan ko nang makuha ang cellphone ko ay napatakbo ako kaagad sa labas ng kuwarto niya at sinara ang pintuan. Napatakip ako sa tenga ko at nagsisigaw ng pabulong habang tumatakbo.Nang makarating ako sa kuwarto ko ay nilock ko kaagad ito at tumalon sa kama saka nag salukbong. Napapikit ako ng mariin habang naiiyak ng walang luha at yakap ang unan.“Pîstèh ka talaga Kaizennn. Mas lalo mo lang ginugulo ang isip ko.” Nagpaikot iko
EPILOGUE4 years ago—“Once upon a time there was an intruder that found a castle and attacked the princess.” “It's a bad guy mommy?” Napatawa ako kaagad dahil sa naging tanong niya.“Yeah, the intruder is a girl. She tried to catch the princess's lover— the prince.” Nakatitig lang siya sa akin ng nanlalaki ang mata kaya halos matawa na ako.“But, don't worry, the princess would never give her prince, so she tried to fight all her mighty, and saved her prince in the end.” Tinitigan niya lang ako.“Tapos ayon na tapos na nak. Nakakapagod mag English.” Ba't ko ba kasi pinalaking Englishero ito.“Mommy, prince should be the one who will save princess right?” Napanganga ako sa sinabi niya. Oo nga 'no.Narinig ko ang pagtawa ni Kaizen. “Kahit ano anong kinukuwento mo.” Natatawang bulong niya sa akin.“Honey, it's possible. Sometimes the princess is more powerful than the prince.” Napaliwanag naman ang mata niya Kya napangiti ako.“Really? It's possible?” “Yes. Now go to sleep and we wil
CHAPTER 52Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAPAHIKAB ako habang napapayakap sa sarili dahil sa lamig ng panahon ngayon. Nag suot ako ng bunet ko at gloves dahil kahit gaano kalamig ang panahon gusto ko pa ring lumabas.Napangiti ako nang matapakan ko nanaman ang makapal na snow naipon ng magdamag. Two years na kaming nandito sa Canada at kahit ma snow dito ay hindi ako nagsasawa. Madali rin namang maligo rito dahil mayro'n silang bathroom na nag poprovide ng init para hindi lamigin.Tuwang tuwa nanaman akong gumawa ng snow ball at snowman sa taon kong ito ganito pa rin ako mag-isip. Ang ganda kaya, nakakatuwa lang.“Wife! Aga mo naman diyan?” Napatingin ako kay Kaizen at napatawa nalang. “Nakakatuwa kasi ang snow.” Walang ganito sa Pilipinas kaya sulitin ko na.Gaya nga ng nasabi noon, wala kaming contacts sa mga naiwan sa Pilipinas. For two years na. Nagpaalam naman na ako sa magulang ko at si Kaizen na rin mismo ang nagpaalam din sa akin. 2 years na rin kaming in a relationshi
SPECIAL CHAPTER —A talk with my realf father“Go talk to him.” Napatingin ako kay Kaizen nang alanganin. Nandito kasi ang totoo kung ama at sabi niya kakausapin niya raw ako. Nandito na ako sa mansion nila Kaizen at ilang araw na rin ang nakalilipas.“It's much better kapag nakapag usap kayo, maybe may sasabihin lang siya.” Tumango nalang ako para matapos na 'to. Sumunod ako sa kaniya at dito lang naman kami sa garden mag-uusap. Nakatitig lang ako sa mga bulaklak at magkatagilid kami. Nahihiya ako 'di ko rin alam kung ano bang sasabihin ko pero pinagpapawisan ako sa lamig.“I'm glad I saw you. The last time I saw you is nasa 3 years old ka palang yata.” Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. napapakamot nalang tuloy ako sa ulo.“Don't you have any question?” Napa 'Ahh' ako.“A-Alam niyo naman po siguro 'yong tanong ko.” Nginitian niya lang ako.“It was the biggest mistake I ever made in my life. Napalayo ako sa mommy mo becuase of her friends na pinaniwalaan ko naman. It's a long stor
CHAPTER 51Azred Kaizen Velsonwy POINT OF VIEW—HALOS hindi ako nakatulog dahil sa kakaisip ko kay Vaniah. Gusto ko siyang isama pero natatakot ako dahil baka ayaw niyang sumama sa akin lalo na ngayon na hindi siya okay.Halos maiyak na ako kakaisip at wala talagang gana ang katawan ko ngayon. Should I flight now? Tumayo nalang ako at nagdahan dahan nalang sa pagkilos dahil wala akong gana. I'm so stupid na hindi ko pinili ang manatili sa kaniya. Ngayon ay kailangan kong umalis, gusto ko siyang makasama.Napabuntong hininga naman ako at napaisip. Naka hands na rin mga gamit ko, sa totoo nga ay puwede na akong umalis.I also can't believe na kapatid niya si Skylly, si sir Syrus pala ang Daddy niya. Pero okay na ngayon dahil nalaman na namin ang totoo at titigil na si Skylly.Bumaba na ako at napatingin sa orasan. It's 6 o'clock in the morning. Parang ayaw ko nang tumuloy.“Sir? Saan kayo pupunta?” Napatingin ako sa personal Butler ko na gulat na gulat na napatingin sa akin.“I have f
CHAPTER 50Lucas Riyo Velsonwy POINT OF VIEW—NANDITO ako sa kotse ko at malayong nakatanaw kay Vaniah. Napa sapo nalang ako sa noo ko nang makita si Skylly. Ang galing talaga ni Neon nagawa niyang pagsalubungin ang dalawa.Alam ko na ang nangyayari at sinabi sa akin ni Neon na si Vaniah ang kapatid ni Skylly na binabanggit niya noon. Hinahanap daw kasi ito ng Daddy niya.I can't believe it na magkapatid sila sa ama. Bilog nga talaga ang mundo. Nakikita ko na kung paano sila magsalitan ng salita, kahit hindi ko naririnig ay halatang nagkakainitan na sila ng ulo. Hindi nga talaga palalampasin ni Skylly ang makitang kahit sino. She's crazy. Nagmaneho na nga ako pabalik sa bahay dahil kailangan kong bantayan 'yong hacker na nagkakaroon na ng saysay ang ginagawa. Nagpaka busy ako nitong mga nakaraang araw. Hindi lang tungkol kay Vaniah at Kaizen na picture ang hinahanap namin. Sinusubukan din naming hanapin ang tungkol sa resort namin kahit matagal na at ilang years na ang nakalilipas.
CHAPTER 49 CONTINUATIONVaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAGPAPATUNOG ako ng mga buto ko ngayon at hinihilot ang lamang loob dahil nananakit na maghapon akong nakaupo. Nakaupo ka pero nananakit pa rin. Kararating lang kasi ng hinire ni Lucas na hacker at sinabi niya sa akin I did great daw. Kahit wala nga akong nakuhang info ayos na daw dahil nabawasan kahit papaano ang trabaho niya at hindi na siya mahihirapan mag start mg hacking. Naka balot nga siya ng mabuti at halos ayaw ipakita ang mukha. Madalas talaga gano'n sila kailangan mong magtago.Lumipat na rin nga sila ng area at sabi ni Lucas doon na raw sila sa bahay nila. Kaya ngayon ay boring nanaman ang buhay namin ni Neon kahit busy kami. Gets niyo ba? Hindi? Okay.“I have some ointment here.” Napatingin ako kay Neon.“Paki ulit nga Neon.” Tinignan niya ako ng nagtataka.“Nang alin?”“'Yong sinabi mong gamot.” Tinignan niya ako at napahampas. “Natatawa talaga ako sa pav pronounce niyan. Ang babaw ng kaligayan ko.” Ewan ko
CHAPTER 49Skylly Shane Wilson POINT OF VIEW—PINAPABILIS ko ang mga tauhan ko sa pagtatrabaho at paghahanap kay Neon pero nakailang oras na ay wala pa rin.“Ano hindi po ba rin ba mahanap?” Inis na sabi ko sa kanila.“Hindi pa siya lumalabas ma'am magmula kanina. Mahigpit din mga butlers niya kasi malayo layo ang nalilibot at pagbabantay kailangan naming umalis.”Napasabunot ako sa buhok ko at inis na kinusot ang mga papel. “Spread out! Gawin niyo ang lahat para mabantayan ang babaeng 'yan!” Sigaw ko sa kanila at nagsimula nang kumilos.Kinakalma ko palang ang sarili ko dahil sa nangyayari ay may lumapit nanaman. “Ma'am, lumawak ang bantay nila, dumagdag ang butlers ni sir Lucas.” Hindi ako makapaniwalang tumingin. Paano naging magka close ang dalawang 'yon?“Hindi kami makagalaw, mahirap nang masundan kung sakaling umalis.” Napa hinga ako mga hangin at sumigaw.“Arghh! Do everything! Wala akong pakealam! Gawin niyo ang makakaya niyo dahil sinasahuran ko kayo!” Hindi puwede 'to!Uma
CHAPTER 48Neon Flerian POINT OF VIEW—NAKATITIG lang ako sa laptop ko habang pinagtatagpi ang mga nalaman ko. Inuuna ko ang kahinaan ni Skylly. Ang Daddy niya rin ang kahinaan niya kapag nalaman ng Daddy niya ang tinatago niyang nalalaman niya.But first of all why do I hate Skylly? Well, back then, she tried to ruin my name, my reputation and the trust of my family. Mabuti at nagawan ko ng paraan, she thought I don't know about it. Hindi ko lang talaga alam kung bakit gano'n siya. She's too stupid.Napabuntong hininga ako. Tinanong ko si Vaniah tungkol sa totoo niyang ama. Ewan ko rin kung bakit bigla nalang pumasok sa isip ko ang Daddy ni Skylly that time, sa kakahanap ko ng kahinaan ni Skylly napadpad ako roon and it make sense now. Is it possible na ang matagal na ring hinahanap ni sir Syrus ay siya? At sa reaction palang ni Skylly sigurado akong may nalalaman siya.Kaya siguro bumalik siya sa Pilipinas na hindi kasama ang Daddy niya dahil ayaw niyang malaman ito.Napangisi ako
CHAPTER 47Skylly Shane Wilson POINT OF VIEW—PINAGBABASAG ko halos lahat ng makita ko rito sa bahay dahil sa galit ko kay Neon. How did she knows about that? No hindi pa nga ako sigurado kung siya ba ang kapatid ko o hindi na binabanggit ni Daddy, paanong nakarating sa kaniya ang tungkol doon?“Bûllshît Neon! I hate you so much!” Sigaw ko at halos mapasabunot na sa buhok ko.Kailangan ko nang gumalaw ngayon hanggat hindi pa sila nagkakakilala ni Vaniah. I need to make sure na mapipigilan ko siya at mananahimik siya habambuhay. Just thinking about how she know about it gusto ko nang sabunutan siya ng subra. If only I can do crimè.Napatigil ako. A crimè? Is it possible that my money can hide it? Pabagsak akong napaupo sa couch habang napapahilot sa sintido.“Dati palang talaga sakit ka na sa ulo Neon.” Inis na sabi ko. Siyang pagdating ng mga tauhan maya sinampal sampal ko sila isa isa.Gulat silang napatingin sa akin ngunit napayuko nalang. “How?! Can you explain this to me?! Paan