Mag-log inShare
Kabanata 25
Huling Na-update:
2021-09-27 14:02:39Agad akong tumakbo papunta sa loob ng banyo nang marinig ko ang yabag niya pabalik sa loob ng aming kwarto. I was silently crying inside. Pigil na pigil ko ang aking hikbi, natatakot na baka marinig niya 'ko. I tried to wiped my tears away but they just keep on falling! Damn it!
Gusto kong kalimutan ang mga narinig ko. Gusto kong sisihin ang sarili dahil kung hindi sana ako nakinig ay hindi ako masasaktan ng ganito, pero kahit takpan ko man ang aking tenga paulit ulit ko pa ring naririnig ang mga salitang binitawan niya.
Gusto ko siyang tanungin. Gusto kong malaman kung sino ang kausap niya. Gusto ko siyang murahin kasi nagsinungaling siya pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang tanggapin ang sagot niya. Hindi ko kakayanin kung sasabihin niya sa akin ang totoo.
So, magbubulag-bulagan
Kaugnay na kabanata
Glimpse of Perfection Kabanata 26
Wala sa direksiyon akong tumakbo nang tumakbo. Hindi ko alam kong saan ako pupunta, basta ang alam ko, gusto kong tumakas sa sakit. Gusto kong takasan ang lahat. The heartbreak, the broken trust and the fact that he's bound to marry someone else.Paano na ang lahat? Iyong mga plano naming dalawa? Iyong sinabi niyang hindi niya ko sasaktan? Ano? Lahat ng 'yon mawawala na lang ng parang bula? Dahil sa pagod ay huminto ako at umupo. I covered my face by the used of my hands and cried my heart out. Ang sakit!Bakit hindi niya sinabi sa akin na ikakasal pala siya sa iba? At sa ex-girlfriend niya pa talaga, ah? Parang sinasakal ang puso ko kapag naaalala ko ang ginawa niya kanina. Nagtiwala ako sa kanya. Nagtiwala ako na kahit kailan hinding hindi niya 'ko sasaktan.Nagtiwala ako
Huling Na-update : 2021-09-27Glimpse of Perfection Kabanata 27
Habang humahakbang ako papalayo sa kanya, hinahatak naman ako ng mga masasayang alaala pabalik sa mundo niya. Sobrang bilis ng panahon. Dati inaasar pa niya 'ko, ngayon ay hiwalay na kami. Kapag talaga masaya ka hindi mo napapansin ang panahon, pero kapag nasasaktan ka ramdam mo pa rin ang sakit na parang kahapon lang nangyari. Mahirap bumangon sa sakit lalo pa't nasanay ka sa presensya niya. Para akong bumabalik sa umpisa. Kaya minsan ayaw ko na rin talagang magmahal kasi parang paulit-ulit lang ang mga nangyayari. From strangers to friends, friends to lovers then lovers to strangers. Nakakapagod. Kung kailan pakiramdam ko siya na ang huli tsaka pa nangyari 'to.
Huling Na-update : 2021-09-27Glimpse of Perfection Kabanata 28
"O-oh. Hinay hinay lang, Anna baka mabulunan ka." Si Keith. "Huwag mo 'kong pigilan! Nag e-emotional eating ako!" Wika ko habang sunod-sunod ang subo ko ng kanin. "Ibang klase," rinig kong bulong ni Aziel. Nang maubos ko na ang pangatlo kong serve ng kanin ay nagtaas ulit ako ng kamay nang makita ang waiter na may dalang unli rice. Laglag ang pangang nag-angat sa akin ng tingin ang dalawang mag-jowa sa harap ko. Gutom ako at the same time naiinis dahil sa nangyari kanina. Ang kapal ng mukha noong lalaking 'yon! Isa pa, wala namang bayad ang unli rice nila, ah! "Isa pa nga, please." "A-ah, heto po." I smirked. "Salamat."
Huling Na-update : 2021-09-29Glimpse of Perfection Kabanata 29
Hindi ako makatayo. Nanghihina ako at hindi makapaniwala. Ilang beses ko ng sinampal ang sarili ko, umaasa na sana nasa isang masamang panaginip lang ako. Na sana may gumising sa 'kin pero wala. Niyakap ako ni Kuya. Pinapatayo para puntahan si Mama pero hindi ko ata kaya. Hindi ko kayang makita si Mama. Hindi ko matanggap na wala na siya."Anna..." si Kuya.Umiling ako. "A-ayoko... hindi ko kaya, Kuya."Dumating sina Ate at Papa, umiiyak na rin pagkatapos sabihin ni Kuya ang balita. Agad akong nilapitan ni Papa. Wala siyang sinabi kung hindi ay niyakap lang ako. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ni Papa ngayon. Tahimik lang siyang niyayakap ako. Habang sina Ate at Kuya pumasok sa loob ng morge kung saan nilipat si Mama."Anak..."
Huling Na-update : 2021-10-01Glimpse of Perfection Kabanata 30
Lahat kami ay gulat at hindi alam ang gagawin. Galit na galit ang mukha ni Kuya. Kung nakakamatay man ang tingin ay baka matagal nang bumulagta si Harold Aquino."A-anong kinalaman ng Mama ko rito?" Gulat din niyang tanong.Mapaklang natawa si Kuya. "Huwag mong sabihin na hindi mo alam? Iyang Nanay mo ang nag-utos na patayin si Mama! Mga wala kayong puso!" ani Kuya at inambahan niyang susuntokin na naman si Harold Aquino."Jon! Tama na 'yan!" Sigaw ni Tito Teodorico."Hayop ka! Mga hayop kayo! Pinatay niyo ang Mama ko!"I bit my lower lip. Nagpupumiglas si Kuya sa pagkakahawak sa kanya habang sunod sunod ang pagbagsak ng kanyang luha.
Huling Na-update : 2021-10-03Glimpse of Perfection Kabanata 31
For the past years of my life, my parents were there. Every milestone that I take and every success I achieved they were there, but I guess there are certain situation that is out of our control and plans that do not fall into place. Kagaya na lamang ng pagkawala ng mga magulang ko. That was out of my control. The shooting incident and my father's death.Masakit man mawalan ng mga magulang pero iyon ang reyalidad. The most painful reality is death and life is a beautiful lie. Though we can't deny the fact that because of life we experienced happiness, sorrows, regrets and to love.Sa paglipas ng panahon, unti unti ko na ring natanggap ang katotohanan na wala na nga sila. I was brought to a professional psychologist in Manila to overcome my trauma. Nilayo nila ako sa Leyte para maiba naman ang kapaligiran na nakikita ko, pero kahit anong
Huling Na-update : 2021-10-12Glimpse of Perfection Kabanata 32
It was a joyful night. Sobrang kulit ni Hope at walang katapusan ang kanyang mga kwento sa amin ni Keith. She talked about her ballet class and she even did a sample of what she learned. Walang mapagsidlan ng saya ang aking puso nang makita ang anak kong nakangiti. Keith was smiling too. His eyes sparked with profoundness and happiness.Pagkatapos naming kumain ay umuwi na kami. Kahit nasa loob na ng sasakyan ay maingay pa rin si Hope. Binuksan ko ang stereo ni Keith at sabay sabay kaming nagkantahan. Na out of place ako dahil maganda ang boses ni Keith at ni Hope. Pati pagkanta ay nakuha niya rin sa tatay niya."Ang himbing naman ng tulog niya halatang napagod," natatawa kong sabi.Huminto kami sa basement ng condo unit ko. Maingat siyang kinarga ni Keith palabas ng sasakyan atsaka ka
Huling Na-update : 2021-10-16Glimpse of Perfection Kabanata 33
I don't know what will I do. Pupunta ba 'ko? Anong mangyayari kapag umuwi ako at sumali nga sa reunion? Kinakabahan ako. What if he will be there too? Makakaya ko kayang makita siya? Makakaya ko kayang makita siya kasama ang babaeng pinakasalan niya? Iniisip ko pa lang na magkasama sila ni Emerald sa reunion na iyon ay parang sinasakal na ang puso ko.I sighed and went outside. Bahala na nga.Habang papasok sa kusina ay narinig ko ang usapan nina Keith at Hope."Tito, can you teach me how to cook po?""Why? Ayaw mo ba sa mga luto ko?" Si Keith."Gusto ko lang pong matuto para hindi ko na kailangan pang gisingin si Mommy whenever she's tired. Sabi niya kasi na you have your own life a
Huling Na-update : 2021-10-20
Pinakabagong kabanata
Glimpse of Perfection Wakas
Nakakasawa na. Napapagod na ‘kong marinig ang paulit ulit nilang sigawan. Gabi gabi ay nagigising ako hindi dahil sa bangungot kung hindi sa sigawan ng mga magulang ko at sa mga hikbi ni Mama.“Tell me, Harold. Siya pa rin, hindi ba? Siya pa rin sa loob ng ilang taon, ‘di ba?!”“Santina, you better sleep—““No! How can I sleep if my husband is sleeping with another woman?! Are we not enough for you? Hindi ba kami sapat ng mga anak mo sa ‘yo, ha!”“They’re enough! They’re more than enough!” my father’s voice roared like a lion when he shouted those words towards my mother.Kitang-kita ko kung paano tumulo ang luha ni Mama. “Then why are you hurting us? Parehas na kayong may pamilya pero bakit nagagawa niyo pa rin ito?!”“Because no matter what you do, you can never replace her! Naiintindihan mo ba ‘ko, ha?! Siya ang mahal ko! Siya
Glimpse of Perfection Kabanata 45
Pagkatapos ng usapan namin ay agad niya ‘kong hinatid pabalik sa ospital. I was exhausted and worn out, but I still chose to stay at my daughter’s room. Hindi ako mapapanatag kapag sa bahay ako natulog. When he pulled over, sandali muna akong nanatili roon. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Keith.Should I say goodbye? Good night?“Bumaba ka na, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at baka bawiin pa kita,” namamaos niya’ng sabi.I cleared my throat. “U-uhmm…”“Until we meet again, Anna. Now, go. Your home is waiting for you.”Nilingon ko siya. Nakahilig siya sa upuan habang nakapikit. Mahigpit din ang kapit niya sa manibela. Tumango ako kahit alam kong hindi niya iyon nakikita.“Good night, Keith.”Tahimik akong lumabas ng kanyang sasakyan pero kahit gano’n ay narinig ko pa rin ang huli niyang sinabi.“I will lay down my heart and I&
Glimpse of Perfection Kabanata 44
"Keith, I'm sorry . . ." I whispered andmy voice started to shake.The pain is very visible in his eyes. Hindi ko na napigilan pa ang hikbi ko. If he's intention is to propose to me in front of his clan so that I would never decline to his proposal is so fucked up. Ano? Iipitin niya 'ko sa ganitong sitwasyon para masiguro niyang masasagot ko siya ng oo? This is so selfish!"Ano pa ba ang dapat kong gawin, Anna? Kung ano man 'yong pagkukulang ko sabihin mo at pupunan ko just please... ako na lang ang pakasalan mo. I'm begging you, please." Aniya habang nakaluhod pa rin.Umiling ako. "Wala kang dapat na baguhin, hindi ka kulang. S-sadyang hindi lang talaga ikaw ang mahal ko. Please stand up. Huwag kang magmakaawa sa akin.""Magmamakaawa
Glimpse of Perfection Kabanata 43
Inirapan ko lang siya atsaka kami sabay na bumaba habang hawak niya pa rin ako sa beywang. Hope ran to her Tita Sunny who's looking so sophisticated and beautiful on her white body con off shoulder dress na may kahabaan ang likod. Nakangiti naman niyang sinalubong si Hope at hinawakan ang kamay para sabay silang makalabas papunta sa kanilang hardin.Nag-umpisang manginig ang aking kamay nang mapansin kong marami ng tao kahit nasa bulwagan pa lang kami. All of them are wearing their beautiful dresses. May nakita pa 'kong nakasuot ng tuxedo. Nawindang naman ako roon. Hindi ko alam kung business party ba ito o ano? I heaved a deep breath when Santri held my hand as we walked towards their garden.Nakita ko ang iilan sa kanila ay nilingon kami. Some of them smiled and some of them didn't. I tried to hide my nervousness by smiling pero kahit
Glimpse of Perfection Kabanata 42
Umiling siya nang umiling. "I can't, Anna. Hindi ko kayang bitawan ka." Mahina niyang sabi.Nanlumo ako. Why the fuck he can't do that?! Ano bang meron sa akin at hindi niya ko kayang bitawan? I already told him that I can't reciprocate his love for me! Kapag pinagpatuloy niya ang nararamdaman niya sa akin ay patuloy lang siyang masasaktan. At hindi lang ako pati na rin ang kapatid niya at mga taong nakapaligid sa amin."Asshole!" Umawang ang labi ko nang bumalagta sa sahig si Keith dahil sa nagpupuyos na galit na si Santri. I can see the veins on his forehead. Ang kanyang kamao ay mariing nakakuyom at gigil na gigil ang mukha. Gustong gusto pa atang suntokin si Keith.Somehow, this scene reminded me of what had happened years ago. Iyong mga panahon na sinuntok ni Keith si Santri dahil
Glimpse of Perfection Kabanata 41
"Uh..." I don't know what to say. Kabado pa rin ako dahil sa rami ng tao rito sa kanilang sala. Ito na ba ang buong angkan niya? Bakit ang agad naman ata nila? Mas lalong dumoble ang kaba ko dahil sa paraan ng tingin nila sa akin.Hindi ko alam kung anong iniisip nila ngayon.Iniisip ba nila na ako ang anak ng kabit ni Tito Harold noon?Iniisip ba nila na ako ang sumira sa kasal nina Santri at Emerald? Pero ang sabi ni Emerald sa akin ay pagpapanggap lang daw iyon para maprotektahan ako ni Santrius.Nilingon ko si Santri para manghingi ng tulong. Umiling siya habang natatawa bago ako hinawakan sa baywang at hinapit sa kanya. I gasped. Nakita ko rin ang gulat sa mukha ng kanyang kapatid.
Glimpse of Perfection Kabanata 40
"Hope is longing with his father, Anna. Tingnan mo, halos hindi na niya bitawan ang Daddy niya." wika ni Michelle habang tinatanaw ang mag-ama ko na naglalaro kasama ang kanyang pamangkin.I heaved a deep breath. Tinanaw ko ang mag-ama ko at nakita ko ang malawak na ngiti ng aking anak. Gano'n din si Santrius, makikita mo sa mukha niya ang galak habang nakikipaglaro sa aming anak.Natigilan ako.Aming anak.Nakakapanibago. Is it real?"Alam ko naman 'yon pero sobrang natakot talaga 'kong harapin si Santri. Alam mo naman, 'di ba? Ang buong akala ko'y kasal sila ni Emerald. Kung babalik ako rito tapos makikita kong may iba na siyang pamilya, madudurog lang ako. Kaya mas pinili ko na lang ang itago si Hope."Michelle l
Glimpse of Perfection Kabanata 39
Hindi siya nakagalaw. He was just staring at me intently. I bit my lower lip and pushed myself to him. He closed his eyes and when he opened it, mas lalong dumilim ang kanyang mga mata. He closed the door behind me. Napasinghap ako nang hinapit niya ang aking katawan at hinalikan nang mariin.Para akong sinilaban nang mas palalimin niya pa ang halik. I moaned when his hand went inside my shirt. I craned my neck when his kisses went down. Impit akong napaungol nang kagatin niya ang leeg ko. What the hell!"Santri!" imbes na sawayin siya sa ginawa ay mas nagmukha pa iyong ungol. He wrapped my legs around his waist. Naglakad siya papunta sa kung saan habang hindi pinuputol ang aming halikan. Maingat niya 'kong binaba sa couch at tinitigan.I gulped when his eyes bore into me. He looks lik
Glimpse of Perfection Kabanata 38
"Thank you so much, hija. Iyong bigat sa dibdib na matagal ko nang dinadala, ngayon ay unti-unti nang gumagaan dahil sa kapatawaran na ibinigay mo sa akin," madamdaming wika ni Harold Aquino.I wiped my tears away. "You're welcome po. I just realize that if I will not forgive you, patuloy lang po akong magagalit sa inyo and I don't want that. Hindi po ako marunong magtanim ng galit.""Thank you so much, hija."I smiled at him. Huminga ako ng malalim at nakaramdam ng ginhawa. I realized as well that it's okay to get hurt, to cry, and to feel the pain because that makes us human. We have to learn how to acknowledge pain and sufferings, because if we will not acknowledge them it will lead us to bitterness.Patuloy tayong magagalit sa mun
