Aiden's Point of View
"So, what are the rules you want to put in the contract, hmm?" He parted the hair that blocked my eyes while still smiling.I averted my eyes. Why does our position seem to be like a couple?Lumayo ako sa kaniya ng unti bago magsalita, "Hmm... Teka, hanggang kailan ba ako magpapanggap na girlfriend mo?"Tumingin sa ceiling si Wyatt na tila nag-iisip, "Hindi ko pa sure. Hindi ko naman kasi alam kung hanggang kailan ka papupuntahin ni grandpa sa bahay.""Hindi ba talaga ako mahahalata?" Tanong ko, "Kilalang-kilala na nila ang mukha ko kaya imposible na hindi nila ako makilala."Ngumiti siya, "Easy ka lang, dapat think positive lagi.""Kinakabahan pa rin ako," sabi ko at tumingala.Matagal na kaming magkaibigan ni Wyatt, at kilala na rin ako ng pamilya niya simula pa noong bata pa kami. Malabo na hindi nila mahalata o mapansin na ako ang girlfriend niya kapag tumagal ang pagpapanggap namin. Kaya dapat mga tatlo o dalawang beses na pagkikita ay ayos na. Dahil kung isang buwan naku! Wala na mabibisto talaga kami no'n."Aiden, isang rule lang ang gusto kong ilagay sa kontrata," sabi niya na nagpalingon sa'kin sa kaniya."Ano naman?" Tanong ko.'Yung kiss kaya 'yon na sinabi ko? Sabagay pareho naman kaming lalaki kaya malabo rin na mangyari 'yon. Kung holding hands naman, hmm... tiyak na magagawa namin 'yun sa harap ng family niya kasi magpapanggap nga akong girlfriend niya 'di ba? Ano naman kaya ang naisip ng lalaking 'to?Tumawa muna siya ng malakas bago sumagot, "Bawal ka ma-inlove sa'kin." Sagot niya saka tumawa ulit ng malakas.What the heck?Dahil sa inis sa lakas ng tawa niya ay sinipa ko siya, dahilan para mahulog siya sa kama.Napahawak siya sa likod niya habang ang mukha niya ay namimilipit sa sakit, "Ouch! Damn, ang sakit! Bakit mo naman ako hinulog?"Binato ko siya ng unan bago sumagot, "Ang lakas kasi ng tawa mo naiirita ako.""Parang 'yun lang?" Pumikit ito dahil sa sakit at dahan-dahan na tumayo."Magluluto na ako, anong gusto mong kainin?" Tumayo na rin ako at hindi na pinansin ang pagmamaktol ni Wyatt."Ikaw," sagot niya.Agad ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin, "Cannibal ka ba?"Tumawa siya ng malakas saka lumapit sa'kin, "Ang sarap mo talagang asarin, Aiden." Niyakap niya ako, "Para kang babae "Nagulat ako sa sinabi niyang, "para kang babae" kaya bigla ko na lang na tuhod ang pagkalalaki niya. Dahil sa ginawa ko ay napaluhod siya habang nakahawak sa pagkalalaki niya."Ugh, damn! Bakit ang hilig mong manakit?!" D***g niya."Kasalanan mo," sabi ko at iniwan na siya ro'n. Dumiretso ako sa kusina at naghanda na ng mga iluluto.Alam naman niya kung gaano ako ka-sensitive sa salitang 'yon. Ayokong sinasabihan ako ng gano'n, kahit aware naman ako na mukha talaga akong babae.Dahil sa mukha kong 'to, maraming lalaki ang lumalapit sa'kin at inaasar ako na mukhang babae. Minsan, tinutukso pa nila ako na baka raw ay bading ako. Dahil din sa mukha ko na 'to ay muntik na akong ma-rape ng tito ko. That's why, I hate my face. Ayoko rin sa katawan ko dahil mas lalo akong nagmumukhang babae.May mga nagkakagusto sa'kin na mga babae pero kapag na-reject ko na sila ay maririnig ko na lang sila na sinasabing, "Baka nga talaga bading siya. Mukhang hindi kasi talaga siya interesado sa mga babae." At meron pang, "Baka si Wyatt talaga na bestfriend niya ang gusto niya, lagi silang magkasama 'di ba?" Tapos ay magtatawanan sila.Ang totoo niyan hindi talaga ako interesado kahit na kanino. Kung may gusto man ako pakasalan baka ang pag-aaral 'yon. I hate dating. Hindi dahil sa naranasan ko na kung paano ma-heart broken, kun'di dahil sa mga napapanood ko sa movies. Mapanood pa lang na iniwan, niloko, at pinaasa sila ng mga karelasyon nila ay masakit na. Paano pa kaya kung ako na mismo ang nakaranas no'n 'di ba? Kaya hangga't maaari ay ayokong mahulog kahit na kanino."Hey!"I jumped in surprised when Wyatt suddenly appeared at my back. Muntik ko pang mahiwa ang daliri ko dahil sa gulat. Aish, this guy."Umalis ka rito magluluto ako," sabi ko.Niyakap niya ako mula sa likod, "Galit ka? Sorry~ hindi ko sinasadyang sabihin 'yon. Bigla na lang lumabas sa bibig ko."Nagsalubong ang dalawang kilay ko. So, ano ang gusto niyang sabihin? Na mukha talaga akong babae kaya niya biglang nasabi 'yon?!Siniko ko ang tagiliran niya dahilan para d*****g siya, "Umalis ka sabi rito, magluluto ako!""Ayoko hangga't hindi mo ako pinapatawad," pagpupumilit niya.Napabuntong hininga na lamang ako. Ang tigas talaga ng ulo ng lalaking 'to, "Oo na! Apology accepted, umalis kana rito at umupo kana lang do'n sa couch.""Okay~"Nakahinga lamang ako ng maluwag nang umalis na nga siya at pumunta sa sala para manood ng TV.°▪︎°▪︎°▪︎°▪︎°Pagtapos namin kumain ay nanood kami ng mga video sa youtube kung paano mag-makeup. Pagtapos ko sundan kung paano 'yun gawin ay tumingin ako sa salamin."What the fuck?" Lang ang naibulalas ng bibig ko habang si Wyatt naman ay tumawa ng napakalakas, hawak pa talaga nito ang tiyan niya. Parang unti na lang ay mamamatay na siya sa katatawa.Hindi ako mukhang tao. Mukha akong multo!Sobrang puti ng mukha ko na parang nilubog sa harina. Ang kapal ng kilay ko na parang linta. Sobrang pula ng pisngi ko, para akong sinampal ng benteng beses. At sobrang kapal ng lipstick sa labi ko na akala mo ay kinagat ng tatlong bubuyog."A-Ang ganda mo, BWAHAHA..." sabi ni Wyatt habang hindi pa rin tumitigil sa pagtawa.Anong akala niya sa'kin, tanga? Alam ko namang inaasar niya lang ako. Hmp!Tumayo ako at pumunta sa lababo para maghilamos. Hindi ko alam kung ilang beses na ba kami sumubok gawin ito pero wala paring pinagbago. Iisa lang ang kinakalabasan, pangit!Pagtapos ko maghilamos ay umupo ako sa tabi ni Wyatt, "Sa tingin ko hindi natin 'to magagawa. Maghanap kana lang kaya ng totoong babae? Bakit kasi ako pa ang naisip mo?"Lumingon siya sa'kin, "Sa totoo lang may nagugustuhan akong babae pero tinawag niya akong bata."Tumawa ako, "Bakit hindi na lang siya ang kunin mo?""Sa tingin mo ba papayag 'yon?" Tanong niya sa'kin.Nagkibit-balikat ako, "Aba, malay ko. Bakit ako ang tinatanong mo?""Ikaw ang nag suggest, e!" Sabay tulak niya sa'kin ng mahina.Sino naman kaya ang nagugustuhan niya?Nagkibit-balikat na lang ako sa naisip. Wala akong ideya at mukhang wala siyang balak sabihin sa'kin kung sino. Maghihintay na lang ako kung kailan niya gusto sabihin."Mamaya na nga tayo maglagay ng makeup, susukatin mo na 'tong mga damit," sabi ko at kumuha ng isang dress sa mga binili namin.Ngumiti siya, "Sure, sure."Naghubad ako ng t-shirt at sinuot ang bulaklakin na dress. Sakto lang sa katawan ko, 'yun nga lang halata ang pagiging lalaki ko dahil wala akong dibdib na tulad sa mga babae."Wow, flat," asar sa'kin ni Wyatt.Binato ko sa kaniya ang isang paper bag at hindi siya pinansin. Nagsuot ako ng wig pati na rin ng heels. Muntik pa akong matumba pagkasuot ko no'n. Hindi ba pwedeng magsapatos na lang ako? Bakit kailangan pa mag heels? Tch.Humarap ako kay Wyatt at pinagkrus ang dalawa kong braso, "How do I look?"Lumingon siya sa'kin at tinignan ako mula paa hanggang ulo. Nang tumagal ang tingin niya sa mukha ko ay agad siyang namula. Nagtakip siya ng mukha at yumuko. What the-"Damn it! Bakit ang ganda mo?" Bulong niya pero narinig ko iyon.Napakagat ako sa'king labi at tila lahat ng dugo sa'king katawan ay umakyat sa mukha ko. Damn, what is he saying? Hindi pa nga ako naglalagay ng makeup saka isa pa, lalaki ako!Agad akong tumalikod sa kaniya at ilang minuto kami ron naging tahimik hanggang sa tumunog ang cellphone ni Wyatt."M-Maliligo lang ako," sabi niya.Nang lumingon ako sa kaniya ay nakita ko siyang nakatayo na at papunta na sa banyo. Nang tuluyan na siyang makapasok sa loob no'n ay doon lamang ako nakahinga ng maluwag. Pero parang namumula pa rin ang mukha ko. At nang hawakan ko 'yon ay hindi ako nagkamali dahil mainit pa rin ito. Para mas lalong makumpirma ay kinuha ko ang compact mirror na binili namin. Damn it, bakit sobrang pula ng mukha ko? Para akong kamatis! Mabuti na lang at hindi ito nakita ni Wyatt, baka asarin niya lang ako.○○○Nililigpit ko na ang mga gamit na nagkalat dahil sa pag-aayos ko kanina ng sarili, nang saktong matapos sa pagligo si Wyatt. Lumingon ako sa kaniya at nakitang dumiretso siya sa kwarto ko.Pagtapos ko magligpit ay lumabas na rin sa kwarto ko si Wyatt na bihis na bihis. May pupuntahan ba siya? Anyway, hindi ko damit ang suot niya dahil may damit talaga siya rito sa condo dahil madalas siya rito. Parang dito na nga siya nakatira.Umupo ako sa couch at binuksan ang TV para manood."Oh, right! My cousins asked me to go to the bar," Wyatt informed me even though I didn't care.I raised an eyebrow, "So? Why are you informing me? I don't care at all.""I'm supposed to bring my girlfriend," he said with a big smile on his face.What the fuck?!Nanlaki ang mata ko sa gulat at agad akong napatayo.Paano nalaman ng mga pinsan niya na may girlfriend siya? Atsaka teka lang! Akala ko ba sa harap lang ng mom, dad at lolo niya kami magpapanggap? Bakit kasali na rin ngayon ang mga pinsan niya? Baka sa susunod niyan ay buong kaanak na niya?Aish, this jerk!"Baliw kana ba? Ayoko! Ang usapan natin ay sa pamilya mo lang tayo magpapanggap!" Sigaw ko."Pamilya ko rin naman sila, ah," sagot niya."No! Ayoko!" Umupo ako ulit at pinagkrus ang dalawa kong braso.Kung gusto niya ay maghanap na lang siya. Shit, no way in hell na haharap ako sa mga pinsan niya. Kilala rin ako ng mga 'yon! At isa sa mga pinsan niya ay umamin sa'kin na may gusto sa'kin."Ey~ come on, man! Ngayong araw lang naman," naglakad palapit sa'kin si Wyatt. Lumuhod siya sa harapan ko at hinawakan ang kamay ko. "Ngayon lang, hmm?"Umiling ako, "Kapag sinabi kong hindi, hindi. H'wag mo akong pilitin.""Ahh~ please, Aiden."I pulled my hand from his grip and crossed my arms again, "I said no, Wyatt. Saka alam mong ayoko na pumupunta sa maraming tao tapos isasama mo ako ro'n?""Okay, I'll tell them na sa mall na lang mag-meet. How's that, hmm? Okay na ba? Payag kana?" Tanong niya at ngumiti ng parang bata."Aish," napaikot ko na lang ang mata ko at wala ng nagawa kun'di um-oo. "Fine. Isang beses lang at hindi na dapat maulit!"Tumayo siya na may malapad na ngiti sa labi, "Got it!""Wait," sabi ko ng may maisip. "Anong sasabihin ko na pangalan ko?"Umupo siya sa tabi ko at pinagkrus ang legs niya, "Hmm... Aiden... Oh, what about Aida?" Excited siyang lumingon sa'kin.I rolled my eyes, "So, lame."Sumimangot siya, "You choose, then!"Pfft~"I don't know, wala akong maisip. H'wag na lang tayo pumunta," sabi ko."Let's just go with Aida!" Pilit niya, "Aida, Aira, Ailyn, Airish, just choose!"I shrugged, "I don't know."○▪︎○▪︎○▪︎○Tumuloy kami sa pagpunta. Hindi na sa bar dahil sinabi ni Wyatt sa mga pinsan niya na ayaw niya papuntahin sa bar ang girlfriend. Luckily, pumayag naman ang mga pinsan niya.Naglagay lang ako ng pulbo sa mukha at ng lipstick. Hindi na kami nag abala pa na maglagay ng makeup dahil baka abutin kami ng madaling araw sa pag-aayos ng paulit-ulit. Nag off-shoulder akong damit na ni-partneran ko ng skirt at rubber shoes. Dahil hindi pa ako sanay mag lakad ng naka-heels ay pinilit ko si Wyatt na magsapatos na lang ako. Bumagay naman siya sa suot ko kaya okay lang tignan. Muntik pa nga namin makalimutan kanina ang wig, mabuti na lang napansin niya bago pa kami makalabas ng condo.Pumasok na kami sa restaurant at tinanong kami kung may reservation ba raw kami. Sinabi lang ni Wyatt ang pangalan ng pinsan niya at ni-guide na kami papunta ro'n.Kumaway si Wyatt nang makita na niya ang mga pinsan niya na sina Ryan, Regie, Cynthia, Marcus at Criza. Nang makalapit ay pinaghila ako ng upuan ni Wyatt bago siya umupo. Wow, he sure can act, huh?Pasimple akong ngumiti nang titigan ako ng mga pinsan ni Wyatt.Tumawa si Marcus, "Wow, hindi mo nga kasama si Aiden ngayon pero parang kasama mo pa rin siya." Sabi niya kay Wyatt na hindi ko maintindihan.Tumango naman si Regie habang nakatingin sa'kin, "Kilala mo ang bestfriend niya na si Aiden?" Tanong niya sa'kin.Tumango naman, "Y-Yeah."Damn it. Kailangan ko pa talaga paliitin ang boses ko para hindi nila mahalata na lalaki ako. Saka anong meron sa'kin bakit nila tinatanong kung kilala ko ba sarili ko?Para maibsan ang kaba ay kinuha ko ang baso na nasa gilid at uminom doon."Kamukha mo siya," natatawang sabi ni Regie dahilan para maibuga ko ang tubig na iniinom ko.Are we... caught?Aiden's Point of View"Are you okay?" Regie asked.I nodded and took the table napkin. Oh, man that was embarrassing.Wyatt caressed my back, "Are you okay, babe?"B-Babe?! That's so common!We didn't talk about the endearment so I was surprised.I turned to him and nodded, "Yeah, I'm fine."Marcus smiled, "Good to know that you're fine. So, may we know your name?""I'm Aida," I said."She's Aira," Wyatt said.What the fuck?!Sabay kaming nagsalita kaya hindi na ako magtataka kung bakit mukhang gulat at palipat-lipat ang tingin sa'min ng mga pinsan niya. Akala ko ba Aida ang pangalan ko? Bakit Aira ang sinabi niya?Nagkatinginan kaming dalawa. Dahil sa inis ko sa kaniya ay inapakan ko ang paa niya sa ilalim ng lamesa. Siya pa talaga ang gagawa ng dahilan para mahuli kami!"Ah..." nagkamot siya ng ulo at tumawa-tawa, "Nakagat ko lang dila ko kaya Aira ang nasabi ko, pero Aida talaga ang pangalan niya."Ngumiti naman ang mga pinsan niya. Mukhang nakumbinsi sila ni Wyatt dahil tumango la
Aiden's Point of ViewAfter a few minutes, Wyatt parted our lips. He looked at my eyes for a moment before he hugged me and put his head into my shoulder."Ugh, fuck," he cursed."A-Are you okay?" I asked.Hinawakan ko ang balikat niya at pilit siyang pinaharap sa'kin. Nagulat ako nang bigla niya akong itulak dahilan para bumagsak ako sa sahig. Dahil gulat pa ako sa ginawa niya sa'kin, ang tanging nagawa ko lang ay ang sundan siya ng tingin habang nagmamadali siyang lumbas ng condo ko.What the fuck, man!? Is he mad at me? Siya pa talaga ang may lakas ng loob magalit sa'ming dalawa? Kung meron mang dapat magalit ay ako 'yon. He kissed me first! Ginaya ko lang naman ang ginawa niya. Wait, don't tell me... I'm super bad at kissing? Nakagat ko ba ang dila niya by any chance?But still! Why does he have to pushed me? Does he hate it that much? Nandiri ba siya dahil pareho kaming lalaki? Pero siya naman ang unang humalik 'di ba? Hinalikan niya ako tapos siya pa ang nag-suggest na i-try nam
Wyatt's Point of ViewI ran after I pushed him. Fuck. Why did I do that? Yeah, he looks like a girl but what crossed my mind to do that? And to my best friend of all people? Argh, ano na ang mangyayari bukas? Paano kung bigla na lang niya akong layuan? Paano kung isipin niya na ni-take advantage ko ang pagkakaiba ng body built naming dalawa? Aish. You Wyatt! You're an asshole! Paano mo 'yun nagawa kay Aiden? To that innocent Aiden. Damn it.Dumiretso ako agad sa kwarto ko pagkauwi ko ng bahay. Nahiga ako at halos i-untog ko na ang ulo ko dahil hindi mawala sa isip ko ang nangyari kanina. Para na akong mababaliw!His skin... it's so soft. At bakit ang lambot ng labi niya? Parang ayoko na lumabayan ang paghalik doon kanina. Haa, fuck. If I didn't stopped I might lose it and do something that may ruin our friendship.Kinaumagahan ay hindi pumunta sa bahay si Aiden na nakapag-isip sa'kin na baka ay nagalit siya dahil sa ginawa ko kagabi. Aish.Hindi sana ako papasok sa eskwelahan pero ayok
Aiden's Point of ViewSabay kaming bumalik ng classroom ni Wyatt. Lahat ng mata ng mga kaklase namin ay nasa amin ang tingin, ngunit tulad ng dati ay hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin. Umupo ako sa upuan ko at gano'n din si Wyatt. Ilang minuto pang lumipas ay narinig ko ang boses ni Wyatt sa malapitan. Nang lingunin ko ang katabi ko sa upuan ay nakita kong nakatayo sa gilid niya si Wyatt. Teka, h'wag mong sabihin na makikipag palit siya ulit ng upuan ngayong okay na kami? Nang mapansin ako ni Wyatt na nakatingin sa kaniya ay nginitian niya ako. Hindi ko alam pero bigla na lang ako umiwas ng tingin."Let's exchange seats, hmm?" Sabi ni Wyatt sa katabi ko.Tumunog ang upuan, siguro ay tumayo ang nakaupo sa tabi ko. Para malaman kung tama nga ba ang nasa isip ko ay lumingon ako ro'n. Ngunit imbes na mukha ng seat mate ko ang makita ko, ang mukha ni Wyatt ang sumalubong sa'kin. Malapad ang ngiti niya sa labi, ilang segundo pa akong nakatitig sa kaniya hanggang sa bigla ko ulit maramdam
Aiden's Point of ViewSabay kaming bumalik ng classroom ni Wyatt. Lahat ng mata ng mga kaklase namin ay nasa amin ang tingin, ngunit tulad ng dati ay hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin. Umupo ako sa upuan ko at gano'n din si Wyatt. Ilang minuto pang lumipas ay narinig ko ang boses ni Wyatt sa malapitan. Nang lingunin ko ang katabi ko sa upuan ay nakita kong nakatayo sa gilid niya si Wyatt. Teka, h'wag mong sabihin na makikipag palit siya ulit ng upuan ngayong okay na kami? Nang mapansin ako ni Wyatt na nakatingin sa kaniya ay nginitian niya ako. Hindi ko alam pero bigla na lang ako umiwas ng tingin."Let's exchange seats, hmm?" Sabi ni Wyatt sa katabi ko.Tumunog ang upuan, siguro ay tumayo ang nakaupo sa tabi ko. Para malaman kung tama nga ba ang nasa isip ko ay lumingon ako ro'n. Ngunit imbes na mukha ng seat mate ko ang makita ko, ang mukha ni Wyatt ang sumalubong sa'kin. Malapad ang ngiti niya sa labi, ilang segundo pa akong nakatitig sa kaniya hanggang sa bigla ko ulit maramdam
Aiden's Point of View"Bakit ka ba nagagalit sa'kin?" Tanong ko, nagsisimula na mainis sa kaniya.He scoffed, "Tinatanong mo talaga ako kung bakit? Hindi pa ba halata kung ano ang ikinagagalit ko?""Wala naman akong ginagawa!" Pagtatanggol ko sa sarili.Umismid siya at umiwas ng tingin, "Yeah, yeah. Whatever you say."I bit my lower lip and held my tears back. Why is he so mad? Hindi ko naman talaga siya iniiwasan, 'yung kamay niya lang naman ang iniiwasan ko. Palibhasa hindi niya alam ang nararamdaman ko kaya niya nasasabi 'yun. Hindi niya alam na para na akong mababaliw tuwing gabi kaiisip kung bakit ako nagkakaganito. Iyong sa tuwing magkakatitigan kami ay bumibilis ang tibok ng puso ko na dati naman ay hindi ko nararamdaman. At sa tuwing magkakadikit lang kami saglit ay nakararamdam na ako ng kuryente sa katawan na kahit na minsan ay hindi ko pa naranasan.For a moment of silence, my tears finally fell down. I sobbed, and when Wyatt heard it he immediately turned to me. Nakatingal
Aiden's Point of View"Aiden, can we talk?"Tumingala ako at nakita ko si Danica. Nakayuko siya at pinaglalaruan ang mga daliri niya."Sure," sagot ko."Uhm, pwede ba tayo pumunta sa tahimik na lugar? 'Yung tayong dalawa lang ang tao," sabi niya.Tumayo ako, "Okay."Tumango siya at nagsimula na maglakad. Sumunod lang ako sa kaniya palabas ng classroom. Napansin ko na nakasunod ang titig ni Hans sa'ming dalawa ni Danica pero pinagsawalang bahala ko na lang 'yun. Si Wyatt ay wala pa sa classroom baka ma-late siya sa pagpasok. Mukhang lasing na talaga kasi siya kagabi.Dinala ako ni Danica sa rooftop. Pagpasok namin doon ay agad niyang sinarado ang pinto. Nakatingin lamang ako sa kaniya habang inaantay siyang magsalita. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat naming pag-usapan. Tungkol ba 'to sa nakita ko kagabi? Kung concern siya na ipagkakalat ko ang tungkol do'n, well safe siya dahil wala naman akong close sa klase namin. At wala rin naman akong makukuhang maganda kung ipagkakalat ko 'yun
Aiden's Point of ViewNilabas ko ang phone ko at ni-message si Wyatt.To: Wyatt,Danica will come over. Are you coming?Pagtapos kong i-send 'yun ay inaantay kong tignan ni Wyatt ang phone niya. Maya-maya lang ay sinilip niya ang phone niya ngunit hindi siya nagreply.Of course, he's on a date.Nagpatuloy ako sa paglakad papunta sa fast food para doon kumain ng almusal. Pagkatapos kumain ay bumalik na ako sa condo para maglinis. Nakakahiya naman kung maabutan ni Danica na marumi ang silid. Hinanda ko na rin sa lamesa ang mga workbooks na sasagutan ko para magsasagot na lang kami agad pagdating niya.Habang naghihintay sa pagdating ni Danica ay ni-open ko ang laptop ko at nag post sa isang web site."I need help. I can't figure it out so I need to post it here. I'm a guy and I have a guy best friend. One time, we kissed and after that day I had strange feelings. Whenever I look at him, my heart will race. Every time we touch I feel electricity flowing all over my body. And when I saw h
Aiden's Point of ViewThe air was alive with laughter and celebration as the party kicked into full swing. The clinking of glasses, the upbeat music, and the joyous chatter filled the room, creating a vibrant atmosphere that enveloped us all. It was a night to revel in the bonds of friendship and the beauty of love.As I looked around, my heart swelled with gratitude for the incredible people who surrounded me. Wyatt, my loving and supportive husband, stood by my side, his eyes reflecting the happiness that radiated from within. Vj, our son, had blossomed into a remarkable young man, sharing the joy of his life with his beautiful wife, their love serving as a reminder of the precious gift of family.Yuan, Jacob, and Hans, my dearest friends, were there too, their presence as a testament to the enduring bond we had forged through the years. They were accompanied by their wives, who had become integral parts of our tight-knit circle, adding their own unique spark to the evening's festiv
Jacob's Point of ViewI remember the first time I laid eyes on her, sitting a few rows ahead in our college classroom. Her smile was like a ray of sunshine, and her laughter filled the air with a melody that instantly captivated me. Her name was Fiona, and little did I know that she would become my first love, and also the source of my deepest heartbreak.We were part of a close-knit group of friends during our first year of college, including Yuan, Hans, Aiden, and Wyatt. We spent countless hours together, sharing laughter, dreams, and the ups and downs of college life. But unbeknownst to them, my heart belonged to Fiona.One fateful day, as we gathered in the campus courtyard, asaksihan ko ang isang eksenang gumuho sa mundo ko. I saw Fiona and Yuan sharing an intimate moment, their lips locked in a passionate kiss. My heart sank, dahil hindi pa ako nagkaroon ng lakas ng loob na ipagtapat ang nararamdaman ko kay Fiona, at ngayon naman I had to bear witness to my unrequited love being
Han's Point of ViewAs I sat in the bustling coffee shop, sipping on my latte, I couldn't help but feel a pang of longing deep within my heart. Watching couples laugh, share tender moments, and exchange loving glances, I couldn't shake the feeling that something was missing in my life. Ang totoo, ako ay palaging isang walang pag-asa na romantiko, na naghahangad para sa malalim na koneksyon, na nakakapukaw ng kaluluwa na pag-ibig.My name is Hans, a dreamer with an insatiable thirst for adventure. I've traveled to far-off lands, climbed towering mountains, and immersed myself in diverse cultures, always searching for that spark of magic. But amidst all my wanderings, I had yet to find the one who would make my heart skip a beat.Little did I know that fate had its own plans for me that day. As I packed up my belongings, ready to venture back into the world, my gaze met a pair of captivating hazel eyes across the room. Pag-aari sila ng isang babae na naglalabas ng aura ng biyaya at mist
Aiden's Point of ViewTime passed, and the love between Wyatt and me continued to blossom, filling our days with joy and laughter. And as our story unfolded, a new chapter emerged—one that would forever change our lives.The sound of pitter-pattering footsteps echoed through our home, intermingled with giggles and the innocent curiosity that only a child possesses. Our son, Vj, filled our lives with boundless energy and immeasurable love. His presence was a testament to the beautiful union of our hearts and the gift of parenthood.Vj, with his wide, curious eyes and infectious smile, brought an entirely new dimension to our journey. Ang kanyang pagtawa ay umalingawngaw sa mga bulwagan, na nagbibigay-liwanag kahit sa pinakamadilim na araw sa kanyang masiglang espiritu.Together, we watched as our little explorer discovered the world, his tiny hands reaching out to touch everything within his grasp. We became his guides, nurturing his sense of wonder and encouraging him to chase his drea
Aiden's Point of ViewLife has a way of surprising us when we least expect it. Wyatt and I embark on an unexpected adventure that takes us on a journey filled with excitement, laughter, and new discoveries. As we navigate uncharted territories together, we learn to embrace spontaneity and find joy in the unexpected twists and turns that life has to offer. This reminds us that sometimes the best moments in life are the ones we never saw coming.As the sun began to set on a warm summer evening, Wyatt and I found ourselves sitting on the porch, sipping our favorite cups of tea. We had just finished reminiscing about the wonderful memories we had created over the years when Wyatt turned to me with a mischievous glint in his eyes."You know what?" he said, a playful smile spreading across his face. "Let's do something completely out of the ordinary. Let's go on an adventure!"I looked at him, surprised yet intrigued by his suggestion. "An adventure? What do you have in mind?"Lumapit si Wya
Aiden's Point of ViewAs I sit here with Wyatt, reminiscing about the events that have led us to this point, I can't help but feel grateful for the wonderful life we've built together. It all started with a great night after getting back together. We realized how much we still loved each other and decided to make things work.A few months later, I resigned from my job and moved to the Philippines with Wyatt. We moved in together and began building a life together. We discussed the idea of starting a family and agreed that surrogacy was the best option for us.One day, Wyatt surprised me with a tearful proposal, and I couldn't have been happier to say yes. A few months later, we flew to Austria to get married, and it was the most beautiful day of our lives.My heart swelled with happiness as I looked at Wyatt standing at the altar, waiting for me. I couldn't believe that I was finally getting married to the love of my life. The memories of the day we got engaged rushed back to me as I
Warning: R-18-----Aiden's Point of View"W-Wait," tinulak ko ng bahagya si Wyatt para patigilin ito sa paghalik sa'kin. Na sa pintuan pa lamang kami ng apartment, baka may makakita sa'min kung dito namin gagawin ang bagay na 'to."But I can't wait, though," he pouted.I sighed. "Gusto mo bang may makakita sa'tin? Saglit lang, okay? Bubuksan ko lang itong pinto," aniya ko.He heaved a sigh, feeling defeated. "Okay, hurry up."Napangiti ako nang makita sa mukha niya na hindi na talaga siya makapaghintay pa. Pagbukas ko ng pinto, pumasok na kami, at habang nagtatanggal ako ng sapatos, sinarado ni Wyatt ang pinto. Sa'king pagkagulat, bigla na lamang akong umangat."Damn, hindi pa ako tapos magtanggal ng sapatos, Wyatt!" I exclaimed.Bumulong siya sa'kin na nakapagpataas ng balahibo ko, "Ako na ang magtatanggal para sa'yo kamahalan."Hindi na ako nakapagsalita pa at hinayaan na lamang siya na buhatin ako. Nang makarating sa kwarto, binagsak niya ako sa kama. Lumuhod siya at tinanggal ang
Wyatt's Point of ViewPagtapos ng gabi na 'yon, hindi nawala sa isip ko ang sinabi ni Regie. Bigla ko rin na-realize na simula no'ng nangyari sa'min ni Aiden ay naging malabo na rin ang relasyon naming dalawa na magpinsan.Hindi ko naman masisisi si Regie dahil valid naman talaga ang galit niya sa'kin. Ginago ko lang naman dati ang taong mahal niya, kung siguro sa akin nangyari 'yon, malamang na magiging gano'n din ang pakikitungo ko sa kaniya.Tanggap ko naman ang nagawa kong mali, pero sana naman makita rin niya o nila ang pagsisisi ko. Sana rin ma-feel nila ang effort na ginagawa ko at ang mga bagay na handa kong gawin para bumalik sa'kin si Aiden.Hindi ko na alam kung paano i-express pa ang sarili ko sa kanila, kung paano ko pa mapatutunayan sa kanila na totoo ang nararamdaman ko para sa kaniya. Hindi naman na ako bata, alam ko na kung ang feelings ko ay panandalian lang o hindi.I hope that they will notice my efforts, and I also hope that things can get back to the way they wer
Wyatt's Point of ViewI let go of his hand and went to the couch to get my wallet. I folded the blanket he gave me and put it on the couch. When I turned to him, he was still standing there, facing the door of the bathroom. I took a deep breath and walked toward him. I held his shoulders and made him turn to me."Sorry, I won't be able to eat your cook. Maybe next time?" I smiled as I said that."Do you...really have to go now?" He asked, looking down at the floor."Yeah, I don't want to see you mad," I replied. "And I'm sorry for this. This... isn't intentional.""I cook for two people; it will be a waste if you go now," he responded.My hand on his shoulder freezes. Why does it seem like he doesn't want me to go home? Damn."Will Luca not be coming home?" I asked, trying to confirm what I thought was right.He sighed. "Nevermind. If you're going, then go," he said. He was about to walk past me when I immediately grabbed his arm."You can just ask me to stay if you don't want me to g