Wyatt's Point of View
Arg, man! It sucks. Wala man lang akong mahanap na tipo ko sa mga babaeng napili nina Jacob. Gusto ko 'yung kasing payat at liit ni Aiden.Uh-huh? Aiden? Come to think of it, mukhang babae si Aiden kahit hindi mo bihisan ng pangbabaeng damit.Mahaba ang mga pilik mata niya, maputi? I'm not really sure if his skin was white or his skin was just really pale. Mahinhin siya, tahimik... lahat ng gusto ko sa babae ay nasa kaniya.Oh, wow. I felt a sudden urge to touch him.Ano kaya ang magiging itsura niya kapag nagsuot siya ng pambabae? Damn. Hindi ko mapigilan na hindi mamula sa mga naiisip. I'm not a pervert, okay? Gusto ko lang siya makitang nakasuot ng damit pambabae. Sa tingin ko... talaga namang magiging maganda talaga siya.The heck, what am I thinking? Erase, erase!But... what if si Aiden na lang ang gaganap na girlfriend ko? Papayag kaya siya? Hindi naman niya siguro ako matitiis 'di ba? I'm his best friend after all.That's right, I'm sure Aiden will say yes."AHA!" I shouted. Nilakasan ko talaga ang pagsigaw para mapansin niya ako."Arg, damn you! Why are you suddenly shouting? Don't you know that I'm watching horror?" He asked, then hit me with the remote I was holding.I laughed, "Stop it, I just thought of something."He stopped hitting me with the remote and paused the movie, "What's that? Did you already choose someone?""Yes," I answered quickly. I chose you.He raised an eyebrow, "Who? Let me see."I didn't and just laughed, but when he went back to watching again, I poked him three times."Aiden," I poked him but he ignored me. "Aiden," he still ignored him. "Yohoo~ Aiden Adams, are you there?" I knocked on his back.He turned to me and glared at me, "What do you need? I'm watching!""Aiden," I uttered his name and didn't say anything next."Aish, don't ever talk to me again! Arg, I'm annoyed!" He got up and was about to enter his room when I stopped him."Ahh~ Is my Aiden angry?" I hugged me from behind.I feel comfortable with him."You're being weird, Wyatt. Let go," he said but I didn't let go. "Wyatt, let go of me," he said and forcefully removed my arms around his waist."Aiden... will you be my girlfriend?" I asked."W-What did you say?" I asked.I thought he would agree immediately when I said that but it turns out that it was just in my mind. Why doesn't Aiden want to be my girlfriend? Am I ugly?"Ahh~ please, Aiden." I leaned over him and hugged him."I said, I don't want to, just find someone else," he uttered."I can't find someone other than you," I replied."There's Jacob, Hans and Yuan, just choose one from them. Don't make fun of me." He replied.Those jerks? No way!I sighed, "I don't like them, I like you.""Huh?" He turned to me.Eventually it took us a few minutes to talk about it, it was almost time for me to use my card."I didn't say anything like that, I just don't want to dress like a woman," he said."Okay," I replied and stood up to get water.I know Aiden will come to me. Arg, please. If I don't get him, I'll kill myself."Fine! You just pay my dad's hospital bill!" He's now behind me.Told ya!"Really? It's okay, you don't have to force yourself," I said, as I hold back a smile.He hugged him, "Are you mad?"Damn, I think Aiden will really suit to be my fake girlfriend."No, drink this water," tugon ko at inabot sa kaniya ang tubig."O-Okay," sagot niya.Aiden's Point of ViewNandito kami ngayon sa mall at namimili ng wig at iba't-iba pang gamit ng babae tulad na lamang ng mga bags, mga makeup, damit at sapatos.Matapos mamili ay umuwi kami ni Wyatt sa condo ko. Agad akong humiga sa couch dahil sa pagod. Hindi kasi ako mahilig maglakad kaya mabilis ako mapagod, ayoko rin ng kahit anong sports. Pero naglalaro ako ng basketball kapag inaaya akong maglaro ni Wyatt.Tinaas ko ang hita ko nang tapikin iyon ni Wyatt. Pagkaupo niya ay binaba ko na ang hita ko at pinatong 'yun sa hita niya."Umupo ka at inumin mo itong tubig," sabi niya at nilahad sa'kin ang basong may laman na tubig.Ginawa ko naman ang sinabi niya. Umupo ako saka kinuha ang tubig at ininom iyon. Pagtapos ay nilapag ko 'yun sa lamesa."Sino maglalagay ng make-up sa mukha ko?" Tanong ko bago mahiga ulit."Ako?" Tumawa siya ng malakas nang simangutan ko siya, "Just kidding. Hmm... gusto mo ba mag hire? Pero baka kasi malaman ng iba."Nagkibit-balikat ako, "Hindi ko alam. Ikaw na ang mag-isip tutal ideya mo naman ito."He sighed, "Paano kung manood tayo ng beauty videos tapos sundan na lang natin 'yon? Para hindi mo na kailangan ng mag-aayos sa'yo kung sakaling biglaan kang ipatawag ni grandpa.""Huh?!" Napabangon ako bigla, "Hindi ba isang beses ko lang 'to gagawin?"Kumunot ang noo niya, "Huh? Anong pinagsasabi mo d'yan? Para saan pa ang pagbili natin ng mga 'yan kung isang beses lang?""Maghanap ka nalang ng iba pagkatapos ko magpanggap ng isang beses!" Sabi ko at muling humiga."Ano na lang ang sasabihin ni grandpa? Na hindi ako seryoso sa babae at playboy ako?" He asked."Kung ayaw mo, di sabihin mo sa lolo mo na isang beses mo lang pwede ipakita ang girlfriend mo," sagot ko. "Paano kung biglang may makakilala sa'kin? Hindi naman nagbabago ang mukha ng iba kapag nilagyan ng make-up, 'no!""Hindi na, h'wag na," sumandal siya sa backrest ng couch at pinikit niya ang mga mata niya.Mukhang naiinis na siya.Bumuntong hininga ako at umupo, "Anong h'wag na?""Hahanap na lang ako ng iba na pwedeng magpanggap, tungkol naman sa bill ng papa mo, babayaran ko pa rin 'yon." Sagot niya.Hinampas ko ang legs niya na nakapag pamulat ng mga mata niya, "Bakit mo babayaran ang bill ng tatay ko kung hindi naman na pala tuloy ay deal natin? H'wag mo na lang din bayaran kung gano'n.""Ayos lang naman sa'kin, magkaibigan naman tayo," muli siyang pumikit.Bumuntong hininga ako, "Hindi mo naman kailangan gawin 'yun dahil lang sa magkaibigan tayo. Pwede naman ako maghanap ng part-time job para makapag ipon ng pera at mabayaran 'yon."Nagmulat siya ng mata at tinitigan ako, "Ang hina-hina ng katawan mo tapos maghahanap ka ng part-time job?"I pouted, "Hindi ba pwede 'yon?""Hindi," sagot niya. Tatayo na sana siya nang hilain ko ulit siya paupo. "What?""Haa, fine! Payag na ako maging girlfriend mo, pero kailangan natin gumawa ng rules," sabi ko at binitawan ang kamay niya."Huh? Rules? Para naman saan?" Tanong niya at pinag krus ang legs niya."Hindi ba gano'n ang ginagawa ng iba kapag pumapasok sa fake relationship? Nagbibigay sila ng rules, 'yung mga hindi pwedeng gawin sa isa't-isa like for instance... uhm..." okay? Why can't I think of anything?"Katulad ng?" Tanong ni Wyatt na halatang inaantay ang susunod kong sasabihin."K-Kiss!" Sagot ko at agad ng iwas ng tingin.Damn it. Bakit ayon ang unang pumasok sa isip ko? Arg!Tumawa ng malakas si Wyatt na halos sakupin na ang buong silid dahil sa lakas ng pagtawa niya. Hindi ba siya makatawa ng mahina? Alam ko namang madaldal siya at malakas talaga ang boses, pero hindi ba niya pwedeng hinaan unti ang boses niya tuwing tumatawa? Like, hello? Hindi soundproof ang condo na ito."Ang ingay mo, tumahimik ka nga!" Sigaw ko at binato siya ng throw pillow."Ugh, shit. S-Sorry, BWAHAHA..." at ayun na nga, hindi na siya tumigil sa pagtawa niya.Gano'n na ba nakakatawa ang salitang 'kiss'? Hindi naman ako na inform. Binato ko lang siya ulit ng throw pillow at naglakad papunta sa kwarto ko. Tumawa siya hangga't gusto niya, matutulog na lang ako. Napagod ako sa pag shopping namin........( •)>"Arg~" I moaned. May mabigat na nakadagan sa tiyan ko, hindi ako makahinga ng maayos.Nagmulat ako ng mata at nakitang nakapatong sa tiyan ko ang paa ni Wyatt, habang ang ulo niya ay malapit na mahulog. Dahan-dahan kong tinanggal ang paa niya at inayos ang paghiga niya.Anong oras na ba?Patayo na ako ng higaan nang bigla akong hilain ni Wyatt, dahilan para mapahiga ako sa dibdib niya.What the fuck?!Nagpupumilit akong bumangon ngunit malakas masyado si Wyatt. Hindi ako makabangon!"Damn it! What do you want this time? If you want sleep, matulog kang mag-isa mo!" Sabi ko rito habang hinahampas ang dibdib niya.Nagmulat siya ng mata at hinawakan ang kamay kong hinahampas siya para pigilan ito, "Kailangan din natin mag-practice ng ganito, don't you think so?""A-Ayoko," sagot ko."You're so small," he ignored what I said and hugged me even tighter."I-I-I can't breath!" I said."Oops," niluwagan niya nga ang pagyakap sa'kin."Hindi mo na ako niyayakap, pinipiga mo na ako! Plano mo bang baliin ang mga buto ko, huh?" Sigaw ko.Ngumiti siya na lalo kong kinainis, "Okay, sorry h'wag kanang magalit sa'kin.""Whatever," I pouted."So, ano na ang mga gusto mong ilagay na rules, hmm?" Hinawi niya ang buhok na humarang sa mata ko habang nanatiling nakangiti.Umiwas ako ng tingin. Bakit parang pang couple ang position naming dalawa?¤¤¤¤¤"Oh, right! My cousins asked me to go to the bar," Wyatt informed me even though I didn't care.I raised an eyebrow, "So? Bakit ka pa nagpapaalam sa'kin?""Isama ko raw kasi ang girlfriend," sabi niya na may ngiting malaki sa labi.What the—Aiden's Point of View"So, what are the rules you want to put in the contract, hmm?" He parted the hair that blocked my eyes while still smiling.I averted my eyes. Why does our position seem to be like a couple?Lumayo ako sa kaniya ng unti bago magsalita, "Hmm... Teka, hanggang kailan ba ako magpapanggap na girlfriend mo?"Tumingin sa ceiling si Wyatt na tila nag-iisip, "Hindi ko pa sure. Hindi ko naman kasi alam kung hanggang kailan ka papupuntahin ni grandpa sa bahay.""Hindi ba talaga ako mahahalata?" Tanong ko, "Kilalang-kilala na nila ang mukha ko kaya imposible na hindi nila ako makilala."Ngumiti siya, "Easy ka lang, dapat think positive lagi.""Kinakabahan pa rin ako," sabi ko at tumingala.Matagal na kaming magkaibigan ni Wyatt, at kilala na rin ako ng pamilya niya simula pa noong bata pa kami. Malabo na hindi nila mahalata o mapansin na ako ang girlfriend niya kapag tumagal ang pagpapanggap namin. Kaya dapat mga tatlo o dalawang beses na pagkikita ay ayos na. Dahil kung is
Aiden's Point of View"Are you okay?" Regie asked.I nodded and took the table napkin. Oh, man that was embarrassing.Wyatt caressed my back, "Are you okay, babe?"B-Babe?! That's so common!We didn't talk about the endearment so I was surprised.I turned to him and nodded, "Yeah, I'm fine."Marcus smiled, "Good to know that you're fine. So, may we know your name?""I'm Aida," I said."She's Aira," Wyatt said.What the fuck?!Sabay kaming nagsalita kaya hindi na ako magtataka kung bakit mukhang gulat at palipat-lipat ang tingin sa'min ng mga pinsan niya. Akala ko ba Aida ang pangalan ko? Bakit Aira ang sinabi niya?Nagkatinginan kaming dalawa. Dahil sa inis ko sa kaniya ay inapakan ko ang paa niya sa ilalim ng lamesa. Siya pa talaga ang gagawa ng dahilan para mahuli kami!"Ah..." nagkamot siya ng ulo at tumawa-tawa, "Nakagat ko lang dila ko kaya Aira ang nasabi ko, pero Aida talaga ang pangalan niya."Ngumiti naman ang mga pinsan niya. Mukhang nakumbinsi sila ni Wyatt dahil tumango la
Aiden's Point of ViewAfter a few minutes, Wyatt parted our lips. He looked at my eyes for a moment before he hugged me and put his head into my shoulder."Ugh, fuck," he cursed."A-Are you okay?" I asked.Hinawakan ko ang balikat niya at pilit siyang pinaharap sa'kin. Nagulat ako nang bigla niya akong itulak dahilan para bumagsak ako sa sahig. Dahil gulat pa ako sa ginawa niya sa'kin, ang tanging nagawa ko lang ay ang sundan siya ng tingin habang nagmamadali siyang lumbas ng condo ko.What the fuck, man!? Is he mad at me? Siya pa talaga ang may lakas ng loob magalit sa'ming dalawa? Kung meron mang dapat magalit ay ako 'yon. He kissed me first! Ginaya ko lang naman ang ginawa niya. Wait, don't tell me... I'm super bad at kissing? Nakagat ko ba ang dila niya by any chance?But still! Why does he have to pushed me? Does he hate it that much? Nandiri ba siya dahil pareho kaming lalaki? Pero siya naman ang unang humalik 'di ba? Hinalikan niya ako tapos siya pa ang nag-suggest na i-try nam
Wyatt's Point of ViewI ran after I pushed him. Fuck. Why did I do that? Yeah, he looks like a girl but what crossed my mind to do that? And to my best friend of all people? Argh, ano na ang mangyayari bukas? Paano kung bigla na lang niya akong layuan? Paano kung isipin niya na ni-take advantage ko ang pagkakaiba ng body built naming dalawa? Aish. You Wyatt! You're an asshole! Paano mo 'yun nagawa kay Aiden? To that innocent Aiden. Damn it.Dumiretso ako agad sa kwarto ko pagkauwi ko ng bahay. Nahiga ako at halos i-untog ko na ang ulo ko dahil hindi mawala sa isip ko ang nangyari kanina. Para na akong mababaliw!His skin... it's so soft. At bakit ang lambot ng labi niya? Parang ayoko na lumabayan ang paghalik doon kanina. Haa, fuck. If I didn't stopped I might lose it and do something that may ruin our friendship.Kinaumagahan ay hindi pumunta sa bahay si Aiden na nakapag-isip sa'kin na baka ay nagalit siya dahil sa ginawa ko kagabi. Aish.Hindi sana ako papasok sa eskwelahan pero ayok
Aiden's Point of ViewSabay kaming bumalik ng classroom ni Wyatt. Lahat ng mata ng mga kaklase namin ay nasa amin ang tingin, ngunit tulad ng dati ay hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin. Umupo ako sa upuan ko at gano'n din si Wyatt. Ilang minuto pang lumipas ay narinig ko ang boses ni Wyatt sa malapitan. Nang lingunin ko ang katabi ko sa upuan ay nakita kong nakatayo sa gilid niya si Wyatt. Teka, h'wag mong sabihin na makikipag palit siya ulit ng upuan ngayong okay na kami? Nang mapansin ako ni Wyatt na nakatingin sa kaniya ay nginitian niya ako. Hindi ko alam pero bigla na lang ako umiwas ng tingin."Let's exchange seats, hmm?" Sabi ni Wyatt sa katabi ko.Tumunog ang upuan, siguro ay tumayo ang nakaupo sa tabi ko. Para malaman kung tama nga ba ang nasa isip ko ay lumingon ako ro'n. Ngunit imbes na mukha ng seat mate ko ang makita ko, ang mukha ni Wyatt ang sumalubong sa'kin. Malapad ang ngiti niya sa labi, ilang segundo pa akong nakatitig sa kaniya hanggang sa bigla ko ulit maramdam
Aiden's Point of ViewSabay kaming bumalik ng classroom ni Wyatt. Lahat ng mata ng mga kaklase namin ay nasa amin ang tingin, ngunit tulad ng dati ay hindi ko iyon pinagtuunan ng pansin. Umupo ako sa upuan ko at gano'n din si Wyatt. Ilang minuto pang lumipas ay narinig ko ang boses ni Wyatt sa malapitan. Nang lingunin ko ang katabi ko sa upuan ay nakita kong nakatayo sa gilid niya si Wyatt. Teka, h'wag mong sabihin na makikipag palit siya ulit ng upuan ngayong okay na kami? Nang mapansin ako ni Wyatt na nakatingin sa kaniya ay nginitian niya ako. Hindi ko alam pero bigla na lang ako umiwas ng tingin."Let's exchange seats, hmm?" Sabi ni Wyatt sa katabi ko.Tumunog ang upuan, siguro ay tumayo ang nakaupo sa tabi ko. Para malaman kung tama nga ba ang nasa isip ko ay lumingon ako ro'n. Ngunit imbes na mukha ng seat mate ko ang makita ko, ang mukha ni Wyatt ang sumalubong sa'kin. Malapad ang ngiti niya sa labi, ilang segundo pa akong nakatitig sa kaniya hanggang sa bigla ko ulit maramdam
Aiden's Point of View"Bakit ka ba nagagalit sa'kin?" Tanong ko, nagsisimula na mainis sa kaniya.He scoffed, "Tinatanong mo talaga ako kung bakit? Hindi pa ba halata kung ano ang ikinagagalit ko?""Wala naman akong ginagawa!" Pagtatanggol ko sa sarili.Umismid siya at umiwas ng tingin, "Yeah, yeah. Whatever you say."I bit my lower lip and held my tears back. Why is he so mad? Hindi ko naman talaga siya iniiwasan, 'yung kamay niya lang naman ang iniiwasan ko. Palibhasa hindi niya alam ang nararamdaman ko kaya niya nasasabi 'yun. Hindi niya alam na para na akong mababaliw tuwing gabi kaiisip kung bakit ako nagkakaganito. Iyong sa tuwing magkakatitigan kami ay bumibilis ang tibok ng puso ko na dati naman ay hindi ko nararamdaman. At sa tuwing magkakadikit lang kami saglit ay nakararamdam na ako ng kuryente sa katawan na kahit na minsan ay hindi ko pa naranasan.For a moment of silence, my tears finally fell down. I sobbed, and when Wyatt heard it he immediately turned to me. Nakatingal
Aiden's Point of View"Aiden, can we talk?"Tumingala ako at nakita ko si Danica. Nakayuko siya at pinaglalaruan ang mga daliri niya."Sure," sagot ko."Uhm, pwede ba tayo pumunta sa tahimik na lugar? 'Yung tayong dalawa lang ang tao," sabi niya.Tumayo ako, "Okay."Tumango siya at nagsimula na maglakad. Sumunod lang ako sa kaniya palabas ng classroom. Napansin ko na nakasunod ang titig ni Hans sa'ming dalawa ni Danica pero pinagsawalang bahala ko na lang 'yun. Si Wyatt ay wala pa sa classroom baka ma-late siya sa pagpasok. Mukhang lasing na talaga kasi siya kagabi.Dinala ako ni Danica sa rooftop. Pagpasok namin doon ay agad niyang sinarado ang pinto. Nakatingin lamang ako sa kaniya habang inaantay siyang magsalita. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat naming pag-usapan. Tungkol ba 'to sa nakita ko kagabi? Kung concern siya na ipagkakalat ko ang tungkol do'n, well safe siya dahil wala naman akong close sa klase namin. At wala rin naman akong makukuhang maganda kung ipagkakalat ko 'yun
Aiden's Point of ViewThe air was alive with laughter and celebration as the party kicked into full swing. The clinking of glasses, the upbeat music, and the joyous chatter filled the room, creating a vibrant atmosphere that enveloped us all. It was a night to revel in the bonds of friendship and the beauty of love.As I looked around, my heart swelled with gratitude for the incredible people who surrounded me. Wyatt, my loving and supportive husband, stood by my side, his eyes reflecting the happiness that radiated from within. Vj, our son, had blossomed into a remarkable young man, sharing the joy of his life with his beautiful wife, their love serving as a reminder of the precious gift of family.Yuan, Jacob, and Hans, my dearest friends, were there too, their presence as a testament to the enduring bond we had forged through the years. They were accompanied by their wives, who had become integral parts of our tight-knit circle, adding their own unique spark to the evening's festiv
Jacob's Point of ViewI remember the first time I laid eyes on her, sitting a few rows ahead in our college classroom. Her smile was like a ray of sunshine, and her laughter filled the air with a melody that instantly captivated me. Her name was Fiona, and little did I know that she would become my first love, and also the source of my deepest heartbreak.We were part of a close-knit group of friends during our first year of college, including Yuan, Hans, Aiden, and Wyatt. We spent countless hours together, sharing laughter, dreams, and the ups and downs of college life. But unbeknownst to them, my heart belonged to Fiona.One fateful day, as we gathered in the campus courtyard, asaksihan ko ang isang eksenang gumuho sa mundo ko. I saw Fiona and Yuan sharing an intimate moment, their lips locked in a passionate kiss. My heart sank, dahil hindi pa ako nagkaroon ng lakas ng loob na ipagtapat ang nararamdaman ko kay Fiona, at ngayon naman I had to bear witness to my unrequited love being
Han's Point of ViewAs I sat in the bustling coffee shop, sipping on my latte, I couldn't help but feel a pang of longing deep within my heart. Watching couples laugh, share tender moments, and exchange loving glances, I couldn't shake the feeling that something was missing in my life. Ang totoo, ako ay palaging isang walang pag-asa na romantiko, na naghahangad para sa malalim na koneksyon, na nakakapukaw ng kaluluwa na pag-ibig.My name is Hans, a dreamer with an insatiable thirst for adventure. I've traveled to far-off lands, climbed towering mountains, and immersed myself in diverse cultures, always searching for that spark of magic. But amidst all my wanderings, I had yet to find the one who would make my heart skip a beat.Little did I know that fate had its own plans for me that day. As I packed up my belongings, ready to venture back into the world, my gaze met a pair of captivating hazel eyes across the room. Pag-aari sila ng isang babae na naglalabas ng aura ng biyaya at mist
Aiden's Point of ViewTime passed, and the love between Wyatt and me continued to blossom, filling our days with joy and laughter. And as our story unfolded, a new chapter emerged—one that would forever change our lives.The sound of pitter-pattering footsteps echoed through our home, intermingled with giggles and the innocent curiosity that only a child possesses. Our son, Vj, filled our lives with boundless energy and immeasurable love. His presence was a testament to the beautiful union of our hearts and the gift of parenthood.Vj, with his wide, curious eyes and infectious smile, brought an entirely new dimension to our journey. Ang kanyang pagtawa ay umalingawngaw sa mga bulwagan, na nagbibigay-liwanag kahit sa pinakamadilim na araw sa kanyang masiglang espiritu.Together, we watched as our little explorer discovered the world, his tiny hands reaching out to touch everything within his grasp. We became his guides, nurturing his sense of wonder and encouraging him to chase his drea
Aiden's Point of ViewLife has a way of surprising us when we least expect it. Wyatt and I embark on an unexpected adventure that takes us on a journey filled with excitement, laughter, and new discoveries. As we navigate uncharted territories together, we learn to embrace spontaneity and find joy in the unexpected twists and turns that life has to offer. This reminds us that sometimes the best moments in life are the ones we never saw coming.As the sun began to set on a warm summer evening, Wyatt and I found ourselves sitting on the porch, sipping our favorite cups of tea. We had just finished reminiscing about the wonderful memories we had created over the years when Wyatt turned to me with a mischievous glint in his eyes."You know what?" he said, a playful smile spreading across his face. "Let's do something completely out of the ordinary. Let's go on an adventure!"I looked at him, surprised yet intrigued by his suggestion. "An adventure? What do you have in mind?"Lumapit si Wya
Aiden's Point of ViewAs I sit here with Wyatt, reminiscing about the events that have led us to this point, I can't help but feel grateful for the wonderful life we've built together. It all started with a great night after getting back together. We realized how much we still loved each other and decided to make things work.A few months later, I resigned from my job and moved to the Philippines with Wyatt. We moved in together and began building a life together. We discussed the idea of starting a family and agreed that surrogacy was the best option for us.One day, Wyatt surprised me with a tearful proposal, and I couldn't have been happier to say yes. A few months later, we flew to Austria to get married, and it was the most beautiful day of our lives.My heart swelled with happiness as I looked at Wyatt standing at the altar, waiting for me. I couldn't believe that I was finally getting married to the love of my life. The memories of the day we got engaged rushed back to me as I
Warning: R-18-----Aiden's Point of View"W-Wait," tinulak ko ng bahagya si Wyatt para patigilin ito sa paghalik sa'kin. Na sa pintuan pa lamang kami ng apartment, baka may makakita sa'min kung dito namin gagawin ang bagay na 'to."But I can't wait, though," he pouted.I sighed. "Gusto mo bang may makakita sa'tin? Saglit lang, okay? Bubuksan ko lang itong pinto," aniya ko.He heaved a sigh, feeling defeated. "Okay, hurry up."Napangiti ako nang makita sa mukha niya na hindi na talaga siya makapaghintay pa. Pagbukas ko ng pinto, pumasok na kami, at habang nagtatanggal ako ng sapatos, sinarado ni Wyatt ang pinto. Sa'king pagkagulat, bigla na lamang akong umangat."Damn, hindi pa ako tapos magtanggal ng sapatos, Wyatt!" I exclaimed.Bumulong siya sa'kin na nakapagpataas ng balahibo ko, "Ako na ang magtatanggal para sa'yo kamahalan."Hindi na ako nakapagsalita pa at hinayaan na lamang siya na buhatin ako. Nang makarating sa kwarto, binagsak niya ako sa kama. Lumuhod siya at tinanggal ang
Wyatt's Point of ViewPagtapos ng gabi na 'yon, hindi nawala sa isip ko ang sinabi ni Regie. Bigla ko rin na-realize na simula no'ng nangyari sa'min ni Aiden ay naging malabo na rin ang relasyon naming dalawa na magpinsan.Hindi ko naman masisisi si Regie dahil valid naman talaga ang galit niya sa'kin. Ginago ko lang naman dati ang taong mahal niya, kung siguro sa akin nangyari 'yon, malamang na magiging gano'n din ang pakikitungo ko sa kaniya.Tanggap ko naman ang nagawa kong mali, pero sana naman makita rin niya o nila ang pagsisisi ko. Sana rin ma-feel nila ang effort na ginagawa ko at ang mga bagay na handa kong gawin para bumalik sa'kin si Aiden.Hindi ko na alam kung paano i-express pa ang sarili ko sa kanila, kung paano ko pa mapatutunayan sa kanila na totoo ang nararamdaman ko para sa kaniya. Hindi naman na ako bata, alam ko na kung ang feelings ko ay panandalian lang o hindi.I hope that they will notice my efforts, and I also hope that things can get back to the way they wer
Wyatt's Point of ViewI let go of his hand and went to the couch to get my wallet. I folded the blanket he gave me and put it on the couch. When I turned to him, he was still standing there, facing the door of the bathroom. I took a deep breath and walked toward him. I held his shoulders and made him turn to me."Sorry, I won't be able to eat your cook. Maybe next time?" I smiled as I said that."Do you...really have to go now?" He asked, looking down at the floor."Yeah, I don't want to see you mad," I replied. "And I'm sorry for this. This... isn't intentional.""I cook for two people; it will be a waste if you go now," he responded.My hand on his shoulder freezes. Why does it seem like he doesn't want me to go home? Damn."Will Luca not be coming home?" I asked, trying to confirm what I thought was right.He sighed. "Nevermind. If you're going, then go," he said. He was about to walk past me when I immediately grabbed his arm."You can just ask me to stay if you don't want me to g