Chapter 3

Umupo ako sa sanga nito, tinanggal ko yong backpack ko at nilagay sa lap ko.

"Hmm, ito talaga ang paborito kong puntaha---" naputol ang sasabihin ko ng nabaling ang tingin ko sa isang papel na naka dikit sa bag ko.

Tama nga si bakla kaya pala pinag tatawanan ako.

Bakit hindi ko man lang napansin na may nag dikit na palang ganyan sa bag ko! Masyado ba akong lutang kanina? 

Hindi masyado Melody dahil lutang na lutang ka talaga hayst!

"Weirdo/Loser." Basa ko dito ka agad ko namang tinanggal at mabilis na binalot saka tinapon tsk, kayo yung weirdo at loser hindi ako duh!

Binuksan ko yong zeeper ng bag ko para sana kunin ang precious kong cellphone pero iba ang bumungkad sakin, andaming maliliit na bato. 

Napapailing nalang ako.

Wala na bang bago sa ginagawa nila?Kung inaakala nilang maaapektuhan ako sa ginagawa nila sakin ngayon pwes nag kakamali sila dahil ang isang Melody Lewis hindi sumusuko, hindi nag papaapi- hmm, siguro slight lang. 

Tsk, kaya pala parang mabigat ng kunti ang bag ko kasi may nilagay silang mga bato.

'Nag aaksayan lang sila ng bato'

Kumuha ako nang isang perasong bato at tinignan 'to nang mabuti. 

Bato ba talaga 'to? Para kaseng shell... anong bang pinag kaiba ng bato sa shell?

Ay ewan dadalhin ko nalang ko sa bahay, sayang naman kase kung itatapon ko ang ga-ganda pa naman ng mga batong 'to. Mukhang maganda sya ilagay don sa gilid ng mga pananim ni mama don sa gilid.

Nag taka ako ng may makitang papel, nakatiklop 'to at para bang may sulat kaya tinignan ko 'yon para malaman ko of course duh!

"Tsk, ano to love letter? Ang badoy naman."

"Mamatay ka nalang kaya Melody wala ka namang silbi at ikaw lang ang salot dito sa Stanford University! Hindi ka nababagay dito dahil ang hampaslupang kagaya mo ay nararapat sa basurahan. Umalis ka na lang kung pwede? Kasi ayaw na ayaw namin nakikita ang pag mumukha mo at ano yung sinasabi mo ghost!? Nakakakita ka ng multo? Pfft, baliw ka ba hindi totoo ang mga multo. Stupid talaga!" Basa ko sa nakasulat doon sa papel.

Bumuntong hininga nalang ako.

Kung mauna kaya kayong mamatay saka muna ako susunod para naman happy akong mamamatay.

"Wow ang sweet naman nila nag effort pa talaga silang sulatan ako, how sweet!" Kunwari parang naiiyak pa ako.

Ako nga pala si Melody Lewis 17 years old and pretty since birth... so 'yon lang muna ang masasabi ko.

Palalagpasin ko 'to kase nag effort silang sulatan ako. Teka nga lang bakit parang may nakalimutan ako? Ano nga ulit yun?

Ay yong precious phone ko huhuh!  

"Pag 'to talaga nasira ipapakain ko ito sa kanila! Hay salamat naman at okay lang yong phone ko- tsk, asan na ba ang baklang yon? Ang boring wala akong kausap." Saad ko sa sarili habang lumilingon-lingon sa palagid na para bang may hinahanap.

Hmm, di bale na nga.

"Hinahanap mo ba ako Ate Lewis?" Nagulat ako kaya muntik na akong mahulog, buti nalang mabilis ako napahawak sa sanga, sinamaan ko naman ng tingin yung bakla.

"Pag ako talaga nahulog at namatay mumultuhin kitang bakla ka!" 

"Patay agad Ate? Hindi ba pwedeng 50/50 muna bago mamatay?" 

"Don rin naman papapunta yon... teka nga lang kakasabi ko lang kanina diba na huwag mo akong kakausapin!"

"Ikaw nga 'tong nag hanap sakin, diba sabi mo gusto mo ng kausap?" 

Oo nga pala bakit ko ba kasi sinabi 'yon nakakainis ka Melody!

"Okay-okay lilinawin ko lang ha! Gusto ko lang nang kausap NGAYON pero hindi ibig sabihin nun pumapayag akong maging MAGKAIBIGAN tayo."

"Gets mo? Ngayong araw lang to tapos bukas na bukas wag mo na ipakita yang pagmumukha mo sakin."

"I can't promise that." Mataray nyang sabi at tinabig pa ang buhok nito.

Eh? Feeling mahaba lang ang buhok beks?

"Anong 'I can't promise' ang pinagsasabi mo dyan?!"

"I can't promise na hindi na ako magpapakita sayo."

"Tsk! Bahala ka dyan, hindi rin naman kita papansinin bukas." Mataray kong sabi sabay nag crossed arm pa.

"Ano bang pangalan mo?" Biglaan kong tanong

"Yieee! Curious sya sa pangalan ko." Pang-aasar nya.

"Sasagutin mo ako o sasagutin mo ako?"

"Victor ang pangalan ko Ate Lewis."

"Ahhh, Fergus ang pangalan mo? Mag kapatid pala kayo ni Farkle." Tango-tango kong sabi.

_ 

Victor Abrillos' Pov.

Fergus? Ganyan ba talaga si Ate kung ano-ano nalang ang sinasabing pangalan ang layo naman ng Victor sa Farkle at pano nya nalaman ang tungkol dun?

"Victor ang pangalan ko Ate Lewis hindi Fergus at saka pano mo nalaman na magkapatid kami ni Kuya Frank?" Taka kung tanong sakanya.

Bakit parang madami syang alam eh, samantalang ngayon palang naman kami nag kita ah?

"Ahhh, magkapatid pala kayo? Kaya pala medyo magka pareho ang mukha nyo... Medyo lang naman."

Ayy hindi nya pala alam, hindi man lang nag bago ang reaction nya parang wala lang. Hindi man lang ba sya magugulat na ang isang Frank Abrillos na isa sa mga sikat dito sa University ay kapatid ko? I guess, hindi na nakapagtataka yon kase halata naman kanina na ayaw niya sa kapatid ko at lalo na kay And

Nagtaka naman ako ng bigla syang tumawa.

"Akala ko may gusto ka sakanya, panay kase ang titignan mo sakanya. Nag over think pa ako eh, magkapatid naman pala kayo!"

"Baliw ka talaga Ate Lewis pano ako magkakagusto e' kapatid ko sya." Natatawa kong sabi pero sya bigla nalang sumeryoso ang mukha nya.

"Baliw? Weirdo? Loser? Ghosty girl? Sige ano pa ang itatawag nyo sakin?"

Nagbibiro lang naman ako dun sa word 'baliw' diba normal naman ang ganyan sa magkakaibigan ginagamit din nila ang word nayan but it doesn't mean naman na totoo talagang baliw... it's just a word. 

Hindi pa nga pala kami magkaibigan.

Napasimangot nalang ako.

"Choss joke lang kahit ano pwede mong itawag sakin, hindi naman ako mapili ng pangalan." Tawang wika nya.

Bakit ba bigla-bigla nalang syang tumatawa and then mga ilang minuto nagagalit.

Naiiyak, nalulungkot? Naiinis? Baka nga ang way ng pagtawa nya at para mapagaan ang loob nya, para makalimutan nya sandali yung iniisip nya.

Nakakabilib si Ate Lewis kase kahit andaming nam-bu-bully sakanya, ang daming may ayaw, ang dami rin pinag ti-tripan sya pero kinakaya niya. Parang balewala lang sakanya, para bang sanay-sanay na sya sa mga ganoong bagay. Ngayon ko lang sya nakita pero ang gaan-gaan na ng loob ko sakanya.

"Ano bayan Fergus hindi ako pumapatol sa mga multo kaya please itigil mo yan." 

Eh? Ako di ako pumapatol sa babae Ate Lewis no, wag kang assuming please.

"Ano? Anyare? Ano bang pinagsasabi nya, anong itigil?"

"Kanina ka pa naka titig sakin! Alam ko namang maganda ako per---" putol ko sa sasabihin nya.

"Teka lang ate Lewis mali yang iniisip mo, may--" putol nya rin sa pagsasalita ko.

"Ano? Ngayon pa ngalang tayo

nagkakilala tapos gusto mo na ako?" Gosh, ate Lewis nakakainis ka na! Di kaya kita gusto no.

"Hindi---" hindi ko na naman natapos ang sasabihin ko.

"Oh my god, hindi mo ako gusto kase mahal mo na ako?" Parang gulat pa nyang tanong sabay nag takip ng bibig gamit ang dalawang kamay.

"Ate Lewis naman eh! Nakakadiri ka alam mo ba yun." Naiinis kong sabi.

"Ang alam ko kase masarap ako hindi nakakadiri." pag iinarte nyang sabi tapos bigla-bigla na namang tumatawa.

"Ganyan pala itsura mo pag naiinis pfft! Nag bibiro lang naman ako Fergus kaya wag mong seryosohin."

"Bakit ano bang itsura ko pag naiinis? Maganda ba?" Natutuwa kong tanong.

"Hindi mas pumangit ka lalo, naging mas kamukha mo ang tatay mo na si Shrek."  

"So, ano na bang pag uusapan natin ate Lewis?" Takang tanong ko.

"Pag uusapan? Hmm, pag uusapan natin ang problema ko."

"Ano bang problem mo?" 

"Kaya nga pag uusapan natin diba!?" Gigil nyang tanong napakurap-kurap naman ako.

"Kaya nga, bakit ano bang sinabi ko?" patanong kong saad sakanya. 

Naguguluhan na akong kausap sya.

"Tsk, so ito na nga ang dami kong iniisip plus pi-no-problema ko pa 'tong-- huhuh! Ang laki-laki talaga ng problem ko."

Di mo pa nga sinasabing ang problem umiyak ka na, pwede bang sabihin mo na bago umiyak para naman alam ko.

"Ano ba kaseng problem?" Parang nag aalala kong tanong.

"Huhuh ang hirap sabihin..." sabay takip nya sa mukha gamit ang dalawang kamay.

Narinig ko naman syang tumatawa? Kawawa naman si Ate Lewis kahit sa pag iyak nahihirapan sya, hindi nya ba alam kong pano umiyak?

Wag kang mag alala Ate tuturuan kita, nandito lang ako para sayo!

"Pagod na pagod na pagod na pagod na pagod na pagod..." 

Ang haba naman nang 'pagod na pagod' nayan ganoong naba talaga sya ka pagod? Pwede naman syang matulog diba para mahimasmasan sya, pwede ring magpahinga sya.

"Pagod?" Takang tanong ko.

"Saan ka ba napapagod?" Tanong ko ulit. Palatanong talaga ako eh.

"Sabihin mo ate Lewis?" Sunod-sunod kong tanong sakanya

"Pagod na pagod na ako sa kagandahan ko." Kumunot ang noo ko dahil sa sinasabi nya.

Isa lang ang masasabi ko, KING INA talaga!

Akala ko seryoso sya sa sinasabi nyang problema! Nakakabadtrip naman 'tong si ate. May patakip-takip pa syang nalalaman, kaya pala tawa ang narinig ko kanina hindi hikbi.

Humalakhak ito ng tawa saka nag salita. "Galing kung um-acting no? Pwede na ba akong mag artista?" Tumawa naman ako ng pagak.

"Galing mo nga ate napaniwala mo ako." Napapailing kong sabi.

"Wala man lang palakpak dyan! Nag effort pa naman ako!" Inis na sabi ni Ate Lewis pumalakpak naman ako sabay napa. "Woooo! Ang galing-galing mo talaga Ate." Ngumiti naman sya.

Maganda si Ate Lewis pag nakangiti. Dapat ganyan sya lagi, paniguradong madami ang magkakagusto sakanya pag ganyan sya palagi masayahin.

"Salamat, salamat sa supporta!" Ngiting sabi nya saka bi-na-bow pa ang ulo. 

Nagkatinginan kami at... "HAHAHAH!" Tawa naming pareho habang nakahawak pa sa tyan. Masaya palang kasama 'tong si ate Lewis, gusto ko tuloy kung saan sya pumunta nandon ako. Pero sad to say hanggang ngayon nya lang daw ako kakausapin at bukas hindi na.

"Nakakatawa ka talaga Ate..." natatawa kong saad sabay tiningnan nya naman ako ng masama.

"Anong sabi mo!? Nakakatawang ang mukha ko!! Mana ka talaga sa tatay mong si Shrekkkk!!" Babatokan nya sana ako kaso mabilis akong nakailig kaya na out of balance sya at nahulog.  

Multo na nga ako pero takot parin ako mabatokan no!

"Ahhhhhhhh!!! Arayyy ko po huhu ang sakit ng pwet ko." D***g nya ng mahulog sya sa puno at kaagad naman akong tumalon pababa.

Confirm buhay pa naman si Ate! Salamat naman kung ganon.

Hindi naman kase gaano ka taas ang puno. Inabot ko ang kamay ko para tulungan syang makatayo, tinignan nya muna ako bago iyon hinawakan.

"Okay ka lang Ate Lewis?" Nag-aalala kong tanong. 

Napadaing naman ako kase binatukan nya ako! Kahit patay na kaming mga multo makakaramdam parin kami ng sakit tulad ng 'hindi ka crush ng crush mo' masakit kaya yun... Di joke lang.

"Tang*nang tanong yan! Ikaw kaya mahulog sa puno! Sa tingin mo magiging okay ka!? Ginagago mo ba ako Fergus!"

"Nag tatanong lang naman."

Napakamot nalang ako sa ulo.

Kanina nag tatawanan pa kami tapos ngayon-- hay nako ewan ko nalang, moody rin pala 'tong si Ate Lewis.

_ 

Andrew Ferrer's Pov.

"HOYY! ANDREW E ANONG SABI MO? GARBAGE! HA HA HA MUKHA BA AKONG BASURA SA PANINGIN MOOO!! PWES KUNG AKO BASURA IKAW NAMAN NABUBULOK NA BASURAAAAA!!!!" Pahabol pa nyang sigaw 

Pero hindi ko sya pinansin at nag patuloy lang sa paglalakad.

'She's really annoying' Saad ko sa isip napapailing nalang ako habang naglalakad parin.

Pagkaalis namin sa cafeteria ay dumiretso kami sa tambayan namin.

"Weirdo talaga ang ghosty girl na yun." Panimula ni Rick.

"Sinabi mo pa tsk. Baliw talaga sya ano? Sya lang naman ang ang tumawag sakin ng ganyang pangalan at Shrek pa talaga!! F**k! Ang gwapo gwapo ko para tawaging Shrek." Napapailing na sabi ni Gilbert.

'Masyado talagang bilib sa sarili tsk'

Tumawa naman si Rick sa sinabi ni Gilbert habang ako nakatingin lang sakanila at nakikinig.

"Pfft sino nga ulit ang anak nyo ni Fiona..." natatawa nyang sabi sabay baling ang tingin kay Frank.

"Oh, bat sakin ka nakatingin? Upakan kita dyan eh!" 

"Oww relax lang Farkle." Pag papakalma nya kay Frarkle--- I mean, Frank.

Pati tuloy ako naguguluhan.

"It's Frank not Farkle mga gagu!!" Naiinis na wika ni Frank.

"Tawa-tawa ka pa dyan Wreck-it Ralph?" Dagdag nya habang nakangising nakatingin kay Rick at bigla namang sumeryoso ang mukha nya.

"Ano suntukan nalang gusto mo pare?" Paghahamon ni Rick.

Tss, mga pikonin talaga.

"Sorry bro pero pass muna ako. Ayokong suntukin mo ang napaka gwapo kong mukha." Saad nito sabay hawak sa baba nya.

"Sorry din bro pero talagang masusuntok kita ngayon." Wika ni Rick saka tumayo at humakbang papalapit kay Frank, bigla namang pumagitna si Gilbert sa kanilang dalawa.