another update. Mabilis nalang to dahil malapit na rin syang matapos :<
Yana's POV"Are you really going home?" I look at Eigndy."Yeah. I need to go home, I want to go home. This distance suffocates me." I gave her a sad smile, she just nodded."I hope our paths will cross again, Yana. And when it happen, I will not tease you anymore, I'll just hug you and listen to your stories." Chase join the conversation. It hurt me leaving them here. I'm like having a table in both sides and I just needed to choose one and turn my back in the another. "I can court you even you're miles away. I will wait you until then. Take care of yourself, always choose to be happy and do the things that your heart desire, I'm gonna support you no matter what it takes." I can't take it anymore, I stood up to hug Dan."Thank you. I will be back here when I'm free. Until our paths cross again." They help me packed my things, but I still left some clothes, babalik rin naman agad ako dito dahil kailangan ko pang tapusin yung secondary and collage. I will just have a vacation there.
Yana's POVIt's been a week since I came back. Naka-home school muna ako dahil hindi pa naayos ang mga papeles galing America tungkol sa paglipat ko. Sinabi din na advance naman ang mga pinag-aralan ko kaya pupwedeng sa bahay muna ko, review lang ganun. Ayoko rin namang lumabas dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsi-sink in sa akin na naging ganun na sila, naging ganito na kami. Nasira na ang pagkakaibigan na matagal kong iningatan. Masakit, kasi hindi ko naman nakitang mangyayari 'to. Pero hindi rin mapipigilan kasi naitakda na, tapos na. Ang tanging magagawa ko nalang ay tanggapin pero may parte pa rin sa akin na nagsasabing maayos ko pa 'to. Yung unang beses ulit na nagkita kaming apat sa clubhouse ay sya ring naging huli. Naging masyado kaming emosyonal na dumating sa puntong nawalan ako ng malay. Hindi din sila gumawa ng paraan para magkita pa ulit o kahit man lang bisitahin ako, kasi para sakanila ay hindi na kami magkakaibigan. "Pwede ka bang makausap?" Pero kilala ko s
After five years.... Yana's POV"How's your day?" I smile when I heard his voice. I even giggled when he kissed the top of my head. "It was tiring but good. I'm good. How about you?" I turn to him and extend my arms so he will hug me. Hindi naman ako nabigo nang yakapin nya talaga ako, ang mukha ay nasa leeg ko. "Same, except the fact that my last prof got overtime." He showered my head with his kisses. Agad nyang kinuha ang mga paperbag at isang handbag ko. We are now going home."Hey Yana, do you know this lesson in Physics? My brain cannot get this part of it, I'm gonna die." I'm not surprise when Chase is running to our side holding a paper. When he handed it to me, I saw his score, it was 3."How many times do I need to teach you this? It was the easiest part, Chase. But nevermind, go to our house later and I will teach you this, again." I massage the side of my head because of frustration. I already memorized the lesson because of him. God, I don't know what to do anymore.
Tan's POV "Totoo nga kayo na?!" Napangiti ako sa reaksyon nila. Masyadong exaggerated. "Oo nga." Napahiyaw sila sa naging sagot ko. Parang mga t*nga, amputek. Finally after 3 years. Matagal pero worth it, lalo na yung inantay. Ni hindi ko nga akalain sasagutin pa nya ko eh. Jellian Meian Sanrico made her way to me. Sinalubong ko naman kaagad sya ng yakap. "Ayiee... " Tumingin ako ng masama sa dalawa kong kaibigan at sa mga estudyanteng nakatingin sa amin. Kumalas tuloy si Jellian sa pagkakayakap sa akin. "San mo gustong pumunta ngayon, babe?" tanong ko sa kanya. Namumula ang mga pisngi dahil sa tinawag ko sa kanya. "Movie nalang tayo....babe." Parang nag-aalangan pa sya pero napangiti pa rin ako. Kakakilig naman yurn. Habang naglalakad kami papauwi ay bigla nalang may nagnotif sa cellphone ko. Nang akmang kukuhain ko na iyon ay napansin ko na parang may dalang mabigat si Jellian kaya nabaling ang atensyon ko dun. Kinuha ko nalang yung paper bag na punong-puno ng papel da
Emuel's POV "We need this, this, and this. By the way, remind me that we will go to the grocery. Kulang pa daw yung mga sangkap na kailangan doon sa pagkain na kakainin natin sabi ni Mommy. Okay?" I just nodded as a response. We are here now at NBS. Tumitingin sya ng mga kakailanganin namin para sa gathering. And because we are now okay, she told me to come with her. Parang nakipag-ayos sya sa akin para lang doon sa dahilan na iyon. Para may kasama sya. "Paano yung mga upuan at lamesa na gagamitin natin? Bibili din?" Tanong sa kanya kaya napahinto sya sa pagtitingin. "Nope. Ang mahal nun, Emuel. We will rent chairs and tables and other things. I don't have a lot of saving to buy, okay." Hinampas pa nya ako kahit wala naman iyung connect sa tinanong ko. Nagtanong lang naman ako. "So gastos mo pala 'to lahat? Bakit di mo agad sinabi, edi sana nag-ambag ako. I could contribute something, you know?" I look at her and her cheek blush. "I'm the one who invite you so of course it was my
Barkadang matagal ng magkakasama't pinapahalagagan. Paano kaya kung sa barkadan at may mabubuong pagmamahalan. Uunahin kaya nila ang kanilang nararamdaman o ang kanilang pinagsamahan. Ang kanilang pagpapanggap ay mauuwi sa totohanan?Tan likes YanaYana likes EmuelEmuel likes XyraXyra likes TanAno kayang magyayari kung ang involve ay nasa circle of friends nyo lang. Susundin mo parin ba ang nararamdaman mo o magpaparaya ka? Ang tanong...Friendship or love?Sino nga bang magkakatuluyan?Characters:Aliejandro Alonzo - AlieAlexander Alonzo - XanderEthan Biralta - Tan
Yana's POV "Wake up, sleepyhead" "Later Kuya" "But you need to get up there, you will be late. This is your first day of high school, remember?" Para akong nabuhusan ng malamig na tubig. Hayz muntik ko nang makalimutan. Ay, by the way, I'm Allyana Alonzo, Yana for short. Im 12 years old and this is my first day of being a highschool. Yung gumising saken is my oldest brother, kuya Ali. "Good morning Ma, Pa and kuyas" "Good morning princess. "-papa "Good morning lil sis. " kuya Xander We eat and talk like we aren't hurry. When I finish my food I immediately go to my room and take a bath,wear my uniform. Paglabas ko ng bahay nagulat ng si kuya Ali ang maabutan ko.
Yana's POV Panibagong araw na naman para sa panibagong buhay. Paggising ko ay ginawa ko na ang aking morning routine, nang matapos na ko ay syempre bumaba na ko... "Oh Emuel? Anong ginagawa mo dito ang aga-aga. " "Wala kasi akong magawa sa bahay ih. " "Kaya ako ang pinuperwisyo mo dito. At sa lahat ng bahay yung akin pa talaga. " Kasi pede naman syang pumunta kina Tan o Xyra "Syempre ikaw yung best bestfriend ko, dali na bespren samahan mo ko kina Xyra. Tas papuntahin mo na ren si Tan kina Xyra. " Para-paraan. "Sasama pa ba kami dyan ni Tan. " pabibiro ko. "W-whatever. " Kilala ko to si Emuel ih, for sure gusto lang nya makita si Xyra. Porket sabado namumuwisyo na to, hay kung di ko lang to kaibigan baka tinadyakan ko na to palabas ng bahay ih. Kahit nman alam ko na gusto ny
Emuel's POV "We need this, this, and this. By the way, remind me that we will go to the grocery. Kulang pa daw yung mga sangkap na kailangan doon sa pagkain na kakainin natin sabi ni Mommy. Okay?" I just nodded as a response. We are here now at NBS. Tumitingin sya ng mga kakailanganin namin para sa gathering. And because we are now okay, she told me to come with her. Parang nakipag-ayos sya sa akin para lang doon sa dahilan na iyon. Para may kasama sya. "Paano yung mga upuan at lamesa na gagamitin natin? Bibili din?" Tanong sa kanya kaya napahinto sya sa pagtitingin. "Nope. Ang mahal nun, Emuel. We will rent chairs and tables and other things. I don't have a lot of saving to buy, okay." Hinampas pa nya ako kahit wala naman iyung connect sa tinanong ko. Nagtanong lang naman ako. "So gastos mo pala 'to lahat? Bakit di mo agad sinabi, edi sana nag-ambag ako. I could contribute something, you know?" I look at her and her cheek blush. "I'm the one who invite you so of course it was my
Tan's POV "Totoo nga kayo na?!" Napangiti ako sa reaksyon nila. Masyadong exaggerated. "Oo nga." Napahiyaw sila sa naging sagot ko. Parang mga t*nga, amputek. Finally after 3 years. Matagal pero worth it, lalo na yung inantay. Ni hindi ko nga akalain sasagutin pa nya ko eh. Jellian Meian Sanrico made her way to me. Sinalubong ko naman kaagad sya ng yakap. "Ayiee... " Tumingin ako ng masama sa dalawa kong kaibigan at sa mga estudyanteng nakatingin sa amin. Kumalas tuloy si Jellian sa pagkakayakap sa akin. "San mo gustong pumunta ngayon, babe?" tanong ko sa kanya. Namumula ang mga pisngi dahil sa tinawag ko sa kanya. "Movie nalang tayo....babe." Parang nag-aalangan pa sya pero napangiti pa rin ako. Kakakilig naman yurn. Habang naglalakad kami papauwi ay bigla nalang may nagnotif sa cellphone ko. Nang akmang kukuhain ko na iyon ay napansin ko na parang may dalang mabigat si Jellian kaya nabaling ang atensyon ko dun. Kinuha ko nalang yung paper bag na punong-puno ng papel da
After five years.... Yana's POV"How's your day?" I smile when I heard his voice. I even giggled when he kissed the top of my head. "It was tiring but good. I'm good. How about you?" I turn to him and extend my arms so he will hug me. Hindi naman ako nabigo nang yakapin nya talaga ako, ang mukha ay nasa leeg ko. "Same, except the fact that my last prof got overtime." He showered my head with his kisses. Agad nyang kinuha ang mga paperbag at isang handbag ko. We are now going home."Hey Yana, do you know this lesson in Physics? My brain cannot get this part of it, I'm gonna die." I'm not surprise when Chase is running to our side holding a paper. When he handed it to me, I saw his score, it was 3."How many times do I need to teach you this? It was the easiest part, Chase. But nevermind, go to our house later and I will teach you this, again." I massage the side of my head because of frustration. I already memorized the lesson because of him. God, I don't know what to do anymore.
Yana's POVIt's been a week since I came back. Naka-home school muna ako dahil hindi pa naayos ang mga papeles galing America tungkol sa paglipat ko. Sinabi din na advance naman ang mga pinag-aralan ko kaya pupwedeng sa bahay muna ko, review lang ganun. Ayoko rin namang lumabas dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsi-sink in sa akin na naging ganun na sila, naging ganito na kami. Nasira na ang pagkakaibigan na matagal kong iningatan. Masakit, kasi hindi ko naman nakitang mangyayari 'to. Pero hindi rin mapipigilan kasi naitakda na, tapos na. Ang tanging magagawa ko nalang ay tanggapin pero may parte pa rin sa akin na nagsasabing maayos ko pa 'to. Yung unang beses ulit na nagkita kaming apat sa clubhouse ay sya ring naging huli. Naging masyado kaming emosyonal na dumating sa puntong nawalan ako ng malay. Hindi din sila gumawa ng paraan para magkita pa ulit o kahit man lang bisitahin ako, kasi para sakanila ay hindi na kami magkakaibigan. "Pwede ka bang makausap?" Pero kilala ko s
Yana's POV"Are you really going home?" I look at Eigndy."Yeah. I need to go home, I want to go home. This distance suffocates me." I gave her a sad smile, she just nodded."I hope our paths will cross again, Yana. And when it happen, I will not tease you anymore, I'll just hug you and listen to your stories." Chase join the conversation. It hurt me leaving them here. I'm like having a table in both sides and I just needed to choose one and turn my back in the another. "I can court you even you're miles away. I will wait you until then. Take care of yourself, always choose to be happy and do the things that your heart desire, I'm gonna support you no matter what it takes." I can't take it anymore, I stood up to hug Dan."Thank you. I will be back here when I'm free. Until our paths cross again." They help me packed my things, but I still left some clothes, babalik rin naman agad ako dito dahil kailangan ko pang tapusin yung secondary and collage. I will just have a vacation there.
Yana's POV I was just staring at my phone and asking myself why Xyra block me, on all social media. Did they fight again? Or maybe.... whatever. "What happens?" I cannot sleep thinking of that so I call someone that I surely know about this thing. "I don't know." Or not. "What do you mean that you don't know, Emuel? Ikaw ang kasama nila dyan kaya panong hindi mo alam yung nangyayari sa kanila?" I ask him again. "Yana, hindi naman porket na ako yung mas malapit sa kanila eh alam ko na yung nangyayari. Hindi naman nila ko bodyguard para alamin lahat ng yun." I sense the irritation in his voice. "Yana, I'm sorry. I didn't mean to talk to you like that, it's just..." "No, Emuel. I'm sorry for disturbing you. I will never do that, again. Bye." I ended the call. Maybe I'm just frank. They are okay, Yana. You don't have to worry, they have each other to lean on. Mas
Emuel's POV "Pre, Sam, si Xy oh." Lumingon agad ako sa tinuro ni Adrian, naglalakad papasok si Xyra sa kanteen. Dumaan ang sakit sa dibdib ko nang dare-daretsyo lang itong lumakad, hindi man lang ako nginitian at binati o kahit tignan lang man. Gusto ko syang batiin at lapitan pero parang ang layo-layo nya. Parang hindi na sya yung Xyra na matalik kong kaibigan... "Hindi mo ba sya lalapitan, pre? Tignan mo oh, mag-isa lang syang kumakain." Napatingin ako kay Max nang magsalita sya. "Hindi na siguro. Baka mamaya kasama na nyan si Tan, wag na kayong mag-alala." Ngumiti ako sa kanila kahit alam ko sa sarili kong hindi na rin sila nag-uusap dalawa. "Nandyan na po ba si Tan, Tita?" Pero hindi ko rin matiis na nag-iisa si Xyra. Eto nga oh, nasa harapan ako ng gate nila Tan para makausap sya tungkol kay Xy. "Nako, wala pa eh. Kasama nya yata yung mga bago nyang mga kaibigan, nagkayayaan yata silang magbasketball." "Ah sige po. Baka bumalik nalang po ako mamaya." Ngumiti ako sa kanya
Yana's POVStretch, stretch, stretch. I'm tired now but I can't leave this work here because our principal will be mad. Bakit ba kasi ako naging Presidente ng school? Gusto ko ng kumain pero hayy."Here's your food, Gal. I know that you're hungry now." Dan suddenly enter the office and put a plastic in front of me."Thank you, Pal. Yoou really know me so much. Do you eat na?" We have endearment to each other now but we're just friends."I'm done eating," he smiled."Can you help me with this?" I said with my baby voice and point the towered papers. He obediently bring it and put it to the stock room.While he's putting the paper at the stock room, I busier myself with the other work since I'm done eating the food he bought. When he is finished, he just sat on the
Emuel's POV "Ang talino mo talaga, Sam."biglang sabi saken ng isa kong kaibigan, si Mark. Totoong nagkakaroon na kami ng iba pang mga kaibigan maliban kina Yana. Nung una nag-aalangan pa ko kasi hindi naman ako ganun kadaling makipag-ugnayan sa iba, kaya nga sila Xyra lang tanging naging kaibigan ko these past years of my life. "Loko. Ang dali-dali lang naman nun. Binobola mo pa si Sam."tawa namin ni Adrian sa kanya, kaibigan ko din. Napakamot nalang sya ng ulo nya dahil sa hiya. May quiz kasi kami kanina sa isang subject at ako ang pinakamataas ang nakuhang score, habang sya naman ay kasama sa limang pinakamababa kaya bilib na bilib sya saken. Si Mark kasi hindi sya madaling makakuha ng isang bagay kaya until now I'm still wondering how Adrian can handle him and their studies. Kapag nag-aaral kaming tatlo, kaming dalawa ni Adrian kabisado na yung dalawang lesson pa pwedeng idisscu