Habang nakaupo si Dianne sa gilid ng kama ng kanyang ama, mahigpit niyang hinawakan ang kamay nito. Ang bawat hibla ng kanyang puso ay nagdarasal na gumaling si Pedro sa lalong madaling panahon. Sa likod niya, si Drake ay nananatiling alerto, ang kanyang mga mata ay hindi nagpapahinga sa pagmamasid sa bawat galaw sa paligid ng ospital."Dianne," bulong ni Drake, ang boses ay puno ng pag-aalala ngunit mahinahon. "Alam kong mahalaga si Papa Pedro sa'yo, pero kailangan nating maging handa. Hindi tayo pwedeng magpakampante. Nandito ako para sa'yo, pero kailangan mo rin akong tulungan na panatilihin tayong ligtas."Napatingin si Dianne sa kanyang asawa, ang mga mata ay puno ng emosyon. "Drake, naiintindihan ko. Pero sa sandaling ito, ang gusto ko lang ay maramdaman ni Papa na hindi siya nag-iisa. Naiintindihan ko ang panganib, pero hindi ko pwedeng pabayaan ang pamilya ko."Bago pa man makasagot si Drake, biglang tumunog ang telepono nito. Mabilis niya itong sinagot, at sa kabilang linya a
Habang nasa daan papunta sa Davao Municipal Hospital, magkahalong kaba at pag-asa ang nararamdaman nina Dianne at Drake. Si Dianne ay tahimik na nakatingin sa labas ng bintana habang mahigpit ang hawak ni Drake sa manibela. Nang makarating sila sa ospital, maingat nilang binaba si Pedro na dinala agad ng mga nurse sa emergency room. Nakaluwag ng kaunti ang pakiramdam ni Dianne nang masigurong maasikaso ang kanyang ama."Mahal, sigurado ka bang magiging okay si Papa dito?" tanong ni Dianne, ang boses ay puno ng alalahanin."May mga tao akong iniwan dito para magbantay," sagot ni Drake habang hinahaplos ang likod ng asawa. "Hindi natin pwedeng pabayaan si Elise, kaya kailangan na nating umalis. Mas ligtas tayo kung hindi tayo magtatagal sa iisang lugar."Napilitan si Dianne na sumunod, bagama’t mabigat ang kanyang puso. Nang makalabas sila ng ospital, sumakay sila agad sa sasakyan. Si Drake ay tumingin sa rearview mirror, binabantayan kung may mga sasakyan o taong kahina-hinala.Habang
Napansin iyon ng tauhan ni Ruby na nakaupo sa harapan. Agad itong bumaling sa kanya, ang mga mata ay galit at mapanganib. “May balak ka pang lumaban, ha?!” sigaw nito habang mabilis na nilapitan si Dianne. Sa galit, sinampal nito si Dianne nang malakas, dahilan upang mapangiwi siya sa sakit.“Huwag ka nang magmatigas!” dagdag ng lalaki, ang boses ay puno ng pananakot. “Huwag ka magmadali, malapit na tayo sa katapusan mo!”Hindi umimik si Dianne, ngunit ang galit sa kanyang puso ay lalong lumaki. Sa kabila ng sakit at takot, pinilit niyang magpakatatag. Alam niyang hindi siya pwedeng sumuko. Pilit niyang itinatago ang bakal na nasa kanyang kamay, naghihintay ng tamang pagkakataon.“Ang tapang mo,” muling sabi ng lalaki. “Pero tingnan natin kung gaano katibay ang loob mo kapag nasa harapan ka na ni Ma’am Ruby.”Sa kabila ng mga salita nito, hindi pinakawalan ni Dianne ang bakal sa kanyang kamay. Ang kanyang puso ay malakas na tumitibok, ngunit ang kanyang isip ay malinaw: kailangang mak
Habang minamasdan ni Drake ang tracker sa kanyang tablet, biglang nawala ang signal. "Ano 'to?" galit niyang tanong sa sarili. Mabilis niyang tinawagan ang kanyang mga tauhan. "Sir, nawawala ang tracker! Mukhang natanggal ng mga kumidnap kay Ma'am Dianne," ulat ng kanyang bantay. Mabilis na sumiklab ang galit ni Drake. "Incompetence! Paano nangyari 'yon? Alamin niyo ang posisyon nila ngayon din!" "Sir, sinusubukan naming i-trace ang ruta nila gamit ang ibang surveillance. Bigyan niyo kami ng ilang minuto," sagot ng tauhan, halata ang kaba sa boses. Pero wala nang pasensya si Drake. Tumigil siya saglit sa gilid ng kalsada, hinihigpitan ang hawak sa manibela. Alam niyang lumalamang na ang mga tauhan ni Ruby at si Dianne ay nasa panganib. "Ruby, kung akala mo mananalo ka, nagkakamali ka," bulong niya habang muling umaandar ang kanyang sasakyan, ang galit at determinasyon ay tila apoy na lumalamon sa kanya.Samantala, sa loob ng warehouseDahan-dahang bumukas ang pinto ng isang
Ang mga salitang iyon ay tila nagpagulo lalo kay Ruby. Hinila niya ang braso ni Dianne at tinulak ito, "Punyeta ka! Babae ka! Inagaw mo sa akin si Drake! Hindi tayo aabot sa ganito kung nakinig ka sa akin na layuan mo si Drake! Akin lang siya!"Halos napadausdos si Dianne sa sahig matapos siyang itulak ni Ruby. Ramdam niya ang kirot sa kanyang braso, pero mas masakit ang mga salitang binitawan nito. Tumayo siya nang marahan, tinignan si Ruby na punong-puno ng galit at desperasyon."Ruby," sabi ni Dianne, ang boses niya'y kalmado ngunit mariin, "hindi ko kailanman inagaw si Drake sa'yo. Hindi mo siya pag-aari. Hindi ang pagmamahal ng isang tao ang isang bagay na puwede mong angkinin o pilitin."Nanginginig si Ruby sa galit. Lumapit ito kay Dianne, hawak ang balikat nito nang mahigpit. "Punyeta ka! Hindi mo naiintindihan! Sinira mo ang lahat ng plano ko! Si Drake dapat ang magbibigay sa akin ng buhay na para sa akin—ang buhay na deserve ko!"Pilit na kumawala si Dianne mula sa mahigpit
Sa wakas, bumitaw si Ruby sa kanyang galit. Tumango siya nang mahina, tila tanggap na ang kanyang pagkatalo—ang hindi nila alam pumunta sa gilid si ruby at tinutok ang baril sa kanyang sentido"Drake kung hindi ka mapasakin mas mabuti pang mawala na ako sa mundo hindi ko kaya makitakang may kasamang iba!"umiiyak na sabi ni ruby habang nanginginig na kamay nakahawak sa baril"mahal na mahal kita drake pinilit ko magmoveon noong pinili mo si tiffany sa akin at yang punyetang dianne ang pinalit mo sa akin na naman!"Biglang nanlaki ang mga mata ni Drake nang makita si Ruby na nakatayo sa gilid, hawak ang baril na nakatutok sa kanyang sentido."Ruby, bitawan mo 'yan!" sigaw ni Drake, ang boses niya ay puno ng pag-aalala at takot.Si Dianne naman ay natigilan, ang puso niya ay kumakabog habang pinipigilan ang sarili na lumapit. "Ruby, hindi ito ang sagot. Hindi mo kailangang gawin 'yan," pakiusap niya, ang boses ay nanginginig.Nanginginig ang kamay ni Ruby, ang kanyang mukha ay basang-basa
Habang dahan-dahang inaalalayan si Ruby patungo sa nakaparadang patrol car, hindi matitinag ang mga luha sa kanyang mga mata. Ang bawat hakbang na tinatahak niya ay tila isang mahirap na paglalakbay—isang paglalakbay patungo sa walang katiyakan. Ang kanyang katawan ay tila nawawala sa lakas, at ang mga saloobin ay tila magkasalungat, puno ng pagsisisi at kalungkutan. Hindi na niya maipaliwanag kung paano siya napunta sa ganitong kalagayan—isang babaeng durog na durog ang puso, nanghihina sa harap ng lalaking hindi kailanman magiging kanya."Ruby..." ang tawag ni Dianne mula sa malayo, ang mga mata’y puno ng awa at sakit. Ngunit sa halip na magsalita, ang tingin ni Ruby ay naglalaman ng mga tanong na hindi kayang sagutin ni Dianne. Ang kanyang labi ay namutla at ang kanyang mga mata ay puno ng pagkabigo. Walang kahit anong saloobin ang lumabas sa kanyang mga labi, kundi ang malalim na buntong-hininga.Samantala, si Dianne at Drake ay magkayakap, ang bawat sandali ay tila isang sandalin
Sa loob ng malamig at makipot na selda, nakaupo si Ruby sa isang sulok, yakap-yakap ang sarili. Ang dating matapang at matikas na babaeng hinahangaan sa mundo ng mayayaman ay ngayon ay isang anino na lamang ng kanyang dating sarili. Ang matinding katahimikan sa paligid ay tila bumabasag sa kanyang diwa, pilit ipinapaalala sa kanya ang lahat ng kanyang nagawa. Minsan, ang katahimikang ito ay nakakapasok sa kanyang utak, at bawat segundo ay tila isang taon ng kanyang paghihirap.Pulang-pula pa rin ang kanyang mga mata sa kaiiyak. Hindi na niya alam kung ilang beses na siyang umiyak mula nang ipasok siya rito. Ilang araw na rin siyang hindi makatulog nang maayos—sa bawat pagpikit ng kanyang mga mata, bumabalik ang imahe ni Drake at Dianne, ang mga taong kanyang sinaktan. Sa kabila ng galit at inggit na bumalot noon sa kanyang puso, ngayon ay wala nang natira kundi matinding pagsisisi.Isang gabi, sa mga oras ng matinding kalungkutan, may narinig siyang kaluskos mula sa mga selda sa palig
"Halika rito, baby." utos niya at lumuhod din ako, umiikot para magkatapat ang mga balakang namin at makita ni Drake ang buong pwet ko. Ipinapatong ko ang aking ulo sa kama, inaarkong ang aking likod at itinaas ang aking p**i para sa kanya. Isang kamay ang humahawak sa aking balakang para ako'y mapanatiling matatag at ginagamit niya ang kabilang kamay upang ipasok ang kanyang nag-aalab na ari. Matagal na siyang pinahirapan, lihim akong ngumiti sa kurba ng aking braso. Binibigkas ko ang kanyang pangalan habang dahan-dahan siyang pumapasok, binibigyan ako ng kaunting oras upang makapag-adjust.Ang pangalawang ulos ay hindi mabagal. Ipinapasok niya ang buong haba niya sa akin at nararamdaman ko ang kanyang mga bayag na tumatama sa aking sensitibong klitoris. Nakapagsalita ako ng isang napakalakas na hininga ng gulat at inuulit niya ang galaw, humihinto ng kaunti sa pagitan ng bawat pag-ulos. At saka nag-develop siya ng mabilis at matinding ritmo na nag-iiwan sa akin ng hingal. Dahil nakar
Pero sa halip na bumaba, ang kamay ko ay gumagapang pataas sa kanyang dibdib, dumadaan sa makinis na buhok at sa kanyang balikat at pababa muli. Huminto ako sa kanyang mga utong at ginamit ang aking hinlalaki upang dumaan sa isang maliit na butones at pagkatapos ay sa kabila. Nilalawayan ko ang aking hinlalaki para maging basa ito, na nagpasigaw kay Drake at pinahiga siya sa kanyang likod. Ipinapakalat niya ang kanyang mga braso at ako'y yumakap sa kanyang tagiliran, hinahayaan ang aking kanang kamay na maglakbay sa kanyang katawan. Ang kamay ko ay bumababa sa kanyang mga hita at tinukso ko siya tulad ng ginawa niya sa akin, hinahaplos ang paligid ng kanyang singit ngunit hindi kailanman hinahawakan ang kanyang napakatigas na ari. Sinuportahan ko ang sarili ko sa isang siko para maabot ng mga labi ko ang kanyang patag na maliit na utong at dinilaan ko ito, pagkatapos ay sinipsip ko. Sa wakas, dahan-dahan kong pinapadaan ang mga dulo ng aking daliri sa kanyang mga bayag. "Gumawa
Humiga ako sa mga unan, halos nakapikit ang mga mata, at pagkatapos ay itinuro ko ang aking leeg, sa lugar sa ilalim ng aking tainga. "Dito rin?" bulong ko at sinabi niya habang lumalapit, "Kahit saan mo gusto." Hinalikan niya ang leeg ko, kinagat at sinipsip hanggang sa ako'y kumikilos sa ilalim niya. Naglabas ako ng isang disapointadong, nagpoprotestang ungol nang huminto siya at siya'y ngumiti nang malapad."Yan lang ba?" Bilang sagot, hinila ko ang mga kumot pababa. Tumingin ako sa kanyang mga mata habang binubuksan ko ang butones ng aking gown at pagkatapos ay hinawakan ang aking kanang suso, itinaas ito para sa kanyang mga labi. Hinalikan ni Drake ang buong paligid ng suso, iniiwasan ang utong hanggang sa isang malambing na "Pakiusap..." ang lumabas mula sa aking bibig. Ang kanyang mainit na mga labi ay humawak sa dulo ng aking suso at ginamit niya ang kanyang dila upang sipain ang dulo. Ang aking likod ay yumuyuko upang idikit ang aking sarili sa kanya habang isang munting ungo
"Alam mo ba, hindi ko na kayang buhayin ang sarili ko kung wala ka sa tabi ko?" tanong ni Dianne kay Drake, ang mata’y puno ng emosyon, ang kanyang boses ay nanghihina sa kaligayahan."Wala na akong hihilingin pa, basta’t ikaw at si Elise ang kasama ko sa bawat hakbang ko sa buhay," sagot ni Drake, ang mga kamay ay mahigpit na hawak ang kanyang asawa habang patuloy sila sa pagsasayaw.Ang musika ay nagsilbing soundtrack ng kanilang pagmamahalan, at ang lahat ng nasa paligid ay nagsimulang sumabay sa sayaw ng kasiyahan. Si Dianne at Drake ay nagsasayaw nang magkasama, habang si baby Elise ay tahimik na nanonood, ang mga mata’y puno ng kasiyahan sa pagmamahalan ng magulang.Habang ang gabi ay papalapit na sa pagtatapos, ang mga bisita ay nagtipon sa harap ng magkasunod na larawan ng mag-asawa. Pinagmamasdan ni Amelia at Richard ang kanilang anak at ang bagong pamilya, tuwang-tuwa sa kagalakan ng bawat isa. Sa bawat hakbang, sa bawat galak na nararamdaman, hindi nila alintana ang oras. A
Habang sinusuong nila ang bawat pangako, isinuot ni Drake ang singsing sa daliri ni Dianne, isang simbolo ng kanilang pagmamahalan na walang katapusan. Ang bawat paghinga nila ay punung-puno ng pangarap, at sa mga sandaling iyon, wala nang kahit anong sagabal sa pagitan nila."Sa bisa ng kapangyarihan na ipinagkaloob sa akin, idinedeklara kong kayong dalawa ay mag-asawa na. Maaari mo nang halikan ang iyong asawa."pahayag ng pari.Hindi na naghintay pa si Drake. Nilapitan niya si Dianne, inangat ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga kamay, at hinalikan siya ng buong pagmamahal. Ang bawat halik ay may kasamang pasasalamat, pangako, at lahat ng pinagsamahan nila. Habang tinanggap ni Dianne ang mga halik na iyon, naramdaman niyang ang lahat ng hirap, pagsubok, at lungkot na kanilang naranasan ay nababayaran sa mga sandaling ito. Tinutugis nila ang isang buhay na magkasama—at iyon ang pinakamahalaga.Ang buong hardin ay napuno ng palakpakan at masayang hiyawan mula sa kanilang pamilya at
Habang dumating sila sa bahay, at nakita ni Dianne ang maligaya at masiglang si Elise na masaya sa pag-aalaga ng kanyang mga lolo’t lola, hindi rin maiwasang magtama ang kanilang mga mata ni Drake. Nagtagpo ulit ang kanilang mga mata sa gitna ng kaharian ng pagmamahalan at mga pangarap na binuo nila para sa kanilang anak at sa kanilang pamilya."Dianne, kahit na si Elise ay hindi natutulog sa atin ngayon, alam ko na may isang bagay na magpapatibay pa ng pagmamahal natin—ang magiging pamilya natin.""Masaya ako, Drake. Masaya akong maging bahagi ng pamilya mo. At masaya ako na si Elise ang magiging pinagmulan ng ating magkasamang kwento."Tulad ng isang giliw na pagmamahal, niyakap ni Drake si Dianne at hinalikan siya sa kanyang buhok. Sa bawat halik, ramdam nila ang pagnanasa at malasakit sa isa’t isa. Ang kanilang pagmamahal ay nagpatibay pa, at alam nilang ang mga pagsubok at sakit na kanilang naranasan ay nagbigay daan sa mas matibay na pagkakabigkis nila bilang magkasama.Habang l
Dumating ang weekend at nagsimula nang maghanda sina Drake at Dianne. Pumunta sila sa isang sikat na wedding couture upang maghanap ng wedding planner. Habang nasa loob ng bridal shop, hindi maitago ni Dianne ang excitement nang makita ang mga wedding dresses."Drake, look! Ang gaganda ng mga gowns!" halos pasigaw niyang sabi habang hinahaplos ang isa sa mga damit."Gusto mo bang isukat ang ilan?" tanong ni Drake, nakangiti habang pinagmamasdan ang kinang sa mga mata ni Dianne.Habang isa-isang sinusukat ni Dianne ang mga gown, hindi maiwasan ni Drake na mapatitig sa kanya. Sa suot nitong puting wedding dress, napagtanto niya kung gaano siya kaswerte."Dianne, ang ganda mo... parang anghel," mahina niyang bulong habang nakatitig sa kanya.Namula si Dianne at napangiti, saka tumingin sa salamin. "Ito na yata ang pinaka-importanteng araw sa buhay natin, Drake.""Hindi yata... sigurado akong ito na ‘yon. At wala akong ibang gustong makasama sa araw na ‘yun kundi ikaw," sagot ni Drake hab
Sa hapong iyon, bumisita si Drake sa bahay ng pamilya Abrenica upang dalhin ang pinakamagandang balita. Pagdating niya, sinalubong siya ni Lena at Pedro, ang mga magulang ni Dianne. Nakaupo ang mag-asawa sa veranda habang tinatanaw ang papalubog na araw. Agad na lumapit si Drake, halatang may nais sabihin."Magandang hapon po, Tito Pedro, Tita Lena," magalang niyang bati, kasabay ng malalim na buntong-hininga. Kita sa kanyang mukha ang kaba."Oh, Drake! Ano'ng sadya mo? Halika, umupo ka muna," sagot ni Pedro, nakangiti pero may halong pagtataka sa kanyang mukha.Umupo si Drake sa tapat nila. Panandaliang tumingin siya sa paligid, saka muling bumaling sa kanila."Gusto ko lang pong ipaalam na... ikakasal na po kami ni Dianne," diretsong sabi niya.Napamulagat si Lena, agad na napahawak sa kanyang dibdib. Si Pedro naman ay natigilan saglit bago dahan-dahang napangiti."Totoo ba ‘yan, hijo?! Salamat sa Diyos!" bulalas ni Lena, at mabilis na tumulo ang luha sa kanyang mga mata sa sobrang
Dahil sa mga nakaraang taon ng pagsubok, naisip ni Drake na darating din ang tamang pagkakataon na magbukas siya ng bagong kabanata sa buhay—hindi lamang para kay Dianne, kundi para sa kanilang pamilya. Nang gabing iyon, nang dumating siya mula sa trabaho, dala na niya ang mga saloobin at damdamin na matagal na niyang itinatago, pati na rin ang isang lihim na nagbigay ng kaligayahan at takot sa kanyang puso—ang engagement ring na binili niya noong nakaraang taon, ang simbolo ng pangakong nais niyang gawin kay Dianne.Pagdating niya sa bahay, sinalubong siya ni Dianne sa pintuan. Ang kanyang mga mata, puno ng pagmamahal, ay nagbigay ng init sa puso ni Drake. "Kamusta ka?" tanong ni Dianne, habang niyayakap siya. At ang mga mahahabang sandali ng tahimik na pagtingin sa mata ng isa't isa ay nagpatibay ng mga hindi nasabing salita."Okay lang," sagot ni Drake, ngunit ang mga mata ni Dianne ay tila naglalaman ng mga tanong na hindi kayang itago. Walang imik si Drake. May mga bagay na hindi