Kumabog nang malakas ang dibdib niya nang marinig ang pangalan ni Walter. Napababa siya ng mga braso at hinarap ang lalaki. Agad na nagtanong si Knox, "Paano nangyari iyon?" "Ayon kila Dylan, ang CEO ng Azara Gems ang target sana pero sinalo ni Boss Walter ang bala." Nawindang siya sa sagot nito. Gumuhit sa buong sistema niya ang takot. Maging si Knox nagulat sa narinig. Namuo ang mga luha sa kaniyang mga mata, nanginginig ang kamay niyang napahawak sa bibig niya. "Si Viana?" bangit ni Knox."Nasa hospital ngayon si Boss Walter, critical. Ang problema lang ngayon boss ay ang Woltz-01, kapag wala siya, mahirap iyon," ani pa ng tao niya. Rumagasa na ang mga luha niyang napabulong, "V-Viana..."Sumenyas si Knox rito na umalis. Tumalima rin ang lalaki. "Bakit si Viana?" bulong na tanong ni Knox, nagtataka.Hinawakan niya ito sa braso. "Umuwi na tayo, kailangan ako ni Viana, p-paano kung mapahamak siya?" Umiling siyang umiiyak rito. "Knox, hindi pwedeng napahamak si Viana." Para pumaya
"Inasahan ko nang abangan niyo ako dito," kalmadong sabi niya, at binalingan ito ng tingin, nakatutok ang tulis ng hair stick nito sa kaniya. Natulala lang si Viana sa kanila, panigurado natatakot na ito sa maaring mangyari sa kanila. Parang nalito pa ito kung ano ang gagawin. "Matalas pa rin ang pakiramdam mo hanggang ngayon," puna ni Cassandra. Binawi nito ang talim ng hair stick at binaba ang kamay. Pinakawalan rin niya ito. "At malinis ka pa rin kumilos, inubos mo pa ang mga tao ko," aniya at matigas na ang pang-huling linya. Nakasuot pa rin ito ng black cloak katulad ni Caitlin noon. May veil ito sa mukha, at kumikilos ito sa harap ni Viana. Ibig sabihin itong si Viana may alam na tungkol sa mga Chen. Ano kaya ang dahilan ng mga ito kung bakit ayos lang na pagkatiwalaan si Viana? "Tulog lang sila, after 10 minutes magigising din. Sinigurado ko lang na walang tängäng kikilos para protektahan ka dahil masisira lang ang pag-uusap natin," anito. Tumaas ang sulok ng labi niya. N
Si Cassandra ang nagmaneho ng sasakyan, si Caitlin ang katabi nito, habang si Knox naman hayahay sa likuran. Palipat-lipat lang ang tingin niya sa dalawang babae sa mga reflection ng mga ito sa salamin. "Nakita niyo na ang mukha ko, hindi ba iyon unfair?" maktol niyang tanong sa mga ito. "Mas higit na wais pa rin pala kami sa'yo. Madali ka lang namin maisahan ngayon, kasi hindi mo naman nakita ang mukha namin noon pa man," proud namang sabi ni Caitlin.Umismid siya. "Wala naman akong pakialam kung buong mundo kilala ako bilang Knox Wolthorn at Li Wei." "Bukod sa patakaran ito ng Moretti, may malalim na rason kung bakit tago ang mukha namin, ni Cai," ani naman ni Cassandra at nagpatuloy, "and we don't reveal ourselves in public as Brilliant Chen Heiress. Hindi mo ba napansin? Humaharap si Art sa maraming tao na walang takip sa mukha—""Alangan naman na magma-maskara siyang haharap sa mga board members niya," pamimilosopo niya. "We can reveal ourselves in public as Cassandra Chen an
Sinadya ni Caitlin na kumilos nang mas mabilis sa pagitan ng mga taong namamaril sa kanila. Alam niya ang plano ni Cassandra kung bakit mismo sa gitna ito pumwesto. Sa pag-iwas nito sa mga bala lulusot ito sa kabila para matamaan ang mga kasama ng mga ito. Less effort na iyon, at mukhang hindi ito naintindihan ng mga kalaban nila. Nahagip niya ng paningin ang ginagawa ni Li Wei. Sa gitna rin ito umatake. Kaya nakakabawas ito ng mga kalaban. Ngunit shempre napapagod din sila. Ramdam na niyang nauubusan siya ng lakas, sinisikap lang niyang i-manage galaw niya. Tuloy ang pakiki-comunicate niya kay Art sa maliit na device na nasa tenga niya. Ayon rito ay paparating na ang rescue, pero may tama na kasi siya. Natagusan siya ng bala sa balikat. May mga tumama sa dibdib niya sa likuran niya pero salamat sa bulletproof, hindi iyon tumagos sa laman niya. Alam kasi nilang mangyayari na ito, kaya handa sila sa proteksyon, pero sa mga braso once tumama ang bala shempre nakakabawas na iyon ng la
"Ang ganda pala ma'am kapag nandito ka," ngiting-ngiti animo'y lubos na nagpapasalamat na sabi ng babae sa kaniya. Tinatawag itong Agnes, kinikilalang tagapangasiwa ng mga prutas. Asikasong-asikaso siya nito at ng mga kasamang malalapit rin dito. "Nagpapalambot ang puso ni Boss kahit papaano," anito. Tumango-tango pa ang mga kasama nito. "Totoo iyan, ma'am," gatong naman ng isa, nakilala na niya ito bilang si Mildred at katabi nito ang lalaking anak na pitong taong gulang at halatang inaantok na. Gabi na kasi pero overtime sa trabaho ang mga ito. "Kung siguro hindi dahil sa'yo, pinatay talaga ni Boss ang isang kasama namin."Huminga siya nang malalim. Ang nagbigay ng Chico sa kaniya ang ibig sabihin nito. "Ganoon ba ka-brutal ang boss niyo?" Animo'y nag-alangan sumagot ang mga ito. Awkward na natawa si Agnes at nagpaliwanag na lang, "Hindi naman, ma'am. Bago kasi naging ganoon ang desisyon ng boss namin, may mga paalala na kaming nakuha. Bawal talaga ang traidor sa kaniya at mahal t
"Sir, wala talaga akong magagawa sa ngayon eh, kahit patayin niyo pa ako, hindi talaga pwedeng ilabas si Ma'am Clary sa isla. Delikado po siya dito, alam niyo iyon, sir." Kasalukuyang nakaluhod si Darwin sa harapan ni Mr. Chen dahil sa pamimilit nitong kunin si Clary sa isla at pinagbabantaan pa siya. Tapos na ang operation ng tatlo sa hospital may dalawang oras na ang nakalipas. Hindi niya akalaing mga kambal pala ni Clary ang dalawang babaeng Chen. Ex pa ng boss niya ang isa. Bilang isang Dreadblood, naka-alay na ang buhay niya sa kaniyang amo. Hindi rin siya pwedeng mag-traidor dito dahil nasa Spratly ang pamilya niya kaya hindi na bali kung patayin man siya ni Mr. Chen, mas okay na iyon kaysa pamilya niya ang mapahamak. "Edi hayaan mo akong makapasok sa Isla," ani pa nito. Umiling-iling siyang luhaan. "Bawal din po, basta walang pahintulot ni Boss." "Bakit hindi mo sabihin sa mga kasamahan mo na ako ang kuya ni Clary?" naiinis na ring tanong nito. Umiling-iling lang siya. "P
Pagkarating sa stronghold agad na umakyat sila gamit ang elevator, papunta sa palapag kung saan naroon ang kwarto ni Knox. Kabado siya habang nag-lalakad sa hallway at tuloy-tuloy ang pag-agos ng mga luha niya. Palapit sila nang palapit sa bantay-sarado na kwarto. May dalawang nakatayo sa magkabilaang pintuan, at mula sa kinaroroonan nila, may mga nakatayo rin may mga hawak na mahahabang baril, at tig iisang metro ang distansya bawat isa.Ganito kahigpit ang bantay kay Knox kahit sa teritoryo na nito. Nang makaharap na sila sa pintuan, sumenyas si Darwin na buksan ito, sumunod naman ang isang lalaki. Agad siyang pumasok sa loob kasabay ng pagragasa ng mga luha niya. Nakita niya si Knox, na nakahiga sa malaking kama, malaki ang nakasalpak na tubo sa bibig nito upang suportahan ang paghinga. May dextrose din sa gilid nito, at suot nito ngayon ang light na blue patient gown, tulog na tulog. Mabilis siyang lumapit. "Knox..."Nanginginig ang mga kamay niyang hinawakan ang pisngi nito. "B-
"Nasaan si Maxim?" sa tanong ng amo kay Malachi, awtomatikong bumalatay sa kalamnan niya ang takot na nararamdaman niya. Si Maxim ang sinasabi nitong mas maaasahan raw, mas asintado pero nasama sa singkwentang katao na nag-ambush sa tatlong Moretti at pagsabog ng granada hindi rin nakaligtas. Yumuko lang siya, wala na rin naman siyang magagawa kundi ang aminin ang totoo. "N-Nasama sa pagsabog, Boss." Namumula, nanginginig ang mukha nito sa galit. Para itong bulkan na nag-iipon ng pwersa at biglang sumabog, "Pôtângînâ! Hindi mo ba alam na alas ko iyon?!" Sa impact ng sigaw nito, napapikit siya. "P-Pasensya na, Boss. Hindi ko naman kasi alam na mga Moretti pala ang project. K-Kung alam ko lang hindi sana ako pumayag sa kontrata." Kuyom na kuyom ang kamao niyang nag-aabang na lang na tutukan siya ng armas sa ulo. Lihim niyang sinisisi si Lilith. "Umalis ka," matigas na sabi nito at dinuro ang nose bridge. "Patunayan mong patay na siya, hanapin mo ang bangkay niya at dalhin mo sa a
Sa Moretti Ancestral Hall, pinagtabi nila ang abo ng kanilang mga magulang at ang pinapatungan nito naroon ng mga gems collections ng kanilang ama. Naka-fix iyon doon, ibig sabihin hindi pwedeng kunin dahil ama nila ang nagmamay-ari niyon kasama na ang graff pink diamond na binili nito kay Liam. "Sana okay na sila no?" pagbasag ni Cassandra ng katahimikan. "Okay naman na sila ah. Nagkaaminan na nga noong naghihingalo sila pareho," sagot naman ni Caitlin. Huminga siya ng malalim. "Sa tingin ko, okay naman siya bilang ama, nabubulag lang naman siya sa Gemstones," aniya. "Loyal siya, isa lang naging babae sa buhay niya. Si Mom lang, and bilang isang ama, ang ganoong side niya ang dapat tularan, loyal sa isa," ani naman ni Art naintindihan niya ang ibig sabihin nito. "Mahal nila ang isa't isa pero minamanipula nila." Nagpatunog ng dila si Cassandra. "Katulad ng sabi ni Mom, lagi niyang sinasabi na magbabago na raw siya. Mahal siya ni Mom kaya nagtitiwala sa kaniya, marami na siya
Nakikita ni Knox ang kaniyang sarili bilang batang lumalaban, animo'y nagsasanay. Ramdam niya ang hirap na pinagdaanan niya sa pangyayari na iyon. Nasaksihan niya kung paano rin pinarusahan ang ina niya. Nakikita rin niya ang sarili niyang may kasamang dalagita habang siya ay binatilyo at may takip sila sa mukha. Umamin siya ng pagmamahal niya rito. At nakita niya ang sarili niyang kinakasal sa isang babae, tapos kasunod na pangyayari ay sumigaw siya nang malakas sa harap ng telebisyon dahil sa masamang ulat nito. Kasunod na nangyari, nakita niya ang sarili niyang nag-uutos sa mga tao, kung sino-sino rin ang mga nakaharap niya. Nakatira siya sa isang isla, napalibutan ng karagatan, at kinikilala siyang boss ng mga ito. Nauulinigan niya ang mga pangalan ng mga tao niya, tinatawag niyang, Darwin, Barth, Jolo, Kelvin, Dara isang babaeng kasambahay, at marami pang iba. Nakikita rin niya ang sarili niyang nasa harapan siya ng Golden ship, hinahaplos niya ito at maraming mother of pearl s
"Mommy! Mommy!" Nakaluhod na siyang inaangat ang ulo ng ina niya upang yakapin ito. Naghihingalo ito ngayon katulad ni August. Sobrang saklap ang pangyayaring iyon, nasa harapan nila mismo nangyari ito sa mga magulang nila. Pareho silang apat, iyak nang iyak natatakot sa pagpikit ng mga mata ng kanilang ina. Natigilan pa silang pareho nang dahan-dahang nag-angat ng kamay ang ama nila hinawakan ang pisngi ang mommy nila. Tapos sinabi pa nito, "I'm sorry..."Mas lalo siyang napaluha dahil doon at dumugtong pa ito, "F-For not giving you a marriage, f-for not being a good lover and a dad to them, for everything..." Tumangu-tango ang ina nila, pero bumubulwak ang dugo sa bibig nito. "A-Atleast, I witnessed the wedding of one of our children," ani ng ina nila. "That day...was one of my happiest days, s-seeing them being together, having fun with each other." Kahit nasasaktan natawa si August pero hindi nang-iinsulto kundi masaya. Tumangu-tango ito, "Will...they forgive me?"Napahaplos n
"You are a monster, he is your grandson and only a child but you want to kill him!" sigaw ni Huimei nanggagalaiti sa galit at sama ng loob. "Now you're saying that he's my grandson! Wow! After you withheld my own children from me!" sigaw rin nito, habang nasa pindutan ng remote ang hinlalaki. Nagsimula na siyang mapaluha, hindi niya kayang mawala si Kade, sobrang masasaktan si Clary nito. "Don't do this, August. Have mercy for Clary, she's already hurt too much with everything that's happening. Not her son!"Tumaas ang sulok ng labi nito. "Clary went through a lot because of you. You are the one who started the pain she feels! If you had given her to me before she would have experienced having a real father!" sigaw nito sa kaniya. "You'll go to manipulate her! You'll put anger in her heart and mind against me! You want a child not because you want to be a father! But because you have bad intentions. And when that happens, she'll become Caitlin's, Cassandra's and Arts' enemy!" katwi
Mabilis na umakyat pabalik si Ruby sa taas. Dumaan siya sa lugar kung saan nakalagay ang mga espada at kumuha siya ng isa. Takot siya, hindi talaga iyon nawawala sa sistema niya pero kailangan niyang maging matapang. Namatay ang ina niya kasi walang laban ito na ang pagkakataon niya para makapaghigante. Pero kaya ba niya? Kasi kahit saan siya tumungo ngayon may nadadaan siyang pâtây na mga myembro nila. Mga tao ni Ghost, na sinasabing mga assasin pero parang wala namang binatbat pero may tiwala naman siya sa mga assasin na wala sa mansion ni Ghost, alam niyang may mga pakalat-kalat pa sa labas at alam niyang tinawag na ang mga ito ng boss nila. Mabilis siyang umakyat sa hagdan papuntang second floor, ngunit may narinig siyang dâîng at familiar sa kaniya ang boses. "Kuya?""Ruby," tugon nito. Nasa ilalim ito ng hagdan, kaya mabilis siyang humakbang pababa at nilapitan ito. "Kuya!" Agad nitong diniin ang hintuturo sa bibig. "Nan...Nandito sila Ian, si Tristan—""Si Tristan?!" bulala
Sa ibaba naman banda, nakikita ni Knox ang walang pagdadalawang isip nang pagpàtày ng mga kasama niya sa mga bantay sa mansion. Baril ang hawak niya pero may belt rin siya at dala rin niya ang payong niyang hindi niya maalala kung paano niya gamitin iyon. Pero tinuruan na siya ni Caitlin at kahit hindi pa buo ang kakayahan niya sa payong na iyon may natira pa rin naman sa katawan niyang nakasanayan niyang ginagawa noon kapag lumalaban. Ibig sabihin may bilis pa siyang kusang ginagawa niya. May mga device sila sa tenga para sa koneksyon nila sa isa't isa. Nasa likuran sila banda dumaan at may mga gamit silang night vision glasses, ito ay para makakita sila sa dilim. Nakapasok na sila sa gate, umiiwas lang sila sa ilaw, may dalawang nagbabantay kaya sinenyasan siya ni Barth na dalawa, ibig sabihin iyon ang tutumbahin nila. Hinanda naman niya ang maliit na karambit na dala niya at dahan-dahan na lumapit sa isa. Mabilis niya itong hinawakan sa buhok at pinatingala. Nïlàlàs niya ang leeg
Nabibingi na naman si Ruby sa iyak ng bata. Gabi na kasi at matutulog na sana ito pero ngawa nang ngawa ang bata. "Hays, kailan ka ba matutong matulog na walang ilaw-ilaw?" reklamo niya. "Ibigay mo na lang, papagurin ka lang niyan," suway naman ni Jasper. Binigyan niya ito ng bote ng gatas pero tinabig lang nito at nagreklamo ng, "I said Lights! lights! Gimme lights! Grandpa!" Lumakas pa lalo ang iyak nito. "Hindi ka naman inaano ng sapatos, ibigay mo na lang kasi," suway pa ni Jasper. Wala siyang magawa kundi ang ilabas na naman ang sapatos at nilagay sa ibabaw ng uluhan nito. Pinailaw niya ito, kaya nanahimik ang bata. After give minutes ba naman humihinto ang ilaw, kaya after five minutes din siyang naiistorbo para pailawin ito kasi nagrereklamo ang bata. Napairap na lang siya ng sinabi nito, "My milk!" sigaw pa nito sa kaniya. Ang bote ng gatas ang tinutukoy nito kaya binigay niya sa kabila ng inis niya. Paano kasi isang sigawan lang siya ng bata at wala siyang rights magrekl
Wala silang sinayang na oras. Hindi na bali gumastos sila ng billion sa kanilang pinaplano wala silang pakialam basta mahanap lang ang bata. Bumaba na rin ang Moretti Queen at sang-ayon ito sa plano niya. Nagkita lamang sila sa China. Binigyan siya nito ng graff pink diamond mga 2.5 inch ang taas, 1.05 cm ang lapad, 1.06 cm ang kapal ito ay katumbas ng 61.72 carat. Nasa original appearance pa ito, hindi pa na-cut, hindi pa nakiskisan, para iyon sa mas kapani-paniwala na ang diamond na iyon ay mismong hinukay pero ang totoo, pag-aari iyon ng mga ninuno nila na never pang nalaman ng buong mundo. Binago niya ang kulay ng buhok niya, Swedish ash blonde common hair color ng Russian. Pinakulot niya ito, wavy curl lang, at umiksi ito ng kunti, na mas mababa lang sa balikat niya. Ito ang paraan niya para makakilos nang malaya na hindi masyadong halata na siya si Clary. Maging pananamit niya ay magbago din. Mas naging sopistikada siyang babae, kahit ang make up niya naging mas malayo na si
Shempre may password ang laptop ni Knox, natatagalan sila sa kakaisip noon, sinubukan niya ang birthday ni Kade at hindi ito gumana. Sinubukan niya ang birthday nito, hindi rin gumana. Kahit birthday niya o date kung kailan sila kinasal."Bakit? Ano ba talaga password mo?" tanong niya kay Knox naiirita, paano kasi wala sa mga special days nila. Syempre paano sasagot ang walang naaalala? Naghila-hila lang ito ng buhok sa bunbunan na tinitiis ang pambabara niya. "Subukan mo, itong number, 05,15, 2009," ani ni Caitlin. Napatanong siya, "Bakit iyan?" "Kasi iyon ang araw na pinarusahan ang mommy niya," sagot nito. "Huh? Mommy ko?" tanong naman ni Knox. Huminga lang siya nang malalim at sinubukan na lang niya iyon. Pinaliwanag naman ni Caitlin nang maiksing paliwanag lang dito ang tungkol sa sinabi. Error naman ang password, "Ayaw eh.""Subukan mo ang..." Nag-isip naman ito. "11 19 2007.""Ano naman iyan?" tanong niya. "Kung kailan siya honed as Canopy," sagot naman nito."Grabe naal