HINILA NIYA papasok sa silid na tutuluyan niya ang kaniyang maleta. Nasa Davao na siya ngayon. Napagod siya kaya ay hindi na siya nag-atubili pang magpahinga na lamang. Ilang oras na ang lumipas mula nang lumabas ang araw bago siya nagising. Ngayon ay nakalublob ang katawan niya sa indoor pool ng Seda Abreeza. May iilang mga tao ang nasa paligid ng pool. Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam niya dahil sa tubig na bumalot sa kaniyang katawan. Nasira ang tahimik na paligid nang lumapit sa kaniya ang isang estranghero."Hi, Miss," bati sa kaniya ng lalaki.Umirap siya at agad na lamang siyang lumangoy patungo sa malayo. Gusto niyang mapag-isa ngayon at ayaw niyang maabala."Umalis ka sa harapan ko ngayon kung ayaw mong sipain ko ang itlog mo," sabi ni Aiha sa lalaki.The man was handsome and has an athletic build but the only man she could bear was Weiss. Nakakalungkot nga dahil binalik na naman siya ng kapalaran niya sa katotohanan na ang layo ng agwat nila ng lalaki. Langit ang lal
UNANG UMAGA sa kaniyang pagbalik sa Kibala. Sumilip na ang araw kaya ay gumising na siya. Gustuhin man niyang matulog pa ay nagising na siya dahil sa ingay sa paligid. May mga tandang na tumitilaok at may mga taong sumisibak ng kahoy. Kinurot niya pa ang kaniyang sarili upang makumbinse siya na nasa bukid na nga siya. Hindi kasi niya lubos matanggap sa sistema niya ang katotohanan na wala na siya sa Maynila. Malungkot siyang ngumiti at tumingala siya sa bubong ng bahay nila. May iilang butas ang kanilang bubong dahil higit sampung taon na ang lumipas nang nagpagawa sila ng bahay. Hanggang ngayon ay hindi pa ito matapos-tapos dahil nga sa kakapusan sa pera. Binato na naman niya ang kaniyang titig sa bintana nilang tanging kawayan lang ang humarang. May mga mantsa pa ang kurtinang nakalugay sa bintanang kawayan. Ang aga-aga ay malungkot na realidad ang nakita ni Aiha. Kung hindi lamang sila mahirap ay tiyak siyang maayos ang buhay nila ngayon. Umahon siya mula sa kaniyang kama at l
SA ORAS ng kaniyang paggising, ang kaniyang mga mata ay agad na hinanap ang mukha ni Aiha. Tatlong tao ang nasa loob ng silid kasama niya. Nakita niya ang mukha ni Kloudette na ang lapad ng ngiti habang nakatingin ito sa kaniya. Nandito rin ngayon ang kaniyang Abuelo. Walang emosyon ang matanda na nakasulyap sa kaniya. Ni hindi niya nakitaan ng tuwa ang mga mata nito kahit na gusing na siya. Kahit na ang kaniyang kapatid na si Nigoel ay nandito rin. He was asking himself if it was really his brother. Nang matiyak niya na si Nigoel ito ay bigla na lang siyang umupo kahit na hindi pa masyadong kaya ang kaniyang katawan.Lumunok siya. Tuyung-tuyo ang lalamunan niya at pakiramdam niya sobra siyang napagod. "Ano ang ginagawa ko rito?" tanong niya na hindi nakatitig kanino man. "Fuck the hell," aniya lamang nang maalala ang lahat-lahat. Tumingin siya sa kaniyang Abuelo. Hindi na siya nagtaka pa kung bakit hindi niya makita sa silid na ito ang mukha ni Aiha. The woman wasn't here because o
WALA SIYA sa sarili niya sa mga panahong ito. He wanted to return time but he couldn't afford to do it. Tapos na ang nangyari. Nasa loob ngayon ng silid sa ospital ang kaniyang Abuelo dahil sa kaniya. He swallowed as he realized what he did. Nagpadala siya sa inis na nasa puso niya. He should at least think about who he was talking too. Ngayon niya lamang napagtanto ang pagmamalabis na pananalita niya sa kaniyang Abuelo. Kahit na ano ang sabihin niya ay kasalanan niya kung bakit nalagay sa sitwasyon na ito ang kaniyang Abuelo.Bumuga siya nang marahas. "This is all your fault," sabi ng kapatid niya.Tumingala siya. Hindi niya alam kung ani ang erereact niya sa sinabi ng Kuya Nigoel niya. Magagalit ba siya dahil sinisisi siya ng kapatid niya o hahayaan na lamang niya ito dahil totoo ang sinabi nito."Hindi ko alam kung bakit ka humantong sa ganito, Weiss. Sa ating tatlo ay ikaw ang palaging sumusunod sa mga utos n Abuelo kahit na gaano pa ito kahirap. Alam mo ba na ikaw ang paborito
NASA LOOB siya ngayon ng kaniyang sariling condo. Ilang araw niyang inisip ang bagay na ito. Hindi siya nakatulog nang maayos dahil nga ay natatakot siya na baka scam ang offer sa kaniyang. Hawak niya ang pera na bigay ni Senior Fortalejo at ang higit sa kalahati nito ay sinugal niya para sa negosyong pinasukan niya. Nakuha niya lang ang K Events sa hindi gaanonh kalaking halaga. Ang pangalan nito noon ay Event Grande pero naisipan niya itong palitan ng K Events dahil nga ang kaniyang pangalan ay nagsisimula sa letrang ito. Tumunog ang doorbell at agad niyang binuksan ang pintuan. Pumasok sa loob si Marie na para bang kilala na siya nito nang mahabang panahon. Mabait si Marie kaya ay madali niya lang itong nakagaanan ng loob. "May dala kang kapeng barako?" tanong nito sa kaniya."Buksan mo ang maleta ko. May nilagay si Mamang diyan. Timplahan mo na rin ako, pakiusap," sabi niya kay Marie.Ang saya-saya ni Marie dahil sa kaniyang sinabi. Tumungo ang kaniyang assistant sa kinaroroona
LABIS NA nasaktan si Aiha sa kaniyang nakita. Napakapit na lamang diya nang mahigpit sa mesa. Tulala pa rin si Kloudette at hindi ito makapaniwala sa ginawa ng lalaki. Akala ni Aiha ay hindi iyon gagawin ni Weiss dahil nasa harapan pa siya ng mga ito. She mistook it. Ginawa iyon ng lalaki at alam niya na intensyon ng lalaki na halikan si Kloudette para masaktan siya. Nanginginig niyang nilapag ang tasa ng kaniyang inumin. Hindi niya naramdaman na mainit ito. Hindi naman talaga siya nakararamdam ng ano ngayon dahil ang puso niya ay nabalot na ng lungkot nang tuluyan. "You heard him, right? Ipahatid mo na lang sa mansion ni Lorden ang mga damit."Tumango na lamang siya at mabigat sa damdamin na ngumiti. Gusto niyang itago ang nararamdaman niya hanggang sa umalis ang dalawa."Yes, Miss Torres. I will surely do that. Ipapahatid ko na lang kay Marie," aniya."I like your professionalism, Aiha. Are you not affected?" tanong ni Kloudette sa kaniya.Kung hindi niya lang kliyente ang babaen
TAPOS NA ang dalawang araw at dalawang gabi simula noong tuluyan na silang naghiwalay ni Weiss. She was still hurting and couldn't tell when she'll be fine. She even asked herself if she would be fine. Napapatanong pa siya sa sarili niya kung makakalimutan ba niya ang metikulusong iyon.Ang bilang ng mga araw na nagtapos simula noong pinakawalan na nila ng lalaki ang isa't isa ay katumbas din nito ng mga araw ng pagdadalamhati niya. "Miss K," tawag sa kaniya ni Marie.Lumingon siya sa kaniyang assistant. Pumunta sa tabi niya ang babae at hindi ito tumingin sa kaniyang mga mata pero alam niya na nahihiya ito sa kaniya."Bakit, Marie?" usisa niya sa babae at ngumiti pa siya rito. Ayaw niya na maramdaman ni Marie na sinisisi niya ito. To be honest, she was not blaming anyone. This was her decision to nuy this business and she was the only one who was so much accountable of what she was feeling right now. "Miss K, sana mapatawad niyo ako dahil nilihim ko sa inyo ang bagay na iyon." Tin
HE SLOWLY opened his eyes. Umangat ang dulo ng mga labi niya nang matanto niya na nasa mga bisig niya pa rin si Aiha at natutulog nang mahimbing ang babae. Hinalikan niya ang ulo nito. The woman hugged him even more tighter. Pinikit niyang muli ang kaniyang mga mata. Alam niya na alas sais na at oras na para umuwi dahil kailangan niyang dumalaw sa ospital pero mas pinili niyang manatili muna sa ibabaw ng kama at yakapin ang babae. Pakiramdam niya ay nasa kalawakan siya at nakasakay sa mga ulap habang ang hangin ay marahan siyang pinapatulog muli dahil sa kalmado at puno ng pag-ibig na kapaligiran. "Fuck the hell," bulong niya nang lumipas pa ang ilang minuto.Ayaw niya pang umahon pero tigas na tigas ang mahaba niyang batuta dahil sa morning erection niya. Naiihi pa siya kaya ay marahan siyang humiwalay kay Aiha. Tumungo siya sa banyo at agad siyang umihi.Napabitaw siya nang hininga nang pumaibaba sa kaniyang alaga ang kaniyang pagsulyap. Kung ang iba ay namomroblema dahil maliit l