"Are you sure na okay ka na ba? Pwede naman kita ihatid sa tutuluyan mo," nag-aalalang tanong ni Serene."I'm alright. Malayo naman sa bituka 'yon—" napatakip ng bibig si Kenji habang si Serene naman ay gulat na napatingin sa kaniya."Your Tagalog..." hindi makapaniwalang sambit ni Serene habang nakaturo ang hintuturo niya sa binata. "Deretso naman ah—you lied to me?"Mahinang tumawa si Kenji. "It's not a lie. I really can't speak Tagalog, but that statement... I can always hear it everywhere."Naningkit ang mga mata ni Serene. "I was contemplating if I should believe you or not.""Believe me," natatawang wika ni Kenji at saka niya itinuro ang malaking gusali sa harapan ng kinatatayuan nila. "You don't have to send me home, by the way. That's where I live. I can just go straight there after I send you back to the library."Tinignan ni Serene ang gusaling tinuro ni Kenji at saka siya napatango-tango. "As I expected from you. Mayaman ka nga, anyway, you don't have to. Malapit lang naman
Javion irritatedly removed his surgical gown and threw it directly in the trashcan. Sinunod niyang tinanggal ang face mask at latex gloves pati na rin ang suot niyang tie-back cap na suot nito. Hinugot niya ang panyo mula sa bulsa ng scrubs suit at pinunasan ang noo niya.Mariin siyang napapikit at umiling bago siya lumabas ng operating room. Sinalubong si Javion ng asawa ng pasyente. Javion smiled as he greeted the patient's wife."The operation is successful, Mrs. Rivera. You can now feel at ease. Maya-maya lang ay ililipat na po ng mga nurses si Mr. Rivera sa private room niya," pagpapaliwanag ni Javion.Napabuntong hininga ang ginang at napaluhod ito pero kaagad naman siyang hinawakan ni Javion sa magkabilang braso at inalalayan ito pa-upo sa bench na malapit sa kinatatayuan nila. "Totoo po bang wala na ang bara sa puso niya?" naiiyak na tanong ng ginang.Javion softly chuckled and nodded. "Yes, Mrs. Rivera."Hindi na napigilan ng ginang ang pagtulo ng luha niya kaya naman mabili
"Doc Jackie, may you treat that woman's wound? Tapos irekta discharge mo na," he ordered.Yumukyok si Javion sa lamesa ng nurse station at saka nagpakawala ng buntong hininga. Tanggap niya na ngayon, masama na talaga ang pakiramdam niya at kailangan na niyang magpahinga pero sa tuwing sumasagi sa isip niya ang patong-patong na papel sa opisina niya, umuurong ang dapat pursigido niyang isip na magpahinga.Tinapik ni Jackie ang balikat ni Javion. "Sure. Ako na bahala sa kaniya. Anyway, you should rest. Hindi na ikaw 'yong doctor na hinahangaan ko."Javion softly chuckled at saka nanghihinang inangat ang ulo niya at nagsalita. "Why? Hindi na ba ako gwapo?"Mabilis na tumango si Jackie. "Oo. Mukha ka ng zombie."He scoffed. "Mukhang totoo nga sinasabi ni Zephyr." Umayos siya ng tayo at saka namulsa. "Magpapahinga muna ako. Kayo na muna bahala rito.""Have a good rest, Doc," aniya Jackie at saka naglakad paalis.Javion started to walk away. Nurses and other doctors greeted him as they cros
"Sino may dalang sasakyan sa inyo?" Serene asked the two men in front of her."Ako, bakit?" Kazimir answered.Nangangatog ang mga kamay na hinawakan ni Serene ang dalawang kamay ni Kazimir. "Can you send me to Javion's house? Ituturo ko 'yong daan, please."Kazimir blinked multiple times at saka hinawakan ang dalawang kamay ni Serene. "Y-yeah sure. Let's go."Nagkatinginan si Kazimir at Kenji dahil parehas silang naguguluhan. Serene went silent pagkatapos niyang makipag-usap kay Zephyr. Mga ilang minuto lang ito nakatanga sa kawalan bago ito nagtanong kung sino ang may dalang sasakyan sa dalawang binata."Keep her things for me. Kukunin ko na lang mamaya," aniya Kazimir kay Kenji at saka sila sabay na naglakad ni Serene paalis.Hindi namamalayan ni Kazimir na lumalagpas siya sa speed limit dahil sa pagmamadali. Hindi siya mapakali dahil sa ganoong itsura ni Serene. She was dead silent at nakatitig lang ito sa labas pero kapag titignan mo ang kamay nito, nakikita mong hindi siya mapaka
"Hey, hindi pa ba kayo ginugutom?" Zephyr asked as soon as he opened the door. "Kanina ko pa hinain 'yong pagkain. Lumamig na lang sila."Javion looked up and placed his pointer finger in his lips. "Lower your goddamn voice. Ikaw ba nagluto non? Mukha namang hindi eatable."Serene chuckled dahil sa sinambit ni Javion. "You know how to cook?"Nasapo ni Zephyr ang noo at saka napa-iling. "Jethro's downstairs with the other guys. Pinigilan ko lang sila umakyat dito kasi baka nagmo-moment pa kayong dalawa—kahit wala naman kayong karapatan dahil nililigawan mo pa lang si Serene."Javion rolled his eyes and crossed his arms in front of his chest. "Why are you being so protective towards Serene? You're not even related to her."Tumaas ang kilay ni Zephyr at kaagad na gumuhit ang isang ngiti sa mga labi ng binata. Naglakad siya papalapit kay Serene at saka inakbayan ito. "I am indeed not related to her but... I knew a lot more about her than you do, so kung mayroong may mas karapatan sa ating
"Ano nangyari? Bakit ganiyan itsura mo?" Alexsei asked as he stared at Serene. "Nasaan si Javion?"Hinarap ni Serene ang cellphone kay Alexsei. "Is this even real? This is so unacceptable."Kinuha ni Alexsei ang cellphone at saka inabot ito kay Ethan. "Read that shit. Nakita ko na 'yan kaninang umaga pero hindi ko pinansin." Bumaling ulit ito kay Serene. "So, where's Javion?""Library. Hindi ko tinawag kasi bigla ako nakaramdam ng hilo kaya hindi na ako tumuloy umakyat," she honestly explained.Tumaas ang kilay ni Alexsei. "Are you sure? Iyan talaga ang rason?"Tumango si Serene. "Oo. Alam ko namang sa'kin kasal 'yan si Javion at saka he's been transparent with me kaya imposibleng mangyari 'yan."Alexsei smiled in satisfaction. "That's good to hear.""What's good to hear?"Sabay-sabay na napaangat ng tingin ang mga tao sa loob ng hapagkainan nang marinig nila ang boses ng isang babae. Everyone's eyes lit up except Serene's."Zeleste! Kailan ka pa nakauwi?" masayang tanong ni Benjamin a
"Uuwi na 'ko," sambit ni Serene at saka kinuha ang cellphone niya na nakapatong sa coffee table.Everyone looked at her. Yes, they are still there including Zeleste. Serene smiled at them. "Thank you for having me today." Tumingin ito kay Javion. "Magpahinga ka, don't exhaust yourself."Tumayo si Javion at saka nilapitan si Serene habang hila-hila niya ang sabitan ng kaniyang dextrose. "Why don't you stay for the night, Serene?"Umiling si Serene. "Can't do. May pasok pa ako bukas, hindi ako pwede umabsent kasi may pre-board kami."Javion pouted and nodded his head. "You'll come back tomorrow after your class, yeah?""Hindi ako sure—""I'll come to you tomorrow, Kuya Javion. Aalagaan kita, nag-aaral pala si Serene, she has to focus on it, doesn't she?" putol ni Zeleste sa sasabihin ni Serene.Serene heaved a deep sigh and smiled again. "Yeah, she's right. I think siya na lang mag-alaga sa'yo bukas. Ite-text na lang kita para mangamusta."Hinawakan ni Javion ang kamay ni Serene at sak
"Ano nga ulit 'yong nakita mo sa condominium ni Serene? Red box, right? Anong laman?" Zephyr asked.Jethro gasped in shock. "Seryoso bang hindi ka pa nakakapasok doon? How the hell would I know kung anong laman non?""I haven't. How many do I have to repeat myself? Kahit isang beses hindi pa ako nakakapunta doon," naiinis na sambit ni Zephyr.Hindi makapaniwalang natawa si Jethro. "Naunahan ka pa namin ni Izaiah makatungtong sa condominium niya? I just can't believe it—anyway, paano tayo papasok doon? We don't know her passcode.""I called Neiro and Ethan," sagot nito habang tumatakbo. "I just hope na nandoon na sila, because if not I might just kick the door to open it and let Izaiah handle my case."Kumunot ang noo ni Jethro. "You're willing to risk that much for her?"Tumaas ang isang kilay ni Zephyr ng balingan niya ng mabilis na tingin si Jethro. "Why? You wouldn't?"Jethro shrugged his shoulders and ran faster than him. Nakahinga sila nang maluwag nang mamasid nila ang dalawang
JAVION"Javion fucking Axfor, bahala ka diyan, kanina pa kita ginigising," I heard Serene cussed at kasunod non ang pagsara ng pintuan.I immediately got up and went to the study table near me. Kinuha ko ang cellphone ko at saka tinawagan ang number ni Jethro. Kaagad naman itong sinagot ni mokong."Ano? Hindi ka pa ba pupunta rito? Itatapon ko lahat 'to," iritableng bungad niya.I heaved a heavy sigh. "Kung alam mo lang kung ilang beses bumalik dito si Serene para gisingin ako.""So, that's our problem now? Get your ass up here or we'll destroy what we prepared," Alexsei threatened from the other line.Kinuha ko ang velvet box sa drawer at saka tinitigan iyon. "Ano pa bang kulang diyan?""Gag—""Benjamin speaking, ako na ang kakausap sa'yo. Mukhang mumurahin ka na naman ni Jethro," wika ni Benjamin mula sa kabilang linya. "Everything are set, Javion. Kailangan lang namin ng mga mata mo para tignan mo kung okay na ba ang set up and then William and your clothes are waiting.""Alright,
"I have carefully reviewed the evidence presented in this case and have reached a verdict," the judge started.Nagsimulang kumabog ang dibdib ko. Napatingin ako sa aking relong pambisig. "After six hours, the judge has finally decided," usal ni Zephyr kaya napatingin ako sa kaniya.I gave me a feign smile. "Kinakabahan ako, buti pa ikaw kalmado."Zephyr chuckled softly and shook his head in amusement. "Fun fact about those two lawyers... Izaiah and Benjamin never fail to win a trial."Napakurap-kurap ako at saka dahan-dahang ibinaling ang tingin sa judge nang magsalita ito. "After reviewing all the evidence and considering the testimony of the witnesses, the court finds the defendant, Keizel Paterson, guilty of kidnapping, robbery, fraud, slander, and breach of contract. The defendant is hereby sentenced to life imprisonment without the possibility of parole. This concludes the trial. The court is adjourned." Kinuha niya ang kaniyang gavel at ipinokpok iyon ng isang beses sa sound bl
SERENENatapos ang meeting namin kasama si Salvatore. I was tensed and scared when I saw him pero ng tumagal-tagal ang pag-uusap namin ay unti-unti na rin akong nagiging kalmado at kumportable dahil na rin siguro kasama ko si Yohan at tinanong namin si Salvatore kung pwede namin i-record ang buong pinagusapan namin and he casually agreed.I really felt safe because Yohan graduated criminology and second course niya ang business management kaya naman ng mag-hire ako ng sekretarya at nakita niyang mas mataas pa ang sahod na inaalok ko kaisa sa pagiging pulis niya, he grabbed the opportunity and work for me.He was a licensed police officer kaya may kakayahan siyang magdala ng baril kahit saan basta dala nito lagi ang lisensya niya."Okay ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Yohan nang pagbuksan niya ako ng pintuan.I smiled at him and nodded. "Yes, okay lang ako." Sumakay na ako at isinara ang pinto. Umikot si Yohan para sumakay sa driver seat at ipinaandar paalis ang kotse ko. Nagtama a
Ipinarada ni Javion ang sasakyan niya sa tapat nf bahay nila Serene bago ito bumaba at pinagbuksan ng pintuan ang dalaga. He immediately offered his hand. Marahang natawa at napa-iling si Serene dahil sa inakto ni Javion. Tinanggap niya ang kamay nito at saka lumabas ng kotse. Binawi niya kaagad ang kaniyang kamay nang makaramdam siya ng kuryente dahil doon. She placed her hands on her back and she smiled. "Thank you for sending me home in one piece," pagpapasalamat ni Serene.Javion chuckled. "It's always my pleasure to send you home... safe and sound.""Utot mo, lagi mo kaya ako iniiwan sa ere kapag magkasama tayo dati, lalo na kapag tinawagan ka ni Heaven," sarkastikong sambit ni Serene.Kumunot ang noo ni Javion dahil napa-isip siya sa tinuran ni Serene at nang mapagtanto niya iyon ay natawa siya. "You're jealous? Kaya pala ayaw mo kausapin si pretty Heaven dati."Serene squinted her eyes as she gazed at Javion. "Is she really that pretty in your eyes? Para tawagin mo siyang 'pr
"After how many years! We finally gathered again!" masayang sambit ni Izaiah at itinaas ang kaniyang baso na may lamang scotch. "Shall we toast?"Everyone lifted their glasses and clinked them together in a toast. Umupo na sila at nagkani-kaniyang lagay ulit ng alak sa baso."Bakit biglang nanlibre si Javion?" Alexsei asked, rolling up his sleeves. "Did the sun rise from the west?"Javion frowned. "If I don't treat, you'll call me stingy, but if I do, you'll say it's impossible. What if we just chip in together instead?"Neiro chuckled and said, "I forced him. Mas mura nga namang magbayad ng bill sa bar, instead of paying my service fees, 'di ba?"Javion affirmed with a nod, remarking, "It's a good thing that you're aware na mahal ang service fee mo. Wala kaya siya sa presyo."Alexsei laughed. "Makareklamo ka naman akala mo hindi mo afford 'yong serbisyo niya. Barya mo lang naman 'yon."Ethan made an approving sound with his tongue. "Can't argue with that. I mean, he'd rather invest mo
THIRD PERSON"Mr. Salvatore, right?" Javion asked as he offered his hand for a handshake.Salvatore stands up and accepts his hand. "Yes, you're doctor Javion?"The other smiled and nodded. "Thanks for accepting my invitation." Bumalik si Salvatore mula sa pagkakaupo and Javion did the same thing. Salvatore clasped his hands together. "Where's my daughter?" he asked directly. "She's only the reason why I agreed to meet you."The corner of Javion's lips raised as he stared at him. "She's currently with my secretary." Javion rested his back and crossed his arms. "As Keizel's ex-acquaintance, you should know better that in this world, there's always a trade-off. Am I right?"Salvator swallowed his own saliva. Alam niyang mahirap kalaban si Javion at kahit na kasama sa plano niya ang makipagtulungan dito, hindi pa rin niya maiwasang makaramdam ng kaba. Javion softly chortled. "Do not tremble, Mr. Salvatore. Should you opt to align with me, rest assured, your not-so pristine reputation s
Lunch. This might be the lunch that I really anticipated so much after three years. I finally get a chance to eat with Zephyr and Javion after three consecutive years but what really melts my heart is that Heaven—'yong pinagseselosan ko lang noon—is finally one of my friends and syempre kasama ko rin ang anak ko. Sayang nga lang wala si Yohan at Kazimir, it would be one hundred times better if they were here."What are your favorite foods, baby?" Javion softly asked as he assisted Saira to eat her food. "Do you like vegetables?"Saira nodded her head cutely. "I love veggies! lalo na po 'yong tomato."Tumango-tango si Javion at saka sinubuan si Saira. "How about dishes? May paborito ka bang ulam?"She slowly tapped her chin as she swallowed her food. "I like fish, daddy. Lalo na po 'yong milkfish sinigang ni papa."Naningkit ang mga mata ni Javion at saka ito tumingin sa'kin. "Ipinaghihimay ba siya ni Kazimir? It was very rare for children to like bangus."Mahina akong natawa. "Oo, ipin
"Okay na kayo ni Zephyr?" Doc Heaven asked as she placed the tray down on the table and took her seat. "That man asked me multiple times to call you, baka kapag ako raw ang tumawag sa sa'yo ay sagutin mo.""Tumawag ka ba?" tanong ko at saka ko kinuha ang isang baso na may lamang mainit na kape at humigop doon. "Pagkagising ko kasi sa ospital na pinaglipatan ko, hindi ko na ulit nakita 'yong luma kong cellphone."Tumango-tango siya. "Oo, tinatawagan kita pero laging unattended and now I know why it is unattended." Inilabas niya ang cellphone niya at may mga pinindot siya doon. "Actually... kahit alam kong unattended ang phone mo, I still sent these photos to you. Look at it." Inilapag niya ang cellphone niya sa harapan ko.Kumunot ang noo ko ng hindi ko makita ng maayos ang larawan na nandoon kaya kinuha ko ang cellphone ni Doc Heaven at kaagad na nawala ang pagkakunot ng aking noo nang makita ko ng malinaw ang larawan na iyon."Swipe it, from right to left. I've been sending you messag
"Mommy, can I go with you to work?" tanong ni Saira ng hindi ito tumitingin sa'kin.Tinignan ko ang repleksyon niya sa aking full body mirror. Kasalukuyan kasing nakatayo ako sa harapan non at inaayos ang aking blusa.Tumango ako at ngumiti. "Sure, baby. My employees there are friendly and kind like the people from Switzerland."Nag-angat ng tingin si Saira mula sa paglalaro ng kaniyang ipad at saka ito ngumiti. "Really, mommy? I want to go there.""Alright, tapusin ko lang ito then let's change your clothes," I replied.Umupo ako sa dulo ng higaan para magsuot ng medyas. "Saira, do you remember what happened yesterday?""Ano po 'yon?" nagtatakang tanong niya kaya hinarap ko siya.I crossed my arms in front of my chest as I straightened my back. "You saw your daddy with another little girl right?"Nawala ang ngiti sa kaniyang labi at saka siya dahan-dahang tumango. "Yes, mommy. Is she daddy's anak?"Marahan akong umiling at saka hinaplos ang matambok na pisngi ni Saira. "No, baby. Hin