Bago pa makalayo ang sasakyan ay sumigaw na ang bodyguard ko"Boss, papupuntahin ko na si Alan ngayon para sunduin ka.""Mm." Sagot ko nang walang emosyon.Sa sumunod na sandali, isang payat na babae ang tumakbo rin papasok sa bus stop.Nadaan niya ako at naiwan ang banayad na halimuyak ng pabango niya.Hindi ko namalayang napatingin pala ako sa kanya.Mahaba ang buhok niyang bumagsak hanggang baywang, basa at dikit-dikit dahil sa ulan. Mukha siyang medyo basang sisiw, pero sa kabila ng lahat, kapansin-pansin ang kagandahan niya. Kasingputi ng bagong balata ng itlog ang kanyang balat, at ang mahaba niyang leeg ay makinis na walang bahid.Ang manipis na bestidang nabasa sa ulan ay dumikit sa katawan niya, kaya’t kitang kita ang perpektong hubog niya. Parang isang diwata siyang bumaba mula sa langit at may kakaibang alindog, pero ang malalaking mata niya ay walang bahid ng kasamaan.Napansin niyang nakatingin ako, kaya dahan-dahan siyang lumayo.Bahagyang dumilim ang paningin ko bago ko
VINCE POV Pagkarating ko sa archaeological site, agad kong isinubsob ang aking sarili sa trabaho, naging abala ako sa pagsasalin ng mga dokumentong kailangang tapusin. Hindi ko na namalayan ang oras hanggang sa maisipan kong silipin ang cellphone ko.Pagbukas ko ay agad kong napansin ang mensaheng ipinadala ng "manliligaw ni Anne" kanina. May kalakip itong larawan, si Anne, kumakain ng hapunan kasama ang isang lalaki.Agad akong napakunot-noo.May ibang manliligaw ba si Anne?Isang matinding pakiramdam ng pangamba ang bumalot sa akin. Hindi ko na kayang paglabanan ito. Agad kong tinapos ang natitirang trabaho at humingi ng pahintulot para mag-leave.Pilit akong pinipigilan ni direktor pero matigas ang desisyon ko.“Dalawang araw na lang, birthday na ni Daddy. Kasunod noon, New Year na. Ngayong taon, gusto kong ipagdiwang ito kasama si Anne.”Pagkasabi ko nito, agad akong humiram ng cellphone mula sa isang kasamahan at nagpadala ng mensahe kay Anne:[Anne, hintayin mo ako. Nagpaalam
Ngumiti ako at sinabi, "You’re Welcome. Malamang pareho lang ang nararamdaman natin, kaya naiintindihan kita. Dahil mahal na mahal ko ang asawa ko. Wala akong ibang gusto kundi siya lang. Kung ilalagay ko ang sarili ko sa ganitong sitwasyon, nakakairita talaga kapag may ibang tao na nagpapahayag ng damdamin sa’yo at pilit na dumidikit, pero hindi mo naman basta-basta matanggihan."{Keifer: …Bakit sa bawat usapan, napupunta palagi sa asawa niya?}{Luigi: …Bakit ko pa kailangang umupo rito para lang masaksihan ang ganitong eksena?}Pagkatapos kong magsalita, tumayo ako at nag-unat. "Sige na, babalik na ako sa lumang bahay para samahan ang asawa ko. May inihanda siyang sorpresa para sa akin ngayong gabi."Tumingin nang malalim si Keifer sa akin. "Malaki ang posibilidad na si Vince ay dumiretso sa lumang bahay pagdating niya sa Manila. Hindi mo ba naisip kung gaano ka-exciting ang sitwasyon niyong mag-asawa kung sabay kayong andoon?"Napangiti ako at umiling. "Wala tayong magagawa. Kah
Tok, tok.May kumatok sa pinto.Pumasok ang isa sa mga katulong. "Madam, dumating na po si Sir Hector. Kakapasok lang niya sa kwarto sa itaas.""Oh," sagot ni Cielo habang iniwawasiwas ang kamay. "Busy pa kami ni Anne sa pag-aayos ng buhok! Hahayaan ko na lang na si Vince ang bumati sa kanya pagdating niya."Hindi naman kasi maganda kung siya mismo, bilang hipag, ang aakyat para salubungin si Hector.Habang nag-uusap kami, napatingin ang katulong sa mangkok ng bird’s nest na nasa mesa at tila nagulat."Madam, kinain niyo po ba ang bird’s nest?""Oo naman! Bakit, may problema ba?" nagtatakang sagot ni Cielo.Ang katulong ay medyo kinakabahan habang itinuro ang mangkok. "Bakit po hindi niyo ako tinawag para ihain ito sa inyo? At Madam, alin pong mangkok ang kinain niyo?"Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Cielo. Kumurap-kurap siya na parang inosente. "Iyong puting mangkok!"Biglang lumawak ang mga mata ng lingkod. Itinuro nito ang beige na lalagyan ng stew at nagtanong, "E-eh... sino p
Si Felix ang pinakamatanda sa pamilya, isang mabagsik na coach na kinatatakutan sa Manila Military Academy. Mayroon siyang matipunong pangangatawan at isang personalidad na kayang magpatibok ng puso ng sinumang babae.12 years ang tanda niya kay Cielo, at gusto niya ang pagiging madiskarte ng kanyang asawa sa lahat ng bagay.Tiningnan niya ang kanyang munting asawa na umiiyak sa bisig niya at ngumisi "Oh? Ano na naman ang lasong nainom mo ngayon? Paano kita matutulungan, mahal?"Mabilis na umiling si Cielo. "Hindi, hindi ito tungkol doon..."Kinuha niya ang puting panyo, ipinalibot ito sa kanyang leeg, at hinatak ito ng dalawang beses habang inilalabas ang dila "Asawa ko, mamamatay na ba talaga ako ngayon?"Napangisi si Felix. "Aba, bakit hindi mo na lang hayaan ang asawa mong bigyan ka ng CPR?"Pagkasabi niya noon, biglang pumasok si Vivian sa sala.Felix: ...Cielo: ...Nanlaki ang mga mata ni Cielo, at agad niyang pinalo si Felix nang malambing."Ikaw talaga! Matandang manyak! A
Nagulat si Anne at agad na sinarado ang pinto bago pa makapasok si Vince.Hindi, kailangan kong harapin ito ngayon!Sakto namang pumasok din sina Felix at Cielo.Napatingin si Felix sa aparador, kung saan may nakasipit pang puting bathrobe sa gilid ng pinto: ...{Pwedeng naman sigurong maging mas maingat sa pagtatago?}Pero sa loob-loob niya, hindi rin siya makapaniwala.Ang kapatid niyang sobrang taas ng tingin sa sarili, kailan pa siya natutong magtago sa aparador?!Tahimik at awkward ang buong eksena. Si Vince ang unang nagsalita: "Anne, anong ginagawa mo rito?"Mabilis na umeksena si Cielo upang takpan ang sitwasyon: "Ako ang nagpapanhik sa kanya!"Tumango si Anne: "Oo, si Ate Cielo ang nagpatawag sa akin!"Napakunot-noo si Vince, tumingin kay Anne, lumapit, at inilapat ang kamay sa kanyang noo: "Anne, may sakit ka ba? Dapat tawagin mo siyang ‘Auntie’, hindi ‘ate’." Iniwasan ni Anne ang pagdampi ni Vince sa kaniya dahil pakiramdam niya ay hindi siya komportable "Ayos lang a
"Auntie, anong sinabi mo?" Napatingin si Vince kay Cielo na parang hindi makapaniwala sa kanyang narinig.Sa mismong sandaling iyon, isang tinig mula sa labas ang pumailanlang."Kuya, nandiyan ka ba?" boses ng kaniyang girl bestfriend.Biglang napatayo si Vince na tila nakoryente rin, halatang na-guilty at hindi makatingin nang diretso kay Anne."Ano... kasi ano..."Halatang hindi mapakali si Vince.Ang babae sa labas ay pinigilan ng katulong sa may pintuan ng sala ngunit patuloy pa rin itong tumatawag nang malakas."Kuya, nandiyan ka ba? Ako ito, si Joana."Muling kumunot ang noo ni Felix, at ang tingin niya kay Vince ay naging malamig at nakakatakot kahit hindi siya galit: "Bakit may ibang babae na naman ang pumunta rito? Ang pamilya Valderama ay may mahigpit na tradisyon. Hindi mo ba kayang disiplinahin ang sarili mo?""Hindi Uncle... mali ang iniisip mo, kasamahan ko siya sa trabaho," nakayukong sagot ni Vince."Dapat may distansya pa rin kayo!" Lumakas ang boses ni Felix, parang
Dahan-dahang itinaas ni Hector ang kanyang talukap ng mata at lumitaw ang matalim niyang tingin: "Bakit ka bumili ng ganoong bagay, Sister-in-law? Alam mong galit si Papa sa mga ganyang bagay!"Kahit nasa kwarenta na si Cielo, para pa rin siyang batang napagalitan ang itsura niya.Yumuko siya, halatang napahiya, saka marahang nagpaliwanag: "Hindi ka pa kasi kasal bayaw, kaya hindi mo pa naiintindihan ang kasiyahang dala nito sa amin ng Kuya mo.Bumili lang ako ng ilang munting laruan mula sa isang kakilala, kunwari akong nalason, tapos hahayaan kong sagipin ako ng asawa ko.At sakto, nagsusulat ako ng script kamakailan. Dumating ako sa bahaging ito ng kwento, kaya gusto ko sanang masubukan kung paano ito sa totoong buhay…Hindi ko naman ito binili para manakit ng iba. Hector, Anne, pasensya na talaga."Pagkatapos niyang magsalita, yumuko siya nang malalim.Natigilan si Anne at hindi niya inasahan na ang panganay na sister-in-law ng pamilya Valderama ay ganito kababa ang loob.Ang asa
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m