Chapter 1

Chapter 1

"Magsilayas kayo rito! Ang ganda-ganda ng pinag-usapan natin, hindi niyo naman tinutupad! Mga wala kayong kwentang kausap! Alis! Alis!"

Halos ihagis na ng may-ari ng apartment ang mga gamit nina Karen at ng kaniyang unico hijo na si Cedric. Umiiyak ang sampung taong gulang na bata habang nakikita kung gaano sila minamaltrato ng babaeng 'yon. Bagaman nagmamakaawa na si Karen ay hindi siya nito pinakikinggan.

"Ay hindi na! Puro ka gan'yan! Puro ka pangako! Letcheng pangako 'yan!" bulyaw pa ng may-ari.

Kinaladkad sila nito palabas ng mismong apartment at hinagis ang mga damit nila. Ang daming taong nakikiusyoso dahil sa iskandalong nangyayari. Hiyang-hiya si Karen dahil bukod sa nakikita niyang nagbubulungan ang iba ay may nagbi-video pa sa kanila.

"Naku! Kawawa naman yung mag-ina."

"Anong kawawa? E wala ngang pambayad e matagal na. Matagal na siyang pinagbigyan ng may-ari kaso wala e."

"E paano nga e walang trabaho. Anak nang anak hindi naman marunong bumuhay ng bata."

Wala ni isa ang tumulong sa mag-ina hanggang sa umalis na ang mga taong kanina ay nakiki-chismis lang sa nangyayari. Kinuha ng mag-ina ang mga gamit nila at dinala paalis ng apartment. Ngayon ay namomroblema si Karen kung saan sila tutuloy.

Sinubukan niyang tawagan ang kaibigan na si Zenaida para doon muna makituloy ngunit sinabihan lang siya nito na masikip na sa kanila at hindi na sila kakasya kung makikituloy pa ito sa kaniya.

Kaya ngayon ay walang ibang alam si Karen kung saan sila pwedeng tumuloy.

Pagdating ng hapon ay napagpasyahan ng mag-ina na umupo muna sa gilid dahil sa tindi ng pagod. Gutom na gutom na ang mga ito kaya't gumawa ng paraan si Karen at 'yon ay mamalimos. Pinigilan siya ng kaniyang anak dahil hindi niya kaya na gawin nila ito. Ngunit dahil wala nang ibang pag-asa ang mag-ina ay hinayaan na lang ni Cedric ang ina.

Nagpalipas ng gabi sa daan at pagsapit ng umaga ay muli na naman silang naglakad habang nanlilimos sa mga nadadaanan nilang tao. Hindi na nakayanan pa ni Cedric ang panghihina dahilan kaya't bumagsak ito sa lupa. Tarantang pumunta si Karen sa anak at umiiyak itong ginigising.

"C-Cedric! Anak! Anak!" halos pinagtitinginan siya ng mga tao dahil sa ingay ni Karen. May ilang tao ang tinulungan siya. Binuhat ang kaniyang anak at isinakay sa sasakyan saka nagtungo sa pinakamalapit na hospital.

Iyak nang iyak si Karen at hindi alam kung ano ang gagawin. Halos magmakaawa na siya sa doktor para pagalingin ang anak niya.

NAKATULOG at ginising na lang siya ng isang lalaking tumulong sa kaniya. In-explain nito na kailangan nila ng malaking halaga dahil sa malubhang karamdaman ng kaniyang anak. Hindi siya makapaniwala at halos nanlumo sa laki ng perang kinakailangan nila.

"S-Saan ako kukuha ng gano'ng kalaking pera?" tanong niya sa sarili. Ni hindi niya magawang sagutin ang sariling tanong kaya't nag-iisip siya ng paraan kung paano nga ba siya makakakuha ng pera.

Maya-maya pa nang pumasok siya sa silid ng anak ay hinawakan niya ang kamay nito habang umiiyak.

"Anak, gagawa lang muna ng paraan si mama para makakuha ng pangbayad ha? Dito ka muna. Magpahinga ka muna pansamantala," nauutal niyang sabi saka niya hinalikan sa noo ang kaniyang nag-iisang anak.

Matapos nito ay saka siya umalis para makapaghanap ng papasukan. Kahit doble o tripleng trabaho ay gagawin niya basta't may maipangbayad sa hospital bill ng anak.

Sa ilang kanto pa ng kaniyang nilakaran ay bigla na lang napukaw sa pansin niya ang isang club kung saan ay maraming nakaparadang mga sasakyan. Kita niya ang mga taong nagsasaya roon lalong-lalo na ang mga kalalakihan. Dahil sa gipit na gipit na siya ay hindi na siya nagdalawang-isip pang pasukin at mag-apply rito.

Pinagtitinginan siya ng mga tao dahil sa hitsura at pananamit niya. Bagaman nahihiya siya ay hindi niya 'yon pinansin pa basta't matanggap siya rito.

"Saan po ba pwedeng mag-apply rito?" tanong niya sa isang nagtatrabaho roon.

"Mag-a-apply ka?" takang tanong naman sa kaniya nito. Hindi sumagot si Karen ngunit itinuro naman ng taong 'yon ang lugar kung saan siya pwedeng mag-apply.

"Mag-a-apply? Jusko! Sa gano'ng hitsura?"

"Sana tanggapin siya, 'no!"

"Tsk!"

dinig niyang mga bulung-bulungan ng mga babaeng nagtatrabaho sa club.

"Yes?" tanong ng isang baklang nasa edad 50 anyos ang sumulpot kay Karen.

"M-Mag-a-apply po sana ako ng trabaho. K-Kahit ano po, okay lang," sagot ni Karen habang palihim na pinaglalaruan ang kamay dahil sa kaba.

"Hmm... Umikot ka nga ng dahan-dahan," request ng bakla kaya't ginawa naman 'yon ni Karen. Mukhang pinagmamasdan nito ang katawan niya. "Maghubad ka."

"P-Po?" 'di makapaniwalang tanong nito sa bakla.

"Sabi ko, maghubad ka. Titignan ko kung papatok ka ba sa mga customers," pag-uulit ng bakla.

Kahit nahihiya at nag-aalangan ay ginawa ni Karen ang maghubad sa harapan ng bakla. Nakita niya ang expression ng mukha nito na tila namangha sa ganda at hubog ng pangangatawan niya.

"In fairness! Ngayon lang ako nakakita ng ganitong kagandang katawan sa mga nag-apply sa 'kin," aniya.

"T-Tanggap na po ba ako?" tanong nito sa bakla.

"O sige, tanggap ka na. Kung gusto mo e mag-start ka na ngayong gabi rin. Pero bago 'yon, maligo at magbihis ka muna. Ipapasama na lang kita kay Chandie para ayusan ka, okay?" sabi ng bakla kay Karen. Hindi naman ito makapaniwala na sa gano'n kabilis ay matatanggap siya sa trabaho.

"T-Teka po," pagpapahinto ni Karen. "A-Ano po ba ang tatrabahuhin ko?" curious niyang tanong sa baklang kausap.

"Entertainer ng mga lalaki. Alam mo na. Sa pagte-table pa lang nila sa 'yo, may kita ka na agad, lalo na kung gusto nilang paligayahin mo sila, sila na ang bahalang magbigay ng tip sa 'yo. FYI lang ha? Libo-libo ang mga tips na ibinibigay nila at nakadepende 'yon sa performance."

Sa mga paliwanag pa lang ng bakla ay halos umintig ang pandinig ni Karen dahil sa mga magagandang sinasabi nito. Ngunit napaisip siyang bigla sa papasukan niya. Taga-emtetain ng lalaki? Magagawa niya ba 'yon?

"Ano? Game ka ba sa tatrabahuhin mo?" tanong ng bakla dahilan kaya't bumalik ang diwa ni Karen.

"O-Opo. G-Gagawin ko po."