Darlene's POV "Sonnet, can you help me about something?" "What is it senyorita? Ano po ang gusto mo?" "Gusto ko sanang umuwi sa Pilipinas." Seryosong sambit ko habang tanaw ang gulat na mukha ni Sonnet. Hindi ito agad sumagot. Halatang nag-iisip sa pwede nitong sabihin. "Parang hindi ko po magagawa ang bagay na iyan, kabilin-bilinan po kasi ni..." "Please, gusto ko sanang doon isilang ang anak ko." Paliwanag ko dito, kahit may gusto rin sana akong kausapin. I need to see my parents. Naging rebelde ako sa kanila, and I want to go back where I came from. "Pero, may mga kalaban pa po kayo doon..." "I don't care. Gusto kong umuwi." Utos ko sa kaniya. "Senyorita..." "Makinig ka Sonnet, I know, you understand my situation right? I don't know how to stitch my life again, I don't want to remain it in half, and broken." "Pero, kung gagawin ko po 'to, magagalit si kuya...i mean, si sir Kenneth." Nabigla ako sa sinabi niya. Parang may tinatago ito. "Anong sinabi mo? Kuya? Kaano-an
Flinn's POV "What's our plan now?" tanong ko kay Darlene. Nandoon pa rin kami sa airport at naghihintay ng pwedeng mangyari. Umalis na si Sonnet sa oras na iyon, pinili niyang mag-commute gamit ang economy flight na eroplano. Ang sabi rin kasi nito, may pupuntahan din siyang kaibigan. "We can travel back to Hawaii, Flinn." "Hawaii?" "Yes, i can re-route your flight, doon lang tayo sumakay sa nirentahan kong aircraft. "Nagrenta ka ng ano?" ulit ko kay Darlene. She just smiled at me, like how she used to tease me using her sweet face. "Nagrenta ako." ulit niya. "Nagrenta ka ng eroplano? Saan ka kumuha ng pera?" "Pera ko." Tipid na sagot niya. Aba'y parang namasahe lang siya galing Cubao ah! Ano na naman kaya ng trip nito? "I just paid it, may pera ako no, what do you think of me? Poor?" nagsisimula na naman itong magminaldita. Natawa ako sa mukha niya, oh god, how wish and missed this conversation with her. "You sure? Hindi ka humingi ng pera sa Kenneth na 'yon?" She pout h
Flinn's POV March 21. The date our baby born, our eldest, or union, our sweet little pea. Babae ang anak namin, at pinangalanan ko itong Beatriz Margeux Driblim. Isan malusog na batang babae na kamukhang-kamukha ko. Hawig nito lahat ng features ng mukha ko, but her eyes...her beatiful eyes are like her mother. Karga-karga ko ito sa oras na iyon habang tulog na tulog naman si Darlene. Hindi pa ito nagigising matapos ang delivery. Ang sabi ng doktor, hayaan lang muna namin siyang makapagpahinga. I decide to pamper and hold our newborn baby. Ang liit nito at ang lambot, kaya maingat ko itong binalot sa lampin habang ngayo'y tahimik na nakaupo at nakatingin sa payapa nitong pagtulog. Mayamaya pa ay may pumasok, ang mismong doktor. "Sir, you need to sign these papers," mga papeles 'yon para sa pagproseso ng hospital bills sa Hawaii. Nang mapirmahan iyon ay bumalik ako sa pag-alaga ng aking anak. "Hey, little munchkin, i'm your daddy. How are you?" Para akong sira sa mga oras na iyon
Flinn's POV Matapos ang pag-uusap namin sa venue ay hindi na rin kami nagtagal, minabuti nila ginoong Ullysis at ginang Magdalene na magkaroon kami ng family dinner. Pinaunlakan namin 'yon dahil gusto naming magkaroon kami ng magandang pag-uusap at paghilom sa mga sugat ng nakaraan. Tipid lang ang mga aksyon ko sa oras na iyon, ayokong magkaroon ng rason para ma-offend sila sa akin. That time, napili namin ang isang five-star cuisine restaurant. Tahimik kaming pumili sa menu ng aming makakain at nag-order. Nasa tabi ko si Darlene habang nasa harapan naman namin sina ginang Magdalene at ginoong Ullysis. "So, gusto naming malaman ang kalagayan ng anak namin sa poder mo, Flinn." Naunang sambit ni ginang Magdalene. "Nakakakain ba siya ng tama? Hindi 'yan kumakain ng isdang maya-maya. Ayaw niya rin ang talaba. Less protein, and more iron foods." Sabi naman ni ginoong Ullysis. "She likes to hot-compress her back, kapag mayroon siya, it will lessen the pain." Sabi naman ni ginang Magdal
Flinn's POV Nang mga sumunod na araw ay agad naming inasikaso ang aming pinaplanong kasal. Gusto rin kasi namin itong maging memorable at isabay na rin sa binyag ni Beatriz. Simple lang ang napili namin ni Darlene that time at hindi rin namin gusto ang bonggang celebration. Sabi pa nga ni Darlene, mas mabuting mag-ipon nalang kami para sa kinabukasan ni Beatriz sa darating na panahon. We don't want to use huge amounts of money, kung mayroon naman kaming paglalaanan sa hinaharap. Napag-usapan namin ni Darlene na sa tabing dagat lang ang venue ng aming kasal, gan'on din ang baptismal rights ni Beatriz. The concept is about sunset views, ang napili rin naming kulay ay creame at brown since iyon ang nagrerepresenta sa sinag ng araw, at takipsilim. "How about these? Maganda ba?" pinakita ni Darlene ang napiling sandals na susuotin niya. "It's great! Maganda! Lahat naman yata ng isuot mo, hon, maganda..." sabi ko pa rito. "Hmm, bolero!" ngisi pa niya saka umiling. "I'm just telling th
Flinn's POV I wake up early in the morning that day, it's almost six o'clock. It's my daily routine for my normal-CEO duty as we finally start our Ice Cream Shop in Hawaii. I am about to start my day with a hot fresh brewed coffee and a plain sandwich spread with mayonaise with cheese. After that, i'll take a walk to our peaceful veranda seeing the nice and bright view of ocean. I'll sit my favorite spot where i will start to open a magazine or a newspaper while drinking my stuff. Sa ganoong ayos naman ako masisilayan ni Darlene na ten minutes na mas late sa akin kung gumising. She will greet me a kiss and like our routine, uupo siya sa kandungan ko at titingin sa karagatan. She likes cuddling a lot, kaya hindi malayong masundan agad namin si Betariz dahil do'n. "How's your sleep?" tanong ni Darlene sa akin. "It's fine. How about you?" "Hmmm, nanaginip ako." "Ano naman ang napaginipan mo?" "Hinaharana mo raw ako." Ngisi pa nito saka nagpa-cute habang nahihiyang humilig sa balika
Darlene's POV Dahan-dahan kong iminulat ang aking paningin sa oras na iyon. Naramdaman ko ang kirot ng aking ulo. Nang masapo ko ito ay nandoon ang isang benda. It hurts like i was hitted with something hard, parang mahahati ito dahil sa sobrang sakit. "A-aray..." mahinang usal ko habang sapo iyon, doo'y napansin ko ang isang bulto ng tao sa aking paanan. It's dad, nag-aalala itong lumapit sa akin. "Darlene! Anak..." "Dad." Mahinang sambit ko. "How you feeling? May masakit ba sa'yo?" "Hmm, masakit po ang ulo ko..." sabi ko pa saka nilibot ang paningin sa kabuoan ng kwarto. "Nasaan si mom?" "She's coming, may binili lang siya sa labas." Sabi pa nito saka tila naiiyak na tumingin sa akin. "A-ano po...ang nangyari?" Nang marinig nila iyon ay tila nawalan ng kulay ang mukha ni dad. "Dad, bakit po ako nandito sa hospital?" "H-hindi mo naaalala ang nangyari?" Nagtaka ako sa sinasabi niya. Anong nangyari? Ang naalala ko lang naman ay pauwi na ako galing school, kakarating ko la
Darlene's POV "Bye, Candice. Salamat sa paghatid ha..." "Naku, walang anuman, Darlene. If gusto mo, sunduin na rin kita bukas, para sabay na tayo..." "Naku, baka nakakaabala na ako masyado sayo..." "No, it's nothing, nadadaanan naman kita eh." Ngiti pa nito sa akin. Nahihiya akong ngumiti saka dahan-dahang tumugon ng tango. "Sige." Mahinang sambit ko rito. "Sige, Darlene, good night, i will catch you tomorrow, sige, bye!" paalam na nito sa akin habang sinasarado na ang kaniyang bintana. Nakatayo lang ako sa oras na iyon sa balkonahe ng apartment ko habang hawak ang ice cream na binili niya sa akin. Kumaway ako sa papalayong kotse hanggang sa hindi ko na ito matanaw. Nang mga oras na iyon ay agad akong nagpunta sa pintuan at binuksan iyon gamit ang aking susi. Tahimik lang ang lugar na napili ni dad para sa akin, kaya ang tanging naririnig ko lang ngayon ay ang mga huni ng insekto sa paligid at ang paghampas ng alon sa karagatang medyo malayo sa apartment ko. Nagpatuloy ako sa s
Ten years run so fast and here thay are. Still continuing the family's tradition, ang pagbisita sa mga kamag-anak, mga pinsan o malalapit na pamilya para sa taunang selebrasyon ng Romero Clan. Sa taong iyon, nakashcedule ang pagbisita nina Cloud at Wendy sa Hawaii, papunta sila sa mag-anak na sina Darlene, Flinn at ang mga pinsan nilang sina Beatriz at Vio.PAGOD na iminulat ni Miggue ang sarili niya nang maramdaman ang mahinang pagtapik ni Mikee sa kaniya."C'mon, andito na tayo sa seaport. Let's go to the yacht.." Sabi pa ng kakambal niya habang bitbit ang kanilang mga gamit. Napahikab pa si Miggue habang inaayos ang buhok na noo'y parang si Sadako sa ayos.Halatang-halata na wala itong tulog dahil sa pag-gala nito kagabi. "Buttercup, are you fine?" Narinig pa nilang dalawa sa kanilang Inang si Windy. Tinutukoy nito si Miggue na noo'y wala sa ayos at halatang may tila jetlag na mukha."She's fine, mom. No worries." Agap naman ng kakambal niyang si Mikee."Oh well, paki-alalayan mo n
Flinn's POV Kinagabihan ay nagpatuloy kami sa isla, iyon din ang panahon para sa gaganaping pagtitipon ng elite bachelors sa larangan ng business, at saktong napasali ako sa rank as the greatest entrepreneur sa aking henerasyon. Nang mga oras na iyon ay nakahanda na kami ni Darlene para magtungo sa nasabing venue. Nang makapasok sa malawak na bulwagan ng St. Gaston's Venue hall ay hindi ko inaasahan ang sumunod na pangyayari. "Let's give him a massive applause, Mr. Flinn Duvant Driblim, the owner of Driblim Group of Companies." Dinig ko pa ang masigarbong palakpakan habang tinatawag ako sa entabladong iyon. Limang taon na ang nakakaraan mula nang mamulat ako sa kompanyang aking pinundar. Edad trenta y siete na ako ngayon at heto nga't isa nang propesyonal na pilantropo at negosyante. Nandito ako sa isang parangal para sa mga known bachelors ng Asia na may angking kahanga-hangang propesyon, at laking pasalamat ko dahil nabilang siya bilang number #5 bachelor or the year. Kasama ko
Darlene's POV Dad and mom surprise us a family vacation in Palau, para umano makabisita rin kami kay mommy X. Gusto rin naming puntahan ang sinasabi nilang Rampage Island. Kasama ko sina Flinn, si baby Vio at Beatriz. Nakahawak ako sa braso ni Flinn, pababa na kasi kami sa sinasakyang yate. Ilang oras din ang ginugol namin para maka punta sa nasabing isla. Nang makababa kami ay nasilayan ko ang naghahalong berde at asul na dagat habang kalmado naman ang hangin na sinabayan ng magandang sikat ng araw. Hawak ni Flinn ang baby namin habang ako nama'y hawak si Beatriz. Naka-assist din sa amin ang staff ng resorts at ang staff ng sinakyan naming yate. Nang maramdaman ko na ang buhanginan ay nasiyahan ako sa mainit-init na inaapakan. "Careful, hon." Sabi pa ni Flinn habang nakaalalay ang isang kamay sa beywang ko. "I'm fine." "Come on, hinihintay na nila tayo." Sabi pa nito saka nagtuloy-tuloy sa nasabing pagtitipon. Mula sa kinatatayuan namin ay nakita namin ang isang pavilion. Nakahile
Darlene's POV "I miss you so much, baby!" gigil kong pinapak ang pisngi ng anak ko saka ko pa niyakap nang mahigpit. "I miss you so much po mommy! Nami-miss ko rin po si kuya daddy!" sabi pa ng paslit. Ganoon din si sina Miggue at Mikee na mga pinsan ni Beatriz na nakipagsiksikan sa pagpapayakap kay Flinn. "I miss you tito! I miss you din po tita Darlene!" sabi pa ng mga paslit na hindi maawat kay Flinn. "Oh sya sya! Tama na 'yan, halina kayo rito, pagod sila sa biyahe, h'wag n'yong pagurin si tito...naku na mga bata ito!" saway pa ni nanay Flor na umupo sa sofa. Nasa mansyon kami ng mga Romero. "Oh nariyan na pala kayo, kamusta ang biyahe?" sabi pa ni tatay Berto na tumabi kay aling Flor, driver namin ito. "Naku po, masayang-masaya po." Lumapit si Flinn sa mga matatanda saka pa nagmano. Dahil d'on ay nagmano na rin ako sa mga matanda. Ang buhay sa pilipinas bilang may-ari ng Driblim Group of companies, limang taon din ang ginugol namin para palaguin ito. "Oh, tiyak kong pagod
Flinn's POV Nagising ako sa oras na iyon habang tanaw si Darlene. Hindi ko makapaniwala sa nangyari, nasa piling ko na rin siya sa wakas. Katabi ko siya sa huling araw namin sa paraisong iyon. Pinuno namin ng pagmamahalan ang lugar na iyon, kung saan sandali naming kinalimutan ang lahat ng aming problema, worries, regrets, and all those time that we're apart, the cold season is now over. Mayamaya pa ay nagmulat siya ng paningin saka ngumiti nang makitang nakatingin ako sa kaniya. "Good morning." She softly saids as her soft hands touch my face. "G-good morning, my wife." I claim to say it while kissing her forehead. I know that it's the right time to move on forward. "It's our last day here..." Tumango siya sa sinabi ko. "I can't wait to see Beatriz, Flinn." "She's finely perfect with them." Hinalikan niya ang kamay ko. "Thank you." Masuyo niyang sambit sa akin. "Hmmmm? Bakit?" "Thank you for not giving up on me, nanatili ka pa rin sa tabi ko." Ngiti pa nito sa akin. Sinukli
Darlene's POV "Ako ang asawa mo?" Hindi ako makapaniwala na sambit ko rito. "Yes. Ikaw ang asawa ko, hindi mo ako maalala dahil nadisgrasya ka, may anak na tayo, kasal ka sa akin...and we were a happy family before." Paliwanag naman ni Flinn sa akin. Nabigla ako sa sinabi niya, kaya ba magaan ang loob ko sa kaniya. Kaya ba nandito ako sa Hawaii, kaya rin ba nandito rin siya sa Hawaii? Alam ba ito nina dad at mom? Naghalu-halo na sa isipan ko ang mga posibilidad sa sandaling iyon. "Ikaw ang asawa ko?" ulit ko sa kaniya. "I am." Sabi niya saka muli akong siniil ng halik. Nagpaubaya rin ako sa sandaling iyon. Tila may mga sariling utak ang mga paa ko dahil hindi ko na napansing pumapasok na ako sa loob ng kwarto ko. Sa mga sandaling iyon ay hindi na namin hawak ang sandali, dahil parang may mga musikang nagsasabi sa amin na dapat namin iyong gawin. 'Oh dear god! Have mercy to me.' Sambit ko pa sa sandaling iyon. And i don't know how dumb i was because my body is moving submissivel
Darlene's POV Sa mga oras na iyon ay nakikita ko ang lungkot ni kuya Flinn. Parang ang bigat ng dinadala nitong problema, pero alam kong ayaw niya akong maapektuhan, mabilis niyang pinunasan ang luhang namumuo sa gilid ng kaniyang mata. Nahahabag ako sa sitwasyon niya. "Don't worry, kuya. Everything will fall into its place in the end. Tiwala ka lang..." Napangiti siya sa sinabi ko. "Thanks, Darlene." Binaling ko ang paningin sa daan. Payapa ang kalsadang tinatahak namin. Gano'n din ang mga sasakyang nakasunod sa amin at iilang sasakyan na nasa kabilang linya. The peaceful road lead us to open again the stereo. "Ilang oras pa ang biyahe natin?" tanong ko rito. "Mga tatlong oras pa." "Pumarada ka muna, kumain muna tayo saglit..." ngiti ko rito. Naisip ko kasing kunin ang mga pagkain na nasa likod. Isinilid ko kasi iyon sa malaking bagpack ko. "Nagugutom ka na ba?" tanong niya sa akin. "Medyo." I didn't hesitate to say it that time. "Hmm, sige." Sabi pa nito saka ipinarada an
Flinn's POV Nabigla ako sa oras na iyon, it's eight in the morning, and fuck! ngayon lang ako nagising! Hindi ko narinig ang alarm ko that time. Naku, i'm sure na naghihintay na si Darlene sa akin that time. Mabilis akong bumangon at nagpunta sa banyo. Tila nilipat ako ng hangin sa kamamadali, nagbihis din ako ng mga nakitang shirt at pants na naka-hanger lang sa kung saan. Nang pababa na ako sa hagdan ay saktong nakita ko ang bulto ng babaeng nag-press ng button sa buzzer. May monitor kasi doon at kung titingnan ko ito, naka-bagpack ito sa labas. She fucking walk at my house because i am late. "Naku!" nahihiyang kamot ko sa sariling ulo. Nang mapagbuksan ko siya ng pinto ay nahihiya siyang ngumiti. "Good morning." Unang bungad niya sa akin. "Good morning?" sabi ko pa saka nahihiyang ngumiti. "Sorry, hindi ako nakapaghintay, saka naiinip din ako sa bahay, kaya pinuntahan na kita." Sabi pa nito. "Ah, oo, it's my fault, sorry, ngayon lang din ako nagising, tara pasok ka..." yaya
Darlene's POV Nasa canteen kami ni Candice sa oras na iyon, bakante kami hanggang three o'clock. "Darlene, malapit na pala ang birtdhay mo, ano?" "Hmm? Paano mo nalaman?" pagtataka ko pa. "Hmm, heler? In-accept mo yata ako sa f******k no? Syempre nag-stalk na rin ako saglit..." sabi pa nito. "Ah, kaya pala." Wala sa isip na sambit ko. "Anong plano mo?" balik pa niyang tanong. "Hmm, i don't know. Siguro dito lang ako," response ko pa sa kaniya. "May naiisip ako..." ngiti nito sa akin. Naku, kung ano na naman ang iniisip nito. "Ano na naman?" Naiisip kong baka idawit na naman niya si Flinn sa pinaplano niya. Mapapatay talaga ako sa asawa n'on! "How about, doon ka na lang sa apartment ko, doon tayo mag-celebrate. I can bake you some cakes, marunong ako mag-bake." Yaya pa niya sa akin. Mabilis akong umiling. "Ayoko." "Hmm, pangit mo namang ka-bonding!" "I want to check the islands, siguro pupunta ako sa ibang parts ng Hawaii." "What? mag-ro-road trip ka? Isama mo ako..." in