Chapter 4 Wish

Flinn's POV

I don't know, pero sa t'wing pumupunta ako sa ice cream shop ay sumisigla ako. I even saw my face bloomed, na parang bumalik yata ang teenage days ko. At sa hindi malamang rason, mas excited na akong bumisita sa branch kong 'yon, dahil, every Tuesday ay pumupunta si Darlene doon para maglagi at doon magpalipas ng oras while doing her stuffs as student.

I knew that she is an art exhibit and photgraphy student here in Croatia, at gaya ko'y pinoy rin ito. Sakay ako sa aking sports car ngayon, dahil naayos na ito mula sa pagpapamodify ko ng gulong at ibang parte nito. I even spend around 5,000.00 US dollars just to modify it. I cursed a bit thinking of it.

Hanggang natatanaw ko na ang eskaktong lugar na 'yon at mabilis akong nag-park ng kotse sa harapan ng building at palundag na umalis sa pagkakaupo sa driver's seat.

I even grab my black leather jacket at isinuot iyon, at ang panghuli ay ang pagsuot ng itim kong shades. Pasimple ko pang inayos ang sarili habang sinimulan nang maglakad. As I enclosed myself to the building ay tanaw ko ang pagbati at pagyukod ng mga staffs ko roon. Nilinga-linga ko pa ang kabuuan ng establishment at parang nawala ang ngiti ko nang hindi makita ang babaeng kanina ko pa iniisip.

"Where is she?" Mariin ko pang sambit sa nakaharap na mga staffs.

"Boss, kasi po...tinanggap po siya ni madam Amalia as..."

"Hello," dinig ko pa sa kung sinong boses na iyon. It's her. And fuck?! Suot niya ang uniform ng ice cream shop ko.

"Anong..." Turo ko pa sa kaniya.

"I'm hired. Tinanggap ako ni Madam Amalia as part time cashier..." Ngiting-ngiti pa ito habang nakahawak sa magkabilang beywang ang kaniyang mga kamay. Dahil sa narinig ay mas lumawak pa ang ngiti ko.

Seems like the weather of fortune favors me.

"Really?" Taas-kilay ko pang paninigurado sakaniya. I even saw myself walking closely to her na parang hinihigop ako ng kanyang presensya. Kahit pa may pumapagitan sa amin na counter table ay dumukwang ako at nag-gesture na ilapit nang kaunti ang kanyang taenga, umayon naman si Darlene na noo'y naghihintay ng kung anong ibubulong ko sa kaniya.

"It fits you...and for that, can I have a date with you, after?" Sabi ko pa na tila nagtunog mandato kaysa maging isang tanong. Hinarap ko pa ulit si Darling at noo'y nakita ang mukha nitong nagkukulay kamatis nanaman.

Seriously, I loved how I teased her like this. Nakakatuwa kasing tingnan ang kanyang ekspresyon. Inosenteng-inosente. At dahil doon ay mas umiigting ang pagnanasa ko na maikama siya, soon. I am now turned on because of her innocence.

And after, I just let the time works habang ako nama'y ubod pasensyang naghintay na matapos ang working hours ni Darlene. Prente akong nakaupo sa loob ng aking opisina doon at nakaupo habang itinataas ang dalawa kong paa sa harapan ng table. I am busy looking Darlene in my CCTV monitor, lahat yata ng kilos niya ay binabasa ko. Kahit yata ang pagtawa niya sa mga kasamahan niya doon ay nire-rewind ko. Fuck I am. Hindi ko alam bakit ganoon ang impact niya sa akin.

Kahit nga ang paghaplos ko at paghawak sa kanyang balat ay tila isang droga na ang sarap ulit-ulitin. I slowly place my palm in my face at nag-iimagine ako ngayon sa kanyang malambot na balat.

Pumikit pa ako bahagya habang inaalala ang kanyang mapupungay na mga mata, ang mga matang tila hindi ako magsasawang tingnan.

Her scent, her perfect figured face, her skin, her eyes, and her...kissable lips.

"Fuck!" Sambit ko pa dahil hindi ko maiwasang mag-init ng katawan, habang damang-dama ko ang paninigas ng bagay na mayroon ako sa aking ibaba. Para itong buwitre na sabik na sabik na lapain ang gaya ni Darling, ang maamong kuneho na gaya ni Darlene.

Yeah. I know her name, but I prefer to call her darling...dahil bagay naman sa kanya iyon.

Lumipas ang tatlong oras at ngayon nga'y alas syete na ng gabi. Sa hindi malamang rason ay napakasaya ko habang ngayo'y nakasakay na sa kotse...kasama si Darlene.

"Saan naman tayo pupunta?" Inosenteng tanong nito sa akin.

Ngumisi lang ako at noo'y kinindatan sya. "Don't worry, saglit lang tayo..." I tease her with my daredevil smile. Mas ikinatuwa ko pa ang mukha nya ngayon dahil nag gesture pa siya ng sign of a cross sa dibdib niya. I can sense na tense na tense ito sa presensya ko, but damn...I really like to see her in this way. Nakakadagdag libog sa katawan. We drive the specific way, at iyon nga'y narating namin ang peak ng Croatia mountain.

Sakto dahil maganda ang gabi ngayon. Mabuti't nadaaanan namin ang iilang picka-picka snack house kanina sa daan at iilang beverage na binili ko na rin doon. I slowly park my car to the ground and there, hinayaan kong mamangha si Darlene sa nakikitang tanawin.

"Wow. Ang ganda!" Bulalas pa nito sa kawalan while looking to the stary night, the beautiful heavenly night full of stars.

"You like it?" tanong ko pa habang inilapag ko sa bumper ng sasakyan ko ang mga pagkain at inumin na binili namin. Marahan ko pang isinandal ang katawan at nag bukas ng canned drink. Tumango-tango lang si Darlene na noo'y nakatingala pa rin sa kalangitan.

"Don't worry, magpapakita rin sila." Makahulugan ko pang sambit sa dalaga na noo'y nakaharap sa gawi ko suot ang nagtatakang mukha.

"Ha?" rinig ko pa sa kaniya.

"Just wait," sabay pagpag ng kamay ko sa aking tabi na nagsasabing umupo siya sa pwestong tinutukoy ko. Slowly, she responded and now, she place herself next to mine. Iniabot ko pa ang canned drink at ang in-order naming foods. Sabay kaming kumakain habang nakaupo sa harapan ng aking sasakyan dito sa lugar kung saan tanging ang kalangitan lamang ang natatanaw namin.

Ang malawak na kalangitan na puno ng mga bituin. Hanggang nakita ko pa ang bagay na iyon at mabilis na tinapik si Darlene.

"There!" Sabi ko pa while pointing those things.

"Wow!" Narinig ko pa sa kanya na noo'y biglang pumikit.

"What are you doing?" Takang sabi ko pa.

"Shh, I'm making a wish. Magwish ka rin, dali!" sabi pa nito sa akin while closing her eyes.

Wish? Magwi-wish sa isang falling meteor? But dahil sabi nga niya, eh, sinunod ko naman. I slowly closed my eyes and murmur my greatest wish.

"If what is right, let it be," mahinang usal ko pa na noo'y ibinuka ang mga mata sa kalangitang tumatabon sa aming dalawa ni Darlene. I hope...and wait it to be come true.

Sana.

At kasabay ng paglingon ni Darlene sa akin ay siyang pagkislap ng meteor na iyon sa kalangitan.