Darlene's POVHindi ako makatulog sa kaiisip kay Flinn. Nasa banyo ako. Hawak ko ngayon ang mobile phone, nagdadalawang-isip ako kung paano kokontakin ito. Naalala ko na may numero ako ni maam Amalia, kaya agad ko itong minensahe. Hindi naman nagtagal at nag-reply naman siya. Tinatanong ko kung may numero ba siya kay Flinn. Mabuti na lang at nagreply ito. Nang makuha ang numero ay nakita kong magkaiba iyon sa tinatawagan ko, kaya siguro hindi ito sumasagot. I exhale a bit, and type the number. Pinindot ko ang call button at noo'y narinig na nag-ring ito. Sumilay sa mukha ko ang saya. Hindi ko maintindihan kung bakit ang lakas ng impact sa sistema ko si Flinn. Until I heard that familiar voice. "Hello, who's this?" "Flinn," halos paos na boses ko pang sambit sa kabilang linya. I know it's him. I can hear his baritone cold voice that always soothes my ears. Bahagya pa kaming nakiramdam sa isa't-isa. At sa oras na iyon ay pinakawalan ko na ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Nalu
Flinn's POVSakay ako ng kotse ni mang Tancio habang binabagtas ang daan papunta sa sa mansion ng mga Romero. Ang sinabi ko lang sa matanda'y gagamitin ko muna ang kotse niya para bisitahin ang dating kaibigan. Mas mabuti na rin kasing walang masangkot sa gagawin kong ito. Nang marating ko ang mansion ay agad kong ipi-nark ang sasakyan sa kanilang malawak na garahe. Mabuti at naalala ko pa ang sinabing address noon ni papa kaya naman hindi ako nahirapang pumunta. Salamat na rin at gumagana rin pala dito ang GPRS o Google Map para sa madaliang route sa highway shortcuts. Pababa pa lang ako sa sasakyan ay may sumalubong na sa aking mga kasambahay nila. Magiliw nila akong binati at gaya sa Croatia ay para akong hari na kailangang gabayan sa anumang paraan. Nakayukod ang mga ito habang ako nama'y galanteng inayos ang aking coat habang ang nag-iiwang ingay ng sapatos ko ang pumalibot sa eksenang iyon. Suot ko ang black business attire suit habang nakasleek cut ang aking buhok. Bahagya k
Flinn's POVNot a Driblim! It seemed I was hitted by a bullet. Masakit pa ang huling sinabi ng ama ni Darlene kaysa sa inaasahan ko. Dama ko pa ang masakit na parteng iyon. Ang partikular na bahagi ng aking dibdib. The hurt is getting into my nerves. "You can't do that Tito, Darlene is pregnant, and he is the father." Sunshine explode the bomb. Sa sinabi niya'y awtomatikong dinambahan ako ni Tito Ullysis at pinagsusuntok. He hit me to my head, his fist is like a hammer to my face. My body hit the ground, I was no strength to oppose, besides, wala ako sa katinuan sa oras na iyon. Kinakaykay ng utak ko, kung ano ang sinabi kanina ni Sunshine, hindi ko pa mairehistro ang sinabi niya. "Stop it Ullysis! Ullysis!" awat ni ginoong Storm, gayon din si Sunshine. "Papa! Tama na ho!" awat naman ni Darlene na niyakap ako. Sinusubukang ibalandra ang sarili, upang hindi ako masaktan. "Halika rito!" hinatak palayo ni Tito si Darlene, matapos n'on ay pinatayo niya ako gamit ang lukot na kwelyon
Darlene's POVHabol-hininga ako habang tinatahak ang daan papunta sa kabilang bayan. Dala ko lang ang iisang bag. Dala ko ang passport, cards at iba pang gamit ko for travel purpose. Hindi ko talaga alam ang gagawin, I know na hindi magtatagal ay mahahanap ako nila papa at Tito. I don't know where to go. Iisa lang nasa isip ko sa oras na 'yon, ang makita si Flinn. He must meet me where I am now. Agad ko siyang tinawagan kanina habang nasa byahe ako, but he's out in service. So, ngayon nga'y makikitawag ako isang tindahan, mabuti na lang at may natitira pa akong pera para pambayad. "Thanks god," hawak ko sa fifty pesos na bill. Agad akong kumatok sa tindahan, nakita agad ako ng aleng matanda. "Oh hija, anong sa'tin?"Ngumiti ako saka kemeng tinuro ang telepono. I know the landline number of Flinn, nandoon sa kapirasong papel ang lahat ng contacts ko, including him. "Sampung piso kada minuto," tipid na sambit nito. I smiled back as she reach me the phone. Nagbayad na ako. "Five mi
Flinn's POV"Naglayas ka?" naitanong ko kay Darlene, she seemed serious. Dala na niya ang kaniyang kagamitan. I looked at her twice, blinking my eyes to sure the things I'm looking. Hindi nga ito nagbibiro. Matapos makumpirma ang gusto nito, nasa pag-iisip ako kung paano ko ito maha-handle ng tama. It's beyond serious, malamang ay ha-huntingin ako ng ama nito. "Let's go, I want to take you back.""No! I don't want!""Darlene, listen..." "Ayoko, Flinn, please. I want to be with you, nagdadalang-tao ako. You're the father of this child, and I don't want to be alone raising it, can't you understand? I need you." Natigilan ako sa sinabi ni Darlene, nahimasmasan ako. Nag-isip. I must do something, kasama ko ang informer ko this time so I tried to roam my sight, nang makita ko siya ay kinawayan ko ito. "Dude." Kaway ko kay Bon. Lumapit ito. Tahimik itong tumingin sa amin. "Where's the nearest church here?""Why?" takang tanong ni Bon. Inayos pa nito ang suot na long sleeve. "I need
Ullysis POV"Darlene!" sigaw ko pa sa mga bultong katawan na nakatayo sa harapan ng altar na iyon. Hindi ako nagkakamali, it's them! Galit na galit ako habang tanaw nag pagkakayakap ni Flinn kay Darlene. Wala sa pamilyang Romero ang gagawa ng kabulastugang gaya ng ginagawa ngayon ni Darlene. Nagagalit ako sa maraming rason. Una, pinagkatiwalaan ko si Darlene na makapagtapos sa kinuhang kurso sa Croatia kahit pa labag iyon sa loob ko. Dahil ang gusto ko sana para sa kanya ay mag take-over agad sa pagiging acting CEO ng Romero Industry, pero dahil na rin sa katigasan ng ulo nito'y napapayag niya kaming dalawa ng ina niya na magsimula lang muna ito sa staff production at maintenance photography doon sa Harrison Modelling Corporation, ang isa sa lower company ng Romero Industry. Sa pangalawang rason naman ay nagagagalit ako sa lalaking si Flinn, dahil kabilin-bilinan ko na alagaan para sa amin si Darlene, pero't heto nga't nalaman naming nabuntis pala niya ito sa Croatia. Idagdag pa an
Warning : Mainit, Nakakapaso. Spg Alert! Flinn POV"Go!" Dinig ko pang sambit ni Tito Ullysis sa sa aming dalawa ni Darlene. Is this for real? Pinapalaya na niya ba kaming dalawa ni Darlene sa anino nilang mga Romero? "But just...Please..don't hurt my daughter, Flinn." Sambit pa nito sa amin na may makahulugang tingin partikular sa aking mga mata. "I wont," pinal ko pang sambit bago tinalikuran ang bultong anyo ni tito Ullysis. Hila-hila na ako ni Darlene na noo'y mas mabilis pa ang takbo sa akin papalayo sa lugar na iyon. Hindi namin alintana ang dilim ng gabi at ang hindi masilayang daan. Naiwan na namin sa lugar na iyon ang kotse't motorsiklo ni Darlene. Gamit lamang namin ngayon ang aming mga paa sa pagtahak ng kung saang lugar na pwede naming matakasan. Bitbit ko pa ang mga bag namin habang ang kanang kamay ko naman ay hilahila ni Darlene. Nakaabot na kami sa kalayuan at doo'y hingal na huminto pansamantala habang inuukopa pa namin ang aming mga dibdib ng hangin dahil sa mabi
Flinn's POV Nagising na lang ako sa sensasyong nararamdaman. Kapwa kami hubad ni Darlene sa kabuuan ng lugar na iyon. Yakap-yakap ko pa ito habang noo'y mahimbing na natutulog sa aking bisig. Damn! I even saw that marks in her entire body. Nagi-guilty ako sa ginawang karahasan sa kanya, kaya naman napakagat labi ako habang masuyong hinahaplos ang kanyang mala-anghel na mukha. Damn again! Never in my entire identity makes me feel this way. Ang isang mafia boss ng Croatia ay ngayo'y walang kalaban laban sa nakakahumaling na ka-inosentehan ni Darlene. Her ethereal beauty is such a living example of Venus. I clearly see her perfect-shaped lips na kagabi ko lang kadaupang palad, damn! How it tempts me, as if it's waiting for my lips to land and seal some kisses again. Her perfect arc of brows seems so sweet, kahit pa madalas tinataasan niya ako ng kilay, but still it makes her more seductively beautiful. Her playful cheeks na kay sarap himasin at hagkan. Ang pisngi na halos kumuk
Ten years run so fast and here thay are. Still continuing the family's tradition, ang pagbisita sa mga kamag-anak, mga pinsan o malalapit na pamilya para sa taunang selebrasyon ng Romero Clan. Sa taong iyon, nakashcedule ang pagbisita nina Cloud at Wendy sa Hawaii, papunta sila sa mag-anak na sina Darlene, Flinn at ang mga pinsan nilang sina Beatriz at Vio.PAGOD na iminulat ni Miggue ang sarili niya nang maramdaman ang mahinang pagtapik ni Mikee sa kaniya."C'mon, andito na tayo sa seaport. Let's go to the yacht.." Sabi pa ng kakambal niya habang bitbit ang kanilang mga gamit. Napahikab pa si Miggue habang inaayos ang buhok na noo'y parang si Sadako sa ayos.Halatang-halata na wala itong tulog dahil sa pag-gala nito kagabi. "Buttercup, are you fine?" Narinig pa nilang dalawa sa kanilang Inang si Windy. Tinutukoy nito si Miggue na noo'y wala sa ayos at halatang may tila jetlag na mukha."She's fine, mom. No worries." Agap naman ng kakambal niyang si Mikee."Oh well, paki-alalayan mo n
Flinn's POV Kinagabihan ay nagpatuloy kami sa isla, iyon din ang panahon para sa gaganaping pagtitipon ng elite bachelors sa larangan ng business, at saktong napasali ako sa rank as the greatest entrepreneur sa aking henerasyon. Nang mga oras na iyon ay nakahanda na kami ni Darlene para magtungo sa nasabing venue. Nang makapasok sa malawak na bulwagan ng St. Gaston's Venue hall ay hindi ko inaasahan ang sumunod na pangyayari. "Let's give him a massive applause, Mr. Flinn Duvant Driblim, the owner of Driblim Group of Companies." Dinig ko pa ang masigarbong palakpakan habang tinatawag ako sa entabladong iyon. Limang taon na ang nakakaraan mula nang mamulat ako sa kompanyang aking pinundar. Edad trenta y siete na ako ngayon at heto nga't isa nang propesyonal na pilantropo at negosyante. Nandito ako sa isang parangal para sa mga known bachelors ng Asia na may angking kahanga-hangang propesyon, at laking pasalamat ko dahil nabilang siya bilang number #5 bachelor or the year. Kasama ko
Darlene's POV Dad and mom surprise us a family vacation in Palau, para umano makabisita rin kami kay mommy X. Gusto rin naming puntahan ang sinasabi nilang Rampage Island. Kasama ko sina Flinn, si baby Vio at Beatriz. Nakahawak ako sa braso ni Flinn, pababa na kasi kami sa sinasakyang yate. Ilang oras din ang ginugol namin para maka punta sa nasabing isla. Nang makababa kami ay nasilayan ko ang naghahalong berde at asul na dagat habang kalmado naman ang hangin na sinabayan ng magandang sikat ng araw. Hawak ni Flinn ang baby namin habang ako nama'y hawak si Beatriz. Naka-assist din sa amin ang staff ng resorts at ang staff ng sinakyan naming yate. Nang maramdaman ko na ang buhanginan ay nasiyahan ako sa mainit-init na inaapakan. "Careful, hon." Sabi pa ni Flinn habang nakaalalay ang isang kamay sa beywang ko. "I'm fine." "Come on, hinihintay na nila tayo." Sabi pa nito saka nagtuloy-tuloy sa nasabing pagtitipon. Mula sa kinatatayuan namin ay nakita namin ang isang pavilion. Nakahile
Darlene's POV "I miss you so much, baby!" gigil kong pinapak ang pisngi ng anak ko saka ko pa niyakap nang mahigpit. "I miss you so much po mommy! Nami-miss ko rin po si kuya daddy!" sabi pa ng paslit. Ganoon din si sina Miggue at Mikee na mga pinsan ni Beatriz na nakipagsiksikan sa pagpapayakap kay Flinn. "I miss you tito! I miss you din po tita Darlene!" sabi pa ng mga paslit na hindi maawat kay Flinn. "Oh sya sya! Tama na 'yan, halina kayo rito, pagod sila sa biyahe, h'wag n'yong pagurin si tito...naku na mga bata ito!" saway pa ni nanay Flor na umupo sa sofa. Nasa mansyon kami ng mga Romero. "Oh nariyan na pala kayo, kamusta ang biyahe?" sabi pa ni tatay Berto na tumabi kay aling Flor, driver namin ito. "Naku po, masayang-masaya po." Lumapit si Flinn sa mga matatanda saka pa nagmano. Dahil d'on ay nagmano na rin ako sa mga matanda. Ang buhay sa pilipinas bilang may-ari ng Driblim Group of companies, limang taon din ang ginugol namin para palaguin ito. "Oh, tiyak kong pagod
Flinn's POV Nagising ako sa oras na iyon habang tanaw si Darlene. Hindi ko makapaniwala sa nangyari, nasa piling ko na rin siya sa wakas. Katabi ko siya sa huling araw namin sa paraisong iyon. Pinuno namin ng pagmamahalan ang lugar na iyon, kung saan sandali naming kinalimutan ang lahat ng aming problema, worries, regrets, and all those time that we're apart, the cold season is now over. Mayamaya pa ay nagmulat siya ng paningin saka ngumiti nang makitang nakatingin ako sa kaniya. "Good morning." She softly saids as her soft hands touch my face. "G-good morning, my wife." I claim to say it while kissing her forehead. I know that it's the right time to move on forward. "It's our last day here..." Tumango siya sa sinabi ko. "I can't wait to see Beatriz, Flinn." "She's finely perfect with them." Hinalikan niya ang kamay ko. "Thank you." Masuyo niyang sambit sa akin. "Hmmmm? Bakit?" "Thank you for not giving up on me, nanatili ka pa rin sa tabi ko." Ngiti pa nito sa akin. Sinukli
Darlene's POV "Ako ang asawa mo?" Hindi ako makapaniwala na sambit ko rito. "Yes. Ikaw ang asawa ko, hindi mo ako maalala dahil nadisgrasya ka, may anak na tayo, kasal ka sa akin...and we were a happy family before." Paliwanag naman ni Flinn sa akin. Nabigla ako sa sinabi niya, kaya ba magaan ang loob ko sa kaniya. Kaya ba nandito ako sa Hawaii, kaya rin ba nandito rin siya sa Hawaii? Alam ba ito nina dad at mom? Naghalu-halo na sa isipan ko ang mga posibilidad sa sandaling iyon. "Ikaw ang asawa ko?" ulit ko sa kaniya. "I am." Sabi niya saka muli akong siniil ng halik. Nagpaubaya rin ako sa sandaling iyon. Tila may mga sariling utak ang mga paa ko dahil hindi ko na napansing pumapasok na ako sa loob ng kwarto ko. Sa mga sandaling iyon ay hindi na namin hawak ang sandali, dahil parang may mga musikang nagsasabi sa amin na dapat namin iyong gawin. 'Oh dear god! Have mercy to me.' Sambit ko pa sa sandaling iyon. And i don't know how dumb i was because my body is moving submissivel
Darlene's POV Sa mga oras na iyon ay nakikita ko ang lungkot ni kuya Flinn. Parang ang bigat ng dinadala nitong problema, pero alam kong ayaw niya akong maapektuhan, mabilis niyang pinunasan ang luhang namumuo sa gilid ng kaniyang mata. Nahahabag ako sa sitwasyon niya. "Don't worry, kuya. Everything will fall into its place in the end. Tiwala ka lang..." Napangiti siya sa sinabi ko. "Thanks, Darlene." Binaling ko ang paningin sa daan. Payapa ang kalsadang tinatahak namin. Gano'n din ang mga sasakyang nakasunod sa amin at iilang sasakyan na nasa kabilang linya. The peaceful road lead us to open again the stereo. "Ilang oras pa ang biyahe natin?" tanong ko rito. "Mga tatlong oras pa." "Pumarada ka muna, kumain muna tayo saglit..." ngiti ko rito. Naisip ko kasing kunin ang mga pagkain na nasa likod. Isinilid ko kasi iyon sa malaking bagpack ko. "Nagugutom ka na ba?" tanong niya sa akin. "Medyo." I didn't hesitate to say it that time. "Hmm, sige." Sabi pa nito saka ipinarada an
Flinn's POV Nabigla ako sa oras na iyon, it's eight in the morning, and fuck! ngayon lang ako nagising! Hindi ko narinig ang alarm ko that time. Naku, i'm sure na naghihintay na si Darlene sa akin that time. Mabilis akong bumangon at nagpunta sa banyo. Tila nilipat ako ng hangin sa kamamadali, nagbihis din ako ng mga nakitang shirt at pants na naka-hanger lang sa kung saan. Nang pababa na ako sa hagdan ay saktong nakita ko ang bulto ng babaeng nag-press ng button sa buzzer. May monitor kasi doon at kung titingnan ko ito, naka-bagpack ito sa labas. She fucking walk at my house because i am late. "Naku!" nahihiyang kamot ko sa sariling ulo. Nang mapagbuksan ko siya ng pinto ay nahihiya siyang ngumiti. "Good morning." Unang bungad niya sa akin. "Good morning?" sabi ko pa saka nahihiyang ngumiti. "Sorry, hindi ako nakapaghintay, saka naiinip din ako sa bahay, kaya pinuntahan na kita." Sabi pa nito. "Ah, oo, it's my fault, sorry, ngayon lang din ako nagising, tara pasok ka..." yaya
Darlene's POV Nasa canteen kami ni Candice sa oras na iyon, bakante kami hanggang three o'clock. "Darlene, malapit na pala ang birtdhay mo, ano?" "Hmm? Paano mo nalaman?" pagtataka ko pa. "Hmm, heler? In-accept mo yata ako sa f******k no? Syempre nag-stalk na rin ako saglit..." sabi pa nito. "Ah, kaya pala." Wala sa isip na sambit ko. "Anong plano mo?" balik pa niyang tanong. "Hmm, i don't know. Siguro dito lang ako," response ko pa sa kaniya. "May naiisip ako..." ngiti nito sa akin. Naku, kung ano na naman ang iniisip nito. "Ano na naman?" Naiisip kong baka idawit na naman niya si Flinn sa pinaplano niya. Mapapatay talaga ako sa asawa n'on! "How about, doon ka na lang sa apartment ko, doon tayo mag-celebrate. I can bake you some cakes, marunong ako mag-bake." Yaya pa niya sa akin. Mabilis akong umiling. "Ayoko." "Hmm, pangit mo namang ka-bonding!" "I want to check the islands, siguro pupunta ako sa ibang parts ng Hawaii." "What? mag-ro-road trip ka? Isama mo ako..." in