Flinn's POVDahan-dahan akong bumaba ng kotse at nagtungo sa gate ng bahay na iyon. Walang ilaw at malamang wala ring tao doon. I tried to sneak in, but my conscience is still tearing me apart. Dinamdam ko ang lamig ng ulan sa gabing iyon. Gusto kong makita si Darlene. Gusto kong yakapin siya. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko habang tanaw ang mansion na iyon. I waited somehow, as i gain my energy. Ubod-lakas akong sumigaw."Darlene! Darlene! Please..." inulit-ulit ko iyon saka muling sumigaw sa may gate. Nagbabakasakali ako na nandoon siya. Mayamaya pa ay nakita kong lumiwanag ang silid na kaharap sa may gate. Nasa ikalawang palapag iyon. Ilang sandali pa'y may nakita akong matandang babae. Sumilip ito sa'kin at mabilis na sumilid agad. Ilang saglit ay nakita kong kasama na nito ang pamilyar na mukha ni Darlene. Gulat ang mukha nito sa oras na iyon. Nakikita ko ang pag-aalala sa kaniyang mukha."Darlene..." tawag ko pa."B-bakit ka nandito? Please, Flinn, umalis ka na!" "Ayok
Flinn's POVKinabukasan ay nagising ako na blangko ang isipan, hindi ko alam ang gagawin sa oras na iyon. Ni hindi ko nga alam kung paano lumabas sa kwarto at makihalubilo sa pamilyang dapat na kamuhian ako."Bahala na," sabi ko pa saka dahan-dahang tumayo. Kung may natitira akong kapal sa mukha ay iyon na huling beses na gagawin ko 'to.Daha-dahan akong lumabas saka tiningnan ang kabuuan ng mansion, malawak ang salas nito at marangya ang lahat ng mwebles at palamuti sa lahat ng banda. Sumisigaw sa kabuoan ng mansion ang pagiging aristokrata ng mga Romero.Nang magawi ako sa kusina ay nakita ko ang iilang kasambahay na abalang naghahanda ng makakain."Naku, good morning, sir. Gising na po pala kayo..." Bati ng medyo matandang kasambahay, tingin ko'y ito ang mayordoma ng bahay."Good morning po." Magalang na sambit ko."Naku, sir. Maagang umalis sina sir Ullysis at maam Magdalene, pinapasabi po sa inyo na dumito ka raw muna habang wala sila, yaman din naman at naririto na rin po kayo,
Flinn's POV Kinagabihan, naisipan kong gumawa ng isang pakulo. Nagtulong-tulong kami nila manang na gawin ang bagay na iyon. Katunayan, nang matapos kami sa dinner ay nag-usap kami saglit sa likod bahay. Mabuti na lang at may marunong na gumawa sa pinapagawa ko. Kasabwat ko silang lahat that time, pati na rin ang mga driver. Pumatak ang alas-otso y medya ng gabi, saka isinagawa na namin ang naisip na palabas. Tulong-tulong sila para makumbinse si Darlene na pumunta sa balcony at nang makita ang gagawin kong paghaharana. Manang told me that being in Filipino culturem the decent way to court a woman is by making a song and offering it through 'Harana', ang sabi pa nga ng mga driver sa akin. Nasa kulutura na raw ng pilipino ang paghaharana sa mga babaeng nagugustuhan nila. I made it very clear, na gusto kong maranasan ang sandaling gaya nito. Naging mapusok man ako kay Darlene noon, gusto kong iparanas sa kaniya na kahit kasal na kami nang 'di inaasahan at wala sa plano, gusto ko pa r
Flinn's POVTanaw ko ang payapang mukha ni Darlene sa oras na iyon, mahimbing na itong natutulog at halatang pagod dahil sa kakaiyak. Binigyan ko sila ng oras na mag-usap na mag-anak. Gusto ko silang magkaroon ng masinsinang pag-uusap lalo pa ngayon na nawalan si Darlene ng isang mahalagang tao na masasandalan."Sleep tight, Darlene. The world doesn't deserve your innocence..." napatiim-bagang na sambit ko habang nag-iisip ng pwedeng gawin. Alam kong ako ang pakay nila Amalia. Nag-uumpisa na silang makipaglaro. Hindi sila titigil hangga't hindi ako bumabalik sa poder nila, kaya kahit masakit man ang gagawin ko, kailangan kong makipagkita sa kanila, at uunahin ko na ang mismong tao na nakita ko kanina, si Amalia.Bago ako umalis ay mataman kong tiningnan si Darlene at dahan-dahang hinagkan sa noo."I'm sorry. I have to go..." Bago ko tuluyang tinahak ang pintuan at lumabas.Mabibigat ang mga yabag ko sa sandaling iyon. Katunayan, nakita ko sa may salas ang pigura ni Ginoong Ullysis, n
Flinn's POV"I ned your help..." sabi ko pa sa CCTV na nasa aking harapan. Hindi ako nagkakamali, she is now recording me, nakita ko kung paano gumalaw ang CCTV na tila zino-zoom in ang mukha ko. All of a sudden ay nakita ko na lang sa mismong monitor ang mukha ko. Like she is playing tricks with me. That i do nothing but play crazy and useless right now."Yes?" narinig ko ang boses na iyon. Boses babae at nakakaakit ito sa pandinig. Hindi ko alam kung saan haharap, kung sa monitor ba o sa mismong CCTV na nasa harapan ko."I need your help," ulit ko pa."And who are you to request me like that?" may halong sarkastiko ang tono nito."I am somewhat...a part from you." Sa sinabi ko'y hindi ito umimik. Nakiramdam lang ako. Ni hindi rin ako nagsalita sa oras na iyon, i am just guessing what's next and concentrating in that piece of CCTV."I don't know you." Tipid na sambit niya."But, i know you." Dugtong ko naman dito."Get out right now, you're delaying my business...""You'll regret if
Flinn's POV Nanatili ako sa kinatatayuan sa sandaling iyon. Nasa isipan ko pa rin ang lahat, the truth is still ringing in my head, telling me to hate her as much as she abandoned me all this time. But my ego is quiet, binabalanse ko kung ano ang dapat na maging reaksyon sa sandaling iyon. "Flinn..." tawag niya sa pangalan ko. I remain my teeth gritted. Hindi ako sumagot. I just look at her wearing my accusing eyes. "I can help you, but..." she hold back her tears not to fall by wiping a bit in the edge of her eyes. "No one can't know that you're my son." Sa sinabi niyang iyon ay parang mas dumiin ang punyal na nakatarak sa puso ko. How inconsiderate she is? Hindi niya ako gustong makilala na anak niya? Bakit? Ikinakahiya niya ba ako? I remain silent with my thoughts. "Makinig ka...ginagawa ko 'to para..." "There's no need to explain." I interupt and moved on in our topic. "Flinn..." "Just tell me what to do, where should i meet my...father?" medyo nag-aalinlangan kong sambit
Flinn's POVNang makarating na ako sa presinto ay agad kong inilapag ang babaeng nakabasag sa salamin ng sasakyan ko. With my presence, tired body, inconvenience and drained energy, wala ako sa mood para makipag-deal sa sinuman that time."Take her." Utos ko pa sa pulis na nandoon. Halatang nagulat ito. "Ano pong kasalanan ng babaeng ito, sir?" medyo hesistant na tanong ng pulis, nakaharap ito sa computer niya."She broke my car's window. Intensionally." Reklamo ko pa.Wala namang sagot o reaksyon sa panig ng babae, parang gusto rin yata nitong magpakulong."Take her inside...she must be jailed.""Fine, take me." Paubaya na sambit ng babaeng 'yon."Crazy..." sabi ko sa mababang boses. Kung anong hinhin ng pagmumukha nito'y kabaliktaran naman ng pananalita nito."Whatever." She even rolled her eyes."Aba'y ma-attitude 'tong babaeng 'to, ah!" anas naman ng pulis na nanggigigil na rin sa babae."I will call someone. They will freed me here, by the way. I have the right to remain silent.
Flinn's POVKanina pa kami tahimik sa kotse sa oras na 'yon, nakisakay na ako kina Aries at heto nga't naririndi ako sa boses ng babaeng talak ng talak sa gilid ko. "You know what, Aries, this man almost destroy my life." Irap pa ni Candice. "Hoy? Anong destroy? Ikaw nga naka-destroy sa kotse ko!" "Shut up, the nerve of you!" sigaw niya."Hey, enough, you two. Para kayong aso't pusa." Sita naman ni Aries na naalibadbaran na rin sa amin. "I don't like this douchebag!" nguso pa ni Candice sa akin. "F-ck." Mahinang sambit ko sa sarili habang kuyom ang sariling kamao. Kung hindi lang talaga 'to babae, kanina ko na 'to inupakan. "Alright, malapit na tayo Candice, don't worry." Sabi pa ni Aries sa amin. Kibit-balikat na umusog sa kabilang banda si Candice at tumahimik na rin sa wakas. Ilang sandali pa ay nakita na namin ang isang matayog na building. Doon yata ang address ng babaeng parrot na ito.Nang makababa siya sa kotse ay laking ginhawa ang naramdaman ko, kung hindi lang talaga
Ten years run so fast and here thay are. Still continuing the family's tradition, ang pagbisita sa mga kamag-anak, mga pinsan o malalapit na pamilya para sa taunang selebrasyon ng Romero Clan. Sa taong iyon, nakashcedule ang pagbisita nina Cloud at Wendy sa Hawaii, papunta sila sa mag-anak na sina Darlene, Flinn at ang mga pinsan nilang sina Beatriz at Vio.PAGOD na iminulat ni Miggue ang sarili niya nang maramdaman ang mahinang pagtapik ni Mikee sa kaniya."C'mon, andito na tayo sa seaport. Let's go to the yacht.." Sabi pa ng kakambal niya habang bitbit ang kanilang mga gamit. Napahikab pa si Miggue habang inaayos ang buhok na noo'y parang si Sadako sa ayos.Halatang-halata na wala itong tulog dahil sa pag-gala nito kagabi. "Buttercup, are you fine?" Narinig pa nilang dalawa sa kanilang Inang si Windy. Tinutukoy nito si Miggue na noo'y wala sa ayos at halatang may tila jetlag na mukha."She's fine, mom. No worries." Agap naman ng kakambal niyang si Mikee."Oh well, paki-alalayan mo n
Flinn's POV Kinagabihan ay nagpatuloy kami sa isla, iyon din ang panahon para sa gaganaping pagtitipon ng elite bachelors sa larangan ng business, at saktong napasali ako sa rank as the greatest entrepreneur sa aking henerasyon. Nang mga oras na iyon ay nakahanda na kami ni Darlene para magtungo sa nasabing venue. Nang makapasok sa malawak na bulwagan ng St. Gaston's Venue hall ay hindi ko inaasahan ang sumunod na pangyayari. "Let's give him a massive applause, Mr. Flinn Duvant Driblim, the owner of Driblim Group of Companies." Dinig ko pa ang masigarbong palakpakan habang tinatawag ako sa entabladong iyon. Limang taon na ang nakakaraan mula nang mamulat ako sa kompanyang aking pinundar. Edad trenta y siete na ako ngayon at heto nga't isa nang propesyonal na pilantropo at negosyante. Nandito ako sa isang parangal para sa mga known bachelors ng Asia na may angking kahanga-hangang propesyon, at laking pasalamat ko dahil nabilang siya bilang number #5 bachelor or the year. Kasama ko
Darlene's POV Dad and mom surprise us a family vacation in Palau, para umano makabisita rin kami kay mommy X. Gusto rin naming puntahan ang sinasabi nilang Rampage Island. Kasama ko sina Flinn, si baby Vio at Beatriz. Nakahawak ako sa braso ni Flinn, pababa na kasi kami sa sinasakyang yate. Ilang oras din ang ginugol namin para maka punta sa nasabing isla. Nang makababa kami ay nasilayan ko ang naghahalong berde at asul na dagat habang kalmado naman ang hangin na sinabayan ng magandang sikat ng araw. Hawak ni Flinn ang baby namin habang ako nama'y hawak si Beatriz. Naka-assist din sa amin ang staff ng resorts at ang staff ng sinakyan naming yate. Nang maramdaman ko na ang buhanginan ay nasiyahan ako sa mainit-init na inaapakan. "Careful, hon." Sabi pa ni Flinn habang nakaalalay ang isang kamay sa beywang ko. "I'm fine." "Come on, hinihintay na nila tayo." Sabi pa nito saka nagtuloy-tuloy sa nasabing pagtitipon. Mula sa kinatatayuan namin ay nakita namin ang isang pavilion. Nakahile
Darlene's POV "I miss you so much, baby!" gigil kong pinapak ang pisngi ng anak ko saka ko pa niyakap nang mahigpit. "I miss you so much po mommy! Nami-miss ko rin po si kuya daddy!" sabi pa ng paslit. Ganoon din si sina Miggue at Mikee na mga pinsan ni Beatriz na nakipagsiksikan sa pagpapayakap kay Flinn. "I miss you tito! I miss you din po tita Darlene!" sabi pa ng mga paslit na hindi maawat kay Flinn. "Oh sya sya! Tama na 'yan, halina kayo rito, pagod sila sa biyahe, h'wag n'yong pagurin si tito...naku na mga bata ito!" saway pa ni nanay Flor na umupo sa sofa. Nasa mansyon kami ng mga Romero. "Oh nariyan na pala kayo, kamusta ang biyahe?" sabi pa ni tatay Berto na tumabi kay aling Flor, driver namin ito. "Naku po, masayang-masaya po." Lumapit si Flinn sa mga matatanda saka pa nagmano. Dahil d'on ay nagmano na rin ako sa mga matanda. Ang buhay sa pilipinas bilang may-ari ng Driblim Group of companies, limang taon din ang ginugol namin para palaguin ito. "Oh, tiyak kong pagod
Flinn's POV Nagising ako sa oras na iyon habang tanaw si Darlene. Hindi ko makapaniwala sa nangyari, nasa piling ko na rin siya sa wakas. Katabi ko siya sa huling araw namin sa paraisong iyon. Pinuno namin ng pagmamahalan ang lugar na iyon, kung saan sandali naming kinalimutan ang lahat ng aming problema, worries, regrets, and all those time that we're apart, the cold season is now over. Mayamaya pa ay nagmulat siya ng paningin saka ngumiti nang makitang nakatingin ako sa kaniya. "Good morning." She softly saids as her soft hands touch my face. "G-good morning, my wife." I claim to say it while kissing her forehead. I know that it's the right time to move on forward. "It's our last day here..." Tumango siya sa sinabi ko. "I can't wait to see Beatriz, Flinn." "She's finely perfect with them." Hinalikan niya ang kamay ko. "Thank you." Masuyo niyang sambit sa akin. "Hmmmm? Bakit?" "Thank you for not giving up on me, nanatili ka pa rin sa tabi ko." Ngiti pa nito sa akin. Sinukli
Darlene's POV "Ako ang asawa mo?" Hindi ako makapaniwala na sambit ko rito. "Yes. Ikaw ang asawa ko, hindi mo ako maalala dahil nadisgrasya ka, may anak na tayo, kasal ka sa akin...and we were a happy family before." Paliwanag naman ni Flinn sa akin. Nabigla ako sa sinabi niya, kaya ba magaan ang loob ko sa kaniya. Kaya ba nandito ako sa Hawaii, kaya rin ba nandito rin siya sa Hawaii? Alam ba ito nina dad at mom? Naghalu-halo na sa isipan ko ang mga posibilidad sa sandaling iyon. "Ikaw ang asawa ko?" ulit ko sa kaniya. "I am." Sabi niya saka muli akong siniil ng halik. Nagpaubaya rin ako sa sandaling iyon. Tila may mga sariling utak ang mga paa ko dahil hindi ko na napansing pumapasok na ako sa loob ng kwarto ko. Sa mga sandaling iyon ay hindi na namin hawak ang sandali, dahil parang may mga musikang nagsasabi sa amin na dapat namin iyong gawin. 'Oh dear god! Have mercy to me.' Sambit ko pa sa sandaling iyon. And i don't know how dumb i was because my body is moving submissivel
Darlene's POV Sa mga oras na iyon ay nakikita ko ang lungkot ni kuya Flinn. Parang ang bigat ng dinadala nitong problema, pero alam kong ayaw niya akong maapektuhan, mabilis niyang pinunasan ang luhang namumuo sa gilid ng kaniyang mata. Nahahabag ako sa sitwasyon niya. "Don't worry, kuya. Everything will fall into its place in the end. Tiwala ka lang..." Napangiti siya sa sinabi ko. "Thanks, Darlene." Binaling ko ang paningin sa daan. Payapa ang kalsadang tinatahak namin. Gano'n din ang mga sasakyang nakasunod sa amin at iilang sasakyan na nasa kabilang linya. The peaceful road lead us to open again the stereo. "Ilang oras pa ang biyahe natin?" tanong ko rito. "Mga tatlong oras pa." "Pumarada ka muna, kumain muna tayo saglit..." ngiti ko rito. Naisip ko kasing kunin ang mga pagkain na nasa likod. Isinilid ko kasi iyon sa malaking bagpack ko. "Nagugutom ka na ba?" tanong niya sa akin. "Medyo." I didn't hesitate to say it that time. "Hmm, sige." Sabi pa nito saka ipinarada an
Flinn's POV Nabigla ako sa oras na iyon, it's eight in the morning, and fuck! ngayon lang ako nagising! Hindi ko narinig ang alarm ko that time. Naku, i'm sure na naghihintay na si Darlene sa akin that time. Mabilis akong bumangon at nagpunta sa banyo. Tila nilipat ako ng hangin sa kamamadali, nagbihis din ako ng mga nakitang shirt at pants na naka-hanger lang sa kung saan. Nang pababa na ako sa hagdan ay saktong nakita ko ang bulto ng babaeng nag-press ng button sa buzzer. May monitor kasi doon at kung titingnan ko ito, naka-bagpack ito sa labas. She fucking walk at my house because i am late. "Naku!" nahihiyang kamot ko sa sariling ulo. Nang mapagbuksan ko siya ng pinto ay nahihiya siyang ngumiti. "Good morning." Unang bungad niya sa akin. "Good morning?" sabi ko pa saka nahihiyang ngumiti. "Sorry, hindi ako nakapaghintay, saka naiinip din ako sa bahay, kaya pinuntahan na kita." Sabi pa nito. "Ah, oo, it's my fault, sorry, ngayon lang din ako nagising, tara pasok ka..." yaya
Darlene's POV Nasa canteen kami ni Candice sa oras na iyon, bakante kami hanggang three o'clock. "Darlene, malapit na pala ang birtdhay mo, ano?" "Hmm? Paano mo nalaman?" pagtataka ko pa. "Hmm, heler? In-accept mo yata ako sa f******k no? Syempre nag-stalk na rin ako saglit..." sabi pa nito. "Ah, kaya pala." Wala sa isip na sambit ko. "Anong plano mo?" balik pa niyang tanong. "Hmm, i don't know. Siguro dito lang ako," response ko pa sa kaniya. "May naiisip ako..." ngiti nito sa akin. Naku, kung ano na naman ang iniisip nito. "Ano na naman?" Naiisip kong baka idawit na naman niya si Flinn sa pinaplano niya. Mapapatay talaga ako sa asawa n'on! "How about, doon ka na lang sa apartment ko, doon tayo mag-celebrate. I can bake you some cakes, marunong ako mag-bake." Yaya pa niya sa akin. Mabilis akong umiling. "Ayoko." "Hmm, pangit mo namang ka-bonding!" "I want to check the islands, siguro pupunta ako sa ibang parts ng Hawaii." "What? mag-ro-road trip ka? Isama mo ako..." in